Ζοτς-Σάλε: Οσα μας ενώνουν, όσα μας χωρίζουν... (vids & pics)

Άρης Λαούδης 30 Δεκεμβρίου 2015 - 10:30

Φενέρ - Παναθηναϊκός απόψε (21:00, ΕΡΤ) και οι «Μασονικές» Ρετρό Ιστορίες κάνουν flash back στη σχέση Ομπράντοβιτς - Τζόρτζεβιτς με ιστορικές φωτογραφίες από τα χρόνια της Παρτίζαν.

Είναι από τις φορές εκείνες που αισθάνεσαι πως το κάρμα σου βρίσκεται πάντα εκεί…

Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που νιώθεις πως από ‘δω να το ‘πας από ‘κει να το πας πάλι στα ίδια θα καταλήξεις. Η σχέση των αποψινών «μονομάχων» στην Ülker Sports Arena θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί «καρμική». Το όνομα Ομπράντοβιτς πάντα κολλάει κάπου με το όνομα Τζόρτζεβιτς και κάπως έτσι προκύπτει το παζλ των σύγχρονων επιτυχιών του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ.

Την δεκαετία του ’90, όταν η Ελλάδα έχανε το ένα ευρωπαϊκό μετά το άλλο, αποκαλούσαμε τις σχέσεις αλληλοσεβασμού, αλληλοϋποστήριξης και άλλοτε συνεργασίας ως «σέρβικο λόμπι» μέχρι βεβαίως που γλυκαθήκαμε από τα τρόπαια και μοιραία… μάθαμε τι σημαίνουν μερικοί από τους παραπάνω όρους.

Απόψε το βράδυ (30/12, 21:00, ΕΡΤ), στην πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στο Τοp-16, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα έχει διπλή συναισθηματική φόρτιση. Από τη μία θα ‘χει απέναντί του «δικά του» παιδιά (Διαμαντίδης, Φώτσης), πρώην συνεργάτες στον «πράσινο» πάγκο, από την άλλη θα έχει απέναντι κι έναν προπονητή που τους συνδέει κάτι περισσότερο από φιλία και με τον οποίο θα αναμετρηθεί για πρώτη φορά από το ίδιο πόστο.

Η Vistabet σου προσφέρει bonus έως και 100 ευρώ για κάθε κερδισμένο στοίχημα στην αναμέτρηση της Φενέρμπαχτσε με τον Παναθηναϊκό.

Ομπράντοβιτς Vs Τζόρτζεβιτς απόψε λοιπόν και το gazzetta.gr θυμάται μέρος της κοινής διαδρομής του, ατάκες που ειπώθηκαν στην 30ετία και σπάνιες φωτογραφίες από το ένδοξο παρελθόν, τότε που σαν συμπαίκτες – κι όχι μόνο – σάρωναν τα τρόπαια.

Τα πρώτα τρόπαια ως μέλη της Παρτίζαν

Ο Τζόρτζεβιτς δεν γεννήθηκε Παρτιζάνος όπως ο «Ζοτς». Γεννήθηκε «Ερυθρός Αστέρας» αλλά από μικρός ήταν αντιδραστικός. Πριν καλά – καλά γίνει έφηβος είχε αποφασίσει να… παραστρατήσει και να αγνοήσει τις… εντολές του «ερυθρόλευκου» πατέρα του. Στα 9 του χρόνια είδε για πρώτη φορά ντέρμπι Παρτίζαν – Ερυθρού Αστέρα και… λύσσαγε υπέρ της Παρτίζαν, αν και ο πατέρας του ήταν στον πάγκο του Ερυθρού Αστέρα. Λίγα χρόνια αργότερα η οικογενειακή κόντρα έγινε πρωτοσέλιδο με τον Σάσα να φωτογραφίζεται με σημαία της Παρτιζάν και τον πατέρα του να… ψάχνει μέρος να κρυφτεί.

Ο Τζόρτζεβιτς βρέθηκε τελικά στην Παρτίζαν το 1984 και από τότε και μετά άρχισε να γράφει ιστορία, παρέα με τον Ζοτς, αρχικά ως συμπαίκτες και μετέπειτα με τη σχέση παίκτη – προπονητή. Πρωταθλητές Γιουγκοσλαβίας το 1987, Κυπελλούχοι το 1989, κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς την ίδια χρονιά ως αθλητές μέχρι που φτάσαμε στο ονειρικό 1992.

Το τρίποντο στην Πόλη και ο δρόμος που άνοιξε ο Ζοτς στον Τζόρτζεβιτς

Το καλοκαίρι του 1991, λίγο πριν από το Ευρωμπάσκετ της Ρώμης, η ιστορία έχει καταγράψει ένα ακόμη… κάρμα. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς δηλώνει κώλυμα να αγωνιστεί λόγω τραυματισμού, ο Ομπράντοβιτς προοριζόταν για αντικαταστάτης του στο ρόστερ, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόταση της Παρτίζαν και να παρατήσει το μπάσκετ για να αναλάβει τη θέση του προπονητή. Μοιραία, ο δρόμος άνοιξε για τον Τζόρτζεβιτς που καλείται στην Εθνική και μάλιστα πανηγυρίζει το χρυσό μετάλλιο στο περιβόητο Ευρωμπάσκετ της Ρώμης.

Ο Ομπράντοβιτς έβγαλε το σορτσάκι και φόρεσε κοστούμι μέσα σ’ ένα βράδυ και λίγους μήνες αργότερα, ήρθε το «κάρμα» του να τον δικαιώσει για την απόφασή του. Με το τρίποντο του Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς 4’’ πριν από το τέλος του αγώνα, η Παρτίζαν πανηγυρίζει την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και στην πρώτη του χρονιά ως κόουτς ο «Ζοτς» πετυχαίνει «τριπλ κράουν».

Πλέον το νερό είχε μπει στο αυλάκι… Ο Τζόρτζεβιτς άνοιξε τα φτερά του και την ίδια χρονιά έφυγε για την Ιταλία, αλλά οι δρόμοι τους ήταν σχεδόν βέβαιο πως θα τέμνονταν ξανά. Από το 1996 έως και το 1998 σάρωσαν τα πάντα με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, ο ένας ως βασικός πλέι μέικερ και ο άλλος στην άκρη του πάγκου. Το 1996 στην Ατλάντα πανηγύρισαν το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς, το 1997 το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, το 1998 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας με τον «Σάσα» να κάνει το παιχνίδι της ζωής του.

Ο... πλακωμός Ιβκοβιτς - Ομπράντοβιτς και η δικαίωση του «σοφού»

Βεβαίως, ο Τζόρτζεβιτς ήταν τέτοια... παικτούρα που αποτελούσε και θέμα συζήτησης, όταν απέναντί του είχε τον Ομπράντοβιτς ή τον Ιβκοβιτς. Γιατί ναι μεν «φίλοι, φίλοι», αλλά όταν έρχεται η ώρα του face to face όλα αυτά πάνε περίπατο για 40 λεπτά.

Την ιστορία έχει καταγράψει ο Βασίλης Σκουντής στο gazzetta: «Ο πλακωμός του Ιβκοβιτς με τον Ομπράντοβιτς δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε χειροδικία διότι ήταν... τηλεφωνικός: το βράδυ της 22ας Απριλίου του 1997, μετά την ολοκλήρωση των δυο ημιτελικών στο Palaeur της Ρώμης (Ολυμπιακός- Ολίμπια Λιουμπλιάνα 74-65, Μπαρτσελόνα-Βιλερμπάν 77-70), ο Ζοτς που τότε ήταν προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και μετά από τρεις σερί συμμετοχές είχε πάρει το ρεπό του από το Φάιναλ Φορ τηλεφώνησε στον Ντούντα για τα συχαρίκια...

“Και πώς σκέπτεσαι να αντιμετωπίσεις τον φίλο μας τον Σάσα;” ρώτησε γελώντας ο Ομπράντοβιτς τον Ιβκοβιτς. “Να σου πω αγάπη μου...” έκανε τον πρόλογο ο Ντούντα. “Σκοπεύω να βάλω τον Ρίβερς να του κλείσει το αριστερό πέρασμα, να τον αναγκάσει να πάει από δεξιά για να επιβαρύνει το τραυματισμένο γόνατο του και να μην μπορεί να πασάρει στη weak side”...

“Καλά, εάν πιάσει αυτό το σχέδιο, εμένα μου τρυπήσεις τη μύτη” αντέτεινε γελώντας ο Ομπράντοβιτς και ο Ντούντα που ώρες ώρες διεκδικεί το προνόμιο της αυθεντίας και δεν σηκώνει αντίρρηση του έκλεισε θυμωμένος το τηλέφωνο, αφού προηγουμένως του είπε το εξής: “Καλά δεν πειράζει. Ανοιξε μεθαύριο την τηλεόραση σου, δες τι θα κάνω και πάρε ιδέες για τους τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος”!

Εντέλει το σχέδιο του Ντούντα αποδείχθηκε καταλυτικό, καθότι ο προερχόμενος από τραυματισμό (και αγωνιζόμενος με ένεση, Τζόρτζεβιτς παγιδεύτηκε από τη... σοφιστικέ άμυνα που εφάρμοσε πάνω του ο Ολυμπιακός και στα 32 λεπτά της συμμετοχής του σκόραρε μόλις έξι πόντους με 2/11 σουτ (2/9δ., 0/2τρ., 2/2β.), ενώ είχε επίσης τέσσερα ριμπάουντ, επτά ασίστ, δύο κλεψίματα και τέσσερα λάθη. Στο τέλος της βραδιάς ο Ολυμπιακός ξεπουπούλιασε την Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58 που αποτελούσε τη μεγαλύτερη έως τότε διαφορά (+15) σε τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και στέφθηκε Ρωμαίος αυτοκράτωρ...»

Η πρόταση του Ομπράντοβιτς για να τον φέρει στο ΟΑΚΑ

Σε συλλογικό επίπεδο έμελλε να μην ξανασυναντηθούν, αν και ο Ομπράντοβιτς το προσπάθησε μέχρι και την τελευταία ημέρα της καριέρας του Τζόρτζεβιτς. Όταν πια ο «Σάλε» έγινε 35, ο Τζόρτζεβιτς τον πλησίασε και του ζήτησε να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. Όπως πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η πίεση του «Ζοτς» ήταν ασφυκτική, άλλωστε πόσο εύκολα μπορούσε να πει «όχι» σε μια τέτοια πρόκληση; Κι όμως, ο Τζόρτζεβιτς απάντησε αρνητικά κι όπως εξήγησε πολλά χρόνια αργότερα «είχα πολλούς τραυματισμούς, είχα πάψει να το διασκεδάζω, αισθανόμουν πως θα τον κορόιδευα».

Οπου πας, εγώ θα σε ακολουθώ...

Η παράλληλη πορεία των δύο «ιτς» δεν σταματά εδώ, το αντίθετο.

Αυτό που άφησαν μισό ως παίκτες προσπαθούν να το ολοκληρώσουν ως προπονητής. Εκεί που φεύγει ο ένας, ακολουθεί ο άλλος και μέχρι τώρα μετράνε «τρία στα τρία» στη σύντομη προπονητική καριέρα του Τζόρτζεβιτς.

Με εξαίρεση το Μιλάνο, όλες οι υπόλοιπες ομάδες είναι σύλλογοι από τους οποίους πέρασε και ο Ομπράντοβιτς στην προπονητική του καριέρα. Ο Ομπράντοβιτς στο Τρεβίζο από το 1997 έως το 1999, ο Τζόρτζεβιτς στην ίδια πόλη τη σεζόν 2011-12. Ο «Ζοτς» στον πάγκο της Γιουγκοσλαβίας και μετέπειτα της Σερβίας, το ίδιο και ο «Σάλε» που έχει ριζώσει από το 2013.

Δεκατρία χρόνια στον Παναθηναϊκό ο Ομπράντοβιτς, ξανά ο Τζόρτζεβιτς πατάει στα χνάρια του… Αλλά και ως παίκτης τα ίδια είχαμε... 1994-1997 στον πάγκο της Ρεάλ ο Ζέλικο, 1999-2002 παίκτης των Μαδριλένων ο Τζόρτζεβιτς...

Η σχέση με τον Ντίβατς και η μεσολάβηση του Ζοτς

Στα χρόνια αυτά, ο Ομπράντοβιτς «φτιάχτηκε» από τον Τζόρτζεβιτς, αλλά και ο Σάσα από τον Ομπράντοβιτς. Ο «Ζοτς» ήταν ο άνθρωπος που μεσολάβησε για να «χτιστεί» μια φιλία χρόνων, μια σχέση που ξεκίνησε άσχημα, αλλά στην πορεία κατέληξε να έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της φιλίας.

Όπως αποκάλυψε ο Βλάντε Ντίβατς το 1997, ο Ομπράντοβιτς ήταν ο άνθρωπος που μεσολάβησε για να μπουν τα θεμέλια της σχέσης του με τον Τζόρτζεβιτς. «Δεν μπορούσα να μην ακούσω τον Ομπράντοβιτς που με πίεζε να ξαναφτιάξω τις σχέσεις μου με τον Σάσα. Ήταν οι δύο πλέι μέικερ της ομάδας. Δεν θα μου ξανάδιναν πάσα την επόμενη δεκαετία» έλεγε σε ένα εστιατόριο της Βαρκελώνης σε Ελληνες δημοσιογράφους ο Βλάντε Ντίβατς, ενθυμούμενος την ιστορική αγκαλιά με τον Τζόρτζεβιτς στον τελικό της Αθήνας το 1998.

Το μεγάλο «αντίο» και η αφιέρωση στον Μπόμπαν

Στις 3 Ιουλίου του 2005, ο Τζόρτζεβιτς, έχοντας πλέον πάρει τη μεγάλη απόφαση, δίνει την τελευταία του παράσταση μπροστά στο σερβικό κοινό και οι φίλοι του δεν θα μπορούσαν να απουσιάσουν.

Δέκα ακριβώς χρόνια από το προσωπικό του ρεσιτάλ στην Αθήνα (9/12 τρίποντα και 41π. στον τελικό με την Λιθουανία), ο Τζόρτζεβιτς λέει «αντίο» στο μπάσκετ και όλοι οι μεγάλοι είναι εκεί για να φορέσουν τη φανέλα και να τον τιμήσουν. Από το Γάλλο Ρισάρ Ντακουρί, τον Ράτζα, τον Ρέμπρατσα, τον Ντίβατς και βεβαίως τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ηταν η βραδιά που ο Τζόρτζεβιτς δώρισε τη φανέλα με το Νο19 στον μεγάλο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, ο οποίος ξεσπούσε σε λυγμούς εν μέσω αποθέωσης από 8.000 κόσμο στη «Χάλα Πιονίρ».

Ο,τι πιο κοντινό στην προσωπικότητα του Ομπράντοβιτς

Πολλοί θα αποδώσουν στην τύχη και μόνο το γεγονός ότι ο Ομπράντοβιτς ακολουθεί πιστά τα προπονητικά χνάρια του Ομπράντοβιτς και μπορεί πράγματι σε μεγάλο βαθμό να είναι έτσι. Ωστόσο και ανεξάρτητα από τις προπονητικές ικανότητες και τους τίτλους, το βέβαιο είναι ότι ο Τζορτζεβιτς σαν προσωπικότητα είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στον Ομπράντοβιτς.

Ανθρωπος που περπατάει και... τρέμει η γη, προπονητής που δεν έχει ίχνος ανασφάλειας, πραγματικός σταρ που πρώτα ξεχωρίζει για την προσωπικότητά του και μετά για τις όποιες προπονητικές του ικανότητες. Είναι πολλοί οι παράγοντες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ που αναζητούν πρώτα την προσωπικότητα και μετά τη δεινότητα, πόσο μάλλον όταν είχαν ζήσει με τον Ζοτς και η διαφορά με τους υπόλοιπους ήταν σαν τη μέρα με τη νύχτα...