Ένα 3D μουσικό ταξίδι από την Αθήνα στον πλανήτη Kraftwerk
Από τον Γιάννη Κονταξή
Αν οι Beatles επηρέασαν τους πάντες και τα πάντα στη ροκ/ποπ μουσική, οι Kraftwerk με το «Computer World» του 1981 άλλαξαν για πάντα το ρου της μουσικής ανοίγοντας μονοπάτια πειραματισμού και εξερεύνησης σε όποιον πειραματίστηκε με τον ηλεκτρονικό ήχο. Για αυτό και τα «Numbers», «Computer World», «It’s More Fun To Compute», «Home Computer» και «Computer Love» ήταν ο ιδανικές επιλογές για να ανοίξουν τη χθεσινοβραδινή συναυλία τους μέσα σε ένα πράσινο οπτικό υπερθέαμα που θύμιζε τους πρώτους πρώτους υπολογιστές. Όταν, το 1981, οι Γερμανοί πρωτοπόροι συνέθεταν ένα άλμπουμ ύμνου και κριτικής στην τεχνολογία, που να φανταζόταν πως 37 χρόνια μετά το κοινό θα τους απαθανάτιζε με εκατοντάδες smartphones... Βέβαια, το γιατί το κοινό προτίμησε να τραβά βίντεο και φωτογραφίες παρά να χορεύει με το εθιστικό «Home Computer» δεν είναι και τόσο απορίας άξιο, όπως θα εξηγήσουμε και παρακάτω.
Στη συνέχεια, τη σκυτάλη παρέλαβε το θρυλικό άλμπουμ «The Man-Machine», που κυκλοφόρησε το 1978 και αποτέλεσε την πρώτη «πιο χορευτική» (ας μας επιτραπεί ο όρος) προσπάθεια των Kraftwerk Εδώ, οι Γερμανοί πραγματεύονται όσο ελάχιστοι καλλιτέχνες (άλλο τέτοιο φωτεινό παράδειγμα ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ) τη σχέση ανθρώπου και μηχανής. Από αυτόν τον μουσικό ογκόλιθο ακούσαμε κολλητά τα «The Man-Machine», «Spacelab», «The Model» και «Neon Lights». Η ερυθρόλευκη παράσταση του ομώνυμου κομματιού, το διαστημικό ταξίδι μέσω του «Spacelab» (η επιρροή του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» είναι απολαυστικά εμφανής) που γνώρισε την αποθέωση όταν απεικόνισε την Ακρόπολη και το μέρος που γινόταν η συναυλία, ο αναμενόμενος χαμός στο χιτάκι «The Model» με το ρετρό βίντεο και ωραιότατο κλείσιμο με το «Neon Lights».
Το πρώτο Volkswagen Beetle κατασκευάστηκε τον Αύγουστο του 1938 και μέτρησε συνολικά 21.529.464 αντίτυπα, με αποτέλεσμα να γίνει, σε παγκόσμια κλίμακα, το αυτοκίνητο με την μεγαλύτερη χρονική διάρκεια παραγωγής. Στην Ελλάδα έγινε γνωστό και ως Σκαραβαίος. Με την εικόνα αυτού του διάσημου αυτοκινητιστικού μοντέλου, οι Kraftwerk μας κάλεσαν να ταξιδέψουμε μαζί τους σε έναν ατέλειωτο αυτοκινητόδρομο («Autobahn») γεμάτο ηχητικές διακυμάνσεις, στροφές, ευθείες και έναν άγνωστο προορισμό.
Έναν άγνωστο προορισμό που μετατράπηκε σε «φόβο» για το μέλλον της Ανθρωπότητας και του Πολιτισμού, με τους Γερμανούς να μας σερβίρουν τα «Airwaves», «Geiger Counter» και «Radioactivity». Από το μακρινό 1975 μέχρι και σήμερα, τα θέματα της πυρηνικής ενέργειας δεν έχουν σταματήσει να μας απασχολούν όπως φάνηκε και από τη χρήση του Τσέρνομπιλ και της Φουκουσίμα στο video wall. Και τα δύο αυτά πυρηνικά δυστυχήματα συνέβησαν πολύ μετά τη μουσική σύνθεση των Kraftwerk, αποδεικνύοντας πόσο σύγχρονα παραμένουν τα ερωτήματα που έθεσαν οι Γερμανοί πρωτοπόροι ήδη από τα '70s και εν μέσω ενός μαχητικού αντιπυρηνικού κινήματος, τόσο στη χώρα τους όσο και παγκοσμίως. Το «Radioactivity» ήταν με διαφορά μία από τις καλύτερες στιγμές της συναυλίας!
Το «Electric Café» λειτουργεί ως μια ωραία γέφυρα ανάμεσα στη ραδιενέργεια και την απαιτούμενη ενέργεια για να ολοκληρωθεί ο... ποδηλατικός γύρος της Γαλλίας. Ο Ralf Hütter έχει μεγάλη αγάπη για την ποδηλασία και για αυτό συχνά κατέβαινε από το tour bus και πήγαινε με ποδήλατο στο μέρος που θα φιλοξενούσε την επόμενη συναυλία τους. Για αυτό δεν προξενεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια των Γερμανών είναι το «Tour de France», που το απολαύσαμε συνοδεία ενός βίντεο με ποδηλατιστές και γαλλικά αξιοθέατα. Και από τα ποδήλατα περνάμε στα τρένα και τα επιβλητικά «Trans Europe Express», «Metal On Metal» και «Abzug» για να ολοκληρωθεί έτσι η ωδή στα μέσα μεταφοράς.
Η αυλαία κλείνει, οι Kraftwerk αποσύρονται από τη σκηνή και το χειροκρότημα δυναμώνει. Ελάχιστα δευτερόλεπτα περνούν μέχρι που η σκηνή λούζεται στα κόκκινα και ακούγονται οι γνώριμες νότες του τιτάνιου «The Robots», όπου συμπυκνώνεται όλη η ιδιοφυΐα της ηλεκτροποπ σκηνής των τελευταίων 40 ετών. Πόσοι και πόσοι καλλιτέχνες δεν οφείλουν την ύπαρξή τους σε αυτό το θαυμάσιο τραγούδι; Και εκεί που περιμένεις εναγωνίως η αρένα να μετατραπεί σε μεγάλο dancefloor γεμάτο κέφι και χόρο, το μόνο που βλέπεις είναι smartphones να βιντεοσκοπούν το τραγούδι... Και ενώ τα ρομποτάκια του βίντεο ξεπροβάλλουν από την οθόνη και σε μαγεύουν με τα 3D γυαλιά, να σου κι άλλα smartphones... Μεγάλο μέρος του κοινού μάλλον δεν κατάλαβε ποτέ ότι ήρθε σε συναυλία και ότι δεν ήταν σε club για να βγάζει selfies και stories... Δυστυχώς, κάποιοι επιμένουν να μην ζουν, να μην βιώνουν μια συναυλία, αλλά απλώς να παρευρίσκονται εκεί και να την καταγράφουν στο κινητό τους. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται το πόσο βαθιά ενοχλητικό είναι και για τους διπλανούς τους αυτό που κάνουν. Κάποιοι θέλουμε να βλέπουμε τη σκηνή και όχι τη σκηνή μέσω της οθόνης. Είναι πολύ κρίμα που ακόμα και μια τρισδιάστατη συναυλιακή εμπειρία με ένα από τα πιο σπουδαία μουσικά συγκροτήματα μετατρέπεται σε ένα απλό happening προς άγραν likes και αυτοεπιβεβαίωσης... Πραγματικά απογοητευτική εικόνα, όπως διαπιστώνετε και στο παρακάτω βίντεο.
Το επαναλαμβανόμενο, μα βαθιά εθιστικό «Aerodynamik» και το «Planet of Visions» που ακολούθησε, οδηγούσαν σιγά σιγά τη βραδιά προς το τέλος της με την αναμενόμενη κορύφωση.
Για το τέλος, οι Kraftwerk μας φύλαξαν τα εξόχως χορευτικά «Boing Boom Tschak», «Techno Pop» και «Music Non Stop» από το «Electric Café» του 1986, με τις νότες του πενταγράμμου να βγαίνουν από το video wall και να έρχονται «καταπάνω» μας, ενώ σιγά σιγά, ένας ένας, οι Γερμανοί μας αποχαιρετούσαν από τη σκηνή με μια βαθιά υπόκλιση. Τελευταίος και καλύτερος ο ιδρυτής και ιθύνων νους του συγκροτήματος, ο μυθικός πλέον 71χρονος Ralf Hütter. Το χειροκρότημα ήταν τόσο δυνατό και τόσο αντάξιο για όσα έχει προσφέρει στη μουσική. Ευχαριστούμε Ralf, ευχαριστούμε Kraftwerk.
ΥΓ. Να πούμε ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στη Fuzz Productions για την πιο επαγγελματική συναυλία που διοργανώθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Μπορεί οι Γερμανοί να φημίζονται για την τελειομανία τους και τις αυστηρές οδηγίες που δίνουν στα live τους (πράγμα που το είδαμε και χθες), αλλά όλοι οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.
ΥΓ.2 Φωτογραφίες και βίντεο από χθες θα μπορείτε να βρείτε εδώ: Kraftwerk 3-D Concert live in Athens - Sat 3/3/18
ΥΓ.3 Το μόνο μειονέκτημα ήταν η ένταση του ήχου, καθώς θα μπορούσε να είναι λιγάκι πιο δυνατή για να μας ταρακουνήσει παραπάνω. Σε κάποια σημεία άκουγες περισσότερο τη βουή του κοινού (άλλο πράγμα και αυτό που όλοι πάνε σε συναυλίες και μιλάνε μεταξύ τους λες και βγήκαν για καφέ...) και όχι το συγκρότημα.
