Το έργο της ΕΟΠΕ

Το Σάββατο στον Βόλο είναι προγραμματισμένες οι εκλογές της ΕΟΠΕ και η νυν διοίκηση με πρόεδρο τον Αχιλλέα Μαυρομάτη, με ανακοίνωσή της ενημερώνει τους πάντες για το έργο που έγινε τα τελευταία χρόνια.

Συνοπτική ενημέρωση σωματείων σχετικά με το έργο της απερχόμενης διοίκησης έχει ως εξής.

«Τον Αύγουστο του έτους 2010 παραλήφθηκε μια Ομοσπονδία τραυματισμένη΄

α) από δικαστικές διαμάχες μεταξύ πρώην και νυν διοίκησης και τον πόλεμο λάσπης που είχαν εξαπολύσει ορισμένα πρόσωπα σε βάρος μελών του δ.σ, μη αποδεχόμενα την ετυμηγορία της συντριπτικής πλειονότητας των σωματείων του βόλλεϋ που δεν επιθυμούσαν πλέον την συνέχιση της διοίκησης Προσαλίκα – Μελισσουργού και κυρίως

β) Από μια άνευ προηγουμένου δυσμενή οικονομική κατάσταση, με τρέχουσες κατασχέσεις των επιχορηγήσεων του κράτους άνω των 3.000.000 ευρώ. Εν προκειμένω δεν συζητάμε για τα ανερχόμενα σε 8.000.000 ευρώ χρέη της Ομοσπονδίας από προηγούμενα έτη, αλλά για τρέχουσες κατασχέσεις. Αυτό - για να καταστεί κατανοητό από τον μέσο παράγοντα σωματείου που δεν γνωρίζει από δικαστικές ενέργειες – σημαίνει ότι όταν ο ταμίας της ΕΟΠΕ προσέρχεται εκάστοτε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ για να εκταμιεύσει την κρατική επιχορήγηση, πληροφορείται ότι το ποσό έχει ήδη κατασχεθεί από τις κατασκευαστικές εταιρείες Debour για 1.800.000 ευρώ, Mekasol για 1.000.000 ευρώ, το πρακτορείο GS για 900.000 ευρώ, τις εταιρείες Falcon sekiurity, Kremona – Catering , ξενοδοχεία φιλοξενίας εθνικών ομάδων κ.λ.π, για μικρότερα μεν αλλά όχι ευκαταφρόνητα ποσά. Εκτός αυτών είχαν μείνει ανεξόφλητες οφειλές της Ομοσπονδίας σειράς ετών για φόρους τρίτων οφειλόμενους στο κράτος ύψους 600.000 ευρώ.

Όλες οι οφειλές της Ομοσπονδίας – ακόμη και αυτές που αφορούσαν φόρους - είχαν μείνει ανεξόφλητες από την εκδιωχθείσα από τα σωματεία διοίκηση Προσαλίκα – Μελισσουργού, παρ’ ότι μέσα σε 1,5 έτος εισέπραξαν από το κράτος 7.000.000 ευρώ το δε ταμείο είχε μηδενικό σχεδόν υπόλοιπο.

Είναι αυτονόητο ότι, μόνο με ένα θαύμα θα μπορούσε υπό τις προαναφερόμενες υφιστάμενες κατασχέσεις και την επακολουθήσασα δραματική μείωση της επιχορήγησης περίπου στο μισό από τις προηγούμενες χρονιές, λόγω των ραγδαίων δυσμενών οικονομικών εξελίξεων της χώρας, θα μπορούσε η Ομοσπονδία να εξακολουθήσει να λειτουργεί.

Με τις άοκνες προσπάθειες και προσωπικές θυσίες των μελών της διοίκησης και ιδιαίτερα των μελών της εκτελεστικής επιτροπής και την κατανόηση και τις θυσίες των σωματείων που συμμετείχαν αδιαμαρτύρητα και ενεργά στην προσπάθεια, καθώς και των επιμέρους ενώσεων επιτεύχθηκε αυτό που στην αρχή έμοιαζε ακατόρθωτο.

1) Μέσα σε ένα χρόνο λύθηκε το ζήτημα των έργων που ταλάνιζε οκτώ χρόνια την Ομοσπονδία και αφορούσε σε οφειλές 3.000.000 ευρώ χωρίς τους τόκους 8 ετών. Αυτό έγινε με πολύ μεγάλη προσπάθεια, προσέγγιση κρατικών παραγόντων και προσωπική επαφή της διοίκησης σε καθημερινή σχεδόν βάση.

2) Έγινε καταγραφή των χρεών προηγουμένων ετών, διαγραφή των παραγραφέντων και συμβιβασμός επί των λοιπών.

3) Έγινε περικοπή τεράστιων και αδικαιολόγητων δαπανών του παρελθόντος και νοικοκύρεμα των δαπανών λειτουργίας σε όλα τα επίπεδα. Στο σημείο αυτό ενδεχομένως θα ισχυρισθεί κάποιος ότι συγχρόνως με την εξάλειψη των αδικαιολόγητων σπαταλών συρρικνώθηκαν τα πρωταθλήματα της Α2 κατηγορίας και μετακυλίσθηκε μέρος του κόστους διαιτησίας στα σωματεία. Αυτά όμως ήταν απολύτως απαραίτητα προκειμένου να μην κλείσει το άθλημα εντελώς. Έτσι κατέστη εφικτό να πραγματοποιηθούν αξιοπρεπώς τα πρωταθλήματα σάλας και μπιτς βόλλεϋ, να λειτουργήσουν οι εθνικές ομάδες και κυρίως να πληρωθεί το προσωπικό των ενώσεων και της ομοσπονδίας και να εξοφληθεί το χρέος των 600.000 ευρώ προς την εφορία.

4) Η ομοσπονδία – παρά την οικονομική δυσπραγία - ανέκτησε το κύρος της σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

5) Κατάφερε να έρθει σε επικοινωνία με τους πιστωτές που είχαν τις κατασχέσεις στα χέρια τους – ήταν δηλαδή σε θέση απόλυτης ισχύος έναντι της ομοσπονδίας – και να τους πείσει να κάνουν υπομονή, να δεχθούν μειώσεις των οφειλομένων και εξόφληση σε βάθος χρόνου.

6) Τέλος είναι σημαντικό να τονισθεί ότι έχει εκπονηθεί σχέδιο τετραετίας με υψηλούς στόχους, παρά τις οικονομικές συγκυρίες, το οποίο θα γίνει άμεσα γνωστό στα σωματεία.

Στις κατηγορίες ότι δεν κατέστη δυνατόν να εξευρεθεί χορηγός η απάντηση είναι απλή: Μέχρι να λυθεί το θέμα των έργων (δηλαδή μέχρι και πριν 4 περίπου μήνες) η κατάσχεση των εταιρειών αφορούσε και κάθε υπάρχουσα ή μελλοντική χορηγία. Ποιος λοιπόν χορηγός θα χορηγούσε την εταιρεία Debour πρακτικά, την οποία σημειωτέον ότι οι κατήγοροι του θέματος είχαν φροντίσει (μόλις αποδοκιμάσθηκε ο διοικητικός απολογισμός τους) να εφοδιάσουν με τα απαραίτητα έγγραφα ώστε να μπορεί να κάνει άμεση κατάσχεση στην ομοσπονδία, δυνατότητα που άλλως δεν είχε.

Σε σχέση τέλος με την κίνηση του βόλλεϋ 2012: Είναι απολύτως σεβαστή η επιθυμία του κάθε πολίτη να ασχοληθεί και να διεκδικήσει την διοίκηση μιας ομοσπονδίας. Πόσο εμπιστοσύνη όμως μπορεί να έχουν τα σωματεία σε κίνηση που ο επικεφαλής της υπήρξε το ν. 2 της αποδοκιμασθείσας από την συντριπτική πλειονότητα των σωματείων προηγούμενης διοίκησης. Της διοίκησης που έδωσε την ευκαιρία όπως αναφέρεται αναλυτικά παραπάνω στις κατασκευαστικές των έργων εταιρείες να έχουν το πλεονέκτημα της κατάσχεσης σε βάρος της ομοσπονδίας, ενώ αυτή έναντι του κράτους είχε δυνατότητα μόνον της χρονοβόρας διαδικασίας των διοικητικών δικαστηρίων, με συνέπεια να κινδυνεύσει αυτή ορατά και άμεσα να παραλύσει και να βάλει λουκέτο; Της διοίκησης που πήρε 7.000.000 ευρώ σε ενάμισι χρόνο και δεν φρόντισε να εξοφλήσει ούτε κάν την εφορία, με συνέπεια να κινδυνεύει η ομοσπονδία να μην έχει ούτε φορολογική ενημερότητα. Της διοίκησης που κατασπατάλησε χρήματα σε αμερικάνο προπονητή της Εθνικής μας ομάδας ανδρών, ο οποίος δεν είχε ούτε καν άδεια να προπονεί ομάδες Α΄ κατηγορίας, με συνέπεια να μην πάρει την σχετική άδεια από την ΓΓΑ και να μην μπορεί να δικαιολογηθεί η αμοιβή του; Της διοίκησης που έσπευσε ο πρόεδρός της να εισπράξει τα χρήματα που του όφειλε η ομοσπονδία από προπονητικές του υπηρεσίες, ενώ άφησε απλήρωτους προπονητές που είχαν προσφέρει σημαντικό έργο όπως η κ. Μπαρτζούκα . Της διοίκησης που εξευτέλισε συνεργάτες της που ήταν εγνωσμένου ήθους και αξίας όπως ο Νίκος Μπεργιελές;

Είναι γεγονός ότι η διοίκηση Μαυρομάτη δεν είχε τον χρόνο να επικοινωνήσει την προσπάθειά της και το έργο της με όλα τα σωματεία, συρρόμενη επί ενάμισι έτος σε δικαστήρια (μεταξύ των οποίων και του κ. Μελισσουργού) προς αποτροπή κατασχετηρίων, αγωγών, συνεχών και υπό το βάρος καθημερινών παραπόνων και οχλήσεων πιστωτών κ.λ.π. Πρέπει όμως τα σωματεία να σταθμίσουν και να βάλουν σε ζυγαριά τα παραπάνω γεγονότα, ώστε νηφάλια και με πραγματική αγάπη για το άθλημα να εκλέξουν την νέα διοίκηση που θα έχει την ευκαιρία απερίσπαστα να ασχοληθεί μόνον με το βόλλεϋ (και όχι με δικαστήρια) για μια τετραετία.

Y.Γ. Και μην ξεχνάμε’

Ο Μελισσουργός είναι ο άνθρωπος που με δικαστικά μέτρα και πάλι δεν επέτρεψε την αλλαγή του καταστατικού που έγινε τον Απρίλιο του 2011».