Το μεγάλο μας τσίρκο

Στη διαιτησία έριξε ο Ηλίας Ζούρος τις ευθύνες για την αποκλεισμό της Εθνικής από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Υποστήριξε ότι οι Νιγηριανοί έπαιξαν κατς.

Πέρα από το φαιδρόν του πράγματος (η ήττα της Εθνικής ήταν καθαρή και ξάστερη), θα περίμενε κανείς μία γενναία και τίμια ομολογία αποτυχίας, με ισχυρή δόση αυτοκριτικής.

Η ελληνική ομάδα εμφανίστηκε κατώτερη των απαιτήσεων και ηττήθηκε από αντίπαλο που, χωρίς να θεωρείται παρακατιανός, ήταν στα χαρτιά κατώτερος.

Το μόνο που κάνουν οι δικαιολογίες περί διαιτησίας είναι –όπως συνήθως- να γελοιοποιούν την κατάσταση και να υποβαθμίζουν την αξία του αντιπάλου.

Η Νιγηρία αξίζει συγχαρητήρια. Ένα κομμάτι του εαυτού μου χάρηκε πολύ για λογαριασμό της. Αν έστηναν και επινίκια παρέλαση με σημαίες και με ταμπούρλα οι εν Αθήναις Νιγηριανοί μετανάστες, θα πήγαινα κοντά να τους σφίξω το χέρι.

Με τρόπο όμως, για το φόβο των νεοναζιστών…

Η Εθνική μας απέτυχε και οφείλει να το παραδεχθεί δίχως περιστροφές. Προπονητής και παίκτες. Αφησε να ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια της μία σχεδόν «βέβαιη» πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου –παρά τα χθεσινά φαινόμενα- θα είχε και πιθανότητες διάκρισης.

Ο Ομοσπονδιακός προπονητής θα μπορούσε ίσως να αρκεστεί στο αγωνιστικό κομμάτι και να επισημάνει την κρίση ταυτότητας που προκλήθηκε από την εισροή ενός «άγνωστου» αγωνιστικού μοντέλου, αυτού που απαιτεί πολύ τρέξιμο, αμέτρητα σουτ, άφθονη ξενοιασιά και ελάχιστη υπομονή.

Δεν αλλάζει εν μία νυκτί μία φιλοσοφία παγιωμένη στο dna των παικτών και των προπονητών. Ούτε σε μία υποτυπώδη προετοιμασία 10 ημερών. Το «run and gun» θέλει και επιδέξιους πισινούς.

Όταν τα γάλατα έσφιξαν, η «μετροσέξουαλ», new-age Εθνική δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Έμοιαζε με αποπροσανατολισμένο γατί, με βάρκα χωρίς πυξίδα.

Στα τελευταία 4-5 λεπτά, δεν πέτυχε ούτε μία νίκη στα μετόπισθεν.

Η ομάδα της δεκαετίας που προηγήθηκε θα είχε σχεδόν βέβαιη τη νίκη εάν αυτή κρεμόταν από μία άμυνα 11 δευτερολέπτων, απέναντι σε τέτοιον (ή σε οποιονδήποτε άλλον) αντίπαλο. Η σημερινή δέχθηκε τους 2 πόντους σχεδόν αμαχητί, όπως και στις προηγούμενες επιθέσεις των Νιγηριανών.

Μπορεί να έβαλαν τρελά σουτ οι Αφρικανοί στο φινάλε, αλλά νωρίτερα είχαν σουτάρει δεκάδες τούβλα (1/16 τρίποντα στο τέλος της γ’ περιόδου). Ήταν επόμενο να χαμογελάσει και σε αυτούς η τυφλή θεά.

Μακάρι να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες όχι η Νιγηρία, αλλά και η Δομινικανή Δημοκρατία. Έτσι, για να μάθουμε ότι παίζουν και αλλού μπάσκετ και (πολύ σημαντικό να το θυμόμαστε αυτό) ότι δεν φτάνει τυχαία ένα 20χρονο παλικαράκι στο ΝΒΑ.

Οσο και αν βαυκαλιζόμαστε για την διαστημική ποιότητα των δικών μας, δεν έχουμε ούτε φόργουορντ με τα προσόντα του Αλ-Φαρούκ Αμίνου, ούτε «τεσσάρι» σαν τον Άικ Ντιόγκου, ούτε βέβαια ψηλό σαν τον Αλ Χόρφορντ.

Στο κάτω κάτω, δεν γίνεται να κερδίζουμε πάντοτε εμείς. Στον ίδιο καναπέ με τους Έλληνες διεθνείς θα καθίσουν οι Σέρβοι, οι Τούρκοι, οι Κροάτες, οι Ιταλοί, οι Σκοπιανοί, οι Γερμανοί, οι Σλοβένοι, οι Πορτορικάνοι.

Αλλού είναι το πρόβλημα για την Εθνική Ελλάδας του 2012. Η πρόκριση δεν χάθηκε χθες στο Καράκας. Ούτε οφείλεται ο αποκλεισμός σε κάποια μυστηριώδη «κατάρα των Προολυμπιακών τουρνουά».

Ο Ζούρος μίλησε για τη διαιτησία, την ίδια που μας έδωσε 4 συζητήσιμες βολές (Σπανούλης, Μπουρούσης) στα τελευταία 92 δευτερόλεπτα. Κρίμα (για τον ίδιο) και άδικο (για τον αντίπαλο).

Θα μπορούσε να επιστρατεύσει άλλες δικαιολογίες, πολύ πιο ουσιαστικές. Αληθινές.

Θα μπορούσε να κατηγορήσει τον ΕΣΑΚΕ και την Πολιτεία για την κωλυσιεργία που «έκλεψε» 3-4 πολύτιμες μέρες από την προετοιμασία της Εθνικής τις μέρες των τελικών.

Θα μπορούσε να υπενθυμίσει το «όχι» του Παναθηναϊκού για διεξαγωγή των πρώτων τελικών της Α1 πριν το φάιναλ-φορ της Κωνσταντινούπολης. Ο Ολυμπιακός ήταν πρόθυμος, αλλά οι οπαδοί του καθυστέρησαν ακόμα περισσότερο την έναρξη της σειράς.

Θα μπορούσε να μιλήσει για το καλεντάρι της ιταλικής Λίγκας, η οποία εξόντωσε τους Φώτση, Ζήση, Μπουρούση και τους έστειλε στο Προολυμπιακό με άδειο ρεζερβουάρ (όπως και τον ΜακΚάλεμπ).

Θα μπορούσε να τονίσει ότι οι μισοί παίκτες της Εθνικής είχαν το μυαλό τους στο μετεγγραφικό παζάρι και στα τηλεφωνήματα των μάνατζερ (αυτό είναι το "παράπτωμα" που καταλογίστηκε στο Βουγιούκα -"έκανε τον τραυματία", συμπλήρωσε σήμερα από τα ερτζιανά ο Ζούρος- και οδήγησε στον αποκλεισμό του, στην αρχή κιόλας της προετοιμασίας). Σε αυτή την περίπτωση, βέβαια, θα έπρεπε να προσθέσει και το δικό του όνομα στην εξίσωση.

Θα μπορούσε να καυτηριάσει την ανευθυνότητα της ΕΟΚ, η οποία έχει καθιερώσει εδώ και χρόνια στα πέριξ της Εθνικής κουλτούρα γελωτοποιών, χειροκροτητών και τσαρλατάνων.

Θα μπορούσε να αποκαλύψει τον ευνουχισμό του από την Ομοσπονδία, η οποία λ.χ. του επέβαλε τη συμμετοχή του Καλάθη στην αποστολή, κόντρα στις επιθυμίες του (τσαντισμένου για τη διήμερη κοπάνα) προπονητή.

Θα μπορούσε να επισημάνει το κενό εξουσίας και πυγμής που παρατηρείται –σε επίπεδο Ομοσπονδίας πάλι- στις περισσότερες αποστολές της Εθνικής.

Θα μπορούσε να κριτικάρει τους ήξεις-αφίξεις χειρισμούς που άφησαν εκτός πλάνων παίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Σχορτσανίτης και άλλοι.

Θα μπορούσε να παραπονεθεί επειδή ο ίδιος εργάζεται μονίμως απλήρωτος.

Θα μπορούσε -εάν ήθελε ντε και καλά να κατηγορήσει τη διαιτησία- να σχολιάσει την απέχθεια με την οποία αντιμετωπίζεται στο κονγκλάβιο των Φιμπαίων η Ελλάδα ένεκα της αλαζονικής συμπεριφοράς του προηγούμενου προέδρου της FIBA Europe.

Θα μπορούσε να πει τα πάντα με μία κουβέντα, με έναν δηλητηριώδη αφορισμό. Και ας απολυθεί. Έτσι κι αλλιώς, αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο.

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ είναι εδώ και δεκαετίες –για παίκτες και προπονητές μιλάμε- ένα σχήμα που κολακεύει την ψωροκώσταινα και ξεπερνάει κατά έτη φωτός της προδιαγραφές αυτής της κοινωνικά και ηθικά χρεωκοπημένης χώρας.

Η Ομοσπονδία, όμως, είναι ένα μόρφωμα που συμπυκνώνει τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας του 21^ου αιώνα.

Το πραγματικό πρόσωπο της Εθνικής μπάσκετ είναι λαμπερό στους θριάμβους αλλά και υπερήφανο στις (έτσι κι αλλιώς λίγες) αναποδιές. Το πραγματικό πρόσωπο της Ομοσπονδίας μπάσκετ είναι ο βοναπαρτισμός του Βασιλακόπουλου, τα smsτου Ελληνιάδη και οι καρπαζοεισπράχτορες της αυλής.

Αυτά αν έλεγε ο Ζούρος, θα γινόταν και ήρωας. Προτίμησε να κατηγορήσει τη διαιτησία για την αποτυχία, ως γνήσιος νεοέλλην.

Στο κύκνειο άσμα της φετινής προσπάθειας (και ίσως της δικής του θητείας στην «επίσημη αγαπημένη»), πλησίασε περισσότερο τη λογική της Ομοσπονδίας, παρά τη λογική της Εθνικής ομάδας.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ (ΝΕΟ): Οφείλω, νομίζω, μία διευκρίνιση για το θέμα Βουγιούκα.

Σε αυτόν εδώ το χώρο είχα μεταφέρει αρχικά πληροφορίες που μου δόθηκαν από μέλος της αποστολής της Εθνικής στο Κάουνας για τα πρώτα φιλικά. Σύμφωνα με αυτές, ο Ιαν Βουγιούκας επικαλέστηκε ενοχλήσεις και ζήτησε να μείνει έξω από τον αγώνα με τη Ρωσία, ενώ η ιατρική γνωμάτευση τον ήθελε απολύτως υγιής.

Η πηγή μου σχημάτισε την εντύπωση ότι ο διεθνής σέντερ, ανέτοιμος και απροπόνητος ων, "φοβήθηκε" τις συγκρούσεις με τα θηρία Μαζγκόφ, Κάουν και Κιριλένκο μπροστά στα μάτια του Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- ενδιαφερόταν και ενδιαφέρεται να πάρει τον Ίαν στη Μακάμπι. Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι δική μου η εκτίμηση. Η Ρωσία ξεκίνησε τις προπονήσεις αρκετές μέρες πριν την έναρξη της ελληνικής προετοιμασίας και ήταν ετοιμοπόλεμη εκείνη την εποχή.

Πράγματι, ο Βουγιούκας δεν έπαιξε στο συγκεκριμένο φιλικό. Και μόλις η αποστολή επέστρεψε στην Ελλάδα, αποκλείστηκε από τον Ηλία Ζούρο, σε μια κίνηση πρωτοφανούς σπουδής. Σπάνια κόβεται κάποιος μετά από 5-6 μέρες προπονήσεων. Τότε η ΕΟΚ άφησε να διαρρεύσει ότι ο αποκλεισμός του οφείλεται σε τραυματισμό, αλλά ο ίδιος ο Βουγιούκας απάντησε μέσω Twitter όταν δεν ήταν τραυματίας. Ο Ζούρος έμεινε σιωπηλός και άφησε τα ερωτηματικά να αιωρούνται. Καλύτερα να μην ανοίξω πάλι συζήτηση για την επικοινωνιακή πολιτική της Ομοσπονδίας.

Ο Ζούρος δεν θέλησε να απαντήσει σε όσους τον κατέκριναν για τον αποκλεισμό ενός από τους ελάχιστους ψηλούς που είχε στη διάθεσή της η Εθνική, μέχρι που ολοκληρώθηκε το Προολυμπιακό τουρνουά. Την απάντησή του την έδωσε μόλις χθες, σε συνέντευξή του στο Novasports FM. Εξέθεσε τον παίκτη και δικαίωσε το δικό μου ρεπορτάζ, παραπέμποντας μάλιστα στους άλλους παίκτες όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερες πληροφορίες. "Θα πρότεινα να ρωτήσετε τους παίκτες, αν αποκλείστηκε σωστά ή όχι", είπε σε συνέντευξη-απολογισμό προς Ελληνες δημοσιογράφους στο Καράκας.

Είπε επί λέξει ο Ομοσπονδιακός προπονητής, απαντώντας σε σχετική ερώτηση (από την αποδελτίωση της συνέντευξής του στην Gazzetta και σε άλλα μέσα): "Όσο για τον Βουγιούκα, θα πρότεινα να ρωτήσετε τους παίκτες αν αποκλείστηκε σωστά ή όχι. Στο πιο σημαντικό φιλικό που θα τον δοκιμάζαμε, εναντίον της Ρωσίας, είπε ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί ενώ ούτε ο γιατρός, ούτε ο φυσιοθεραπευτής διαπίστωναν πρόβλημα. Όταν τον έκοψα του είπα ότι το κάνω για να τον βοηθήσω να δουλέψει όσο δυνατόν περισσότερο μέσα στο καλοκαίρι". Οι δηλώσεις του υπάρχουν εδώ: http://www.gazzetta.gr/pro-olympiako-toyrnoya-2012/article/306986-mi-mas-pyroboleite-me-lathos-tropo

Υποστήριξε, με άλλα λόγια ο Ζούρος, ότι ο Βουγιούκας επικαλέστηκε ανύπαρκτο τραυματισμό, χωρίς φυσικά να προσπαθήσει να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά του. Εμαθα μάλιστα ότι υπήρξε και σχετικός διάλογος στο Κάουνας ανάμεσα στο Ζούρο και τον ίδιο τον Μπλατ, μετά τον αγώνα. Επισημαίνω ότι ο Ζούρος γνωρίζει πολύ καλά τόσο τον χαρακτήρα όσο και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Βουγιούκα, όχι μόνο από την Εθνική ομάδα, αλλά και από την κοινή τους θητεία στον Πανελλήνιο.

Ο Ζούρος αισθάνθηκε εκτεθειμένος από την ανακολουθία του Βουγιούκα, γι'αυτό και τον απέκλεισε τόσο γρήγορα. Οι λόγοι τακτικής για τους οποίους μίλησε ήταν μία πρόσθετη αιτιολογία, όχι απαραίτητα αναληθής. Πράγματι, ο Βουγιούκας δεν έδειχνε να ταιριάζει στο στυλ της Εθνικής ομάδας, άσχετα αν η πραγματικότητα έδειξε ότι χρειαζόταν ένας ακόμη ψηλός στη θέση λ.χ. του ανενεργού Βασιλειάδη.

Το αρχικό μου υστερόγραφο αποσύρθηκε από εμένα τον ίδιο, για δύο λόγους.

Πρώτον, για να μη δημιουργούνται παραπανίσιες εντυπώσεις και για να μη διαιωνίζεται το θέμα, από τη στιγμή μάλιστα που ο Ιαν Βουγιούκας είναι ένας καθ'όλα άξιος και συμπαθέστατος αθλητής, ιδιαιτέρως συνεργάσιμος και στις επαφές του με τον Τύπο (μόνο φέτος πρέπει να του πήρα περισσότερες από 10 συνεντεύξεις).

Εάν εκείνο το βράδυ αισθάνθηκε ανέτοιμος να τα βάλει με τους δεινοσαύρους της Εθνικής Ρωσίας, δεν είναι δα κάποιο έγκλημα μπροστά στα βροντερά "όχι" άλλων και άλλων. Μπορούσε βέβαια να χειριστεί το ζήτημα καλύτερα ο Ιαν, ώστε να μην αφήσει λάθος εντυπώσεις σε προπονητές και συμπαίκτες. Ισως και να ένιωσε πραγματικά ενοχλήσεις, χωρίς να συνοδεύονται αυτές από εμφανή τραυματισμό. Οπως έλεγε κάποιος κάποτε, "δεν υπάρχει πονόμετρο".

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο αφαίρεσα το αρχικό υστερόγραφο ήταν ότι το θέμα έλαβε -κάκιστα- οπαδικές διαστάσεις σε ορισμένους κύκλους που ψάχνουν να βρουν εχθρούς εκεί όπου εχθροί δεν υπάρχουν. Λες και θα έγραφα κάτι διαφορετικό αν επρόκειτο για αθλητή του Ολυμπιακού. Ευτυχώς, τα γραπτά μου για το φλέγον ζήτημα της αποχώρησης από την Εθνική του (τότε "ερυθρόλευκου") Παπαλουκά μένουν για να υπενθυμίζουν ότι δεν είμαι ελέφαντας. Και όχι μόνον αυτά.

Τονίζω σε αυτό το σημείο, ότι ο Βουγιούκας δεν είναι παίκτης του Παναθηναϊκού, αλλά ελεύθερος. Ειδάλλως δεν θα βρισκόταν στο στόχαστρο καμίας Μακάμπι. Αύριο, βέβαια, μπορεί να υπογράψει και πάλι στους "πράσινους". Το ελπίζω και το εύχομαι, αφού μου είναι εξαιρετικά δυσάρεστο το κύμα φυγής Ελλήνων παικτών στην αλλοδαπή.

Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω χωρίς παρεξήγηση.

Πριν από λίγο, ο Βουγιούκας απάντησε στις δηλώσεις Ζούρου με την εξής τοποθέτηση, την οποία φιλοξενώ και εδώ όπως οφείλω: "Με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα της χτεσινές δηλώσεις του προπονητή Ζουρου. Πρώτη φορά στη καριέρα μου διακρίνω πως υπάρχει προσπάθεια να μειώσουν την προσωπικότητα και την ακεραιότητα μου. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως οι δηλώσεις που γίνανε χτες ήταν προκλητικές και λανθασμένες. Θέλω να πιστεύω πως οι δηλώσεις του έχουν παρερμηνευτεί και δεν ειπώθηκαν ποτέ όπως γράφτηκαν. Ήθελα να βρίσκομαι με την υπόλοιπη αποστολή στη Βενεζουέλα για να πετύχουμε τον στόχο μας αλλά δεν μου δόθηκε ποτέ αυτή ευκαιρία. Ευελπιστώ πως μελλοντικά θα είμαι ξανά σε θέση να φορέσω με τιμή την γαλανόλευκη φανέλα. Με εκτίμηση, Ίαν Βουγιουκας".