Το μυαλό του Ταχτσίδη

Στον καιρό του στην Ιταλία ο Παναγιώτης Ταχτσίδης είχε κάνει ένα πολύ σοβαρό λάθος, που θα μπορούσε να αποδειχθεί αρκετό να του στερήσει για μακρύ διάστημα την παρουσία στην Εθνική ομάδα. Σε μια επαφή με την Ομοσπονδία ενόψει μιας πρόσκλησης που θα του απηύθυναν για την Εθνική Ελπίδων, ο Ταχτσίδης είχε δώσει την «δεν έρχομαι για την Ελπίδων, μόνο αν θέλετε για την Ανδρών», απάντηση.

Για καλή του τύχη ο Φερνάντο Σάντος πήγε κόντρα στην προηγούμενη φύση του και αποφάσισε να ασχοληθεί παραπάνω με την περίπτωσή του και να μην τον ξεγράψει μονομιάς. Για καλή τύχη της Εθνικής, ο Πορτογάλος προπονητής έκανε την έρευνά του τον καιρό που ο – παίκτης της Ρόμα πλέον – Ταχτσίδης άρχισε να ωριμάζει και να αντιλαμβάνεται, μαζί και να συνειδητοποιεί πώς πρέπει να στέκεται και να συμπεριφέρεται απέναντι στην Εθνική. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο ντεμπούτο του στην Ανδρών, στο φιλικό με την Ιρλανδία, στο οποίο, κατά διαστήματα, έδωσε δείγματα πειστικά περί της ικανότητάς του να προσφέρει. Για όσους τον είχαμε προσέξει από τα πρώτα του, στην ΑΕΚ, αυτή δεν ήταν έκπληξη. Ευχάριστη έκπληξη θα μας κάνει αν μας αποδείξει ότι ωριμάζει επαγγελματικά. Διότι ποδοσφαιρικά γεννήθηκε ώριμος και ευφυής.

Η Εθνική ήταν προβληματική, στη λειτουργία της, στο μεγαλύτερο διάστημα του φιλικού. Δεν είναι τόσο τα ποσοστά κατοχής της μπάλας που το επιβεβαιώνουν, αλλά κυρίως η εικόνα της. Με εξαίρεση το τελευταίο 20’λεπτο του πρώτου ημιχρόνου και το τελευταίο διάστημα του παιχνιδιού, η Εθνική ήταν μια φτωχή έκδοση του εαυτού της. Μια ομάδα που δεν έβρισκε λύση στο πρόβλημα που της έβαζαν οι Ιρλανδοί με την πίεση και την επιθετική άμυνα. Ομάδα με ασυνήθιστα προβλήματα στο κέντρο της άμυνας και στον άξονά της. Μετά το πρώτο 25’λεπτο όμως και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, όταν άρχισε να λειτουργεί, επειδή ο Τζιόλης και ο Ταχτσίδης κατάφεραν να βρουν τρόπο για να υποδέχονται τη μπάλα ώστε να πάψουν να αναγκάζουν τον Καρνέζη και τους στόπερ να παίζουν την «γιόμα» ανάπτυξη, η Εθνική έφτιαξε στιγμές. Και πέτυχε ένα από τα πιο σύγχρονα γκολ που έχει βάλει τελευταία, με έναν α λα Μπαρτσελόνα συνδυασμό, που δημιούργησε στιγμιαίες προσδοκίες.

Το κέρδος του φιλικού, πλην του αποτελέσματος, το οποίο πάντοτε χρησιμεύει για το ranking; Οι στιγμές του Ταχτσίδη, η κίνηση του Χολέμπας στην περιοχή, ο χρόνος και η εμπειρία που έβαλαν στα πόδια τους ο Μήτρογλου, ο Αθανασιάδης, η πρώτη φορά του Σταφυλίδη, η ευκαιρία του Νίνη και του Φορτούνη να εξοικειωθούν με τις επιπλέον ευθύνες.

Το παιχνίδι της Εθνικής ήταν πολύ μέτριο. Όχι ενθαρρυντικό, αν κανείς το αντιμετώπιζε σαν προβολή της εμφάνισης που περιμένουμε να δούμε τον Μάρτιο, στον «τελικό» της Βοσνίας. Δεν ήταν όμως ώρα για τέτοια δοκιμή. Αργεί πολύ η Βοσνία. Το σημαντικό για την ώρα είναι να γράφουν χιλιόμετρα οι πιτσιρικάδες και να εξοικειώνονται οι ποδοσφαιριστές με τον νέο σχηματισμό, το 4-4-2. Όλα αυτά έγιναν. Και αφού τυλίχθηκαν με το αμπαλάζ μιας εκτός έδρας νίκης, που επιδρά στην αυτοπεποίθηση και την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών στην ομάδα, ακόμη καλύτερα.