Η ελληνική σχολή ποδοσφαίρου...

Στο τελευταίο φιλικό με την Ελβετία έλειπαν για διάφορους λόγους, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Αβράαμ Παπαδόπουλος και ο Στέλιος Μαλεζάς. Τρεις από τους τέσσερις κεντρικούς αμυντικούς της Ελλάδας στο τελευταίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Μάλιστα οι δύο πρώτοι είναι κατά την άποψη μου σε πολύ υψηλό επίπεδο όχι για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά για το ευρωπαϊκό.

Παρά τις πολύ σημαντικές ελλείψεις και το γεγονός ότι ο Σάντος επέλεξε να μην καλέσει και τον Σιόβα ο οποίος επίσης είχε παίξει προσφάτως βασικός με την Εθνική Ελλάδας και τα είχε πάει περίφημα, όχι μόνο δεν φάνηκαν, αλλά ο κύκλος των στόπερ της Εθνικής μεγάλωσε με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Ο σούπερ Σωκράτης Παπασταθόπουλος που ανήκει στην κατηγορία των δύο Παπαδόπουλων μαζί με τον νέο Κώστα Μανωλά συνέθεσαν ένα εξαιρετικό δίδυμο, ενώ στον πάγκο ήταν και ο Σωκράτης Φυτανίδης ένα παιδί που εδώ και τρία τέσσερα χρόνια είναι από τους πλέον σταθερούς κεντρικούς αμυντικούς του ελληνικού πρωταθλήματος.

Αν σκεφτεί κανείς ότι στην Εθνική θα μπορούσαν να είναι ο Σωτήρης Κυργιάκος, αν δεν είχε κάνει μόνος του την επιλογή να μην είναι, ο Στάθης Ταυλαρίδης με τα χρόνια εμπειρίας από το γαλλικό πρωτάθλημα στο οποίο έπαιζε βασικός, ο Βαγγέλης Μόρας, αλλά και το τι έρχεται στο μέλλον σε αυτή τη θέση με παίκτες όπως ο Κουτρουμπής και ο Μπουγαίδης της ΑΕΚ, ο Τριανταφυλλόπουλος του ΠΑΟ, ο Κατσικάς του ΠΑΟΚ και προφανώς κι άλλοι που πιθανότατα έχω ξεχάσει, αντιλαμβανόμαστε ότι στην Ελλάδα αυτό που ξέρουμε καλά, είναι να βγάζουμε κεντρικούς αμυντικούς.

Αυτό το τεράστιο πλεονέκτημα που έχουμε ως ποδόσφαιρο θα πρέπει να βρούμε κι' έναν τρόπο να το εκμεταλλευτούμε στο έπαρκο.
Και νομίζω ότι ο μοναδικός τρόπος είναι να αντιγράψουμε και στους συλλόγους και μετά στην Εθνική ομάδα, αυτό που κάνουν αυτοί που βγάζουν τα καλύτερα στόπερ στον κόσμο, δηλαδή οι Ιταλοί.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες ιταλικές ομάδες, πλέον και αυτές της κορυφής, όπως η Γιουβέντους και η Νάπολι παίζουν με τρία στόπερ. Είτε θέλετε να το πείτε 3-5-2, είτε 3-4-1-2, είτε 3-4-3, το θέμα είναι ότι η φιλοσοφία βασίζεται στους τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Μάλιστα αν και το σύστημα αυτό χαρακτηρίστηκε στο παρελθόν και χαρακτηρίζεται ακόμη και σήμερα από κάποιους ως παλιομοδίτικο, πλέον κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πιο μοντέρνους τρόπους ανάπτυξης και επιθετικού παιχνιδιού από αυτούς που εφαρμόζει η Γιούβε και η Νάπολι δύσκολα θα συναντήσεις ανά τον κόσμο.

Βεβαίως στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε από την μία μέρα στην άλλη. Σε καμία περίπτωση. Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να φέρουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο τρεις τέσσερις Ιταλούς προπονητές όλων των επιπέδων που να ξέρουν και να έχουν παίξει και να έχουν διδάξει αυτό το σύστημα. Και όταν λέω όλων των επιπέδων, εννοώ να το παίξουμε είτε σε τοπ επίπεδο συλλόγων, είτε ακόμη και σε συλλόγους που προσπαθούν να μείνουν στην κατηγορία.

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι τα προσόντα του Ελληνα ποδοσφαιριστή ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό το σύστημα και είμαι επίσης βέβαιος ότι και η Εθνική ομάδα μπορεί να ανακουφιστεί από μία τέτοια προοπτική.
Το θέμα είναι να το κάνουμε σωστά και επαγγελματικά. Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα καταφέρουμε να έχουμε αποτελέσματα. Και πρέπει να το κάνουν και οι σύλλογοι μας διότι πολύ πιο εύκολα μπορούν να πουλήσουν στόπερ από εξτρέμ ή επιθετικούς. Ας μου πει κάποιος ποιοι είναι οι Ελληνες εξτρέμ που πουλήθηκαν ακριβά στην Ευρώπη για να του πω εγώ ποιοι είναι οι Ελληνες αμυντικοί που έφυγαν για την Ευρώπη.

Αφορμή για να γράψω αυτό το κομμάτι ήταν εκτός από την Εθνική και η συζήτησή μου με έναν μάνατζερ ο οποίος μου έλεγε ότι ο ΠΑΣ δεν έβγαλε πολλά λεφτά από τον Ντε Βινσέντι, αλλά θα βγάλει πολύ καλύτερα από τον Κολοβέτσιο το ερχόμενο καλοκαίρι. Πιθανόν οι περισσότεροι να μην γνωρίζετε καν το όνομα. Είναι ένας μικρός σε ηλικία Ελληνας στόπερ που πήγε στον ΠΑΣ από την Λάρισα πέρυσι και φέτος κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις με αποτέλεσμα αρκετοί γερμανικοί σύλλογοι να έχουν ενδιαφερθεί για να τον αγοράσουν.

Αλλο ένα κλασικό παράδειγμα για τους Ελληνες στόπερ... Και δεν είναι το μόνο. Στην φετινή ΑΕΚ π.χ. αυτός που έχει το περισσότερο ταλέντο δεν είναι ούτε ο Μπουγαϊδης, ούτε ο Κουτρουμπής. Εγώ λέω όμως ότι χρήματα το ερχόμενο καλοκαίρι από αυτούς τους δύο μπορεί να βγάλει η Ενωση.

Και επειδή το ελληνικό ποδόσφαιρο πλέον θα ζει με τα χρήματα που μπορεί να βγάλει από τις πωλήσεις παικτών, ώρα είναι να βγάλουμε στην βιτρίνα ότι καλύτερο κομμάτι έχουμε. Και στην Ελλάδα τα... καλύτερα κομμάτια είναι οι στόπερ μας. Για να τα βγάλουμε στην βιτρίνα ο καλύτερος τρόπος είναι να αρχίσουμε να κάνουμε το 3-5-2 και τις παραλλαγές του, το σύστημα που μας ταιριάζει σε συλλόγους και Εθνική ομάδα...