Η Ελλάδα αυτή δεν διαπραγματεύεται τίποτα!

Αν η εθνική είχε αποκλειστεί πιθανότατα το notebook θα έμενε κλειστό μέσα στο ντουλάπι του αεροπλάνου και θα έριχνα έναν ωραιότατα ύπνο περιμένοντας να φτάσουμε στην Αθήνα.

Άλλωστε το να κάνεις μέσα σε 2 μέρες την διαδρομή Αθήνα-Φρανκφούρτη, Φρανκφούρτη-Βαρσοβία και Βαρσοβία-Αθήνα δεν είναι και το πιο... ξεκούραστο πράγμα στον κόσμο! Όμως όταν έχεις ζήσει ελάχιστες ώρες πριν μια... μυθική εθνική επιτυχία πως να κλείσει το μάτι; Έστω κι αν γύρω μου ακούγονται ούκ ολίγα ροχαλητά...

Το τραπεζάκι της θέσης 24D άνοιξε για να... εκτελέσει χρέη γραφείου. Πριν από λίγη ώρα (σ.σ 3.10 το πρωί) ο Πολωνός πιλότος μας ενημέρωσε ότι θα περάσουμε πάνω από την Σλοβακία, την Σερβία και την.... Μακεδονία (όσο κι αν μας ενόχλησε αυτό είπε) με προορισμό το «Ελ. Βενιζέλος».

Διόρθωσε την... πατάτα του δίνοντας συγχαρητήρια στην εθνική Ελλάδος για την πρόκριση και στην συνέχεια ευχήθηκε... από καρδιάς να φτάσει στον τελικό και να κατακτήσει το τουρνουά.

Χειροκροτήσαμε, αλλά κανείς δεν γέλασε με την ευχή του. Δεν την θεωρήσαμε ουτοπική. Το έχουμε ξαναδεί άλλωστε το... έργο πριν 8 χρόνια στην Πορτογαλία, οπότε κανένας μετά και τον νέο άθλο δεν μπορεί να θεωρήσει τίποτα δεδομένο γι΄αυτή την ομάδα. Δεδομένο είναι μόνο ότι έστειλε... σπίτι της την Ρωσία που στην πρεμιέρα με τα 4... μπαλάκια στους Τσέχους «χρίστηκε» από τα φαβορί για την κούπα.

Τελικά οι Πολωνοί εκτός από τον αποκλεισμό για την δική τους ομάδα, κλαίνε γιατί χάνουν από την Βαρσοβία περίπου 30.000 Ρώσους με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της πόλης. Και για τις... κάβες της!

Οι Έλληνες μένουν εκεί. Η για την ακρίβεια... μετακινούνται προς την Πολωνία για την μάχη της Παρασκευής. Αλλά και αυτοί που γύρισαν, όπως ο υπογράφων, πάλι το μυαλό τους στα... αεροδρόμια, στις πτήσεις και στο γήπεδο το έχουν. Αν το ζεις άλλωστε το καλό μια φορά, είναι όπως ο πιτσιρικάς που βάζει το χέρι του στο βάζο με το μέλι.

Κολλάς και θέλεις κι άλλο! Αυτοί όμως που... κόλλησαν περισσότερο είναι οι διεθνείς μας. Οι... παλιές καραβάνες όπως ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης και ο Χαλκιάς έζησαν το... έπος της Λισαβόνας και ξέρουν. Οι νεότεροι, αλλά και κάποιοι παλιοί που δεν ήταν στην Πορτογαλία δεν πήραν καμία... γλυκιά τζούρα στην αποτυχία της Αυστρίας οπότε τώρα το περίμεναν πως και πως. Όμως με 1.5 καλό ημίχρονο σε δύο ματς (Πολωνία, Τσεχία) λίγοι πίστευαν ότι οι διεθνείς δεν θα ψηφίσουν στις εθνικές εκλογές.

Τελικά θα προστεθούν κι αυτοί στο ποσοστό της αποχής μιας και... συνεχίζουν. Πως να μην το έκαναν όταν ο Κάρα στα... 120 του ήθελε να σβήσει την τούρτα και το κομμάτι του να είναι το πιο γλυκό από όλα; Πως να μην το κάνουν όταν υπάρχει στο γήπεδο αυτός ο Σαμαράς; Στα δύο προηγούμενα ματς του ομίλου μέχρι και προκλητική χαρακτηρίστηκε η παρουσία του. Ίσως και όχι άδικα, αφού τον εαυτό του αδίκησε πρώτα από όλους.

Κόντρα στην Ρωσία ίσως και να ήταν ο MVP αν δεν θέλετε να ψηφίσετε με αποκλειστικό γνώμονα το γκολ! Έδωσε δεκάδες μάχες κερδισμένες και έκανε 4 ντρίπλες που σίγουρα είναι στα χάι λάιτ του Euro και αν τις είχε κάνει ο Κριστιάνο Ρονάλντο θα τις βλέπαμε μέχρι... τον Σεπτέμβριο!

Το νόημα που του έκανε με την λήξη του αγώνα ο Σάντος και ο τρόπος που το αποδέχτηκε μάλλον εξηγεί και την αγωνιστική του μεταμόρφωση.

Ετοιμάζεται για το επόμενο μεγάλο ραντεβού της Παρασκευής με... προίκα την εμφάνιση κόντρα στους Ρώσους. Τεράστια κλάση παίκτη, όπως στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Νομίζεις βλέποντας τον ότι είναι 30 ετών και έχει φάει... με το κουτάλι τέτοιες διοργανώσεις. Αλάνθαστος, με τσαγανό, τσαμπουκά, καθαρό μυαλό στα δύσκολα.

Παίκτης βαρόμετρο πλέον κι όλα αυτά ούτε στα...20 του. Σούπερ δίδυμο με τον Παπασταθόπουλο που μετά την αποβολή της πρεμιέρας γύρισε δυνατός και σίγουρος. Όπως σίγουρος ήταν και ο Σηφάκης όταν χρειάστηκε. Ειδικά στο δεύτερο μέρος. Δικαιολογημένα ο Μύρωνας καμάρωνε για τον γιο του στην εξέδρα και στο φινάλε φωτογραφίζονταν με την κρητική μαντίλα!

Υστερήσαντες μην περιμένετε να διαβάσετε. Ακόμη κι ο Χολέμπας που τόσα άκουσε στα δύο πρώτα ματς, αυτή την φορά σε νέο ρόλο ήρθε από τον πάγκο και ήταν πιο συγκεντρωμένος και ουσιαστικός.

Και ο Γκέκας σε... άχαρο ρόλο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έδωσε τις μάχες του. Κι ο Σάλπι και ο Κατσουράνης που στο πρώτο μέρος έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο, αλλά στην επανάληψη ήταν κι αυτός εξαιρετικός, ειδικά με το καθαρό μυαλό στα τελευταία δραματικά λεπτά.

Kι ο Τόρο που έκανε το καλύτερο του παιχνίδι στο Euro, αλλά κι ο Τζαβέλλας που ξεκίνησε βασικός πήγε καλά στο ρόλο του και πήγε να βάλει και γκολάρα αλλά τον... πούλησε το δοκάρι.

Όμως λόγια καλά αξίζουν και για τον Φερνάντο Σάντος και τα όσα πέτυχε. Άκουσε πολλά για κάποιες επιλογές τους τις προηγούμενες ημέρες, διόρθωσε πολλά και πέτυχε. Έγραψε ιστορία και πρόσθεσε μια χρυσή σελίδα στο βιογραφικό του.

Στην εν Ελλάδι παρουσία του τουλάχιστον όσο αφορά τους συλλόγους είχε την στάμπα του προπονητή που... πάει στην βρύση αλλά νερό δεν πίνει. Τώρα όμως και στην βρύση πήγε και νερό ήπιε. Μακάρι όμως να... παραμένει διψασμένος κι αυτός και οι παίκτες του!

ΥΓ. Το μεσημέρι του Σαββάτου πίνοντας καφέ με φίλους φωτορεπόρτερ στο κέντρο της Βαρσοβίας μου έλεγαν ότι στις δύο τελευταίες προπονήσεις οι διεθνείς... έπαιζαν ξύλο. Τόσο πάθος είχαν για το ματς αυτό. Και το έλεγαν και μεταξύ τους ότι «εμείς δεν φεύγουμε από τώρα».

ΥΓ1. Την ώρα που μπαίνει αυτό το κείμενο ανοίγουν και οι κάλπες για τις εθνικές εκλογές. Φοβάμαι ότι ο κάθε πολιτικός αρχηγός που θα ψηφίζει θα αρχίζει το... μήνυμα του με την εθνική.