«Παράλογο ήταν το... παρελθόν!»

Κόντρα στην ιταλική ομάδα, ο 26χρονος διεθνής φόργουορντ έκανε ένα από τα πιο «μεστά» παιχνίδια του (14π., 5ρ. με 4/4 βολ. & 5/6 διπ. σε 24') στην εφετινή σεζόν και μ' ένα δικό του προσωπικό σερί 7-0, βοήθησε τον Ολυμπιακό να ξεφύγει με 38-29 στο ημίχρονο και να βάλει τις βάσεις για την μετέπειτα «ξεκούραστη» νίκη επί της Καντού, που «σφράγισε» το εισιτήριό τους για την φάση των «16» της Ευρωλίγκα. Μετά το τέλος του αγώνα, «παραδόθηκε» στα χέρια του φυσιοθεραπευτή της ομάδας για ένα χαλαρωτικό μασάζ και εν συνεχεία, λίγο πριν επιβιβαστεί στο αυτοκίνητό του, τέθηκε για λίγα λεπτά στην διάθεση του gazzetta.gr...

-Περιμένατε τόσο εύκολη επικράτηση σε ένα ματς-«τελικό», απέναντι σε μία ομάδα που είχε κερδίσει μέσα στο Μπιλμπάο και είχε χάσει στις λεπτομέρειες όλα τα υπόλοιπα εκτός έδρας παιχνίδια;

«Σε καμία περίπτωση γιατί η Καντού μέχρι στιγμής είχε δείξει μεγάλη σταθερότητα στην απόδοσή της και ίσως και να έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ στον όμιλό μας, με μεγάλες επιθέσεις και συγκροτημένη τακτική! Γενικότερα ήταν μία ομάδα που ή κέρδιζε ή έχανε στον πόντο! Κανείς, έως τώρα, δεν είχε καταφέρει να την αιφνιδιάσει και να την συντρίψει...»

-Εσείς πως τα καταφέρατε;

«Είμαστε πολύ συγκεντρωμένοι από την αρχή και ξέραμε ότι δεν είχαμε περιθώρια, γιατί έπρεπε να κερδίσουμε οπωσδήποτε... Η όλη δουλειά ξεκίνησε από την άμυνα... Πήραμε μεγάλη ενέργεια σταματώντας τις επιθέσεις τους και περιορίζοντας τους παίκτες-κλειδιά της ιταλικής ομάδας και μ' αυτό τον τρόπο απελευθερωθήκαμε και στην επίθεση...»

-Τι έχει βελτιώσει σταδιακά ο Ολυμπιακός σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν και τον τελευταίο μήνα παρουσιάζεται πιο σταθερός και πιο αξιόπιστος;

«Περνάει ο καιρός, όπως και να το κάνεις, κάνουμε περισσότερες προπονήσεις μαζί και δενόμαστε περισσότερο, ενώ και οι «μικροί» που παίρνουν χρόνο συμμετοχής τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, «ψήνονται» όλο και πιο πολύ... Μόνο καλύτεροι θα γινόμαστε όσο περνάει ο καιρός...»

-Μετά τη νίκη σας επί της Καντού και το «διπλό» της Μπιλμπάο στην Πόλη, πλέον μπορείτε να βγείτε ακόμη και πρώτοι στον όμιλο... Το γνωρίζεις;

«Ξέρω ότι έχουμε πιθανότητες, αλλά δεν γνωρίζω καθόλου τα σενάρια και το τι πρέπει να γίνει... Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα, είναι ότι είμαστε ήδη στο Top-16 και πλέον πρέπει να πάμε στη Γαλλία για να κερδίσουμε τη Νανσί, να πετύχουμε την πρώτη εκτός έδρας νίκη μας και να πλασαριστούμε στην πρώτη δυάδα του ομίλου μας....»

-Πριν από λίγο καιρό, στο gazzetta.gr, είχαμε φιλοξενήσει δηλώσεις των δύο προπονητών σου στη Μάλαγα, του Αϊτο Ρενέσες και του Τσούς Ματέο. Και οι δύο είχαν μιλήσει με πολύ καλά λόγια για σένα... Έχοντας κάνεις την αυτοκριτική σου, τι πιστεύεις ότι έφταιξε και το πέρασμα σου από την Ουνικάχα δεν ήταν αυτό που περίμενες;

«Πρώτα απ' όλα χαίρομαι που και οι δύο είπαν καλά λόγια για μένα, γιατί τους εκτιμώ πολύ κι έχω καλές αναμνήσεις από τη συνεργασία μας. Σίγουρα πολλά πράγματα μπορεί να παίξουν ρόλο και ένας παίκτης να μην μπορέσει να δείξει τον πραγματικό του εαυτό. Χωρίς να φανεί κακοπροαίρετο αυτό το σχόλιο, πιστεύω ότι, τα τελευταία χρόνια, η Μάλαγα δεν έχει καταφέρει ποτέ να παίξει σαν ομάδα και σαν σύνολο και γενικότερα γύρω από το σύλλογο, υπάρχει μία “πρεμούρα” για συνεχείς αλλαγές με το παραμικρό άσχημο αποτέλεσμα... Δεν υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη και πίστωση χρόνου στους παίκτες και τον προπονητή και όλο αυτό το κλίμα είναι ψυχοφθόρο και δεν σε αφήνει να συγκεντρωθείς στη δουλειά σου. Για παράδειγμα και ο Μακιντάϊρ που ήρθε πέρυσι και προερχόταν από δύο πολύ καλές χρονιές με την Σιένα, δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί καθόλου. Δεν είναι εύκολη ομάδα η Ουνικάχα και στην δική περίπτωση, πιστεύω ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο τραυματισμός μου στον αυχένα, που με έβγαλε εκτός ρυθμού...»

-Που οφείλεται η εφετινή σου αγωνιστική άνοδος (μ.ο. 8,6π. & 3,7ρ. με 63,2% στα διπ.. & 85,7% στις βολ. σε 9 αγ.. στην Ευρωλίγκα);

«Η εφετινή σεζόν είναι τελείως διαφορετική, σε μία άλλη ομάδα με καινούριο προπονητή και νέα φιλοσοφία. Η αλήθεια είναι ότι όλο το καλοκαίρι δούλεψα πολύ σκληρά και με πείσμωσε το γεγονός ότι δεν κλήθηκα στην Εθνική ομάδα, επειδή είμαι σε καλή ηλικία και δεν είμαι «τελειωμένος»! Όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται, δεν υπήρξε μέρα που να μην κάνω προπόνηση ή βάρη ή τρέξιμο, έτσι ώστε να είμαι πανέτοιμος για τη νέα χρονιά... Ακόμη βέβαια είναι νωρίς και δεν θεωρώ ότι έχω κάνει κάτι σημαντικό... Η διάρκεια είναι αυτή που παίζει ρόλο και μέχρι τον Μάϊο που θα κριθούν τα πάντα, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο...»

-Γενικώς με τον Ίβκοβιτς τα «έχεις βρει»;

«Είναι ένας προπονητής που σου ζητάει απλά πράγματα, δεν σου ζητάει κάτι δύσκολο... Ο coach θέλει να βλέπει ότι είσαι 100% συγκεντρωμένος στην προπόνηση και ότι εκτελείς τις οδηγίες που σου δίνει για τους αγώνες... Δεν είναι ούτε κανένας βάρβαρος, ούτε κανένας προπονητής που πρέπει να τον φοβάσαι... Κατά τη γνώμη μου είναι από τους κορυφαίους όλων των εποχών στην Ευρώπη και ξέρει τι να ζητήσει από κάθε παίκτη...»

- Κλείνοντας, θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε για ένα θέμα που σίγουρα θα έχει φτάσει στα αυτιά σου.... Πολύς λόγος γίνεται και από τον κόσμο του Ολυμπιακού, που είχε συνηθίσει την ομάδα να πρωταγωνιστεί σε όλες τις διοργανώσεις και να έχει πολυτελές ρόστερ, για την εφετινή επιθετική μοναξιά του Σπανούλη και για το ταβάνι των δυνατοτήτων της εφετινής ομάδας... Εσύ πως εισπράττεις αυτή την «παραφιλολογία»;

«Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ... Τα τελευταία χρόνια και εμείς και ο κόσμος, είχαμε όλοι καλομάθει σε μεγάλες και δαπανηρές μετεγγραφές και σε παίκτες με ηχηρά ονόματα! Θεωρώ ότι αυτό το φαινόμενο ήταν λίγο πολύ παράλογο και πλέον έχουμε επιστρέψει στα όρια της λογικής! Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα τα τρία τελευταία χρόνια, το budget που είχε η ομάδα και τα χρήματα που ξόδευε ανήκαν στην “σφαίρα” του υπερβολικού! Πλέον έχουμε ένα πολύ πιο νορμάλ προϋπολογισμό κι έχουμε φτιάξει μία συγκροτημένη ομάδα με αρκετούς Έλληνες, κάτι που ήθελε πολύ ο κόσμος του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια και νομίζω ότι πλέον έχουμε αρχίσει να κερδίζουμε τον σεβασμό όλων... Προσωπικά θα αισθανόμουν άσχημα αν στο εφετινό ρόστερ υπήρχαν τρομερά ακριβοπληρωμένοι παίκτες εν μέσω τέτοιας κρίσης, με εξαίρεση τον Σπανούλη που είχε συμβόλαιο και είναι ένας αθλητής που ανήκει στην ελίτ της Ευρώπης...»

-Οπότε δε συμφωνείς στα σχόλια περί επιθετικής μοναξιάς του Σπανούλη;

«Κοίτα, ο Βασίλης είναι μεγάλος παίκτης κι έχει κάνει μερικά απίστευτα παιχνίδια, παίρνοντας πάνω του όλη την ομάδα... Όταν έχεις έναν τέτοιο παίκτη στην ομάδα σου, σίγουρα κάποιες φορές αυτό θα συμβεί και μάλιστα, το περιμένεις κιόλας... Όμως, έτσι όπως παίζεται το σύγχρονο μπάσκετ δεν μπορεί να έχεις μεγάλους στόχους αν στηρίζεσαι αποκλειστικά σε έναν παίκτη γι' αυτό και όλα τα παιδιά προσπαθούμε να βοηθήσουμε όπως μπορούμε για να πάει μπροστά η ομάδα....»