Καλώς τα παιδιά… 2-1!

Είναι δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερη ομάδα από την Μακάμπι. Είναι επίσης δεδομένο ότι αν οι «πράσινοι» προκριθούν θα έχουν απλώς πετύχει τον πρώτο τους στόχο, ενώ αν η Μακάμπι πάει στην Κωνσταντινούπολη, θα έχει κάθε δικαίωμα να πανηγυρίσει σαν να πήρε τον τίτλο.

Κι όμως, παρά τις εκτιμήσεις «εχθρών και φίλων» και την καθολική επικράτηση στην πρώτη αναμέτρηση του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός καλείται να κερδίσει σε έναν αγώνα χωρίς αύριο την Πέμπτη στο «Γιαντ Ελιάου», ενώ από το 2000 και μετά, όταν ο Ομπράντοβιτς ανέλαβε την ηγεσία της ομάδας, οι «πράσινοι» έχουν αποκλειστεί μόλις μία φορά (από την Τάου στους προημιτελικούς της Euroleague το 2006) σε μια σειρά τελικών ή playoffs σε Ελλάδα και Ευρώπη, στην οποία κέρδισαν το πρώτο παιχνίδι.

Για την ακρίβεια, το μόνο που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να πετύχει το «διπλό» αύριο το βράδυ είναι την «ενεργοποίηση» τεσσάρων παικτών. Δεν είναι και λίγοι, αλλά δεν είναι και πολλά αυτά που πρέπει να κάνουν, με βάση τις δυνατότητες, την προϋπηρεσία και τον… πρότερο έντιμο βίο τους.

Δημήτρης Διαμαντίδης
Τι κάνει; Λίγα πράγματα, για τα δεδομένα του. Πώς γίνεται ένας παίκτης με 10 πόντους, 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 2 κλεψίματα και μόλις 2 λάθη σε 34 λεπτά συμμετοχής να είναι κακός; Κι όμως γίνεται, από τη στιγμή που η άμυνα της Μακάμπι δεν τον νοιώθει!
Τι δεν κάνει; Δεν θυμίζει τον Διαμαντίδη της σειράς με την Μπαρτσελόνα. Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού, πρέπει να γίνει πιο επιθετικός να σουτάρει –πολύ- περισσότερο και να κάνει τους Ισραηλινούς να εστιάσουν πάνω του. Είναι χαρακτηριστικές οι δύο φάσεις στις οποίες, έφτασε μια ανάσα από το καλάθι και προτίμησε να πασάρει για το (άστοχο) τρίποντο, αναγκάζοντας τον Ομπράντοβιτς να κοιτάξει απορημένος στα λάβαρα στην οροφή του «Γιαντ Ελιάου».
Τι πρέπει να κάνει; Να πάρει πρωτοβουλίες και να γίνει πιο επιθετικός. Οι συμπαίκτες του εξάλλου, αυτό ακριβώς περιμένουν από τον ηγέτη τους. Να κάνει το παιχνίδι του και να τους «παρασύρει» στο ρυθμό του. Μπορεί ο ίδιος να λέει ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει ηγέτη και όλα είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς, όμως ακόμα και ο τελευταίος… σεκιουριτάς του «Γιαντ Ελιάου» ξέρει ότι ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα του Διαμαντίδη και θα ζήσει ή θα πεθάνει από τα χέρια του. Πιθανολογούμε μάλιστα, ότι αν ο 3D, πάρει τις προσπάθειες που του αναλογούν, η σειρά θα επιστέψει στο ΟΑΚΑ για το 5ο παιχνίδι.

Ρομέιν Σάτο
Τι κάνει; 13 πόντοι (1/3 τρίποντα), 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 3 λάθη. Όχι δεν είναι τα στατιστικά του Σάτο από τον 3ο προημιτελικό. Είναι η συνολική του συγκομιδή μετά από τρεις αναμετρήσεις και με τον Σάτο σε τόσο ρηχά νερά, ο Παναθηναϊκός αναγκάζεται να βρει άλλες λιγότερο αξιόπιστες λύσεις.
Τι δεν κάνει; Δεν έχει μπει στο πνεύμα των αγώνων. Είναι διστακτικός στην επίθεση, ενώ στην προσωπική άμυνα και στις βοήθειες, που είναι εξπέρ, δεν έχει κάνει τη διαφορά. Είναι ο παίκτης που έχει τη μικρότερη επιθετική συνεισφορά στη σειρά των playoffs, αν και οι αθλητές σαν τον Σάτο, είναι που ξεχωρίζουν τις καλές από τις μεγάλες ομάδες.
Τι πρέπει να κάνει; Να θυμηθεί τον δεύτερο αγώνα με την Μπαρτσελόνα στο «Παλάου Μπλαουγκράνα», όταν με 18 πόντους και 4/5 τρίποντα «πήρε φωτιά», όντας ο βασικός καταλύτης της ολικής επαναφοράς του Παναθηναϊκού.

Σαρούνας Γιασικεβίτσιους
Τι κάνει; Για την ώρα προσπαθεί να συνηθίσει την ιδέα του να παίζει στο «Γιαντ Ελιάου» και να μην είναι ο ήρωας των 11,000 θεατών. Στον χθεσινό αγώνα ήταν αρνητικός, αλλά η εμφάνισή του στη δεύτερη αναμέτρηση του ΟΑΚΑ (15 πόντοι, 4 ασίστ, 2 κλεψίματα σε 30 λεπτά), όταν θύμισε τον Σάρας της… παντοδυναμίας, πρέπει να είναι οδηγός.
Τι δεν κάνει; Δεν παίρνει αρκετές πρωτοβουλίες (μόλις 0/3 δίποντα), παίζει βιαστικά και όχι γρήγορα (2 λάθη σε 12 λεπτά) και δεν κάνει εύκολη τη ζωή των συμπαικτών τους με τις πάσες του. Και κυρίως, δεν έχει βρει τον τρόπο να «απαντήσει» στον ψυχολογικό πόλεμο των Μακαμπαίων.
Τι πρέπει να κάνει; Να κάνει μια –ακόμα- βόλτα στους διαδρόμους του Γιαντ Ελιάου, να δει τα δεκάδες πόστερ της δόξας του και μετά να μπει στο παρκέ για να προσθέσει ακόμα ένα. Στους διαδρόμους του ΟΑΚΑ αυτή τη φορά! Αν μέσα σε όλα, βάλει και 2-3 τρίποντα, ακόμα καλύτερα…

Κώστας Τσαρτσαρής
Τι κάνει; Δύο αβίαστα λάθη στο πρώτα λεπτά του χθεσινού αγώνα και ενώ γενικά δεν ήταν αρνητικός, δεν έκανε το κάτι παραπάνω στην επίθεση, αν και έπαιξε μόλις 13 λεπτά. Α, δεν έβαλε και ένα τρίποντο, από αυτά που του αρέσει να σουτάρει από τις γωνίες, αν και είχε 3/5 στους πρώτους δύο αγώνες.
Τι δεν κάνει; Δεν κάνει τη διαφορά, όπως συμβαίνει εδώ και 40 μέρες, όταν ανέβασε ρυθμούς και έγινε… μπαμπάς. Δεν απειλεί με το αγαπημένο του παιχνίδι με πλάτη και έχει επιτρέψει δύο εύκολα καλάθια στον Ελιάου, που δεν είναι και ο πιο… θαρραλέος παίκτης της Μακάμπι.
Τι πρέπει να κάνει; Τις δουλειές –και τις βοήθειες- που δεν φαίνονται στην άμυνα, τα ριμπάουντ που πονάνε τον αντίπαλο στις δύο ρακέτες και τα καλάθια που κάνουν τη διαφορά στην επίθεση. Με δυο λόγια, πρέπει να κάνει όλα αυτά τα μικρά και τα μεγάλα πράγματα, τα οποία τον καθιέρωσαν στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ εδώ και τόσα χρόνια!

Αρκούν τέσσερις παίκτες για να αλλάξει η εικόνα μιας ολόκληρης σειράς; Όταν οι συγκεκριμένοι κύριοι, έχουν κατακτήσει 11 ευρωπαϊκούς τίτλους και με τη συνδρομή του Μπατίστ και του Καϊμακόγλου, τότε, ναι, μπορούν! Αν σε όλους αυτούς προσθέσουμε και τον ανεβασμένο Περπέρογλου, αλλά και τον Καλάθη (δεν είναι δίκαιο να σταθούμε στο τελευταίο τρίποντο, καθώς έπαιξε 35 και λεπτά δεν φοβήθηκε να πάρει πρωτοβουλίες), τότε ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί απέναντι στη Μακάμπι. Μένει να το αποδείξει στο παρκέ, εκεί όπου μέχρι σήμερα οι Ισραηλινοί.

Υγ: Για να το θέσουμε διαφορετικά και για να δανειστούμε τα λόγια του Μπλατ. "Ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα στην Ευρώπη που έχει τον ίδιο προπονητή και τους ίδιους παίκτες εδώ και τόσα χρόνια. Είναι η μόνη ομάδα που μπορεί να θυμηθεί ένα παλιό τρικ, που έκαναν πριν 4-5 χρόνια και να το εμφανίσουν ως καινούριο. Αυτό το πλεονέκτημα είναι μοναδικό..."