Ο καλύτερος «εμφύλιος» της ιστορίας (vids)

Το ρόστερ του Παναθηναϊκού το 2009 ήταν -κατά κοινή ομολογία- το καλύτερο της λαμπρής ιστορίας του. Η πιο φονική τετράδα περιφερειακών, που έχει εμφανιστεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ (Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Νίκολας), δύο πολύτιμα εργαλεία (Χατζηβρέττας, Περπέρογλου και τον Κέτσμαν, που δεν προσαρμόστηκε ποτέ) και μια γραμμή ψηλών για all star game (Φώτσης, Τσαρτσαρής, Μπατίστ, Πέκοβιτς), με τον Αλβέρτη σε ρόλο "μαμάς του λόχου" και τους Σάκοτα, Βεργίνη, Σερμαντίνι να συμπληρώνουν την υπερομάδα εκείνη.

Η νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Φάιναλ-Φορ της Ευρωλίγκας πληρώνει 3.05 στην betoto

Απέναντί του, ο Ολυμπιακός που επέστρεφε για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια (το Final 4 του Μονάχου) στην ελίτ της Ευρώπης. με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο και τους Παπαλουκά, Τεόντοσιτς, Χαλπερίν, Πάργκο, Πελεκάνο και Γκριρ στην περιφέρεια, τον Τσίλντρες στην πρώτη του χρονιά στην Ευρώπη και τους Μπουρούση, Πρίντεζη, Βουίσιτς, Σχορτσανίτη, Βουγιούκα (!) στη ρακέτα, ενώ ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είχε μόλις ξεκινήσει τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του, η οποία σήμερα, τρία χρόνια, όλοι εύχονται να αποτελεί οριστικό παρελθόν.

Ο ημιτελικός (84-82) κρίθηκε στο ένα -χαμένο- σουτ του Γιάννη Μπουρούση, που υπέφερε από σοβαρή ίωση σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης, αλλά δεν δίστασε να πάρει την ευθύνη, ενώ στην ιστορία έχει μείνει ο έξαλλος πανηγυρισμός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς προς τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του αγώνα. Ήταν η πρώτη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού σε νοκ άουτ αναμέτηση στην Ευρώπη, καθώς είχαν προηγηθεί οι ήττες στους ημιτελικούς του 1994 και του 1995, αλλά και στους διπλούς προημιτελικούς οτυ 1997, με τον Θανάση Γιαννακόπουλο, να λέει "μεθυσμένος" από την πρόκριση: "Δεν με νοιάζει αν χάσουμε στον τελικό, γιατί πηρα την πιο μεγάλη χαρά της ζωής μου", για να ανακαλέσει λίγες ώρες αργότερα, αναφορικά με την... αδιαφορία για την έκβαση του αγώνα με την ΤΣΣΚΑ.

Οι δυο ομάδες συναντιούνται και φέτος σε Final 4 και οι απανταχού μπασκετικοί ελπίζουν στο πρώτο... τελικό ελληνικό εμφύλιο της ιστορίας.

Υγ: Ήταν το Final 4 της... επιβεβαίωσης των κανόνων. Μέχρι το Βερολίνο, υπήρχε μια σταθερά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όποτε συναντιούνται Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός σε Final 4 (1994 Τελ Αβίβ και 1995 Σαραγόσα), τον ημιτελικό τον κερδίζει ο Ολυμπιακός, αλλά το κύπελλο το παίρνει ο Ομπράντοβιτς (Μπανταλόνα, Ρεάλ). Η παράδοση συνεχίστηκε, καθώς το κύπελλο το πήρε και πάλι ο Ομπράντοβιτς, όμως νωρίτερα "χρειάστηκε" να κερδίσει και ο Παναθηναϊκός τον κακό του -ευρωπαϊκό δαίμονα.

Υγ2: Ο Βασίλης Σπανούλης πήρε στο σπίτι του τίτλο του MVP -18 πόντοι με εκπληκτικά ποσοστά στον ημιτελικό και 13 στον τελικό- σε μια χρονιά που ο Kill Bill κέρδισε επάξια -και τη διατήρησε- μια θέση ανάμεσα στους πέντε κορυφαίους παίκτες στην Ευρώπη. Όμως δήλωσε μάλιστα ο ίδιος ο Ζοτς στη συνέντευξη Τύπου, μετά το τέλος του αγωνα "είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για τον Βασίλη, γιατί πάλεψε και δούλεψε όσο ποτέ σε όλη τη χρονιά και ο τίτλος του αξίζει".

Υγ3: Η αρμονική συνήπαρξη 10,0000 φιλάθλων στο Βερολίνο αποδεικνύει ότι ΟΛΟΙ οι οπαδοί του πλανήτη χρειάζονται ένα μόνο πράγμα για να μην παραφέρονται. Έλεγχο και... φόβο ότι οι νόμοι εφαρμόζονται. Στη Γερμανία, εκεί όπου οι αστυνομικοί είχαν λυκόσκυλα με μέγεθος αλόγου, ουδείς διανοήθηκε να ξεπεράσει τα όρια. Και έμοιαζε τόσο μα τόσο απλό!

Για το Βερολίνο, το... Τελ Αβίβ και τη Σαραγόσα, υπάρχει και το Twitter (@sili81)