Δεν φταίει ο Μοράις, αλλά δεν μπορεί

Ενας προπονητής δεν φέρει ποτέ το κύριο μέρος της ευθύνης όταν αποτυγχάνει να γίνει αποτελεσματικός. Οπως ακριβώς ισχύει σε κάθε άλλη πτυχή της φύσης του μάνατζμεντ, ο μάνατζερ φέρει μικρότερη ευθύνη από αυτόν που τον επιλέγει. Διότι οι μάνατζερ δεν είναι λαχεία. Είναι βιογραφικά. Ναι, το ποδόσφαιρο είναι μια πολύ ιδιαίτερης φύσης μπίζνα, και γι’ αυτό τα βιογραφικά δεν αποτελούν εγγύηση αποτελεσματικότητας. Αποτελούν όμως σαφή ένδειξη για την συμβατότητα ενός μάνατζερ με τη φύση της αποστολής που αναλαμβάνει. Στην περίπτωση του Ζοσέ Μοράις, δεν υπήρχε ίχνος στο βιογραφικό του που να εγγυάται αυτή τη συμβατότητα. Λαχείο ήταν. Και δεν βγαίνει.

Το τρίμηνο, το οποίο δεν έχει καν συμπληρώσει ο Πορτογάλος στον πάγκο της ΑΕΚ, δεν είναι ικανό διάστημα για απόλυτες κρίσεις. Ειδικά όταν δεν πρόκειται για έναν προπονητή που σχεδίασε το ρόστερ και έχτισε την ομάδα σε περίοδο προετοιμασίας αλλά την παρέλαβε αδούλευτη και κακομονταρισμένη. Ο συνδυασμός της εικόνας της ΑΕΚ με την εικόνα του Μοράις όμως δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για δεύτερη σκέψη. Και η πρώτη σκέψη είναι ότι ο 51 ετών προπονητής δεν δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να αναστρέψει την πορεία και να αλλάξει την αγωνιστική μοίρα της ΑΕΚ. Ενας προπονητής που στο παρελθόν βρέθηκε μέχρι και στο νοσοκομείο από την τρέλα του, όταν είχε χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο για να ντοπάρει τους ποδοσφαιριστές του, μένει σήμερα να κάνει δηλώσεις αποσβολωμένος μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα, με αόριστες τοποθετήσεις που δεν μπορούν να εξηγήσουν αυτό που έχει προηγουμένως παρακολουθήσει. Δεν δείχνει ένας προπονητής θυμωμένος με αυτό που βλέπει. Δείχνει να ψελλίζει σαν να μην μπορεί να εξηγήσει αυτό που συμβαίνει και έχει επιλέξει να το αποδέχεται στωικά και να συνεχίζει να δουλεύει με την ελπίδα ότι την επόμενη φορά τα πράγματα θα κυλήσουν καλύτερα. Μόνο που δεν κυλάνε.

Ο τρόπος που αμύνθηκε η ΑΕΚ στο χιονισμένο τερέν της Τρίπολης είναι τρόπος ομάδας που δεν έχει πνεύμα μαχητικότητας, αυτοθυσίας, νικήτριας. Κι όλα αυτά μόνο ο προπονητής μπορεί να τα εμπνεύσει, να τα εμφυσήσει, να τα προκαλέσει. Ο Μοράις δείχνει σήμερα τόσο σοφτ, που δεν αφήνει στον παρατηρητή πιθανότητα αμφιβολίας σχετικά με την ικανότητά του να “τσιτώσει” τους παίκτες, να προκαλέσει τον εγωισμό τους, να τους οδηγήσει σε αλλαγή νοοτροπίας, να τους κάνει νικητές.

Η ΑΕΚ είναι δεδομένο ότι διαγράφει πορεία κατώτερη των προδιαγραφών του ρόστερ της. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ρόστερ για πρωταθλητισμό. Δεν έχει όμως υλικά για τόσο κακή ομαδική απόδοση. Πιθανόν ο Μοράις να ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός αν είχε χτίσει την ομάδα και την είχε προετοιμάσει με άνεση χρόνου το καλοκαίρι. Αυτή όμως είναι μια υπόθεση. Η πραγματικότητα τον βγάζει ανεπαρκή και ακατάλληλο για να παρουσιάσει αποτελεσματικό σχέδιο υπό τις συνθήκες που βρήκε όταν ζύγισε την πρόταση και αποφάσισε να την αποδεχθεί.

Και ποια είναι η λύση; Είναι απλή: αν η ΑΕΚ έχει πειστεί για την ικανότητα αυτού του προπονητή, τότε παραδέχεται δημόσια ότι έχασε μια χρονιά και αφήνει τον Μοράις να κάνει ξεσκαρτάρισμα και να χτίσει την έκδοση της επόμενης σεζόν δίχως την πίεση που του προκαλεί παράλυση και τον δυσκολεύει ακόμη και στην δημόσια ομιλία του. Αν η ΑΕΚ έχει πειστεί ότι έκανε λάθος που τον επέλεξε τον Οκτώβριο, τότε τούτη τη φορά προσέχει για να μην διορθώσει το λάθος με λάθος, όπως έκανε τον Οκτώβριο όταν βιάστηκε να διορθώσει την θερινή επιλογή της πρόσληψης του Τιμούρ Κετσπάγια που ήταν, από πριν, ένας προπονητής ασύμβατος με την ιδέα που έχει η ΑΕΚ για τον τρόπο που θα χτίζει ποδόσφαιρο και θα φτάνει σε νίκες.

Είναι τόσο μικρές οι αποστάσεις στη δυναμικότητα των ομάδων, που η ΑΕΚ προφανώς προλαβαίνει να παίξει για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Για εκείνη όμως προέχει να καθαρίσει το κεφάλι της και να αποφασίσει τι θέλει να κάνει, στρατηγικά, με το ποδοσφαιρικό της τμήμα. Αν δεν το κάνει ούτε τώρα, το καλοκαίρι τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Οχι μόνο επειδή μπορεί να τερματίσει χαμηλότερα από εκεί που στόχευε, αλλά και επειδή δεν θα έχει κάνει απολύτως καμιά πρόοδο στο χτίσιμο μιας ομάδας που θα μπορεί να απαιτεί από τον εαυτό της την διεκδίκηση τίτλου.