Η λεπτή κόκκινη γραμμή...

Σε αυτά τα πέντε χρόνια του Γιάννη Αλαφούζου στην ηγεσία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, ουδείς μέχρι πρότινος, μπορούσε να του καταλογίσει ότι δεν έκανε ότι περνούσε από το χέρι του και μάλιστα μόνος του, ώστε να «καθαρίσει» το ελληνικό ποδόσφαιρο και να διαλύσει το σύστημα που έκανε ότι γούσταρε, όπως γούσταρε και όποτε το γούσταρε υπέρ του Ολυμπιακού.

Ουδείς μπορούσε να του καταλογίσει ότι δεν γνώριζε ποιος είναι ο «εχθρός» του σε ποδοσφαιρικό επίπεδο και πως δεν τον πολέμησε με όποιον τρόπο μπορούσε. Ουδείς, επίσης μπορούσε να του «χρεώσει» πολιτικά παιχνίδια και συμφωνίες σε επιχειρηματικό επίπεδο που έβλαπταν τον Παναθηναϊκό, όπως για παράδειγμα είχε κατηγορηθεί από τους οπαδούς του συλλόγου ο Γιάννης Βαρδινογιάννης για τον τρόπο που χειριζόταν την παντοκρατορία Κόκκαλη.

Παίξε νόμιμα στην Sportingbet με επιστροφή στοιχήματος στο Σερβία U21 – ΠΓΔΜ U21 αν ο Τζούρτζεβιτς ανοίξει το σκορ (21+).

Όλα τα παραπάνω ήταν ένα από τα λίγα ισχυρά συν της παρουσίας του στον Παναθηναϊκό μαζί φυσικά με το γεγονός ότι βγήκε μπροστά σε μία οριακή στιγμή για τον σύλλογο, όταν όλοι είχαν εξαφανιστεί. Μέχρι εκεί.

Όλα αυτά μέχρι πρότινος. Το τελευταίο τετράμηνο η απόφαση του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ είναι ξεκάθαρη και εμφανής από τα μέσα τα οποία του ανήκουν, είτε αυτά έχουν αθλητική είτε πολιτική απόχρωση. Μαζί με την πλήρη διοικητική και οικονομική αποστασιοποίησή του που έχουν φέρει τον Παναθηναϊκό σε σημείο αποσύνθεσης(απλήρωτοι υπάλληλοι και ποδόσφαιριστες, έλλειψη ρευστότητας, στελέχη άσχετα με το ποδόσφαιρο και τον σύλλλογο που περισσότερο κακό κάνουν παρά καλό με τις τακτικές τους) ο Αλαφούζος αποφάσισε για τους δικούς του λόγους να συμμαχίσει με τον μέχρι πρότινος «εχθρό» του και «εχθρό» του συλλόγου.

Σε έναν «πόλεμο» για λόγους στρατηγικής μπορείς να κάνεις ανακωχή. Να επιλέξεις παύση πυρός. Κατανοητό. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό και κυρίως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από τους φίλους του συλλόγου και όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο «τριφύλλι», είναι η συμμαχία με τον μέχρι πρότινος «εχθρό». Ακόμη και σε ποδοσφαιρικά ζητήματα, όπως ήταν η υπόθεση με τον Πλατανιά για παράδειγμα και η επικύρωση της βαθμολογίας. Η αλλαγή πλεύσης στα μέσα του Αλαφούζου στην αντιμετώπιση του Ολυμπιακού και του μεγαλομέτοχού του είναι τόσο εμφανής που κάνει... μπαμ, καθώς γίνεται το λιγότερο άκομψα. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά.

Ειδικά αν σκεφτούμε τι συνέβαινε τα προηγούμενα πέντε χρόνια...

Φυσικά ουδείς μπορεί να υποχρεώσει τον Γιάννη Αλαφούζο για την πολιτική που θα ακολουθούν τα μέσα του. Ουδείς μπορεί να υποχρεώσει τον Γιάννη Αλαφούζο για το πως θα συμπεριφέρονται τα μέσα του στον Ολυμπιακό και τον μεγαλομέτοχό του. Ουδείς μπορεί να πει στον Γιάννη Αλαφούζο πως θα χειριστεί πολιτικές και επιχειρηματικές καταστάσεις. Εκείνος ξέρει καλύτερα από τον καθένα ποιο είναι το συμφέρον του σε κάθε επίπεδο.

Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν είναι ένα από τα μέσα του Αλαφούζου, δεν είναι μία από τις επιχειρήσεις του. Ο Παναθηναϊκός είναι ο Παναθηναϊκός και προφανώς μέσα από τέτοιες «φιλίες» το συμφέρον του συλλόγου πάει... περίπατο, μπαίνει σε δεύτερη και σε τρίτη μοίρα, εκτός και αν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο σύλλογος θα βγει κερδισμένος από τέτοιου είδους κινήσεις.

Νομοτελειακά, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός είναι «απέναντι». Αν ο Αλαφούζος κατάφερει στον δικό του Παναθηναϊκό να το αλλάξει και αυτό, τότε θα έχει ξεπεράσει την λεπτή κόκκινη γραμμή...

Ήδη ο κόσμος «βράζει» γιατί βλέπει μια ομάδα παρατημένη, μια ομάδα χωρίς παρόν και μέλλον και έναν μεγαλομέτοχο να περνά στο απέναντι «στρατόπεδο» μετά από πέντε χρόνια σκληρής «μάχης».

Και η κατάσταση θα γίνει ακόμη χειρότερη αν τελικά πωληθεί ο Μάρκους Μπεργκ.

Από την στιγμή που ο παίκτης δεδομένα πήγε στα ΗΑΕ με τον ατζέντη του, η υπόθεση φαίνεται προχωρημένη αν και ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να διαψεύδει την ύπαρξη πρότασης. Είναι πολύ πιθανό, ωστόσο, να μην έχει υπάρξει ακόμη πρόταση στο «τριφύλλι», με τους Άραβες να θέλουν πρώτα να «καθαρίσουν» τον παίκτη και στην συνέχεια με μοχλό πίεσης την συμφωνία να πιέσουν το «τριφύλλι» να κατέβει οικονομικά.

Έτσι όπως είναι αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός, έτσι όπως είναι η κατάσταση, η πώληση του Μπεργκ απαγορεύεται! Και απαγορεύεται δέκα φορές με ποσό μικρότερο από την ρήτρα των δέκα εκατομμυρίων. Όσο μεγάλη... ανάσα και αν φέρουν τα «ζεστά» χρήματα των Αράβων, η παραχώρηση του Σουηδού παιχταρά υποθηκεύει την ερχόμενη σεζόν και δείχνει πως ο Παναθηναϊκός απλά θα υπάρχει. Δεν θα προσπαθήσει να γίνει Παναθηναϊκός, δεν θα προσπαθήσει να γίνει ανταγωνιστικός για το πρωτάθλημα και την Ευρώπη.

Για να είμαστε δίκαιοι, αν ο παίκτης θέλει να φύγει, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Και για να είμαστε δίκαιοι λίγο παραπάνω, ο Μάρκους αν φύγει, οκ θα έχει δελεαστεί από τα λεφτά αλλά θα έχει οδηγηθεί και στην έξοδο, βλέποντας μια κατάσταση στον Παναθηναϊκό χωρίς καμία απολύτως προοπτική. Να μείνει να παλέψει ακόμη μία χρονιά, γιατί; Για να τον «κλέβουν» οι Κύζες ή για να πηγαίνει μέχρι τα γραφεία του ΣΚΑΪ να ψάχνει τον πρόεδρο για τις πληρωμές;