Επιστροφή σε κορυφή, Ευρώπη και Νέα Φιλαδέλφεια!

Γουέστ Χαμ – Χάντερσφιλντ με επιστροφή στοιχήματος*, αν καταλογιστεί πέναλτι. *Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις (21+).

Καλή σας εβδομάδα και πώς να μην είναι για τους ΑΕΚτσήδες οι οποίοι βλέπουν την ομάδα τους στην κορυφή (καλά αυτό για 3η αγωνιστική δεν σημαίνει απολύτως τίποτα όμως θα εξηγήσουμε παρακάτω κάποια πράγματα που δίνουν αξία στην εύκολη νίκη με την ΑΕΛ) και αναμένουν με αγωνία να τη δουν να αγωνίζεται και στην Ευρώπη στην πρεμιέρα των αγωνιστικών της υποχρεώσεων στους ομίλους του Europa League... Πρόκειται φυσικά απλά για το αυτονόητο σχετικά με την Ένωση και την κανονικότητα που θα έπρεπε να βιώνει κάθε χρόνο το club, όπως τουλάχιστον αυτό (σ.σ.: το club) μας είχε συνηθίσει όλα τα χρόνια ύπαρξής του...

Με την Ριέκα έχουμε μπροστά μας μέρες για να το... κουβεντιάσουμε και να το αναλύσουμε. Εννοείται πως το gazzetta.gr θα βρίσκεται (και) σε αυτήν την αναμέτρηση δίπλα στην ΑΕΚ στο ευρωπαϊκό της ταξίδι όπως το έκανε και σε Ρωσία – Βέλγιο... Από εκεί, από την Κροατία κοινώς, θα σας μεταφέρουμε όλα όσα γίνονται και φυσικά θα προσπαθήσουμε να σας... φέρουμε κοντά της, στην ΑΕΚ και την πόλη εννοώ. Όμως τώρα ας εστιάσουμε σε όσα ήδη συμβαίνουν στο χορτάρι και δεν τα λες άσχημα και δεν τα λες και λίγα!

Αναμενόμενα η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ έφτασε εύκολα στη νίκη. Θαρρώ για την ΑΕΛ αυτό το ματς ολοκληρώθηκε πριν καν αρχίσει με όσα έγιναν (και δεν σχετίζονταν με την αναμέτρηση) μεταξύ του Μελισσανίδη και του Κούγια και όλα όσα ακολούθησαν κυρίως από το αφεντικό της μεγαλύτερης επαρχιακής ομάδας. Βλέπετε με τόσο έντονο το ελληνικό στοιχείο (εντονότερο απο οποιαδήποτε άλλη ομάδα σε τέτοιο level) όλοι είχαν καταλάβει τι έπρεπε να κάνουν στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο. Αλλά για να είμαστε και τίμιοι, κι αυτό να μην γινόταν, η ΑΕΛ δεν είχε καμία τύχη απέναντι στην ΑΕΚ. Όχι φέτος και ας υπήρχαν σημαντικά προβλήματα και εμπόδια που είχε να ξεπεράσει η Ένωση. Δύσκολες συνθήκες που δημιουργήθηκαν και προφανώς δημιουργούσαν σοβαρά (και) αγωνιστικά ζητήματα.

Να γίνω πιο συγκεκριμένος. Οι «κιτρινόμαυροι» όφειλαν να αγωνιστούν με σημαντικές απουσίες όπως αυτές του Σιμόες και του Γαλανόπουλου. Δυο ποδοσφαιριστές οι οποίοι σαν ζευγάρια στον άξονα σε όλο το διάστημα της προετοιμασίας στο Κίελτσε δούλευαν με διαφορετικό παρτενέρ και ποτέ μαζί στην ενδεκάδα στο 4-2-3-1 ή το 4-4-1-1. Ο Πορτογάλος χαφ ήταν δίδυμο με τον Αϊντάρεβιτς και ο «Γαλανό» με τον Γιόχανσον. Συμπληρώστε εδώ ότι πρόκειται για δυο από τους πλέον φορμαρισμένους ποδοσφαιριστές της Ένωσης. Έτσι με δεδομένες τις συγκεκριμένες απουσίες η ΑΕΚ υποχρεώθηκε να αγωνιστεί με δίδυμο στα χαφ τους Σουηδούς...

Τα κατάφερε βέβαια περίφημα και ήταν και οι δυο ποδοσφαιριστές (Αϊντάρεβιτς – Γιόχανσον) καθοριστικοί στην εξέλιξη του αγώνα. Εκτός των απουσιών (δεν ανέφερα καν του Τσιγκρίνσκι γιατί εκεί η ΑΕΚ έχει υπεροπλία συγκριτικά με την οποιαδήποτε ομάδα και δεν τίθεται θέμα) των συγκεκριμένων χαφ, η ομάδα του Μανόλο, όφειλε να ξεπεράσει και τον παράγοντα... νεκροταφείο! Ναι, στο ΟΑΚΑ αναφέρομαι, το οποίο όπως όλοι γνωρίζουμε, γίνεται πολύ δύσκολα ζεστή έδρα όταν έχει κόσμο και μετατρέπεται σε... νεκροταφείο όταν δίνει η ομάδα αγώνα κεκλεισμένων των θυρών. Είναι πολύ δύσκολο πράγμα να μπεις στη φιλοσοφία του επίσημου έστω αγώνα. Με την ΑΕΛ έμοιαζε φιλικό τεστ προετοιμασίας.

Το τελευταίο μα πολύ σημαντικό εμπόδιο ήταν αυτό της... Ριέκα! Η επιστροφή στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις είναι λογικό να επηρεάζει τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και τον ίδιο τον σύλλογο όπως συμβαίνει με όλες τις ομάδες. Είναι κάτι που ίσχυε για όλες τις ομάδες που έπαιζαν Ευρώπη από πάντα... Ο Σεβιγιάνος τεχνικός παρουσίασε μια ομάδα που ήταν απόλυτα focus στο στόχο της και αφού εξασφάλισε το τρίποντο έβγαλε στο χορτάρι στοιχεία που δεν πρέπει, όπως χαλαρότητα και αγωνιστική απειθαρχία σε (ευτυχώς) ελάχιστα σημεία της αναμέτρησης (όπως κάτι επιπόλαια σουτ από τον οποιονδήποτε και από οπουδήποτε βρισκόταν). Είναι λογικό να συμβαίνει κι αυτό...

Δυο λόγια και για το ματς με την ομάδα της Λάρισας και τα πρόσωπα. Εκτιμώ πως δεν πρέπει να σταθούμε περισσότερο από αυτό που αναφέρω, από τα δυο λόγια. Δεν το επιτρέπει η εικόνα της ΑΕΛ που έκανε τη διαφορά δυναμικότητας να φαντάζει αντίστοιχη ενός τοπ club με μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας οποιουδήπουτε πρωταθλήματος στα Βαλκάνια. Δεν είναι υπερβολή. Ήταν τεράστια η διαφορά και σε ποιότητα ποδοσφαιριστών, δηλαδή στο ατομικό επίπεδο, αλλά και στην λειτουργία σαν ομάδα.

Άριστη εικόνα για την ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο. Είναι γεγονός ότι τη βοήθησε πολύ η γκολάρα του κορυφαίου (και χθες) Μάνταλου και το γεγονός ότι ο Λιβάια ήταν σε εκπληκτική κατάσταση και με πολύ διάθεση. Με την άφιξη του Αραούχο είναι λογικό ο Κροάτης να... φορτσάρει αν και θα είναι πιο ορθολογικό να τους βλέπουμε στα εύκολα ματς έστω μαζί δίδυμο παρά ως τον έναν αλλαγή του άλλου. Σε πολύ καλή μέρα σε όλα τους τα καθήκοντα τα ακραία μπακ ξανά (Μπακάκης και Λόπες με τον Έλληνα ακραίο αμυντικό να αφήνει μακράν δεύτερη επιλογή τον Γκάλο τίμια και ποδοσφαιρικά) και με διάθεση και όρεξη πάλι οι αρκετά καλοί Χριστοδουλόπουλος και Κλωναρίδης (για το δίδυμο στα χαφ τα είπαμε νωρίτερα). Και πώς να χάσεις λοιπόν;

Η ΑΕΚ των πέντε Ελλήνων στην ενδεκάδα από την αρχή έως και το τέλος της αναμέτρησης αποδεικνύει στο χορτάρι γιατί... φωνάζει σωστά ότι συνιστά μια εκ των βασικών (αν όχι την πλέον βασική) διεκδικητών του τίτλου. Το είπε ξανά και ο Χιμένεθ μετά το τέλος του ματς ότι «θέλουμε το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και πορεία στην Ευρώπη και χρειάζεται συνέχεια δουλειά για να το πετύχουμε». Το απέδειξε ότι το θέλει όταν δημιούργησε αυτό το ρόστερ και σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που «ουρλιάζαμε» και τα χώναμε στη διοίκηση για τα λάθη της, τώρα τα έκανε όλα πολύ σωστά και σε απίθανο χρόνο. Αυτό σημαίνει να είσαι τίμιος στη δουλειά σου, να τα χώνεις όταν πρέπει, μα να μη ξεχνάς να αναγνωρίζεις, αλλιώς είσαι εμπαθής και βλάκας...

Ρίξτε μια ματιά στην ενδεκάδα της ΑΕΚ και στις αλλαγές της. Μετά πηγαίντε προς την... εξέδρα και τσεκάρετε και θα καταλάβετε πολλά. Η Ένωση επικράτησε με 4-0 (και λίγα ήταν) έχοντας εκτός 11αδας τον καλύτερό της φορ Αραούχο, εκτός αποστολής παίκτες όπως ο Πατίτο και ο Τρίστασον, τραυματίες τους Τσιγκρίνσκι, Σιμόες και εμπύρετο τον Γαλανόπουλο. Ανέτοιμο τον Κονέ σε αγωνιστικό ρυθμό και επίσης νοκ άουτ ακόμη τον κορυφαίο Έλληνα φορ της περσινής σεζόν με 11 τέρματα (και MVP της προετοιμασίας της ΑΕΚ) Γιώργο Γιακουμάκη. Βγήκε ο Λιβάια μπήκε ο «Τσίνο», έφυγε ο Λάζαρος και πέρασε ο Μπακασέτας τη στιγμή που μπόρεσε ο κόουτς να δώσει σε ένα εξαιρετικό ταλέντο που έρχεται με φόρα (τον Βλαχομήτρο) χρόνο συμμετοχής.

Ε, το λες και μια χαρά... Απλά να υπενθυμίσω πως δεν έχει επιτευχθεί τίποτα. Απλώς τα δεδομένα παρουσιάζουμε. Όπως ανέφερα και στην αρχή του άρθρου η παρουσία στην κορυφή την 3η αγωνιστική δεν σημαίνει απολύτως τίποτα! Όμως πέρυσι σε αγωνιστική με γκέλες για τους άλλους και ενώ η ΑΕΚ με νίκη τους ξεπερνούσε (με αντίπαλο τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ) κατάφερε να μη κάνει φάση, όχι απλά να μη κερδίσει. Επιστρέφει λοιπόν και η σωστή νοοτροπία νικητή στην ομάδα κάτι που είναι απαραίτητο για πρωταθλητισμό.

Γενικά η λέξη «επιστροφή» έχει τεράστια αξία (και στην αναμέτρηση με την ΑΕΛ αλλά και σε αυτή που έρχεται με την Ριέκα) για την ΑΕΚ από όποια πλευρά και αν το δεις. Επιστροφή στην κανονικότητα σα σύλλογος σε Ελλάδα και Ευρώπη. Επιστροφή στην κορυφή όσο -εννοείται- νωρίς κι αν είναι. Επιστροφή με γκολ για τον Αραούχο και το ίδιο για τον Μπακασέτα (διαφορετική επιστροφή για τον καθένα). Επιστροφή στην Νέα Φιλαδέλφεια με έναρξη εργασιών στο οικόπεδο που αναμένεται να δημιουργηθεί το νέο μας «σπίτι».

Καταλαβαίνετε καλά εσείς οι αντίπαλοι, το λέει και το... άσμα: Επιστροφές – καταστροφές...

Υγ: Πόσο σε αγαπάει η μπάλα ρε Αργεντίνε; Μπήκες και χρειάστηκες 9 λεπτά για να σκοράρει ξανά με το κεφάλι όπως τότε που πρωτοήρθες και μας συστήθηκες στο ματς κυπέλλου με τον Λεβαδειακό που σημείωσες δυο γκολ με το κεφάλι. Όπως στη Νέα Σμύρνη που μας αποχαιρέτισες στέλνοντάς μας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ με την κεφαλιά σου και επί της ουσίας στους ομίλους του Europa League αφού η ΤΣΣΚΑ δεν γινόταν να μείνει εκτός όπως δεν γίνεται ποτέ σε προκριματικά αλλά μας έφτιαξε για να πετάξουμε έξω για πλάκα την πρωτοπόρο και μέχρι πρότινος αήττητη (ηττήθηκε από τη Μουσκρόν) Μπριζ. Ο Αραούχο είναι εδώ και έτοιμος να κάνει πράματα όμορφα για μας, βασανιστικά για τους άλλους...

Υγ2: Η ΑΕΚ, το έχω γράψει από τη πρώτη στιγμή που είδα τα τρία στόπερ πρώτης γραμμής που διαθέτει, θα είναι πολύ δυνατή στην άμυνά της. Μπορεί να είναι μόλις η 3η αγωνιστική αλλά συνιστά τη μοναδική ομάδα που δεν έχει παραβιαστεί η εστία της στο εγχώριο πρωτάθλημα. Ταυτόχρονα αν το ψάξουμε και από τα ευρωπαϊκά ματς, τότε θα διαπιστώσουμε πως έχει να δεχτεί γκολ από τις 02/08 όταν έπαιξε στη Μόσχα. Από τότε σε δυο ματς με την Μπριζ και τρία στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ δεν δέχεται γκολ για περίπου (κάτι λιγότερο από) 500 λεπτά. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Το θέμα είναι εντός συνόρων να συνεχίσει να ισχύει αυτό και με την ολοκλήρωση του Σεπτεμβρίου (μακάρι και εκτός συνόρων βεβαίως – βεβαίως).

Υγ3: Είναι από τους ποδοσφαιριστές που δεν με τρελαίνουν καθόλου. Με την έλευση του Κονέ μάλιστα θεωρώ πως πρέπει να είναι 6η επιλογή στα χαφ. Όμως ο Αϊντάρεβιτς ήταν καλός με αντίπαλο την ΑΕΛ. Έκανε πάλι ασίστ (είχε κάνει και με τον Παναιτωλικό θυμίζω) και θα ήταν άτιμο έως αλητεία από την πλευρά μου να μη το σημειώσω και να μη το αναγνωρίσω. Μακάρι να διαψευστούμε εμείς που δεν θεωρούμε πως ο Σουηδός μπορεί να κάνει τη διαφορά στα χαφ και έστω σαν επιλογή να βοηθήσει τόσο σημαντικά όσο έως τώρα σ' αυτά τα δυο ματς.

Υγ4: Εκτιμώ και θα το αναλύσουμε παρέα σε ένα άρθρο μετά τις υποχρεώσεις του Σεπτεμβρίου που είναι και πολλές, και δύσκολες, ότι έως τον Δεκέμβριο θα αποδειχθεί αν η ΑΕΚ δύναται όχι απλά να διεκδικήσει τον τίτλο, αλλά να τον κατακτήσει. Αν έχει καταφέρει έως τότε να είναι πρώτη, ή έστω από έναν έως πέντε βαθμούς πίσω τότε θα ζήσουμε ωραία πράγματα. Κι αυτό διότι η ΑΕΚ με την επιστροφή της στην κανονικότητα πρέπει να μάθει να ζει και να πορεύεται με πολλά και δύσκολα ματς. Μέσα απ' αυτή τη διαδικασία γίνεται σίγουρα και πιο δυνατή παντοιοτρόπως όμως δεδομένα θα 'χει και απώλειες (γι' αυτό το ρόστερ που δημιουργήθηκε είναι μεγάλο και ισάξιο για να αντεπεξέλθει). Όμως θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται και ματς και καταστάσεις. Για να δούμε...

Υγ5: Πέρασα λίγο μια βόλτα πάλι από Νέα Φιλαδέλφεια. Από το οικόπεδο ντε. Και συνεχίζουν σε φουλ ρυθμό τα έργα. Είμαι από τους τυχερούς που ζω τόσο κοντά στα πατρογονικά μας εδάφη και η βόλτα εκεί είναι σε καθημερινό επίπεδο. Ήταν όλα τέλεια...

Υγ6: Ρε τον διερμηνέα ιστορία που 'χει γράψει όμως, ρε τον διερμηνέα...

Υγ7: Όχι βρε που κλαίνε... Απλά δεν σταματάνε. Το κάνουν πριν τα ματς και φυσικά το κάνουν ΟΛΟΙ μαζί και μετά το τέλος των αγώνων. Είναι αστείο έως κωμικό. Λένε για χέρι του Λισγάρα (που το δέχομαι) και μιλάνε για αποβολή για φάση που έγινε στο 0-0 και ίσως να τιμωρούνταν (αφού πρόθεση δεν είχε προφανώς δεν θα έβλεπε κάρτα, αλλά το δέχομαι και αυτό) με κίτρινη! Πώς προκαθορίζεις ότι μετά θα αποβληθεί ο παίκτης μόνο οι ίδιοι το ξέρουν αφού χρόνια τώρα, πάνω από τριάντα, είναι τσακωμένοι με την λογική και κυρίως την αλήθεια. Και γκρινιάζουν στο 0-0 και ενώ το ματς έγινε τελικά 0-1 και από κει κι έπειτα δεν έχουν λόγο να γκρινιάζουν από τις διαιτητικές αποφάσεις. Βλέπουν ότι δεν υπάρχει σκοπός απλά δεν υπάρχει πλέον και σπρώξιμο και... λυσσάνε. Δεν πειράζει... Ας δουν και να θυμηθούν πόσα και πόσα έχουν κάνει σε ένα βίντεο με τα αίσχη ΜΟΝΟ με αντίπαλο την ΑΕΚ (που το σύστημα και η μπόχα του ελληνικού ποδοσφαίρου θέλησε να αφανίσει και κυνήγησε με λύσσα και μανία) και θα τους περάσει...