Ο Νίνης, η εκτίμηση κι η…μαγιά

Γράφω αυτό το κομμάτι με αφορμή τα δύο κολλητά παιχνίδια της εθνικής ομάδας. Σίγουρα με αντιπάλους το Λιχτενστάϊν και τη Λετονία δεν μπορείς να βγάλεις τα πιο ασφαλή συμπεράσματα, όμως επειδή θα αναφερθώ στο ελληνικό πρωτάθλημα, που δεν είναι και το πιο ανταγωνιστικό στην Ευρώπη, νομίζω ότι έχει μία σημασία.

Για το Νίνη θέλω λοιπόν να πω μία κουβέντα. Έδειξε σε αυτά τα δύο ματς, ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά για τον ΠΑΟΚ σε επίπεδο ελληνικής Λίγκας. Κι είναι παίκτης που ο ΠΑΟΚ δεν είχε στην ενδεκάδα του, δηλαδή ένας επιθετικογενής μέσος, που μπορεί να φτιάξει φάσεις κι από τον άξονα, κάτι σαν πλέϊ μέϊκερ δηλαδή. Ο Λόρενς δεν είναι τέτοιος παίκτης, ενώ κι ο Λάζαρ περισσότερο οκτάρι είναι, παρά δεκάρι.

Ο ΠΑΟΚ σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν έχει δείξει ότι στο πρόσωπο του Στοχ έχει βρει παίκτη που κάνει τη διαφορά. Ο Λούκας είναι καλός στα στημένα κι οι Σαλπιγγίδης, Αθανασιάδης κάποιες λύσεις θα τις δώσουν επιθετικά. Πλέον κι ο Νίνης από πίσω.

Για να είμαι ειλικρινής μου άρεσε εκείνη η δήλωση του Μαρινάκη τις προάλλες για τον ΠΑΟΚ, στο περιθώριο της κλήρωσης του Τσάμπιονς Λιγκ. Είχε πει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ότι ο ΠΑΟΚ είναι ενισχυμένη ομάδα, με καλό προπονητή και είχε προβλέψει ένα πιο δύσκολο πρωτάθλημα σε σχέση με το περσινό. Και μου άρεσε γιατί δεν έβγαλε έπαρση και υπεροψία, αλλά εκτίμηση στον αντίπαλο και συνειδητοποίηση της δύσκολης αποστολής. Μου έβγαλε, δηλαδή, το σκεπτικό το οποίο πρέπει να έχουν άπαντες στον Ολυμπιακό, αν θέλουν να κατακτήσουν και το φετινό πρωτάθλημα.

Βέβαια, κι ο Ολυμπιακός έχει ενισχυθεί. Πολύ. Και είναι πρωταθλητής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να «περάσει πάνω από το πτώμα» του Ολυμπιακού, αν θέλει να πάρει αυτός το πρωτάθλημα, κάτι το οποίο, πάντως, αν είναι μία φορά δύσκολο για τους ερυθρόλευκους, μάλλον είναι δύο φορές πιο δύσκολο για τους ασπρόμαυρους. Όσο κι αν έχουν το πλεονέκτημα ότι τουλάχιστον στο πρώτο μισό της σεζόν, άλλη φθορά θα υποστούν αυτοί στο Γιουρόπα Λιγκ κι εντελώς άλλη φθορά, πολύ μεγαλύτερη, θα έχει ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Να προσέξουμε ακόμη κάτι, που ίσως έχει μία σημασία:

Ο ΠΑΟΚ έχει μία αρκετά μεγάλη μαγιά Ελλήνων εν ενεργεία διεθνών (Κατσουράνης, Τζαβέλλας, Τζιόλης, Σαλπιγγίδης, Νίνης, Αθανασιάδης), που ίσως τον βοηθήσουν όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά ακόμη και σε επίπεδο «επικοινωνίας» με τον παράγοντα που λέγεται διαιτησία. Και μην πάει κανενό το μυαλό σε τίποτα πονηρό.

Εννοώ ότι π.χ. όπως διαπιστώσαμε από πέρσι, υπάρχει ένας άλλος «σεβασμός», για να το διατυπώσω παντελώς κομψά, προς π.χ. τον Κατσουράνη από τους Έλληνες διαιτητές. Κι επίσης αλλιώς κάποιοι φαίνεται να υπολογίζουν την «γκρίνια» του Σαλπιγγίδη κι αλλιώς ξέρω γω του Ολίσε.

Για να δούμε. Αν και έχουμε νομίζω ήδη κάποια πρώτα δείγματα...