Ο Ζέσους τον “έφαγε”, ο Ρομπέρτο τον τιμώρησε

Το μεγάλο όφελος είναι το προφανές: η νίκη, χάρη στην οποία o Ολυμπιακός έβαλε από κάτω την αντίπαλό του στη διεκδίκηση της 2ης θέσης Μπενφίκα, αγοράζοντας το προνόμιο να κρατά την μοίρα του στα δικά του πόδια, και λογικά στο δικό του σπίτι, εκεί όπου θα πρέπει να νικήσει την Αντερλεχτ για να φτάσει στην πρόκριση στην επόμενη φάση του Champions League.

Το μεγάλο επιμέρους όφελος είναι προφανώς η ψυχολογία που κέρδισε ο τερματοφύλακάς του, με το μάθημα που διδάσκει την ... θεία δίκη του ποδοσφαίρου. Ο Ρομπέρτο, ο πρωταγωνιστής στα βιντεάκια του youtube με τα κοτόπουλα, ο Ρομπέρτο που έγινε πρωτοσέλιδο την επομένη του αγώνα της Λισσαβόνας και ξύπνησε το πρωί με νέο πορτογαλικό πρωτοσέλιδο, που προέτρεπε τους ποδοσφαιριστές της Μπενφίκα να τον σημαδέψουν προκειμένου να πάρουν νέο δώρο και να φτάσουν στην νίκη, έγινε πρωταγωνιστής σε μια μεγάλη κηδεία της πρώην ομάδας του. Για να τιμωρήσει τον χλευασμό. Και να δικαιώσει τον προπονητή του για την έμπρακτη στήριξή του.

Ηταν ένα ωραίο μάθημα αυτό που παρέδωσε σε Πορτογάλους και Ελληνες ο Μίτσελ με την επιμονή του στον Ρομπέρτο και τη στήριξη που του παρείχε μετά τη γκέλα στο “Ντα Λουζ”. Αυτή τη στήριξη που δεν του παρείχε ο Ζόρζε Ζέσους τρία χρόνια πίσω, όταν τον απέσυρε από την 11αδα μετά από τρεις επίσημες εμφανίσεις, επειδή δεν “άντεχε” τα εύκολα ή/και ερασιτεχνικά γκολ που είχε δεχθεί ο Ισπανός τερματοφύλακας, με συνέπεια να τον “τελειώσει” από την Μπενφίκα. Δεν αποκλείεται ο Ρομπέρτο να του ανταπέδωσε το βράδυ της Τρίτης το “χτύπημα”, αφού αυτή την ήττα ο Ζέσους είναι πολύ πιθανό να την βρει μπροστά του.

Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι ο Ζέσους, ο οποίος είχε πάρει τον Ισπανό στην Μπενφίκα, πίστευε τον Ρομπέρτο, αλλά υπέκυψε λόγω της πίεσης που του άσκησε η κοινωνία του “Ντα Λουζ” και η διοίκηση για να τον αντικαταστήσει. Μετά την αποχώρηση του Ρομπέρτο από τη Λισσαβόνα, ο Ζέσους δήλωσε ότι “σύντομα θα εξελιχθεί σε έναν εκ των καλύτερων γκολκίπερ στον κόσμο”. Ο Πορτογάλος προπονητής φεύγει από το Καραϊσκάκη με την πικρή δικαίωσή του περί της αξίας του πρώην ποδοσφαιριστή του.

Περίπου 3,5 ώρες πριν από το παιχνίδι ο Κώστας Νικολακόπουλος μου υπενθύμιζε ότι στα ευρωπαϊκά του παιχνίδια ο Ολυμπιακός κρατάει το μηδέν μόνο όποτε έχει έναν ήρωα τερματοφύλακα στην εστία του, όπως είχε συμβεί με τον Κάρολ. Μια τέτοια ιστορία, πολύ διδακτική, γέννησε αυτό το ματς με την Μπενφίκα. Μια ιστορία που δείχνει πόσο μεγάλο είναι το σφάλμα της υποτίμησης ενός αντιπάλου, ενός ποδοσφαιριστή. Ιστορία που διδάσκει ότι στο ποδόσφαιρο, σ’ ένα παιχνίδι γεμάτο από ψυχολογία και συναισθήματα, ένας άνθρωπος φτάνει στην υπέρβαση όταν εμπνέεται και παρακινείται συναισθηματικά μέσα από τη στήριξη και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της ομάδας του.

Ηταν πολύ χειρότερος από τη Λισσαβόνα ο Ολυμπιακός, ήταν πολύ καλύτερη από τη Λισσαβόνα η Μπενφίκα και κάπως έτσι το κοινό στο Καραϊσκάκη έζησε ένα θρίλερ με χάπι εντ. Εχει και την καλή του πλευρά αυτό που του συνέβη του Ολυμπιακού. Μια εύκολη νίκη μπορεί να τον έβαζε στη φάση της ψευδαίσθησης ότι η δουλειά τελείωσε και η αποστολή ολοκληρώθηκε. Τώρα θα ζήσει και θα προετοιμαστεί με τη συνείδηση ότι πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο αν θέλει να εξασφαλίσει την πρόκριση. Θα παραμείνει σε κατάσταση εγρήγορσης και ανησυχίας, και κάπως έτσι θα αυξήσει τις πιθανότητές του να παρουσιαστεί τελικώς πιο έτοιμος, καλύτερος, άξιος να προκριθεί.