Ήταν κωλόφαρδος χθες ο Ολυμπιακός;

Να μου πείτε ότι ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε μπάλα, ότι δεν ήταν καλός κι άδικα κέρδισε την Μπενφίκα, βεβαίως να το δεχθώ. Αλλά αυτά που ακούω, περί κωλοφάρδιας του Ολυμπιακού στο χθσινό παιχνίδι, δεν υπάρχουν.

Φάρδος υπάρχει σε μία ομάδα όταν κερδίζει με ένα τυχερό γκολ, όταν ο αντίπαλος έχει δοκάρια, όταν αστοχούν οι παίκτες του από ευνοϊκές θέσεις.

Δεν υπάρχει φάρδος όταν ο Μανωλάς σηκώνεται στον…θεό και σκοράρει.

Ούτε υπάρχει φάρδος όταν ο Ρομπέρτο κάνει εφτά σωτήριες επεμβάσεις στις εφτά τελικές της Μπενφίκα, που ήταν προς την εστία του. Υπάρχει ικανότητα ενός γκολκίπερ, όπως την είχαμε δει και στο Άντερλεχτ-Ολυμπιακός. Ο Ισπανός χθες δεν ήταν τυχερός. Πολύ απλά τα έπιασε όλα.

Τυχερός θα ήταν, εάν σούταραν οι παίκτες της Μπενφίκα από ευνοϊκές θέσεις κι η μπάλα έφευγε άουτ. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη χθες. Είναι ζήτημα αν υπήρχε μία φάση, στην οποία είχε την τύχη με το μέρος του ο Ρομπέρτο, σε ένα κόρνερ και τακουνάκι του αιφνιδιασθέντος Μάτιτς.

Τέλος πάντων, νομίζω ότι το χθεσινό μου κομμάτι στο gazzetta, αλλά κι ο τίτλος του αποδείχθηκε ένα από τα πιο προφητικά: «Τι άστρο; Του χρωστάει», ήταν το θέμα του κι αναφέρονταν στον Μίτσελ, ο οποίος πραγματικά σχεδόν σε όλα (πλην Άντερλεχτ βεβαίως) τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του στον πάγκο του Ολυμπιακού, είχε τη μία ατυχία μετά την άλλη: τρία πέναλτι εναντίον, μία αποβολή, τέσσερα δοκάρια της ομάδας του και πέντε γκολ εις βάρος της από κόρνερ!!!

Γι΄ αυτό κι έγραφα ότι του ανθρώπου του χρωστάει η μπάλα κι ήταν η ιδανική βραδιά για να του δώσει κάτι σημαντικό απ΄ όσα του είχε πάρει πίσω. Και του το έδωσε πίσω το ίδιο το ποδόσφαιρο-κι αν προσέξατε στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι, ο Μίτσελ είπε ακριβώς αυτό το πράγμα…

Η ουσία είναι τώρα να χτίσει ο Ισπανός προπονητής πάνω σε αυτό το αποτέλεσμα και να εκμεταλλευθεί ο Ολυμπιακός την χρυσή ευκαιρία για πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Διότι, παρά τα σούπερ αποτελέσματα, ακόμη δεν έχει περάσει.

Και με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας με τον Ολυμπιακό-με τόσους αποκλεισμούς με..10 πόντους (φτου φτου φτου μακριά)-δεν πρέπει να βιαζόμαστε να πανηγυρίσουμε, αλλά να περιμένουμε τη συνέχεια αυτής της απόλυτα συνεπής παρουσίας της ομάδας στη φάση των ομίλων και την ολοκλήρωσή της πλέον με επιτυχία.