Φροντίζει και την εθνική ο Μίτσελ!

Θα ξεκινήσω θυμίζοντας κάποια πράγματα, στα οποία είχα σταθεί εδώ στο gazzetta το Σαββατοκύριακο, γράφοντας σκόρπιες σκέψεις για το ντέρμπι. Γιατί κάθε παιχνίδι μπορείς να το «διαβάσεις» μέσα από τα δεδομένα του.

Το ένα είχε να κάνει με την παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στο Καραϊσκάκη. Και σχολίαζα για τους παίκτες του Ολυμπιακού: «Ξέρουν ότι έρχεται μέσα στο σπίτι τους ο άνθρωπος που με την ομάδα του φιλοδοξεί να τους γκρεμίσει από την κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην οποία βρίσκονται συνεχώς κι απόλυτα επί χρόνια. Υπάρχει πιο μεγάλο κίνητρο από το να δώσεις ως παίκτης του Ολυμπιακού το 100% για να κερδίσεις τον άνθρωπο, που θέλει αυτό το πράγμα, αλλά και σε αμφισβητεί δηλώνοντας δημόσια ότι η κυριαρχία σου στηρίζεται και στη διαιτησία και στη Λίγκα κλπ, κλπ; Θα τον αφήσεις για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο να φύγει χωρίς να χάσει μέσα στο γήπεδό σου; Θα του δώσεις αυτή τη χαρά;»

Το δεύτερο είχε να κάνει με τη διαιτησία. Είχα προβλέψει ξεκάθαρα ότι δεν θα επηρεάσει το αποτέλεσμα. Όπως το ίδιο είχε γίνει και με τον διαιτητή του ντέρμπι της Λεωφόρου. Στερούνται όλοι έτσι την ευκαιρία της δικαιολογίας.

Το τρίτο αφορούσε με το σημείο, στο οποίο θα κρίνονταν το ντέρμπι: στο α΄ ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να προηγηθεί, γιατί…: «Πέντε παιχνίδια φέτος ο ΠΑΟΚ έχανε στο ημίχρονο. Το τελικό αποτέλεσμά τους ήταν τρεις ήττες του, μία ισοπαλία (σημειωτέον με ένα γκολ από τρεις καραμπόλες) και μία νίκη με φάουλ στο 93’. Ο δε Ολυμπιακός όποτε δεν κέρδιζε στο ημίχρονο δυσκολεύθηκε πολύ να νικήσει (1-0 τον ΠΑΟ στο 90’, 2-1 τον Ατρόμητο, 1-0 την Καλλονή), δεν κέρδισε (0-0 στο Αγρίνιο) η, κέρδισε με άγχος (Πανιώνιο 2-0, Πλατανιά 4-1)».

Και κατέληγα: «Ο ΠΑΟΚ εδώ και 53 ολόκληρα χρόνια, δύο σερί σεζόν δεν έχει καλό αποτέλεσμα εκτός έδρας με τον Ολυμπιακό. Και πέρσι είχε πάρει 0-0…».

Τέλος πάντων, ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που του άξιζε σε αυτό το ματς, απέναντι σε ένα ΠΑΟΚ, που στάθηκε για 60 λεπτά απέναντί του. Εννοώ ότι μπόρεσε να είναι μέσα στο ματς για 60 λεπτά, όσο δηλαδή το σκορ ήταν 1-0. Μετά δεν μπόρεσε να κοντράρει τον μόνιμο πρωταθλητή Ελλάδας και κατέρρευσε μπροστά στις απαιτήσεις και το βάρος ενός τέτοιου αγώνα.

Γνώμη μου είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι η κακή ομάδα που τέλειωσε το χθεσινό ματς. Θα συνέλθει και μπορεί να ξαναμπεί στη μάχη του τίτλου, αν ο Ολυμπιακός κάνει στραβοπατήματα από υπεροψία η, λόγω των ευρωπαϊκών του υποχρεώσεων. Ακόμη είναι πολύ νωρίς για να πει κάποιος ότι τέλειωσε η υπόθεση τίτλος. Τον πήγε το ματς τον Ολυμπιακό, που είναι και σαφώς καλύτερη ομάδα, δεν τον πήγε στο τέλος το ματς τον ΠΑΟΚ και ήρθε η τεσσάρα-που εύκολα θα μπορούσε να ήταν κι εξάρα και να γράφονταν το χθεσινό ματς με ακόμη πιο μεγάλα γράμματα στην ιστορία.

Με τον Μίτσελ στο φινάλε να φροντίζει και την εθνική μας ομάδα (!) και να αλλάζει στο τελευταίο τέταρτο και τον Μήτρογλου και τον Μανιάτη, λόγω των αγώνων της Ελλάδας με τη Ρουμανία! Την ίδια ώρα που ο Στέφενς φρόντιζε την εθνική Ρουμανίας κι άλλαζε τον Λάζαρ από το 69’, με το σκορ 2-0…

Παρεμπιπτόντως: Ο Ολυμπιακός για μία ακόμη φορά την τελευταία τριετία φιλοξένησε στο σπίτι του ένα ντέρμπι που έγινε σε απολύτως ποδοσφαιρικό πολιτισμένο περιβάλλον.