Ιστορίες επιβίωσης από τη Ρουμανία!

Η Ρουμανία που συνάντησαν οι παίκτες της Εθνικής και οι απεσταλμένοι του Τύπου, οι οποίοι πήγαν στο Βουκουρέστι για τον αγώνα ρεβάνς των μπαράζ, είναι μία... εντελώς διαφορετική χώρα από εκείνη που είχε βρει το 1969 ο Τέρενς Κουίκ. Ο γνωστός δημοσιογράφος και βουλευτής Επικρατείας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, την περίοδο εκείνη ήταν αθλητικός ρεπόρτερ στο ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ.

Η εφημερίδα τον έστειλε για 15 μέρες στην Ρουμανία, για να παρακολουθήσει την προετοιμασία της ομάδας της, ενόψει της αναμέτρησης με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Η Εθνική Ελλάδας, έχοντας ένα εκπληκτικό σύνολο, έφτασε μια ανάσα από την πρόκριση στο Μουντιάλ του Μεξικού, την οποία έχασε στο... νήμα και μάλιστα παίζοντας σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο. Οι Ρουμάνοι ήταν εκείνοι που ξεπέρασαν την «γαλανόλευκη» κατά έναν βαθμό και πήραν την πρώτη θέση, παρότι η ομάδα μας είχε μόλις μία ήττα, από την Ελβετία.

Είχε ρίξει τέσσερα γκολ σε Πορτογάλους και Ελβετούς στα εντός έδρας ματς και είχε δύο ισοπαλίες με τους Ρουμάνους, ωστόσο δεν κατάφερε να προκριθεί. Ήταν 16 Νοεμβρίου, όταν η ομάδα του Λάκη Πετρόπουλου ταξίδευε στο Βουκουρέστι για να αναμετρηθεί με τη Ρουμανία. Με τον Νικολάε Τσαουσέσκου να είναι στα πρώτα χρόνια της παντοδυναμίας του και την Σεκιουριτάτε, μία από τις πιο ισχυρές μυστικές αστυνομίες του Ανατολικού Μπλοκ να αλωνίζει, η αποστολή από τη... χουντική Ελλάδα ήταν ούτως ή άλλως μια περιπέτεια από μόνη της!

Για τον Τέρενς Κουίκ, που έμεινε για 15 μέρες, θυμίζει σενάριο ταινίας! Με αφορμή την αναμέτρηση της Εθνικής μας στη βαλκανική χώρα, στη ρεβάνς του 3-1 του «Γ. Καραϊσκάκης», ο έμπειρος δημοσιογράφος θυμάται εκείνο το ματς και διηγείται στο gazzetta.gr μοναδικές ιστορίες!

Ξεκινήσατε από την Ελλάδα της Δικτατορίας για να βρεθείτε στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Πώς ήταν η κατάσταση εκεί, σε σύγκριση με την ελληνική;

«Από πλευράς ελευθεριών του ατόμου ήταν σαν να βρισκόμουν στο ίδιο σπίτι και ανοίγοντας μια πόρτα από το ένα δωμάτιο, να έμπαινα στο άλλο. Από οικονομικής πλευράς, η διαφορά χαοτική. Ελλάδα, η χώρα της ελεύθερης οικονομίας. Ρουμανία, η χώρα-πρότυπο του απόλυτου Σοβιέτ».

Δεκαπέντε μέρες στη Ρουμανία για να παρακολουθήσετε την προετοιμασία της. Υπήρχαν κάποιοι που προσπάθησαν να παρεμποδίσουν τη δουλειά σας; Ήταν οι εποχές της διαβόητης Σεκιουριτάτε...

«Αυτό που μου θυμίζετε ήταν μία από τις πλέον επώδυνες καταστάσεις που έχω γνωρίσει στη δημοσιογραφική μου καριέρα. Δεν ήταν τίποτα μπροστά στη Ρουμανία η σύλληψή μου στο Ανατολικό Βερολίνο, ένα χρόνο πριν, επειδή δεν είχα την κατάλληλη βίζα για να παρακολουθήσω την προετοιμασία της Δυναμό που έπαιζε με τον Παναθηναϊκό για το κύπελλο Ευρώπης.Εκεί σε δύο ώρες με άφησαν ελεύθερο.

Στο Βουκουρέστι, όμως, από τη δεύτερη μέρα αισθανόμουν ότι με παρακολουθούσαν πολλά μάτια. Τελικά, βεβαιώθηκα ότι μία ολόκληρη ομάδα από μυστικούς αστυνομικούς πεζοί, με μοτοσυκλέτες ή αυτοκίνητα με ακολουθούσαν μέρα-νύχτα όπου και αν πήγαινα. Ήταν ένας εφιάλτης, χωρίς να ξέρω το γιατί. Και μάλιστα σε ένα καθεστώς πολύ σκληρό που δεν έπαιζε με κάποιους που στοχοποιούσε.

Αυτό, μάλιστα, που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, είναι ότι τη 10η μέρα που έπρεπε να ανανεώσω τη βίζα για τη διαμονή μου στη Ρουμανία, μου την έδωσαν μέσα σε … δευτερόλεπτα, λες και με ήθελαν στη Ρουμανία για να με έχουν συνέχεια στο κατόπι.

Τελικά, την αλήθεια την έμαθα όταν γύρισα στην Ελλάδα, μετά τον αγώνα, όταν πήγα να διαμαρτυρηθώ στην εδώ ρουμανική πρεσβεία.

Στην ψύχρα ο Γενικός Πρόξενος μου είπε ότι είχαν πληροφορίες ότι η Ελλάδα θα «δωροδοκούσε» παίκτες της Εθνικής Ρουμανίας και επειδή είχα πάει εγώ 15 μέρες πριν το ματς, πίστευαν ότι ο… πράκτορας της δωροδοκίας θα ήμουν εγώ!

Φυσικά το αποτέλεσμα έδειξε ότι δεν υπήρχε καμία δωροδοκία, αλλά ελάτε στη θέση μου, να σας κυνηγάνε μερικές δεκάδες "Σεκιουριτάτε" και να μην ξέρετε αν θα υπάρχετε την άλλη μέρα ή όχι».

Το συνάλλαγμα που είχατε δικαίωμα να εξασφαλίσετε ήταν ελάχιστο. Πώς καταφέρατε να... επιβιώσετε; Τι προβλήματα συναντήσατε στη διαμονή σας;

«Αυτό είναι μία άλλη θλιβερή ιστορία. Με το που πάτησα το πόδι μου στο Βουκουρέστι ζήτησα να πάω σε ένα φθηνό ξενοδοχείο για να μπορέσω να τα βγάλω πέρα. Το δωμάτιο ήταν καλό, αλλά το πρώτο βράδυ ανακάλυψα ότι είχα πολλούς συγκατοίκους! Ήταν γεμάτο ψείρες, ψύλλους και κοριούς. Το ξενοδοχείο θυμάμαι ακόμα πώς το έλεγαν. ΣΙΣΜΙΤΖΙΟΥ. Υπάρχει και σήμερα, στο κέντρο του Βουκουρεστίου, αλλά απολύτως ανακαινισμένο. Πέρασα από περιέργεια να το δω πέρυσι που είχα πάει για μία δουλειά της Βουλής.

Αντιλαμβάνεστε ότι δεν είχα περιθώριο να καθίσω 15 μέρες και νύχτες σε ένα τέτοιο δωμάτιο με μια παρέα που την επόμενη μέρα την πολλαπλασίασε και ένα γκρίζο ποντίκι που βγήκε κάτω από τη ντουλάπα.

Πήρα τηλέφωνο τον τότε πρόεδρο της ΕΠΟ Γιώργο Δέδε και τον ρώτησα αν μπορώ να πάω να μείνω στο ξενοδοχείο που θα ερχόταν η Εθνική Ελλάδος και όταν γύριζα στην Αθήνα θα έδινε η εφημερίδα τα λεφτά σε δραχμές. Το δέχθηκε κι έτσι συνέχισα τη δημοσιογραφική μου αποστολή παρέα μόνο με τους… κοριούς της "Σεκιουριτάτε"».

Από την αναμέτρηση αυτή καθεαυτή τι θυμάστε; Ήταν μια τρομερή φουρνιά εκείνη της Εθνικής. Με Δομάζο, Κούδα, Σιδέρη, Παπαϊωάννου και άλλους. Έχετε δει καλύτερη από τότε; Η Ελλάδα είχε ευκαιρίες στο τέλος για τη νίκη...

«Ήταν πράγματι ένα άτυχο τελικό αποτέλεσμα. Αξίζαμε να πάμε στο Μεξικό. Πιστεύω ότι είχαμε την καλύτερη μεταπολεμική ομάδα. Πληρώσαμε και τη μη συμμετοχή του Μίμη Δομάζου στον 1ο αγώνα στην Αθήνα, που τα είχε τσουγκρίσει με τον Ασλανίδη».

Οι αναφορές κάνουν λόγο για σημαντική στήριξη των Ελλήνων στις κερκίδες. Τι θυμάστε για την παρουσία τους; Ήταν αισθητή;

«Ήταν συγκλονιστικό το παρόν που έδωσαν οι Έλληνες στο Βουκουρέστι. Οι δρόμοι είχαν γεμίσει με πούλμαν και ΙΧ από όλη την Ελλάδα. Στις εξέδρες, ζούσες όλο τον ελληνικό παλμό. Άλλη μία τέτοια εκστρατεία έχω ζήσει στη ζωή μου. Την «απόβαση» που έγινε στην Αγγλία για το θρυλικό ματς του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλει».

Τι είναι αυτό που σας έχει μείνει περισσότερο από εκείνο το ταξίδι;

Δεν ήταν μόνο η επιβεβλημένη αλλαγή του ξενοδοχείου. Είχα και θέμα διατροφής. Τι να πρωτοπληρώσω από τα ελάχιστα δολάρια που είχα; Τις μετακινήσεις μου; Τις φωτογραφίες μου με τους Ρουμάνους στην προπόνησή τους; Την αποστολή των φωτογραφιών στην εφημερίδα μου ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ;

Τελικά βρήκα τη λύση. Επειδή οι Έλληνες ερχόντουσαν σιγά-σιγά από δέκα μέρες πριν, εν είδη και εκδρομής, οι περισσότεροι μαζευόντουσαν στο κλαμπ του ξενοδοχείου ΑΤΕΝΕ που έμενα και το οποίο είχε ένα καλό σόου με τραγούδια, χορευτικά, ταχυδακτυλουργούς κλπ. Ό, τι επέτρεπε για ένα αυστηρό συντηρητικό καθεστώς όπως του Τσαουσέσκου.

Γνωρίστηκα με τον παρουσιαστή του σόου, εκείνος μου πρότεινε να το… συμπαρουσιάζω μαζί του στα ελληνικά, με αντάλλαγμα να μπορώ να έχω δωρεάν στο ξενοδοχείο όλα τα γεύματα της ημέρας.

Ομολογώ ότι το έκανα ΚΑΙ αυτό στη ζωή μου. Και μάλιστα, το καλύτερο απ’ όλα ήταν το προφιτερόλ - εκπληκτικό προφιτερόλ- που έτρωγα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα. Χαχαχα! Τα θυμάμαι όλα αυτά τώρα και χαμογελάω. Όπως θυμάμαι και τους «Σεκιουριτάτε» που κάθε βράδυ πιάνανε στασίδι μέσα στο κλαμπ, μπας και τους ξεφύγω πίσω από τα παρασκήνια!

Τι πλάκα, Θεέ μου! Τι έχω κάνει στη ζωή μου γι’ αυτό το έρημο το ρεπορτάζ...»

Πώς βλέπετε την τωρινή προσπάθεια της Εθνικής στο Βουκουρέστι; Θα «κρατήσουμε» το σημαντικό προβάδισμα του «Γ. Καραϊσκάκης»;

«Επειδή είμαι πολύ προληπτικός δεν θέλω να απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση».