Ποδοσφαιρική λύση στο «γρίφο» της άμυνας

Δεν προσφέρεται ο Γενάρης για μεταγραφές. Ειδικά για ομάδες που βλέπουν το αρχικό τους πλάνο σε γενικές γραμμές να πετυχαίνει. Το… παράθυρο του χειμώνα είναι για «επιδιορθώσεις». Και είναι αλήθεια πως εξαρχής ο Ολυμπιακός, φέτος έτσι θέλησε να το χρησιμοποιήσει. Λίγα πράγματα. Ελάχιστα, ίσα-ίσα για την καλύτερη «ατμόσφαιρα» των αποδυτηρίων.

Αν μάλιστα δεν είχαν γίνει όλα τόσο γρήγορα στην υπόθεση του Καρλ Μετζανί, μάλλον τώρα θα συζητούσαμε άλλα θέματα. Ο Αλγερινός όμως καίγονταν από επιθυμία να βρει ομάδα που θα του δώσει χρόνο, ώστε να προλάβει το Μουντιάλ. Έφυγε κάποιες μέρες νωρίτερα από τον τραυματισμό του Δημήτρη Σιόβα και οι Ερυθρόλευκοι βρέθηκαν από το… πουθενά να αναζητούν κεντρικό αμυντικό.

Την επιθυμία απόκτησης παίκτη, ο Μίτσελ την εξέφρασε από εκείνο το Σάββατο του τραυματισμού. Με τον Μανωλά σε όριο καρτών στο Τσάμπιονς Λιγκ, και τον Αβραάμ μια περίπτωση που εννοείτε ότι δεν είναι ακριβώς στο 100%, ο Ισπανός τεχνικός χρειάζονταν ένα ακόμη στο «μικρό ροτέισον» για να είναι σίγουρος. Χρειάζονταν έναν αριστεροπόδαρο στόπερ που θα μπορούσε να κάνει… τη δουλειά του Σιόβα. Που θα μπορούσε να την κάνει καλύτερα από τον Μπονγκ, τον Πάπάζογλου ή τον Μιγκέλ Τόρες (που εν τω μεταξύ ήταν πάλι τραυματίας). Και τον χρειάζονταν αυτόν τον παίκτη, και με τη Γιουνάιτεντ και… γενικώς. Έχει πολύ δρόμο μπροστά. Συνεχόμενα ματς κάθε τρεις-τέσσερις μέρες ως τα μέσα Μαρτίου. Είναι απολύτως λογικό λοιπόν ο κόουτς να μην ήθελε να ρισκάρει. Μπάλα είναι. Έχει τραυματισμούς, ντεφορμαρίσματα, κούραση…

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε να ψάχνει. Κοινοτικό. Με δικαίωμα συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με αριστερό πόδι. Με παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο. Που θα έχει ρυθμό από αναμετρήσεις. Και με την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί ιδιαίτερο χρόνο προσαρμογής. Ήθελε όμως επίσης έναν παίκτη που δεν θα έκρυβε τον… ήλιο στον Σιόβα σε περίπτωση που ο έλληνας διεθνής επιστρέψει νωρίτερα του αναμενόμενου. Με αυτές τις προδιαγραφές και βέβαια με τις οικονομικές δυνατότητες που έχει μια ελληνική ομάδα, οι Ερυθρόλευκοι έχουν κάνει διάνα με την επιλογή του Ιβάν Μαρκάνο. Ασχέτως αν θα καταφέρουν να τον αποκτήσουν ή όχι. Ο Ισπανός είναι η καλύτερη λύση, ή τέλος πάντων μια από τις καλύτερες που θα μπορούσαν να υλοποιήσουν.

Ο Μαρκάνο έχει σε ενάμιση χρόνο στην Ρούμπιν, 61 αναμετρήσεις (οι 21 στο Europa). Έχει παίξει Τσάμπιονς Λιγκ. Γνωρίζει άριστα τον Μίτσελ από την συνεργασία τους το 2010-2011 στην Χετάφε. Γνωρίζει άριστα και τον Ολυμπιακό, από τον οποίο πέρασε για έναν ολόκληρο χρόνο. Έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις σαν χαρακτήρας (δεύτερος… Φουστέρ λένε στον Ρέντη). Θέλει πραγματικά να επιστρέψει στην Ελλάδα. Έχει παίξει με τον Αβραάμ. Μπορεί εύκολα να αγωνιστεί και σαν πλάγιος μπακ, με τον Βαλβέρδε μάλιστα να τον εμπιστεύεται πολλές φορές στην αριστερή πτέρυγα μαζί με τον Χοσέ Χολέμπας. Και είναι αμυντικός σε καλό επίπεδο. Ποδοσφαιριστής που δεν θα παίξει ποτέ για… 10, αλλά που θα βρίσκεται σταθερά στο 6,5-7,5. Παράλληλα πρόκειται για αμυντικό που τηρουμένων των αναλογιών έχει καλή τεχνική κατάρτιση. Που μπορεί να ζητήσει την πρώτη μπάλα. Όχι στο επίπεδο του Σιόβα, αλλά μπορεί.

Είναι απολύτως λογικό λοιπόν στη χθεσινή σύσκεψη ο Μίτσελ να τον τοποθέτησε στην κορυφή της λίστας του. Είναι απολύτως λογικό από προχθές ο Ολυμπιακός να επιχείρησε για δεύτερη φορά τις τελευταίες ημέρες να βάλει την Ρούμπιν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Με τα δεδομένα που υπάρχουν οι Ερυθρόλευκοι πραγματικά επιχειρούν μια κίνηση που δείχνει να έχει ελάχιστο… ρίσκο. Τώρα πόσο εύκολο είναι να πεισθεί η Ρούμπιν να τον παραχωρήσει, από τη στιγμή που τον τελευταίο 1,5 χρόνο τις έχει κοστίσει κοντά 9 εκατ ευρώ (μεταγραφή, συμβόλαια, εφορία); Αυτή είναι μια άλλη συζήτηση. Αλλά όπως φαίνεται οι πιθανότητες είναι καλές. Με τον παίκτη να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση, τον (ατζέντη του) Ινιάκι Ιμπάνιεθ να λειτουργεί σαν σύμμαχος και με τον Ολυμπιακό να είναι έτοιμος να πληρώσει για μισό χρόνο 600.000-700.000 ευρώ φαίνεται ότι μπορεί να γίνει. Εξ ου και η αισιοδοξία, ότι ο Μαρκάνο την Δευτέρα θα είναι στην Ελλάδα.

Αν δεν προκύψει; Οι Ερυθρόλευκοι έχουν πάντα κατά νου σαν ενναλακτική τον Εσκουντέ. Ποδοσφαιριστή που επίσης ξέρει πολύ καλά ο Μίτσελ, από την κοινή θητεία τους στην Σεβίλλη προ διετίας. Επίσης αριστεροπόδαρος, με παραστάσεις Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά 34 στα 35. Έχει κάνει καλή δουλειά ο Ολυμπιακός, σε αυτή την «αποστολή» που του έτυχε… υποχρεωτικά ελέω Σιόβα. Δείχνει να κινείται λογικά και ποδοσφαιρικά. Και μια εβδομάδα πριν κλείσει το «παράθυρο» δείχνει κοντά στο να λύσει τον γρίφο μεθοδικά και ποδοσφαιρικά…