Αυτοκαταστροφικός...

Όταν στο 84 είσαι μπροστά στο σκορ με 1-3 και η Μπαρτσελόνα να είναι απέναντί σου παλεύεις για να κερδίσεις και έχεις 10 λεπτά για να το κάνεις. Όταν απέναντί σου έχεις τον Λεβαδειακό, χωρίς τον Μάντζιο και τελικά όχι μόνο δεν κερδίζεις, αλλά χάνεις με 4-3 δεν σου φταίει ούτε ο διαιτητής, ούτε κανένας άλλος.

Πράγματι ο Ιωαννίδης και οι βοηθοί του έπαιξαν όλο το παιχνίδι έδρα. Ήταν εμφανέστατο ότι με την πρώτη ευκαιρία θα αποβληθεί παίκτης του ΑΡΗ, όπως και έγινε με τον Μπουγαίδη, αλλά για την σημερινή ήττα φταίει ΜΟΝΟ Ο ΑΡΗΣ.

Το 1-2 γίνεται γιατί οι παίκτες διαμαρτύρονται για ένα φάουλ (που όντως δεν υπήρχε) στο χώρο του κέντρου. Το 2-3 γίνεται από κόρνερ που δεν υπάρχει, αλλά ο Ιντζίδης σκοράρει μόνος του στο κέντρο της άμυνας. Το 3-3 γίνεται με τον Γουναρίδη να κάνει την… έξοδο του Μεσολλογίου και να επιβεβαιώνει όπως και στον ΟΦΗ ότι έχει – όπως και ο Διούδης- μεγάλο πρόβλημα στις εξόδους. Τελικά στο τέλος η μοίρα σε χτυπάει στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων και δεν παίρνεις ούτε βαθμό σε ένα ματς που στο 84 κέρδιζες 1-3.

Δυστυχώς αυτά είναι συμπτώματα ομάδας που ήδη βρίσκεται στην επόμενη κατηγορία. Ο ΑΡΗΣ φυσικά και οφείλει να παλέψει ως το τέλος και πρέπει να το κάνει. Πρέπει οι παίκτες του να βρουν κουράγιο και να παλέψουν για την σωτηρία, όσο και αν πλέον δε νομίζω κανείς άλλος στην Ελλάδα εκτός από τους φίλους του ΑΡΗ, να πιστεύουν ότι μπορεί να σωθεί η χρονιά.

Ο Αρειανός βέβαια θέλει και το πιστεύει. Και μερικές φορές από τέτοιες καταστάσεις ανάβει μία σπίθα και γίνεται το θαύμα. Με τέτοια αποτελέσματα όμως και τον τρόπο, που έρχονται δεν ξέρω αν και ένα θαύμα μπορεί να είναι αρκετό.

ΥΓ1 Αν δεν υπήρχε η κατάληξη στο τελευταίο δεκάλεπτο, θα γίνονταν λόγος για το υποδειγματικό κοουτσάρισμα από τον Σούλη Παπαδόπουλο. Εκ του αποτελέσματος θα γίνει τώρα δέκτης κριτικής του γιατί έβαλε τον ένα ή δεν έβαλε τον άλλο. Σε τέτοιες περιπτώσεις σχεδόν πάντα η κριτική είναι άκαιρη για τα… αγωνιστικά. Αυτό που θα σημειώσω είναι ότι σε αυτό το ματς που βλέπεις ότι ο ρέφερι και οι βοηθοί σφυρίζουν έδρα, προσπαθείς να ηρεμήσεις τους παίκτες σου και να αφοσιωθούν στο παιχνίδι κάτι που σε καμία περίπτωση δεν έγινε και ο ΑΡΗΣ το πλήρωσε με μία καταστροφική ήττα.

ΥΓ2 Στο μπάσκετ ο ΠΑΟΚ κέρδισε δίκαια καθώς ο ΑΡΗΣ ήταν τραγικός επιθετικά απέναντι σε μία κάκιστη ομάδα. Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ και το κόμπλεξ απέναντι στον σύλλογο που έχει 21 τίτλους έναντι 7 του συμπολίτη στο συγκεκριμένο άθλημα. Τόσα και τόσα χρόνια είναι φυσιολογικό να αφήνουν κατάλοιπα…

ΥΓ3 Η κάθε δράση σε σχέση με ΕΠΟ και ΦΑΕ φέρνει και αντίδραση. Ο ΑΡΗΣ δικαιώθηκε χάρη στον χειρισμό του εξαίρετου νομικού Γιώργου Γιαννόπουλου, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι το δημόσιο που είχε συναινέσει για το 99, είναι ξεκάθαρα απέναντί σου και όλοι μπορούν να αντιληφθούν το γιατί. Όσο για την ΕΠΟ; Δε νομίζω ότι άλλαξε κάτι. Όχι τον τελευταίο μήνα, αλλά εδώ και χρόνια. Και στις δυο περιπτώσεις όμως, όταν απειλείς θα πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη τις απειλές. Και είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι ο ΑΡΗΣ μόνο ικανός να απειλεί δεν είναι σήμερα. Δυστυχώς ο όρος... διπλωματία έχει εκλείψει με τα αποτελέσματα να είναι εμφανή.