Από τον Αϊνστάιν στον Σιμεόνε

Το μυαλό του Αλμπερτ Αϊνστάιν μπορούσε να αντιληφθεί τον κόσμο μόνο μέσα από έναν τρελό εγκεφαλικό λαβύρινθο εξισώσεων. Κάπως έτσι σε κάποια αναλαμπή του διατύπωσε τη δική του θεωρία για το μυστικό της επιτυχίας σε όλους τους τομείς της ζωής. Σύμφωνα λοιπόν με τη δική του ερμηνεία των πραγμάτων: «Αν το Α είναι η επιτυχία, τότε ο μαθηματικός τύπος είναι Α=Χ+Υ+Ζ, όπου Χ ίσον δουλειά, Υ ίσον παιχνίδι και Ζ ίσον να κρατάς το στόμα σου κλειστό». Είμαι βέβαιος πως ο Ντιέγκο Σιμεόνε, ο οποίος σε συνέντευξη του έχει δηλώσει κάθε άλλο παρά βιβλιοφάγος, δεν γνωρίζει την εν λόγω θεωρία. Ωστόσο, με κάποιο μαγικό τρόπο έχει βρει την απόλυτη εφαρμογή της στην πράξη.

Χ=ΔΟΥΛΕΙΑ
Ξεκινώντας λοιπόν από το Χ, η δουλειά που ρίχνει είναι κάτι παραπάνω από εξόφθαλμη και δεν περιορίζεται μόνο στο τακτικό κομμάτι. Από τον Φαλκάο που πλέον έχει αποχωρήσει έως και τον Ντιέγκο που μόλις επέστρεψε, όλοι οι ποδοσφαιριστές του έχουν κατά καιρούς εξυμνήσει τον τρόπο με τον οποίο τους προσεγγίζει κάθε έναν ξεχωριστά και το πως καταφέρνει να τους επηρεάσει, να τους ξεσηκώσει, να τους δώσει το καλύτερο κίνητρο και αυτό μέσω μίας διαδικασίας που δεν σταματά ποτέ.

Υ=ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Οταν ανέλαβε, οι περισσότεροι σκέφτηκαν ότι ως κλασικός αμυντικός μέσος που σκύλιαζε να κάνει τάκλιν (φυσικά ήταν και εξαιρετικός με τη μπάλα) και φαινόταν πως ως μία από τις βασικές αρχές του παιχνιδιού του είχε το διαβόητο: «ή ο παίκτης ή η μπάλα», θα έφερνε αμυντικογενή φιλοσοφία. Οπως εξελίχτηκε η πορεία του όμως αυτά τα τα δύο χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο της Ατλέτικο, αυτή ήταν η μισή αλήθεια. Οντως υπό τις οδηγίες του οι Ροχιμπλάνκος έχουν αποκτήσει εκπληκτική ανασχετική λειτουργία, αλλά η αγωνιστική λογική τους δεν σταματάει εκεί. Το «η άμυνα ξεκινάει από την επίθεση» βρίσκει την τέλεια διάσταση του μέσα από το απίστευτο πρέσινγκ που ξεκινάει από τον αρχι-matador, Ντιέγκο Κόστα, ο οποίος στην καλή μέρα του κάνει περισσότερα τάκλιν και φάουλ από τον σέντερ μπακ, Γκοντίν. Ολα αυτά φυσικά δεν σημαίνουν ότι επιθετικά υπάρχει δυσλειτουργία. Ωστόσο, το 1/3 των γκολ που βάζει η Ατλέτικο, προέρχονται από κλεψίματα απόρροια του πρέσινγκ από τη μέση και μπροστά. Οι Μαδριλένοι δεν ενδιαφέρονται να έχουν τη μπάλα, όπως η Μπαρτσελόνα ούτε έχουν την πολυτέλεια της ατομική ενέργειας του Κριστιάνο ή του Μπέιλ από τη Ρεάλ. Το ποσοστό κατοχής τους στα παιχνίδια που έχουν νικήσει, ανέρχεται στο απίστευτο 47%. Δεν θα βρείτε πουθενά αλλού στην ποδοσφαιρική ανά τον κόσμο πιάτσα πρωτοπόρο να έχει τόσο χαμηλό νούμερο. Απλά, γρήγορα, συλλογικά. Αυτό είναι το πνεύμα που αποδίδει στον υπερθετικό βαθμό.

Ζ=ΝΑ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΚΛΕΙΣΤΟ
Από τη φύση του υπέρ-δυναμικός και πληθωρικός ο Σιμεόνε θα περίμενε κανείς να κάνει διαρκώς σαματά. Και όμως έχει εκπλήξει ακόμα και όσους τον παρακολουθούσαν από την Αργεντινή, όπου ήταν σαφώς πιο φωνακλάς. Σε αυτή την περιπέτεια του ο Τσόλο ακολουθεί πιστά το δικό μας: «τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι». Πολύ σπάνια θα βρεις ατάκες του για τη διαιτησία, αλλά ούτε και μαλώνει με αντιπάλους παίκτες ή προπονητές. Με τους πρώτους έχει αναλάβει να μαλλιοτραβιέται ο Ντιέγκο Κόστα και με τους δεύτερους ο βοηθός του στον πάγκο, ο θηριώδης Χερμάν Μπούργος.

Α=ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Ολα αυτά λοιπόν -κατά Αϊνστάιν- έχουν φέρει την Ατλέτικο στην κορυφή της Πριμέρα για πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια. Το ποσοστό νικών στην εποχή Σιμεόνε ανέρχεται στο 67% και η φετινή πορεία είναι η κορυφαία σε όλη την ιστορία του συλλόγου, με το εν λόγω νούμερο να μην το έχει πιάσει ποτέ κανείς προηγούμενος προπονητής στον πάγκο του «Βιθέντε Καλδερόν». Η Ατλέτικο έχει να ηττηθεί από τις 19 Οκτωβρίου (κόντρα στην Εσπανιόλ) και αυτή είναι και η μοναδική ήττα της στη σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του επιτεύγματος αυτής της ομάδας, αρκεί να σκεφτεί ότι η τελευταία που έσπασε την απόλυτη διαρχία των Μπάρτσα-Ρεάλ ήταν η Σεβίλλη πριν από επτά χρόνια, η οποία τότε είχε φτάσει τους 50 βαθμούς, αλλά όχι στην 22η, μα στην 25η αγωνιστική, για να τερματίσει στο φινάλε 3η και στο -2 από τη συγκατοίκηση κορυφής των δύο γιγάντων (σ.σ.: ο τίτλος είχε πάει στη Ρεάλ του Φάμπιο Καπέλο).

Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει από όλη αυτή την πορεία των Ροχιμπλάνκος, είναι το εάν θα αντέξουν μέχρι το φινάλε, ώστε να πάρουν την κούπα. Στο παρελθόν τους πάντως βρέθηκαν κάποια στιγμή μόνοι πρώτοι 243 φορές. Στην 22η αγωνιστική όμως αυτό συνέβη επτά φορές, από τις οποίες στις τέσσερις στο φινάλε πανηγύρισε την κούπα (1980-'81 3η, 1976-'77 1η, 1975-'76 3η, 1964-'65 2η, 1950-'51 1η, 1940-'41 1η, 1939-'40 1η). Οσο περνάνε οι Κυριακές και όχι απλά αντέχει, αλλά τώρα πήρε και προβάδισμα, τόσο ενισχύεται η πεποίθηση πως το θαύμα μπορεί να συντελεστεί. Σταδιακά το αισθάνονται όλοι: φίλοι και εχθροί. Πάνω απ' όλα όμως το έχει πιστέψει η ομάδα και το κοινό της, κάτι που αποτυπώθηκε σε μία τηλεοπτική λήψη πριν από λίγο καιρό.

Ηταν στο ντέρμπι κορυφής με τη Μπαρτσελόνα. Στις καθυστερήσεις αμφότερες σκοτώνονταν για τη νίκη, αλλά η κάμερα δεν παρακολουθούσε αυτά που συνέβαιναν μπροστά από την εστία των φιλοξενούμενων. Ο σκηνοθέτης είχε πιάσει τον παλμό του αληθινού πρωταγωνιστή και επέμενε να εστιάζει πάνω του. Ηταν η στιγμή που ο Ντιέγκο Σιμεόνε δεν κοίταζε καν το ματς, δεν νοιαζόταν για το εάν θα βάλουν γκολ οι δικοί του. Απλά έχει γίνει ένα με το κοινό που τον αγάπησε σαν ποδοσφαιριστή και τον λατρεύει ακόμα περισσότερο σαν προπονητή. Ο Τσόλο σήκωσε τα χέρια του ρυθμικά και... αρρωστημένα τα τυπάκια στην εξέδρα μπήκαν στον δικό του χορό: σε αυτόν που τους παρασύρει εκείνος και τα παιδιά του μέσα στο γήπεδο.

Κάποια στιγμή ο Φαλκάο επιχείρησε να δώσει μία εξήγηση σε αυτό το φαινόμενο της πώρωσης που φέρνει αυτός ο ιδιαίτερος κόουτς στο γενικότερο περιβάλλον της Ατλέτικο: «Ο Σιμεόνε μας κάνει να είμαστε συμπαγείς, μοναδικοί, δυνατοί. Εχει μοναδικό τρόπο να μας μεταφέρει τα πράγματα που έχει εκείνος μέσα του: την εμπιστοσύνη του σε εμάς, σε κάθε έναν ξεχωριστά και στην ομάδα συνολικά. Πάνω απ' όλα όμως μας περνάει τον διαφορετικό τρόπο που αντιλαμβάνεται το παιχνίδι, το πως ζει μέσα από το ποδόσφαιρο!» Εγώ που έχω καψούρα με τον Τσόλο απλά θα συνόψιζα όλα τα παραπάνω σε κάτι πιο απλό και αυτό είναι ότι ο Σιμεόνε το μόνο που έχει κάνει είναι να έχει μοιράσει στους παίκτες του τα μισά από τα cojones που κουβαλάει ανάμεσα στα πόδια του...

Follow me: @jorgekaraman