H βραδιά που μεγάλωσε η Ατλέτικο!

Και πέρυσι τέτοιο καιρό η Μίλαν προσπαθούσε να συνέλθει από την κρίση. Και ήρθε εκείνο το μεγάλο ματς με την Μπαρτσελόνα στο Μιλάνο για την φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ για να… θυμηθεί την βαριά φανέλα της και να πάρει μία τεράστια νίκη. Εκείνο το 2-0 κόντρα στην Μπαρτσελόνα δεν της χάρισε την πρόκριση, αφού στη ρεβάνς αποκλείστηκε, αλλά αποδείχτηκε η ένεση αυτοπεποίθησης που χρειάζονταν για να επιστρέψει και από τη μέση της βαθμολογίας της Serie A, όπου βρίσκονταν σε εκείνο το χρονικό σημείο, να καταφέρει να φτάσει στην κορυφή και να πάρει ξανά το εισιτήριο για το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ.

Κάπως έτσι περίμενε να ξυπνήσει και φέτος. Να θυμηθεί ποια είναι στα ματς με την Ατλέτικο. Μόνο που δεν… Δεν γιατί στο Μιλάνο φέτος δεν παίχτηκε το έργο «η βραδιά που η Μίλαν θυμήθηκε τον εαυτό της» όπως πέρυσι, αλλά το «η βραδιά που η Ατλέτικο μεγάλωσε».
Αν αυτή η νίκη αποδειχτεί όπως φαίνεται (ποτέ μην υποτιμάς την Μίλαν βέβαια) το εισιτήριο για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ είναι η νίκη που μετατρέπει την Ατλέτικο από το «η εξαιρετική ομάδα του Σιμεόνε» που είναι μέχρι σήμερα στο «η μεγάλη ομάδα του Σιμεόνε». Ναι, μπορεί να στάθηκε και τυχερή, ναι η Μίλαν είχε δύο δοκάρια, αλλά το ξαναγράφω, το να κερδίσεις την Μίλαν εκεί σε τέτοιο ματς όποια κι’ αν είναι η κατάστασή της είναι υπέρβαση.

Μία ακόμη υπέρβαση για αυτή την ομάδα που θυμίζω ότι στα τέλη του Φλεβάρη όπου και έχουμε φτάσει παραμένει στην κορυφή του ισπανικού πρωταθλήματος σε τριπλή συγκατοίκηση με Μπαρτσελόνα και Ρεάλ και είναι μία ανάσα από τις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Και όλα αυτά, έχοντας προηγουμένως διανύσει και όλο τον δρόμο του Κυπέλλου Ισπανίας παίζοντας μέχρι και τους ημιτελικούς κόντρα στη Ρεάλ. Με ένα μικρότερο ρόστερ από όλους αντέχει να κάνει κάτι που μέχρι τον περασμένο Αύγουστο έμοιαζε σχεδόν αδύνατον για αυτήν.

Ίσως να μην πάρει τίτλο φέτος, για την ακρίβεια αυτό είναι το πιο πιθανό, αλλά αυτή τη σεζόν η Ατλέτικο μεγάλωσε. Και αγωνιστικά και οικονομικά. Το αν θα παραμείνει μεγάλη θα εξαρτηθεί το καλοκαίρι. Από το αν θα παραμείνει ο Σιμεόνε (λογικά για ένα ακόμη χρόνο τουλάχιστον εκεί θα είναι…) αλλά και από το πόσους θα αντέξει να κρατήσει από τους πρωταγωνιστές της στο χόρτο.

Υ.Γ. Η νίκη της Μπάγερν επιβεβαιώθηκε. Στο Emirates νίκησε η καλύτερη ομάδα η οποία προκρίθηκε κιόλας... Εστω κι’ αν χθες για μισή ώρα υπέφερε και θα έπρεπε να είναι πίσω στο σκορ. Το μοναδικό κακό στο ματς για τον θεατή ήταν ότι η κόκκινη του Σέζνι «χάλασε» ένα υπέροχο παιχνίδι το οποίο εξελισσόταν για 35 λεπτά σε φοβερό τέμπο. Η Αρσεναλ (ορθώς) έμεινε με 10 παίκτες και αυτομάτως κλείστηκε για να περιορίσει την ζημιά. Δεν το κατάφερε, αποκλείστηκε από τον πρώτο αγώνα κι όλοι μας χάσαμε την ευκαιρία να βλέπαμε πόσο θα μπορούσε να υποφέρει η Μπάγερν στο ουσιαστικά πρώτο δύσκολο ματς της χρονιάς, λόγω της φετινής έλλειψης ανταγωνισμού στο γερμανικό πρωτάθλημα. Υπομονή μέχρι να μάθουμε τον επόμενο αντίπαλό της…