Το μεγαλείο σου, δεν τελειώνει!!!

Γνωρίζω καλά πως για κάθε οπαδό ομάδας η σχέση του με το σύλλογο της προτίμησής του είναι για τον κάθε ένα μοναδική. Για τους ΑΕΚτσήδες, ωστόσο, που μπορώ να έχω λόγο έχοντας ζήσει τη συγκεκριμένη σχέση από μωρό παιδί, μπορώ να υπογραμμίσω με βεβαιότητα ότι είναι ξεχωριστή και ταυτόχρονα μονίμως (αυξανόμενα) ερωτική...!!!

Είναι απίστευτο το δέσιμο, η πιο σωστά είναι απίθανη η καψούρα του Ενωσίτη για την ομάδα του. «No matter what» που λένε και οι φίλοι μου οι Αγγλοι που αποτελούν και την αγαπημένη μου φάρα λόγω ποδοσφαιρικής κουλτούρας, παιδείας, οπαδισμού (και κινηματογράφου – μουσικής – μόδας)!

Ο ΑΕΚτσής που δέχτηκε μαζεμένα ηχηρά χαστούκια σε κάθε επίπεδο και από οποιοδήποτε τμήμα τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο δεν απογοητεύτηκε και δεν εγκατέλειψε το σύλλογό του, αντιθέτως άφησε στην άκρη όλες τις πίκρες του και στήριξε μαζικά όσο ποτέ άλλοτε ΟΛΑ τα τμήματα της μεγάλης του αγάπης αποδεικνύοντας ότι πάνω απ' όλα για τον οπαδό είναι ο σύλλογος...

Το έκαναν και με αποφάσεις και κινήσεις τις οποίες πολλοί δεν ήθελαν να δεχτούν σε καμία περίπτωση και όμως υποχρέωσαν τον εαυτό τους να αποδεχθεί ακόμη και κάτι που για τον ίδιο ισοδυναμεί με μόνιμη χαρακιά στο πρόσωπο σαν το σημάδι που αντιστοιχεί στο δικό τους μερίδιο ευθύνης για όσα συνέβησαν στην ΑΕΚ και παρά το γεγονός ότι δεν είχε ΚΑΘΟΛΟΥ κατά την προσωπική μου άποψη (και δεν είναι αυτό το θέμα μας).

Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω τι εννοώ, τις καταστάσεις που προαναφέρω κοινώς, αλλά θαρρώ ότι οι ΑΕΚτσήδες που διαβάζουν τούτες τις γραμμές αντιλαμβάνονται τι εννοώ σε απόλυτο βαθμό!

Η ΑΕΚ στα τμήματά της και στην πορεία της έως τώρα έχει ένα κοινό σούπερ στοιχείο! Την απίθανη στήριξη και μοναδική παρουσία των οπαδών – φιλάθλων της όπου κι αν αγωνίζεται... Και παρά το γεγονός ότι σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ η μεγάλη τους αγάπη όπως όλοι γνωρίζουν δεν αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία. Κι όμως είναι συγκλονιστικά όσα ζούμε φέτος σε όλα τα τμήματα του συλλόγου.

Χάρη σε αυτή (σ.σ.: τη στήριξη και την παρουσία του λαού της ΑΕΚ) υπάρχουν και προσφέρουν κούπες και στιγμές τεράστιας χαράς στον κόσμο της ομάδας τα ερασιτεχνικά τμήματα. Οχι πολλά λεφτά, σε καμία περίπτωση, όμως πολλή αγάπη, μεράκι και τίγκα καψούρα. Διότι η κούπα στο βόλεϊ ανδρών (για παράδειγμα) με την επιστροφή της ομάδας στην Α1 δεν είναι αποτέλεσμα τρελού μπάτζετ και γενικά... μαρούλι στο τμήμα...

Είδα τη φωτογραφία αυτή στο facebook το πρωί και μου έφτιαξε η μέρα όταν την αντίκρισα πίνοντας καφεδάκι. Διότι όλες τις φωτογραφίες, και τις τέσσερις, τις έκανα εικόνα στο μυαλό μου, θυμήθηκα όλα τα ματς τα οποία έχω παρακολουθήσει από κοντά (ανεξαρτήτως τμήματος) και μου ήρθαν -ακόμη και σε... στραβές μέρες- μόνο ευχάριστες αναμνήσεις από την παρουσία και τη στήριξη του κόσμου της ΑΕΚ στην ομάδα.

Θαρρώ πως λόγω (και) της κατάστασης που βίωνε γενικά ο σύλλογος (παντού) οι οπαδοί της ΑΕΚ έκαναν σούπερ βήματα προς τα μπρος, τόσο που έφτασαν να θυμίζουν το... ξεκίνημα της παρουσίας και της στήριξης στο σωματείο που αγαπάνε και σημαίνει πολλά περισσότερα από ένα απλό κλαμπ... Κι όταν εννοώ ότι με σούπερ βήματα μπρος έφτασαν στο... ξεκίνημά τους οι μυημένοι και πιο μεγάλοι σε ηλικία θα καταλάβουν τι εννοώ, άλλωστε οι ''άλλοι'' δεν θα καταλάβουν ποτέ...

Η φωτογραφία που φιλοξενώ στο blog μου είναι η εικόνα που χαρακτηρίζει μία ολόκληρη σεζόν για έναν τεράστιο σύλλογο όπως είναι η ΑΕΚ. Είναι όλη η χρονιά έως τώρα για την ΑΕΚ... Γι' αυτό και όλος τούτος ο χώρος είναι αφιερωμένος στον κόσμο του συλλόγου, ένας τρόπος να αποδώσω μία υπόκλιση για όσα βιώνω κι εγώ έως τώρα και να προσπαθήσω να εξηγήσω σε όσους (ίσως ποτέ) δεν θα καταλάβουν πόσο τυχερός μπορεί να αισθάνεται ένας ΑΕΚτσής μέσα στην κακοτυχία (και όχι ατυχία) του...!!!

Πραγματικά για τον κόσμο της Ενωσης ισχύει μόνο αυτό: Το μεγαλείο σου δεν τελειώνει...!!!

Υγ: Η ανακοίνωση του Ολυμπιακού για την δήθεν πολεμική ατμόσφαιρα και τα περί ζούγκλας στο ματς στην Νέα Φιλαδέλφεια για το γυναικείο πρωτάθλημα βόλεϊ της Α1 είναι τουλάχιστον αστεία ειδικά αφού πρόκειται για το σωματείο με τόσες όμορφες εικόνες αθλητικής παιδείας σε βάθος χρόνων, σε «Παπαστράτειο», «Δραπετσώνα», «ΣΕΦ» και φυσικά σε Ριζούπολη και «Γ. Καραϊσκάκης» με όλες τις ομάδες που έχει αντιμετωπίσει... Ηττα με 3-0 και όπως είπε ο κ. Νικολάκης: «Χάσαμε δίκαια»... Αυτό!

Υγ2: Με ενημέρωσε διαβάζοντας τούτο το blog ο φίλος της ΑΕΚ, Χαράλαμπος Κοντραφούρης, για τη φωτογραφία του που χρησιμοποίησα και ήθελα μέσα από δω να του πω ένα ευχαριστώ για την έμπνευση που μου έδωσε φτιάχνοντάς μου την ημέρα βλέποντας την φωτό που δημιούργησε και μου έφερε υπέροχες αναμνήσεις...