Το θέμα είναι καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ

Πλησιάζουν οι εκλογές και ετοιμαζόμαστε άπαντες να εισπράξουμε την ανταποδοτικότητα των ψήφων μας! Από την στιγμή που ασχολούμαστε με την...φουτμπαλέρα αναγκαστικά θα πρέπει να ασχοληθούμε και με την... λέρα της πολιτικής.

Δεν είμαι από αυτούς που τσουβαλιάζουν, ούτε πιστεύω ότι όλοι οι πολιτικοί είναι λαμόγια ή άχρηστοι. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν, μπορούν να δημιουργήσουν, μπορούν να υπηρετήσουν με την πραγματική έννοια της λέξης την Ελλάδα είτε σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, είτε σε εθνικό είτε βεβαίως και σε πανευρωπαικό.

Σε κάθε περίπτωση μπορούν να αναπτυχθούν δράσεις, να δρομολογηθούν ενέργειες, να...τρέξουν καταστάσεις που θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του δημότη, του έλληνα πολίτη, του ευρωπαίου.

Στην Ελλάδα από τα πρώτα χρόνια που αποτινάξαμε τον τουρκικό ζυγό, είχαμε πολλούς και μεγάλους πολιτικούς. Μονίμως είχαμε όμως και πολλούς μεγάλους... αδερφούς με ρόλο όμως κάθε άλλο παρά αδερφικό. Μια που η Αυστρία και η κυρία με τα μούσια είναι επίκαιρη (πραγματικά θα ήθελα να ακούσω την απάντηση όλων αυτών των cool και απελευθερωμένων στην ερώτηση του μικρού τους παιδιού γιατί αυτή η τραγουδίστρια έχει μούσια) θα μπορούσα να θυμηθώ τον... υπουργό εξωτερικών της, Μέτερνιχ, που ήταν όσο φίλος μας είναι τώρα η Μέρκελ. Άγγλους, Γάλλους, Ρώσους, Γερμανούς και Αμερικάνους που πάντα και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας, μας προσέφεραν απλόχερα βοήθεια και με μοναδικό στόχο το καλό της δικής μας πατρίδας και όχι ποταπά και ασήμαντα συμφέροντα παλαιότερα εθνικού και επί των ημερών μας επιχειρησιακών-εταιρικών τους συμφερόντων.

Όλοι αυτοί οι φίλοι μας είχαν όλα αυτά τα χρόνια, από τα πρώτα χρόνια της ελληνικής επανάστασης και έπειτα τους φίλους τους εντός των συνόρων μας. Δεν είχαν μόνο οι Γερμανοί συνεργάτες επί κατοχής. Είχαν και οι Άγγλοι και οι Γάλλοι και οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί.

Άλλοι ήταν μπλε, άλλοι κόκκινοι, άλλοι πράσινοι, αλλοι λίγο από όλα. Όλοι όμως ήταν... Έλληνες.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά όμως με το ποδόσφαιρο, με τον ΑΡΗ και τους λοιπούς ελληνικούς συλλόγους; Επί της ουσίας καμία. Σε κάθε περίπτωση όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελεί μία μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Αν κάποιος θεωρεί ότι ο κάθε... επενδυτής στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου αναλαμβάνει μία ομάδα χάρη στον λαό της και τις επιτυχίες της μάλλον είναι εκτός τόπου και χρόνου. Προφανώς και δεν αντιλήφθηκε τι συνέβη σε περιπτώσεις όπως του Κοντομηνά, του Μυτιλιναίου, του Μπατατούδη, του Κόκκαλη, του Βαρδινογιάννη και πλέον του Μαρινάκη, του Σαββίδη, του Μελισσανίδη.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ο απόλυτος καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας, η φωτοτυπία του ήθους και των αξιών της πολιτικής σκηνής στην Ελλάδα. Ο ΑΡΗΣ για να σωθεί χρειάζεται ένα επενδυτή. Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό. Προσωπικά το λέω και το φωνάζω-γράφω ότι είναι ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

Υπάρχει κανείς που αμφιβάλει; Να αραδιάσω την εμπλοκή ορισμένων εκ των ονομάτων που ανέφερα παραπάνω με έργα... ανάπτυξης στην Ελλάδα; Με δημόσιους οργανισμούς που έγιναν ιδιωτικοί; Με... χορηγίες; Με πολιτική στήριξη σε όποιον ντύνεται στα χρώματα όχι της ομάδας, αλλά του ιδιοκτήτη-επενδυτή; Με απειλές περί κατεύθυνσης του λαού σε συγκεκριμένες κομματικές κατευθύνσεις;

Οι ομάδες στην Ελλάδα είναι όλες μα όλες, ακόμα και αυτές που έχουν εκατομμύρια ευρώ εσόδων ζημιογόνες. Οι περισσότερες κουβαλούσαν ή κουβαλάνε ακόμα εκατομμύρια ευρώ χρεών. Γιατί, λοιπόν πετυχημένοι επιχειρηματίες... αγόρασαν χρέη. Για να αποκτήσουν την δύναμη και να...φοβίζουν το πολιτικό σύστημα ή μήπως για να ελέγχει το πολιτικό σύστημα την δύναμη της λαικής μάζας των ομάδων;

Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται επενδυτή... ΧΘΕΣ για να αγωνιστεί στα διαμορφωμένα από την ελληνική πολιτεία δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεδομένα που έχουν να κάνουν με τον απόλυτο έλεγχου και διοίκηση μίας αυτοδιοίκητης ομοσπονδίας που λειτουργεί όπως λειτουργεί γιατί αποτελεί έναν από τους πόλους του ελέγχου.

Ο τρόπος λειτουργίας της ΕΠΟ, της ελληνικής διαιτησίας, των ιδιοκτητών-επενδυτών στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αυτό ακριβώς που θέλει και επιζητά η ελληνική πολιτεία ανεξαρτήτως χρώματος.

Αν ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ήταν απλά και μόνο ARIS FC (όπως ήταν δηλαδή με την Ατλέτικο ή την Μάνστεστερ Σίτυ) θα έβρισκε τον δρόμο του πολύ πιο εύκολα. Οι διακρίσεις και οι τίτλοι του θα ήταν πολλοί περισσότεροι αν οι κανόνες με τις οποίες θα αγωνίζονταν είτε της Premier League ή της La Liga.

Η Θεσσαλονίκη όμως είναι η Νύφη του Θερμαικού στην Ελλαδάρα μας. Για αυτό... επενδυτής χθες. Αυτή είναι η υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στον μεγαλύτερο σύλλογο της Μακεδονίας. Και ας είναι και...ξένος ομογενής όπως είπε και ένας φίλος ακροατής στο Libero.

Επενδυτής...χθες γιατί πρόβλημα δεν πρόκειται ποτέ να δημιουργήσουν οι ομάδες του πραγματικού συστήματος. Ομάδες του συστήματος δεν είναι φυσικά όσες μετέχουν στον μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είπαμε το ποδόσφαιρο είναι μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Εκεί όπου διάφοροι υπουργοί και επιχειρηματίες με μίζες ή μαύρα χρηματοδοτούσαν συγκεκριμένες και μόνες ομάδες. Ποιοι και ποιες; Ευκολάκι. Οι μισοί πέρασαν από τον Κορυδαλλό και οι άλλοι μισοί διαμένουν και θα διαμείνουν για πολύ καιρό ακόμα εκεί. Τα λεφτά όμως, που μπήκαν σε κάποιες ομάδες είτε μέσω διαρκείας, είτε μέσω αυξήσεων μετοχικών κεφαλαίων, είτε με...πριμ, και χρησιμοποιήθηκαν για παίκτες και κάθε λογής οφειλές και προέρχονταν από παράνομες δραστηριότητες τα ξεχάσαμε.

Την ίδια στιγμή οι διαχειριστές του ΑΡΗ μπορεί να πάνε να βρουν τους παραπάνω στον Κορυδαλλό γιατί δεν είχαν τέτοιους χρηματοδότες για να αποδώσουν το...ΦΠΑ!

Ο ΑΡΗΣ οφείλει να διεκδικήσει και να απαιτήσει συγκεκριμένα πράγματα από όσους διοικούν την χώρα που γέννησε την Δημοκρατία και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το εξής ένα γιατί το ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. ΕΠΕΝΔΥΤΗ...