Ένα όπλο στα χέρια του Σάντος…

Η αλήθεια είναι ότι το φιλικό της εθνικής με την Πορτογαλία κούραζε. Δεν είχε, δηλαδή, να προσφέρει κάτι στον θεατή από πλευράς ρυθμού και θεάματος. Οι δυο ομάδες κάνανε συντήρηση κι αντιμετώπισαν το παιχνίδι σαν μια μέτριας έντασης προπόνηση. Κάτι λογικό σε μεγάλο βαθμό, αφού στο συγκεκριμένο τάιμινγκ προέχει η αποφυγή επιβαρύνσεων και τραυματισμών.

Εκεί, λοιπόν, που θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω είναι στον Φετφατζίδη. Όσοι τον έχουν παρακολουθήσει στο καμπιονάτο, έχουν διαπιστώσει ότι ο 23χρονος παίκτης έχει κάνει βήματα εξέλιξης στο παιχνίδι του. Και αυτό είναι κάτι που ακόμα κι απόψε το επιβεβαίωσε ο Φετφατζίδης, έστω κι αν δεν αγωνίστηκε πολύ, έστω κι αν πρόκειται για ένα φιλικό.

Είναι φανερό ότι όλο αυτό το διάστημα που έχει προηγηθεί ο Φετφατζίδης έχει κλείσει τα αυτιά του και δουλεύει σκληρότερα από ποτέ. Με λίγα λόγια, έχει ωριμάσει το παιχνίδι του. Μαρκάρει, κόβει, μπαίνει δυνατά στις μονομαχίες, έχει αυτοπεποίθηση όταν πηγαίνει στο ένας με έναν, έχει εξελιχθεί στην τακτική. Τον βλέπεις και είναι πιο απελευθερωμένος. Κι αυτό, όπως είπαμε, είναι κάτι που το έχει δείξει και μέσα στη σεζόν.

Το ότι ο Φετφατζίδης ξέρει μπάλα, δεν νομίζω ότι το έχει αμφισβητήσει ποτέ κανείς. Απλά δεν πατούσε γερά στα πόδια του. Δεν είχε σιγουριά στις κινήσεις του. Τώρα απ’ ό,τι φαίνεται έχουν αλλάξει πολλά, στην ψυχολογία του κι όχι μόνο, και μπαίνει με άλλον αέρα στα ματς.

Ακριβώς, λοιπόν, επειδή στην εθνική μας δεν είναι πολλοί οι παίκτες που έχουν την ατομική ενέργεια στο τσεπάκι τους για να κάνουν και κάτι απρόβλεπτο αν χρειαστεί, π.χ. ένα γρήγορο σλάλομ, ενδεχομένως ο συγκεκριμένος διεθνής με αυτά τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που έχει (τεχνική, ταχύτητα, ισορροπία με χαμηλό κέντρο βάρους κ.α.) να γίνει άσσος στο μανίκι του Σάντος. Και ειδικά εκεί που θα χρειαστεί σε κάποια ματς στο μουντιάλ να αλλάξει ο ρυθμός και να πιέσει η εθνική.

Από εκεί και πέρα, πολλά συμπεράσματα από τέτοιους αγώνες σαν τον αποψινό δεν μπορούν να βγούνε. Στο β’ μέρος, πάντως, η εθνική ζωντάνεψε κι έπαιξε καλύτερα απ’ ό,τι στο α’, όταν είχε αρκετά προβλήματα τόσο στην αμυντική λειτουργία, όσο και στην ανάπτυξη. Ο Μήτρογλου δεν φάνηκε πολύ, ωστόσο, αφού σπάνια η μπάλα έφτανε στα πόδια του, ενώ το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ο Παπασταθόπουλος και ο Μανωλάς να μην έχουν κάτι που θα φρενάρει έστω και στο παραμικρό την προετοιμασία τους.