Αυτά κάνει στο γήπεδο ο Κασάμι...

Το πρώτο ερώτημα που μπορεί να θέσει κανείς για τον Ελβετό μεσοεπιθετικό που κλείνει ο Ολυμπιακός, είναι ένα.Σε ποια θέση παίζει ο Κασάμι;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη και θα σας εξηγήσω γιατί; Ο Ελβετός με αλβανικές ρίζες έχει φέτος 29 συμμετοχές με την Φούλαμ στην Πρέμιερ Λιγκ. Τις 20 από αυτές ως βασικός και τις άλλες 9 ως αλλαγή.

Από τις 20 φορές που έπαιξε βασικός ο Κασάμι τις 9 αγωνίστηκε ως επιθετικός μέσος πίσω από τον σέντερ φορ (ψευτοδεκάρι) σε σύστημα 4-4-1-1. Αλλες πέντε αγωνίστηκε ως αριστερό χαφ σε διάταξη 4-4-2, ενώ πέντε φορές αγωνίστηκε ως δεξί χαφ σε διάταξη 4-4-2. Μία από τις 20 φορές που έπαιξε ως βασικός, αγωνίστηκε ως κεντρικός χαφ σε διάταξη 4-4-2.

Συνεπώς αντιλαμβάνεστε ότι όσοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για έναν παίκτη που μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής έχουν δίκιο, διότι ο Κασάμι το έχει κάνει και μάλιστα τη φετινή σεζόν.

ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Παρά ταύτα όλοι οι παίκτες που αγωνίζονται σε δύο ή και τρεις διαφορετικές θέσεις, έχουν σίγουρα κάποια στην οποία αγωνίζονται καλύτερα. Κατά την άποψη μου ο Κασάμι αποδίδει καλύτερα πίσω από τον σέντερ φορ, αλλά θα έλεγα ότι είναι περισσότερο δεύτερος επιθετικός και λιγότερο δημιουργικός χαφ. Δεν μπορεί να κάνει δηλαδή την δουλειά που κάνει ο Τσόρι Ντομίνγκες στον Ολυμπιακό, αλλά μπορεί να κάνει την δουλειά που έκανε ο Φουστέρ στον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε παίζοντας στη θέση αυτή.

Η δεύτερη καλύτερη θέση του είναι αυτή του αριστερού χαφ. Εκεί μπορεί να παίξει με πολύ μεγαλύτερη άνεση όχι μόνο γιατί είναι αριστεροπόδαρος κατά βάση, αλλά και γιατί όπως διακρίνει εύκολα κανείς αν τον παρατηρήσει τον βολεύει περισσότερο να παίζει από την πλευρά του καλού ποδιού του. Ναι, μπορεί να παίξει και δεξιά γιατί κυρίως συγκλίνει προς τον άξονα και άρα μπορεί να παίξει και με ανάποδο πόδι, αλλά για κάποιον λόγο τον ίδιο δεν τον βολεύει.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα 3 γκολ που έχει πετύχει φέτος τα έχει βάλει είτε παίζοντας πίσω από τον φορ (2), είτε ως αριστερό χαφ (1).

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Στην φετινή Πρέμιερ Λιγκ σκόραρε 3 φορές (το ένα γκολ εναντίον της Κρίσταλ Πάλας ήταν ένα από τα τρία καλύτερα της χρονιάς στην Αγγλία) και συνήθως το κάνει με μακρινά σουτ. Εχει πολύ δυνατά πόδια, σουτάρει συχνά (σχεδόν δύο σουτ ανά ματς έχει και για παίκτης της Φούλαμ που παίζει ως χαφ είναι πολλά), ενώ του αρέσει να κινείται πολύ στον χώρο.

Είναι πιστός στα ανασταλτικά καθήκοντα (κάνει κατά μέσο όρο δύο τάκλιν ανά ματς), πειθαρχεί πρεσάρει και του αρέσει να παίζει με μικρές κοντινές πάσες και δοκιμάζει αρκετές φορές να παίζει το 1-2 με τους συμπαίκτες του.

Δεν φοβάται να τελειώσει τις φάσεις, είναι αρκετά γρήγορος (για το ύψος του που είναι 1,87 τον λες και πολύ γρήγορο) και το σήμα κατατεθέν στο παιχνίδι του είναι η ενέργεια. Τρέχει, πρεσάρει, αμύνεται καλά, κάνει φάουλ αρκετά συχνά, γενικά είναι ένας παίκτης που δεν περνάει απαρατήρητος.

Το καλύτερο φετινό ματς του ήταν ένα Νόριτς – Φούλαμ 1-2 στο οποίο σκόραρε με απευθείας εκτέλεση φάουλ, αναδείχτηκε mvp του αγώνα και έτρεξε περισσότερο από κάθε άλλο ποδοσφαιριστή στο γήπεδο.

ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Το passing game δεν είναι αυτό που λέμε δυνατό όπλο του. Για παίκτη που παίζει πίσω από τον σέντερ φορ ή στα άκρα ότι τελείωσε το φετινό πρωτάθλημα χωρίς ασίστ είναι νομίζω ενδεικτικό. Οπως ενδεικτικό είναι ότι το ποσοστό ευστοχίας στις μεταβιβάσεις του είναι αρκετά κάτω από το 80%, ποσοστό όχι ιδιαίτερα κολακευτικό για μεσοεπιθετικό ποδοσφαιριστή.

Επίσης ο Κασάμι είναι ένας παίκτης που δεν κουβαλάει την μπάλα. Οχι με την αρνητική έννοια του όρου, να καθυστερεί δηλαδή το παιχνίδι, αλλά με την λογική ότι δεν κρατάει μπάλα, δεν αναλαμβάνει το κουμάντο του παιχνιδιού, δεν είναι Τσόρι ή Ιμπαγάσα για να το γράψω πιο απλά.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

Το πως θα συμπεριφερθεί ο Κασάμι αγωνιστικά είναι ένα ζητούμενο γιατί για πρώτη φορά θα ζήσει σε ένα διαφορετικό περιβάλλον σε ότι έχει να κάνει με τους αγωνιστικούς προσανατολισμούς της ομάδας. Ο Κασάμι έπαιζε σε μία ομάδα που δεν είχε μπάλα στα πόδια της, δημιουργούσε λίγες φάσεις και κυρίως αμύνονταν αφού στο 80% των αγώνων της ήταν το αουτσάιντερ. Τώρα θα κληθεί να παίξει σε μία ομάδα που συνήθως θα είναι φαβορί, θα παίζει ποδόσφαιρο κατοχής και πρωτοβουλίας και θα έχει πολύ περισσότερες ευκαιρίες να διακριθεί.

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Ο Ολυμπιακός βάζει στην μηχανή του (θα χρησιμοποιήσω έναν ας πούμε αδόκιμο παραλληλισμό, αλλά είναι ότι πιο κοντινό βρήκα για να δώσω μία εικόνα του Ελβετού) έναν πιο αθλητικό Νταβίντ Φουστέρ. Ενας μοντέρνος μέσος, με πλούσια αθλητικά προσόντα, αλλά και αδυναμίες στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.

Αν μαθαίνω σωστά, ο Μίτσελ σκοπεύει να τον χρησιμοποιήσει ίσως και λίγα μέτρα πιο πίσω από τον επιθετικό χαφ, σε ρόλο κεντρικού μέσου στο 4-2-3-1. Θα το δώσει ενέργεια, θα του δώσει ύψος, που λείπει πολύ από την ενδεκάδα του Ολυμπιακού, θα του προσφέρει ορισμένες καλές εκτελέσεις στημένων και έχω την εντύπωση ότι μπορεί να τον βοηθήσει περισσότερο στα ευρωπαϊκά ματς, στα οποία τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του θα αποδειχτούν πολύ χρήσιμα...