Ματσάρες, μπαρμπούτι και Ελαμπντελαουί

Από τη μία Μουντιάλ, από την άλλη μεταγραφικές εξελίξεις στον Ολυμπιακό. Προσωπικά είδα με καλό μάτι την μεταγραφή του Ελαμπντελαουί. Παίκτης διεθνής, που δεν έχει κλείσει ακόμα τα 23 του χρόνια και με γεμάτη χρονιά στην Μπουντεσλίγκα, δεν γίνεται να είναι… μυρωδιάς.

Εντάξει, η ομάδα του υποβιβάστηκε, αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Και ο Βάις από ομάδα που είχε υποβιβαστεί στο Καμπιονάτο ήρθε, ενώ ο Χολέμπας (με τα καλά του και τα στραβά του…) από την Β’ Γερμανίας είχε έρθει στο λιμάνι κι παίζει βασικός στην Εθνική.

Γιατί λοιπόν, να μην συμβεί το ίδιο και με τον νεαρό μπακ και να αποδειχθεί, μια πολύ χρήσιμη και έξυπνη μεταγραφή; Άλλωστε, όπως είχαμε γράψει και στην απόκτηση του Γκαζαριάν, όλοι κρίνονται στο γήπεδο και όχι στα… πληκτρολόγια.

Πάμε παρακάτω και στην διοργάνωση που βλέπουμε μετά μανίας, όπως συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια. Είναι από τα καλύτερα Μουντιάλ που έχουμε παρακολουθήσει. Ματσάρες, με πολλά πανέμορφα γκολ, εκπλήξεις και με την δική μας Εθνική να έχει μια τελευταία ζαριά για πρόκριση, έστω και αν ακόμα δεν έχει πετύχει γκολ! Μακάρι να είναι εξάρες…

· Στην προηγούμενη επικοινωνία μας, είχαμε κλείσει το κείμενο με την Εθνική Αγγλίας, η οποία κόντρα στην Ιταλία, μας άρεσε και είχαμε γράψει: «Η ομάδα…. Football Manager που κατέβασαν (οι λάτρεις του παιχνιδιού σίγουρα θα έχουν αποκτήσει κάποιους από τους Sterling, Barkley, Lallana,Wilshere), δεν ξέρουμε, εάν θα τα καταφέρει φέτος, αλλά μέλλον έχει…». Κόντρα στην Ουρουγουάη, απογοήτευσε, αλλά και πάλι πιστεύω ότι έχουν παίκτες με ταλέντο. Για το μέλλον πια, γιατί χρειάζονται ένα… θαύμα για να προκριθούν.

· Η Ουρουγουάη είναι άλλη ομάδα με τον Σουάρεζ. Κι όμως ένας παίκτης, μπορεί από μόνος του να κάνει την διαφορά και να μετατρέψει το ασχημόπαπο (κόντρα στην Κόστα Ρίκα) σε κύκνο (κόντρα στην Αγγλία..).

· Οι Ολλανδοί συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν, αλλά δε νομίζουμε ότι είναι αχτύπητοι και δεν είναι τυχαίο, ότι οι Αυστραλοί τους έβαλαν δύσκολα. Αμυντικά έχουν προβλήματα και είναι πιθανό να τα πληρώσουν στη συνέχεια της διοργάνωσης.
· Οι Ισπανοί ναι μεν απογοήτευσαν, αλλά δε νομίζουμε ότι ισχύει το τέλος της εποχής. Έχουν πολλά ταλέντα που ακολουθούν και μπορούν να επιστρέψουν άμεσα στις επιτυχίες.

· Οι Γερμανοί είναι πάντα… Γερμανοί και διαθέτουν ομάδα που σκοτώνει. Οι Πορτογάλοι το ένιωσαν στο πετσί τους και ο Ρονάλντο και η παρέα του, τρέχουν και δεν φτάνουν.

· Τα λάτιν φαβορί, Βραζιλία και Αργεντινή έχουν στόχο το μεταξύ τους τελικό. Θα τα καταφέρουν, για να ζήσουμε τον ονειρεμένο τελικό που είχαμε από μικροί στο μυαλό μας; Γίνεται αρκεί, η Βραζιλία να αποκτήσει κίνηση χωρίς τη μπάλα και η αργεντινή να πάψει να τα περιμένει όλα από τον Μέσι. Έναν παίκτη που στο γκολ, κόντρα στους Βόσνιους, ξέσπασε και έβγαλε όλο το άγχος που έχει συσσωρευτεί μέσα του.

· Περιμένουμε μεγάλη ματσάρα στο Μεξικό – Κροατία, ενώ οι ομάδες της Αφρικής που σε προηγούμενες διοργανώσεις παρουσίαζαν καλό πρόσωπο, έχουν απογοητεύσει…

· Πάμε τέλος και στα της Εθνικής. Η αποβολή του Κατσουράνη (παίκτης με την εμπειρία του, είναι ανεπίτρεπτο να κάνει τέτοια ενέργεια και να δέχεται δεύτερη κίτρινη κάρτα) μας συσπείρωσε. Με 10 παίκτες η Εθνική έβγαλε τσαμπουκά, ψυχή και πήρε την ισοπαλία. Προσωπικά δεν το θεωρώ επιτυχία, αλλά τουλάχιστον το 0-0 εξασφάλισε ηρεμία μέχρι το επόμενο ματς.

· Ο Σάντος θα πρέπει να αναθεωρήσει κάποια πράγματα στο μυαλό του και με τον Κατσουράνη εκτός (με την εικόνα του στα ρώτα δύο παιχνίδια, ίσως η κόκκινη που δέχθηκε να αποδειχθεί καλή για την Εθνική), μπορεί να παρουσιάσει κόντρα στους Αφρικανούς, μία πιο ελκυστική μεσαία γραμμή. Να βάλει δίπλα στους Μανιάτη και Κονέ, Ταχτσίδη ή Σάμαρη.

· Ο Μανιάτης, κόντρα στους Ιάπωνες έκανε συγκλονιστικό παιχνίδι. Πιθανότατα το καλύτερο που έχουμε δει τον τελευταίο χρόνο. Εξαιρετικό ήταν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, ο Τοροσίδης είναι μια πλευρά μόνος του (και ο μόνος που μπορεί να σκοράρει…), ενώ η Εθνική στο Μουντιάλ κέρδισε έναν παίκτη, Τον Κονέ…