Ο Λάζαρος, ο Οριέ και η πρόοδος της Εθνικής

Η μεγάλη ημέρα έφθασε και όλη η Ελλάδα το βράδυ στις 11 θα είναι καρφωμένη στις οθόνες και θα περιμένει να δει μία Εθνική Ελλάδας να καταθέτει την ψυχή της στο γήπεδο, να κάνει τα πάντα για να πάρει τη νίκη, που αν έρθει θα της δώσει την μεγάλη πρόκριση στους 16(αν και στο άλλο παιχνίδι η Ιαπωνία δεν κερδίσει την Κολομβία, διότι τότε θα χρειαστούμε νίκη με πολλά γκολ διαφορά). Μία διάκριση, που σαφέστατα , αν έρθει είναι η μεγαλύτερη για την Εθνική Ελλάδας, μετά την κατάκτηση του Euro.

Η Εθνική μας δεν παίζει με καλύτερη ομάδα, παίζει όμως κόντρα σε ομάδα που έχει πολύ καλύτερο ταλέντο. Η Ακτή δεν λειτουργεί τόσο καλά , ως ομάδα, ως οργάνωση μέσα στο γήπεδο, αλλά στηρίζεται περισσότερο στις μονάδες και στις ατομικές προσπάθειες , που κάνουν και μπορούν να κρίνουν τον αγώνα. Εκεί υπερέχει της Εθνικής μας με τον Γιάγια Τουρέ στα χαφ, τον Οριέ ένα δεξί μπακ, που «σκότωσε» την Ιαπωνία με τις σέντρες του στο πρώτο παιχνίδι, τον Ζερβίνιο με την απρόβλεπτη κίνηση και πολύ καλό στο ένας εναντίον ενός και τον αγέραστο Ντρογκμπά, που είτε παίζει από την αρχή , είτε μπαίνει στην διάρκεια του αγώνα μπορεί να κρίνει ένα παιχνίδι μόνο και μόνο με την παρουσία του στο γήπεδο. Δεν είναι τυχαίο, ότι μόλις μπήκε αλλαγή και στα δύο παιχνίδια της Ακτής δημιούργησε τους χώρους, για να μπουν τα τρία γκολ από τους συμπαίκτες του.

Φαβορί ασφαλώς και είναι η Ακτή, αλλά η Εθνική μας έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι στα κρίσιμα ραντεβού κάνει αυτό που πρέπει. Πριν δύο χρόνια στο Euro με μία νίκη επί της Ρωσίας στο τρίτο παιχνίδι πήρε την τελευταία στιγμή την πρόκριση για την επόμενη φάση. Στο Μουντιάλ ασφαλώς και το επίπεδο είναι πιο υψηλό και οι κλιματολογικές συνθήκες τώρα στην Βραζιλία δύσκολες για όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες. Αρα το παιχνίδι γίνεται δύο φορές πιο δύσκολο.
Θέλω να πω δύο πράγματα για την ενδεκάδα. Αν, τελικά γίνει αυτό, που διαβάζουμε και ο Σάντος βάλει αριστερά τον Χριστοδουλόπουλο με τον Σαμαρά στην κορυφή της επίθεσης, τον Σαλπιγγίδη δεξιά και τον Κονέ πίσω από τον φορ της Εθνικής είναι μία λογική απόφαση. Η παρουσία του Λάζαρου αριστερά μπορεί να περιορίσει την δραστηριότητα του Οριέ, αρκεί ο Λάζαρος να είναι τακτικά πειθαρχημένος και να κρατάει την θέση του. Επίσης η παρουσία του Λάζαρου αριστερά βοηθάει και δημιουργικά την Εθνική, αφού μπορεί να συγκλίνει και να σουτάρει από μέση απόσταση. Είναι σίγουρα ένας μεσοεπιθετικός, ενώ ο Σαμαράς είναι επιθετικός, που κατ’ανάγκη παίζει αριστερά. Από κει και πέρα η αδυναμία της Ακτής πιστεύω ότι είναι στο κέντρο της άμυνας , όπου υπάρχει η απουσία του Ζοκορά. Κατ’αρχάς πρέπει η Εθνική να κλείσει τους χώρους, λοιπόν, και στην διάρκεια του αγώνα , πρέπει να προχωρήσει σε αλλαγές ανάλογα με το σκορ. Αν έχει προηγηθεί η Εθνική πιστεύω, ότι είναι απαραίτητη η παρουσία ενός τρίτου κεντρικού αμυντικού , δηλαδή του Μόρα, για να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα της Ακτής με την είσοδο του Ντρογκμπά αν και αυτή την φορά μείνει εκτός ενδεκάδας, η κάποιου άλλου επιθετικού. Αν δεν έχουμε πετύχει το γκολ πιστεύω, ότι είναι απαραίτητη η παρουσία του Μήτρογλου στην διάρκεια του αγώνα σαν δίδυμο με τον Σαμαρά η με τον Σαλπιγγίδη και μετατροπή της τακτικής σε 4-4-2.

*Ελπίζω αυτό το βράδυ να μην είναι το τελευταίο για τον παίκτη-σύμβολο της Εθνικής Γιώργο Καραγκούνη με την φανέλα της Εθνικής. Μακάρι και για τον «Καρα» να πάρουμε την πρόκριση . Το αξίζει και ο ίδιος. Η παρουσία του στην ενδεκάδα ελπίζω να είναι καθοριστική , όπως και στο ματς με την Ρωσία το 2012 που πέτυχε ο «Κάρα» και την γκολάρα.

*Ότι και να γίνει απόψε θα πρέπει όλοι μας να νοιώθουμε περήφανοι για αυτή την Εθνική, αφού σε άλλο ένα Μουντιάλ η Ελλάδα είναι εκεί. Κάτι που πριν από 20 χρόνια έμοιαζε με θαύμα και τώρα θεωρείται αυτονόητο…. Αυτό λέγεται πρόοδος.