Ένας Έλληνας στα άδυτα της Τσέλσι!

Ο Παναγιώτης Νταγιόπουλος αποτελεί ένα από τα πιο υποσχόμενα ονόματα στο χώρο της ορθοπεδικής. Απόφοιτος και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάστηκε για περισσότερο από δυόμιση χρόνια στη Λυόν, στην «Χειρουργική Σχολή Γόνατος», η οποία συγκεντρώνει τους σημαντικότερους χειρούργους γόνατος. Οι γνώσεις του γύρω από το αντικείμενο και οι συνακόλουθες επιστημονικές του δημοσιεύσεις δεν πέρασαν απαρατήρητες και η Τσέλσι τον κάλεσε να θητεύσει δίπλα στο ιατρικό της τιμ!

Η πρώτη ελληνική επιλογή!

Συναντήσαμε τον Dr Νταγιόπουλο στην κλινική Μediterraneo Hospital, στην οποία είναι διευθυντής ορθοπεδικός. Ξεκινώντας, μας μίλησε για τον τρόπο που «γνωρίστηκε» με τους Λονδρέζους. «Η Τσέλσι είναι μια πολύ διάσημη ομάδα, με πολύ καλούς παίκτες, των οποίων η απουσία κοστίζει πολύ. Για να αποφευχθούν λοιπόν, έχει ένα πολύ γνωστό ιατρικό τιμ και είναι αυτό που πραγματικά λέμε "ομάδα". Δεν υπάρχει όπως στην Ελλάδα ένας γιατρός που να είναι πίσω από όλα. Τα τελευταία χρόνια επιλέγουν από όλη την Ευρώπη μέσω της "Ευρωπαϊκής εταιρείας γόνατος" έναν γιατρό για να ενσωματωθεί στο δικό τους medical team και να δει πως αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις της καθημερινότητας, τα χειρουργεία και όλα τα σχετικά. Φέτος, για το 2014 επέλεξαν εμένα. Έκανα πολλές δημοσιεύσεις τη χρονιά αυτή και μάλλον το βιογραφικό μου είναι καλό σε αυτόν τον τομέα. Αυτό γίνεται εδώ και δύο χρόνια και νομίζω δεν έχει ξαναπάει Έλληνας. Είναι και μια τιμή για εμάς, γιατί είναι πολύ μεγάλος σύλλογος και πραγματικά έχουν μεγάλη διαθεσιμότητα παικτών, φτάνει στο 95%. Περνάς χρόνο μαζί τους και αυτό το afiliation παραμένει για πάντα. Έχεις τη δυνατότητα να δουλέψεις μαζί τους, να είσαι σε επαφή, να ξαναπεράσεις όποτε θέλεις χρόνο μαζί τους, να ανταλλάσσεις συμβουλές. Είναι μόνο όφελος».

Πέραν της ιδιαίτερης σχέσης που ανέπτυξε με το σύλλογο, ο Έλληνας γιατρός είχε τη δυνατότητα για ενάμιση μήνα να ζήσει την καθημερινότητά του. Τον επαγγελματισμό σε όλο του το μεγαλείο, τις παροχές των εγκαταστάσεων, τον τρόπο που προσεγγίζουν τις καταστάσεις. «Έμεινα στην Αγγλία για ενάμιση μήνα. Οι προπονήσεις γίνονται στο Κόμπαμ, λίγο έξω από το Λονδίνο, που περιλαμβάνει 32 γήπεδα και ένα πεντάστερο ξενοδοχείο. Επειδή εγώ είμαι χειρουργός δεν κάνω αυτό το sports medicine, με ενδιέφερε περισσότερο να περάσω χρόνο με τον ορθοπεδικό. Εκεί όταν λέμε γιατρός της Τσέλσι είναι άλλος ο ορθοπεδικός, άλλος ο field doctor, που είναι η Εύα Καρνέιρο π.χ. Εκεί γίνονται σωστά τα πράγματα. Αν κάποιος θέλει χειρουργείο, αναλαμβάνουμε εμείς. Είναι άλλο κομμάτι. Εγώ πέρασα χρόνο με τον Άντι Γουίλιαμς, έναν πολύ γνωστό χειρουργό στο Λονδίνο που αναλαμβάνει όλους τους παίκτες της Premier League».

«Θρύλοι οι Τέρι και Ντρογκμπά»

Ήρθε όμως σε επαφή και με τους ποδοσφαιριστές. Στη φωτογραφία που συνοδεύει και το θέμα, μπορεί κανείς να δει τον Ντιντιέ Ντρογμπά και τον Τζον Τέρι. «Είναι εντυπωσιακό να είσαι με όλους αυτούς τους διάσημους παίκτες. Δεν έτυχε να είμαι στο χειρουργείο με αυτούς, αλλά υπήρχαν άλλοι παίκτες της Premier League. Με τους παίκτες της Τσέλσι είχαμε άλλα, κάναμε κάποιες ενέσεις, όχι σαν νοσηλευτές, αλλά αυτές τις εναρθριτικές, τα βλαστοκύτταρα και άλλα που είναι πολύ συχνό φαινόμενο εκεί. Τώρα οι συγκεκριμένοι, ο Τέρι και ο Ντρογμπά είναι είδωλα και όχι μόνο για την Τσέλσι, αλλά για όλο το Λονδίνο. Είναι θρύλοι. Ειδικά όταν περπατάς τους διαδρόμους του Κόμπαμ και βλέπεις τις φωτογραφίες από τις κατακτήσεις και όλες τις μεγάλες στιγμές, είναι ανατριχιαστικό. Δεν είναι τυχαίοι και είναι και οι υπόλοιποι που τους βλέπουν με σεβασμό. Είναι όμως πολύ απλοί. Παίζει βέβαια ρόλο και το ότι είσαι σε ένα χώρο που δεν υπάρχει κάποιος "άσχετος". Είναι πολύ προσγειωμένοι και εδικά με τον Ντιντιέ, επειδή μιλάω και γαλλικά, είχαμε καλή σχέση. Να πούμε την αλήθεια, δεν γίνεσαι κολλητός με κάποιον. Αλλά σε κοιτάνε και εκείνοι με σεβασμό. Είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Ο Πετρ Τσεχ για παράδειγμα μιλάει 7 γλώσσες, όλοι είναι πολύ υψηλού επιπέδου και στις διαπροσωπικές σχέσεις δεν βλέπεις χαμηλό επίπεδο. Όλοι είναι φιλικοί γιατί ξέρουν ότι έχεις την άδεια να είσαι στο χώρο εκεί. Αυτοί είναι συνέχεια στο προσκήνιο και τους ζητούν συνέχεια πράγματα, οπότε πρέπει να είσαι προσεκτικός».

«Σε ψαρώνει ο Μουρίνιο!»

Εκτός από τους παίκτες, φυσικά, είχε καθημερινή επαφή και με τον Ζοσέ Μουρίνιο. Άλλοι τον λατρεύουν, άλλοι τον μισούν, αλλά ο Πορτογάλος είναι ήδη legend. «Ο Ζοσέ είναι αυτός που έχεις και τις λιγότερες σχέσεις μαζί του και πραγματικά σε ψαρώνει! Είναι φιλικός γενικώς, ίσως δεν είχα το χρόνο να το δω. Εκεί δεν είναι προπονητής, είναι μάνατζερ. Πραγματικός αρχηγός. Και εμείς οι γιατροί για παράδειγμα για να ταξιδέψουμε μετά τη Σάλκε πήραμε άδεια από τον πρόεδρο, το Δ.Σ, αλλά και τον μάνατζερ. Είναι ωραίος τύπος, στα δικά μας συναισθηματικά χρώματα, ως μεσόγειος. Έχει μόνο φίλους εκεί, είναι σαν αυτοκράτορας. Τον θαυμάζουν όλοι. Το γήπεδο τραγουδάει το όνομά του και εκείνος τους λέει να σταματήσουν. Είναι ωραίος τύπος, αλλά οι σχέσεις μας ήταν διαφορετικές, εκεί έπρεπε να συζητάμε άλλα θέματα, πιο σοβαρά. Πάντως εκεί δεν υπάρχουν οι έννοιες "ντίβα", "απρόσιτος" και τα λοιπά. Είναι μια πολύ μικρή, κλειστή κοινότητα».

Η μεγάλη διαφορά, την οποία υποστηρίζει και ο Special One είναι η πρόληψη των τραυματισμών. Ο Νταγιόπουλος εξηγεί: «Η πρόληψη είναι κάτι πολύ σοβαρό. Έχουν έναν γιατρό, τον Πάκο Μπιόσκα, ο οποίος ήταν στη Σαχτάρ και πρόκειται για φοβερή προσωπικότητα. Έχουν δώσει μεγάλη έμφαση στην πρόληψη των τραυματισμών. Γίνεται φοβερή δουλειά από όλους. Είναι διαφορετικό το κομμάτι τώρα, γιατί ο προηγούμενος προπονητής, ο Κάρλο Αντσελότι, είχε άλλους μεθόδους εργομέτρησης, με GPS στο σώμα, iPAD και ένα μεγάλο κομμάτι IT. Ο Μουρίνιο δεν συμφωνεί με αυτό, έχει άλλη προσέγγιση, είναι περισσότερο παρατηρητικός όσον αφορά τους παίκτες. Έχει άλλη φιλοσοφία προσέγγισης και το μέλημά του είναι η πρόληψη. Οκ, το χειρότερο είναι να χειρουργηθεί κάποιος, γιατί χάνει καιρό. Καλό είναι να επιστρέψει γρήγορα, αλλά καλύτερο από όλα είναι να μην τραυματιστεί καθόλου και αυτό αποτελεί τον μεγάλο στόχο».

«Έκπληξη το πόσοι ήξεραν την Καρνέιρο»

Φυσικά, αρκετοί όταν ακούν τη λέξη "γιατρός" και "Τσέλσι" στην ίδια πρόταση τους έρχεται στο μυαλό η Εύα Καρνέιρο, η εντυπωσιακή physio των «Μπλε»! «Η περίπτωσης της Έυα είναι καταπληκτική γιατί είναι πολύ επαγγελματίας, εγώ εντυπωσιάζομαι με το πόσοι άνδρες την ήξεραν. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι εκεί με όλους τους παίκτες, ένα κοριτσάκι. Δεν είναι καθόλου κοριτσάκι. Είναι πολύ καλή στη δουλειά της, επαγγελματίες και εξαιρετική σε όλα. Έχει σπουδάσει στο Γιβραλτάρ, από όπου και είναι, μιλάει ισπανικά και πορτογαλικά και είναι αξιέπαινη γιατί είναι ένα νέο κορίτσι που αποτελεί τον field doctor σε αυτή την ομάδα. Είναι πολύ σπάνιο, νομίζω στην πρώτη βαθμίδα είναι η πρώτη στην Ευρώπη. Είναι πολύ δύσκολο και πιεστικό να τα καταφέρει σε αυτόν τον κατεξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο και έχει μεγάλη υποστήριξη από όλο το τιμ της Τσέλσι. Είναι εξοντωτικά τα ωράριά της, ταξιδεύει συνέχεια, αλλά είναι καταπληκτική στη δουλειά της».

Προσέχουν για να έχουν

Πώς είναι όμως τα πράγματα σε σχέση με την Ελλάδα; Απλά μη συγκρίσιμα. «Δεν είναι η μέρα με τη νύχτα. Η Τσέλσι είναι παγκόσμιο μέγεθος και για την Αγγλία ακόμα. Οι εγκαταστάσεις της συγκρίνονται μόνο με της Σίτι και νομίζω με της Τότεναμ, που έκανε νέες. Δεν είναι ότι είμαστε εμείς σε κακό επίπεδο στα ιατρικά, όσο ότι είναι αυτοί σε πολύ υψηλό. Υπάρχουν 2-3 σύλλογοι, η Τσέλσι, η Μπαρτσελόνα, η Μίλαν που τα ιατρικά τους τιμ είναι πολύ διάσημα και κάνουν πολλά πράγματα και φοβερή δουλειά. Έχουν πολλούς ανθρώπους και τα τιμ τους είναι αναρίθμητα. όταν ήμουν μικρότερος γιατρός είχα κάνει στον Πανιώνιο. Σίγουρα δεν είχε σχέση, αλλά αν δείτε και το ρόστερ και ποιοι είναι αναπληρωματικοί καταλαβαίνετε. Ο Τσεχ για παράδειγμα. Για αυτούς η κάθε απώλεια μπορεί να σημαίνει 170.000 λίρες την εβδομάδα. Φροντίζουν λοιπόν να μην έχουν απώλειες και το καταφέρουν. Η διαθεσιμότητά των παικτών είναι στο 95%, το μεγαλύτερο στο Champions League».

Κλείνοντας, ρωτήσαμε τον Παναγιώτη Νταγιόπουλο αν θα έβλεπε το μέλλον του σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αμιγώς ποδοσφαιρικό. «Με τα δεδομένα της Αγγλίας είσαι χειρούργος, δεν υπάρχει η δυνατότητα να είσαι όλη τη μέρα στην προπόνηση,. Δεν έχεις να προσφέρεις κάτι και το γνωρίζουν καλά. Για αυτό υπάρχουν εκείνοι που ασχολούνται με το sports medicine, την αθλητιατρική, αυτό που κάνουμε εμείς λέγεται sports injuries. Αλλά γιατί όχι; Είναι νωρίς ακόμα. Και ο Πάκο, που προανέφερα, βρήκε αυτή τη δουλειά στα 50 του. Σίγουρα το να δουλεύεις σε μια τέτοια ομάδα μόνο θετικό είναι».