Τα λεφτά της Ευρώπης (αν θες) φτιάχνουν ανταγωνιστικό πρωτάθλημα

Το έχω γράψει στο gazzetta.gr και σε κάποια ακόμη μέσα μέσα με τα οποία έχω συνεργαστεί. Και είναι η πάγια άποψη μου για πάνω από μία πενταετία. Τα λεφτά της Ευρώπης, τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ και του Europa League είναι πολυτέλεια για το ελληνικό ποδόσφαιρο και θα πρέπει να τα προσέχει ως κόρη οφθαλμού. Για να το κάνει όμως πρέπει να τα αξιοποιήσει ως ποδόσφαιρο σωστά και ασφαλώς το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν το κάνει.

Η ευθύνη του Ολυμπιακού…

Τα χρήματα αυτά δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ για την ανάπτυξή του ποδοσφαίρου και επειδή την τελευταία δεκαπενταετία το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων τα πήρε ο Ολυμπιακός η δική του ευθύνη είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερη. Και δεν είναι μόνο ότι δεν βελτιώθηκε το πρωτάθλημα, αλλά δεν βελτιώθηκε ούτε ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Και επειδή να φτάσουμε στην εποχή Κόκκαλη δεν έχει και μεγάλο νόημα, μένω στην εποχή Μαρινάκη. Η διοίκηση του και ο ίδιος πριν 5 χρόνια δεσμεύτηκε για μεγάλες επενδύσεις στις ακαδημίες. Μετά από 5 χρόνια ο Ολυμπιακός έναν ενδεκαδάτο παίκτη από τις ακαδημίες του δεν έχει και δεν φαίνεται και πουθενά στο άμεσο μέλλον να υπάρξει τέτοιος…

Οσο για την ποιότητα του ως ομάδα. Δεν νομίζω κανείς να βλέπει κάποια μεγάλη πρόοδο στον Ολυμπιακό τα τρία τέσσερα τελευταία χρόνια. Ας πούμε χοντρικά ότι με μικρά σκαμπανεύασματα, ευρωπαϊκά είναι περίπου στο ίδιο σταθερό επίπεδο.

Είναι λύση το να μην τα πάρουμε;

Παρά ταύτα το πρόβλημα δεν είναι ούτε τα λεφτά που έρχονται από την Ευρώπη, ούτε να σταματήσουμε να τα παίρνουμε όπως πιστεύουν πολλοί, απέχοντας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεν τα χαρίζει κανείς αυτά τα χρήματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τα δικαιούται και τα παίρνει για την παρουσία όλων των ομάδων του μέσα στους αγωνιστικούς χώρους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Το θέμα είναι τι κάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο με αυτά τα χρήματα; Αν τα λεφτά που έδινε στους Αγρότες η Ευρωπαϊκή Ενωση για πρωτοπόρες καλλιέργειες, στην Ελλάδα τα έτρωγαν τα μισά οι κρατικοί μεσάζοντες και οι τράπεζες και τα άλλα μισά κάποιοι από τους ίδιους τους Αγρότες στα μπουζούκια και τις ρωσίδες προφανώς δεν φταίει ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση ούτε τα ίδια τα λεφτά…

Να μοιράζεται το μπόνους του Τσάμπιονς Λιγκ...

Η πάγια άποψη μου λοιπόν την οποία ανέφερα και στην αρχή του κειμένου, είναι ότι το μπόνους συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να μοιράζεται. Και δεν αναφέρομαι στο συνολικό ποσό που εισπράττει από το Τσάμπιονς Λιγκ ο πρωταθλητής, αλλά στο μπόνους συμμετοχής. Μέχρι φέτος αυτό το μπόνους ήταν 8,6 εκατ. ευρώ το χρόνο και από τη νέα σεζόν θα είναι 12 εκατ. ευρώ το χρόνο!

Οσα χρήματα παίρνει ο πρωταθλητής μέσα στον αγωνιστικό χώρο από τις νίκες, τις ισοπαλίες και τις προκρίσεις του, ασφαλώς του ανήκουν όλα, όσα χρήματα παίρνει από το TV pool λόγω της μετάδοσης των δικών του αγώνων από τα τηλεοπτικά δίκτυα επίσης του ανήκουν όλα. Αλλά το μπόνους συμμετοχής στους ομίλους πρέπει να μοιράζεται γιατί και ηθικά είναι σωστό κατά την άποψη μου και κυρίως είναι προς το συμφέρον του ελληνικού ποδοσφαίρου και της ανάπτυξής του.
Τι εννοώ ηθικά σωστό; Εννοώ ότι το προνόμιο να παίζει ο πρωταθλητής απευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όσο το έχουμε, είναι προνόμιο που εξασφαλίζεται από την συνεισφορά στην βαθμολογία όλων των ομάδων που συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ότι (και) του χρόνου ο πρωταθλητής θα παίξει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ οφείλεται και στην φετινή καταπληκτική πορεία του Αστέρα Τρίπολης στο Europa ή στην προπέρσινη εξαιρετική πορεία του ΠΑΟΚ στην ίδια διοργάνωση κ.ο.κ. Αρα είναι και ηθικά σωστό να μοιράζεται αυτό το
ποσό.

Δεν το επιτρέπει η UEFA
Εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο εμπόδιο. Η UEFA δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Κι’ αν θέλετε την άποψη μου από την πλευρά της καλά κάνει και δεν το επιτρέπει. Η UEFA υποστηρίζει και σωστά ότι αυτά τα πολλά χρήματα τα προσφέρει σε όποιον παίζει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, προκειμένου να φτιάχνει μία πολύ καλή ομάδα για να είναι ανταγωνιστική στο δικό της πρωτάθλημα. Δεν τα προσφέρει για να βελτιώνεται συνολικά το κάθε εγχώριο πρωτάθλημα. Μπορεί να είναι κοντόφθαλμο αλλά τέλος πάντων έχει μεγάλη βάση το επιχείρημα.

Πως μπορείς να το ξεπεράσεις…

Το ελληνικό ποδόσφαιρο αν είχε διάθεση να «μεγαλώσει», αν πραγματικά επιδίωκε την βελτίωσή του, εύκολα θα το ξεπερνούσε το πρόβλημα. Σε μία συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας θα αποφάσιζαν το εξής πολύ απλό πράγμα. Σε πρώτη φάση και με χρονοδιάγραμμα τριετίας, όσο διαρκούν και οι συμφωνίες του Τσάμπιονς Λιγκ θα έπαιρνε την απόφαση ότι η πρωταθλήτρια ομάδα θα παρείχε με την μορφή χορηγίας - δωρεάς σε μία εταιρεία που θα συσταθεί για την πρόοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, το μπόνους συμμετοχής στους ομίλους. Κοινώς οι πρωταθλητές των
τριών επόμενων ετών (ο φετινός, αυτός του 2015-16 και αυτός του 2016-17) θα έδιναν με την μορφή δωρεάς τα 12 εκατ. ευρώ του μπόνους της συμμετοχής στους ομίλους. Αυτά τα χρήματα θα πήγαιναν αποκλειστικά για τις ακαδημίες των συλλόγων της Σούπερ Λίγκας. Τμηματικά και με πλάνο τριετίας όπου τα συνολικά έσοδα θα ήταν 36 εκατ. ευρώ.

Ο στόχος θα ήταν μετά από μία τριετία να μην υπήρχε καμία ομάδα που δεν θα είχε δικές της εγκαταστάσεις, δικό της προπονητικό κέντρο και δικές της Ακαδημίες που θα λειτουργούν σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Προς αυτή την κατεύθυνση, σε αυτό το ταμείο της συγκεκριμένης εταιρείας θα είχαν υποχρέωση και οι υπόλοιπες ομάδες της Λίγκας να καταθέτουν το 20% των εσόδων τους από το τηλεοπτικό συμβόλαιο και τον μεγάλο χορηγό ΟΠΑΠ. Με λίγα λόγια άλλα 8 εκατ. ευρώ από τα 40 της NOVA θα πήγαιναν κάθε χρόνο για της Ακαδημίες και άλλα δύο από τα 10 του ΟΠΑΠ, επίσης ετησίως για τις Ακαδημίες. Συνολικά μέσα σε μία τριετία θα συγκεντρώνονταν το ποσό των 66 εκατ. ευρώ, ποσό ικανό για να αναβαθμίσει πλήρως τις Ακαδημίες των ελληνικών συλλόγων. Ακαδημίες ιδιόκτητες, σε ιδιόκτητες εκτάσεις που θα ανήκουν στις ΠΑΕ και όχι στους προέδρους των ΠΑΕ.

Μετά από μία τριετία θα γίνονταν επανεκτίμηση της προόδου και εφόσον κρίνονταν απαραίτητο (κατά πάσα πιθανότητα θα κρίνονταν) το μέτρο θα εφαρμόζονταν για μία ακόμη τριετία.

Ετσι αντιμετωπίζεις και την διαφθορά…

Αυτός ο τρόπος χρηματοδότησης του ελληνικού ποδοσφαίρου, από το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο κατά την άποψη μου, δεν βελτιώνει μόνο την εικόνα του, δεν δημιουργεί μόνο προυποθέσεις για την ανάπτυξή και εξέλιξη του, ως ένα βαθμό λύνει και αρκετά από τα προβλήματα της διαφθοράς. Συνολικά την άποψη μου για την διαφθορά την έγραψα πρόσφατα εδώ. Αν ο πρωταθλητής δεν έχει εξασφαλισμένα και σίγουρα 12 εκατ. ευρώ, τα όσα συμβαίνουν σήμερα σε σχέση με τους ποδοσφαιρικούς θεσμούς, την διαιτησία και την διαφθορά γενικότερα, σχεδόν δεν θα έχουν νόημα.

Το να βάλεις το δάκτυλο ή ολόκληρη την κουτάλα στο βάζο με το μέλι δεν θα έχει νόημα, όταν το βάζο είναι σχεδόν άδειο από μέλι.

Την πρώτη κίνηση ο Ολυμπιακός...

Σε αυτή την περίπτωση αυτός που πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα, την πρώτη κίνηση είναι ο Ολυμπιακός. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Αναφέρω ενδεικτικά δύο τρεις από αυτούς. Πρώτον είναι ο χορτάτος από αυτή την διαδικασία, δεύτερον είναι αυτός που πρέπει να κάνει την αρχή γιατί θα είναι όπως όλα δείχνουν πρωταθλητής και φέτος (επιτρέψτε μου βέβαια να διατηρώ μία σοβαρή αμφιβολία όχι για το αν θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, αλλά για το αν θα παίξει στην Ευρώπη γενικά την επόμενη σεζόν, αλλά αυτό θα το μάθουμε τις επόμενες εβδομάδες...).

Αν ο Ολυμπιακός προσφέρει τα δικά του δεδομένα (εφόσον επιβεβαιώσει σε δύο τρεις αγωνιστικές και μαθηματικά την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος) 12 εκατ. ευρώ του ερχόμενου Αυγούστου και ζητήσει από όλους να δεσμευτούν ότι θα το κάνουν και αυτοί τα επόμενα δύο χρόνια σε περίπτωση που κατακτήσουν το πρωτάθλημα δεν νομίζω ότι κανείς θα μπορεί να το αρνηθεί.

Αλλωστε και για τον εκάστοτε πρωταθλητή και στην προκειμένη περίπτωση για τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη μία τέτοια κίνηση θα αφαιρέσει από τους οπαδούς της ομάδας του και το δικαίωμα κριτικής για δαπανηρές μεταγραφές. Όταν όλοι θα ξέρουν ότι ο πρωταθλητής τα χρήματά του Τσάμπιονς Λιγκ τα δίνει για τις ακαδημίες όλων των ομάδων και την ανάπτυξη του ελληνικού ποδοσφαίρου ποιος θα προχωρά στην γνωστή κατηγορία «πήρε τα φράγκα του Τσάμπιονς Λιγκ και τα τσέπωσε, χωρίς να πάρει παίκτες…»! Ακόμη κι’ έτσι να το δουν, κοντόφθαλμα, όφελος θα έχουν…

Υ.Γ. Επειδή φαντάζομαι ότι το 99% όσων διαβάζουν το κείμενο ήδη με χαρακτήρισαν ονειροπόλο (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ασφαλώς και το καταλαβαίνω για να μην γράψω ότι συμφωνώ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σταματήσω να γράφω την άποψη μου, έστω κι’ αν ξέρω ότι για αυτούς τους παράγοντες και για αυτό το ποδόσφαιρο είναι ουτοπική.
Επιτρέψτε μου όμως να προτιμώ να γράφω τεκμηριωμένες κατά την εκτίμησή μου λύσεις, που απλώς οι συγκεκριμένοι παράγοντες και το πλαίσιο του ελληνικού ποδοσφαίρου τις κάνουν να φαίνονται ουτοπικές, από το να αραδιάζω δημοσιογραφικά κείμενα… υψηλής και λαϊκίστικης κριτικής – κατάρας, προς την UEFA για τα χρήματα που δίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί αυτά είναι που το καταστρέφουν…

Επιτρέψτε μου (όσοι διαφωνείτε ή όσοι σκέφτεστε ανάποδα...) να γράφω κείμενα που κατά την άποψη μου η κεντρική τους ιδέα είναι «μην κόψετε το κεφάλι του ελληνικού ποδοσφαίρου, επειδή είναι ένα άρρωστο κεφάλι με την ελπίδα ότι θα φυτρώσει κάποια στιγμή κάποιο άλλο που μπορεί να είναι καλύτερο, αλλά προσπαθήστε να το γιατρέψετε, έστω κι’ αν οι πιθανότητες που νομίζετε ότι έχετε είναι λιγοστές…»