Σα να έπαιζε πρώτο παιχνίδι…

Ο ΠΑΟΚ είναι η μόνη Ελληνική ομάδα με έξι επίσημα παιχνίδια στα πόδια της. Αυτό το γεγονός (με ότι θετικό σημαίνει στο ξεκίνημα όπου οι άλλοι ψάχνονται) φρόντισε να μην το αξιοποιήσει και ουσιαστικά να το «χαρίσει», στο χθεσινό παιχνίδι πρωταθλήματος.

Ήταν πολύ-πολύ εύκολο να προβλέψει κανείς τι θα γίνει στον ΠΑΟΚ χθες, από την ώρα που ο Τούντορ αποφάσισε να αλλάξει ταυτόχρονα, σε παιχνίδι που γίνεται αρχή περιόδου:

1) Πέντε παίκτες σε σχέση με το προηγούμενο επιτυχημένο ματς.

2) Αμυντική διάταξη με τον αριστερό μπακ Λέοβατς, για πρώτη φορά να είναι εκείνος που αλλάζει γραμμή από άμυνα σε επίθεση, κάτι που μέχρι ώρα έκανε ο δεξιός μπακ Κίτσιου.

3) Την ποδοσφαιρική λογική, βάζοντας για πρώτη φορά σε επίσημο ματς τέσσερις νεοαποκτηθέντες που έκαναν ταυτόχρονα ντεμπούτο, χωρίς νωρίτερα να παίξουν ούτε σε φιλικό.

4) Ταυτόχρονα με όλα τα άλλα, άλλαξε θέση στον πέμπτο νέο του παίκτη (Ροντρίγκεζ) ο οποίος έπαιξε αντί δύο φορμαρισμένων παικτών όπως ο Κίτσιου και ο Κωνσταντινίδης.

Με αυτά και με αυτά λοιπόν, ο «δουλεμένος» ΠΑΟΚ που έπαιξε και πέτυχε στην Ευρώπη, «πετούσε» τα πρώτα του παιχνίδια και από μόνος του δημιούργησε συνθήκες… νέου ξεκινήματος στη χρονιά. Και αντί να έχουμε την αίσθηση ότι δίνει πράγματι έκτο παιχνίδι, ήταν σα να έπαιζε το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς. Χωρίς συνοχή, χωρίς συνεργασίες, με πολλούς αγχωμένους πρωτοεμφανιζόμενους, παίκτες που ψάχνονταν και δεν μπορούσαν να βγάλουν αυτοματισμούς. Όλα αυτά έγιναν, ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχαν και άλλες πιο… ήπιες λύσεις. Αναγκαστικά τους μόνους που έπρεπε να αλλάξει σε σχέση με την Πέμπτη, ήταν οι Πέλκας και Κάτσε.

Από το πρωί της Κυριακής προϊδεάσαμε… Γράψαμε στο περασμένο blog:

«Εκείνος είναι ο προπονητής, εκείνος ξέρει καλύτερα, αλλά (με βάση τις λίγες γνώσεις μας) τόσο μεγάλο rotation –αν βέβαια το επιχειρήσει γιατί χθες στην προπόνηση δοκιμή έκανε- σε μία ομάδα που ακόμη χτίζεται, δεν συνηθίζεται. Συνήθως η ενσωμάτωση τόσων πολλών νέων και οι αλλαγές από Πέμπτη-Κυριακή γίνονται πιο… ομαλά».

Ήταν φανερό στο τέλος του χθεσινού αγώνα, ότι ο Κροάτης (που ως προπονητής δεν έχει και ιδιαίτερη εξοικείωση με το ροτέισον) κατάλαβε ότι πήγε να κάνει πολλά θαύματα μέσα σε ένα 90λεπτο και έτσι η μπάλα τον τιμώρησε. Από την άλλη κατάλαβε ότι στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ο καθαρός χρόνος αγώνα είναι μικρός και… πολύτιμος, έτσι ώστε να εκνευρίζεσαι (με τους αντιπάλους παίκτες και προπονητές) αλλά και να εκνευρίζεις την ομάδα σου με την ένταση που δημιουργήθηκε παντού στο γήπεδο.

Αυτό όμως σημαίνει ΝΕΑ ομάδα, ΝΕΟΣ προπονητής, νέο ρόστερ, λάθη, σκαμπανεβάσματα, γκέλες. Υπήρχε κανείς που δεν τα περίμενε αυτά στον φετινό ΠΑΟΚ έτσι όπως ξεκινάει τη χρονιά; Υπομονή χρειάζεται και χρόνος σε όσους δουλεύουν να χτίσουν αυτό το καινούριο.

Το 0-0 απέναντι στην δυνατή αμυντικά, αλλά ακίνδυνη επιθετικά Ξάνθη ήταν λογικό και καλώς ήρθε τώρα για τον ΠΑΟΚ, ώστε το πάθημα (όλα όσα έγιναν) να αποτελέσει μάθημα για την συνέχεια. Ο ΠΑΟΚ «χτίζεται», αυτός είναι ο πρώτος στόχος και χωρίς λάθη δεν θα «μάθει». Άρα… όσο πιο νωρίς, τόσο πιο καλά. Αρκεί βέβαια αυτά τα λάθη να μην επαναλαμβάνονται…

Ως ομάδα ο ΠΑΟΚ ήταν (για τους λόγους που χθες και σήμερα εξηγήσαμε) άκρως προβληματικός. Από τα νέα πρόσωπα ο Ζάιρο δείχνει ότι έχει υψηλή ατομική ποιότητα, ο Λέοβατς είναι καλός αθλητής αλλά είναι λίγο πιο πίσω σε τεχνική, ο Σάμπο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το χθεσινό «πράγμα» που έδειξε, ο Τσίμιροτ ατύχησε με θλάση από το πρώτο 20λεπτο, ενώ ο Ροντρίγκεζ μάλλον θα ψάξει αρκετά για την καταλληλότερη θέση του.

* Από εκεί και πέρα έρχεται και το αναμενόμενο-τυπικό τέλος του Σαλπιγγίδη από τον ΠΑΟΚ. Ένα τέλος που έπρεπε να «γραφτεί» νωρίτερα, έτσι ώστε να αποφύγει πολλές κακές και υποτιμητικές στιγμές προς το πρόσωπό του , ένας ποδοσφαιριστής που έγραψε ιστορία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.