Στόπερ έχω, εξτρέμ δεν έχω, άρα…

Σωστός ο Σκίμπε. Σου λέει έχω τόσα καλά στόπερ και δεν έχω κανένα εξτρέμ. Τι κάνω; Γεμίζω στόπερ και παίζω χωρίς εξτρέμ! Απλοϊκό μεν, ορθό δε.

Κι εδώ που τα λέμε, να έχεις Παπασταθόπουλο, Μανωλά, Σιόβα, Κυριάκο και να παίζεις με δύο στόπερ, κρίμα είναι! Βάζεις τρεις κι οχυρώνεις την άμυνά σου, με την προσθήκη ενός κόφτη. Μάλιστα ίσως είναι ακόμη πιο λειτουργικό να είναι ο Σιόβας αριστερό στόπερ, αφού οι άλλοι είναι όλοι δεξιοπόδαροι.

Τώρα βέβαια, ήταν λίγο too much και Τζιόλης και Σάμαρης και Ταχτσίδης στον άξονα, όμως είχε ποδοσφαιρική λογική υπό την έννοια ότι ο Σάμαρης κι ο Ταχτσίδης έχουν την ποιότητα να βγουν μπροστά και να απειλήσουν με μία πάσα η, με ένα σουτ-άσχετα αν δεν το έκαναν σήμερα.

Το ζητούμενο είναι να γίνει πιο επικίνδυνη η εθνική επιθετικά, αφού η κλάση του Φορτούνη κι οι προωθήσεις του Χολέμπας δεν αρκούν. Εκεί ίσως είναι μία λύση ένας δεύτερος κυνηγός δίπλα στο Μήτρογλου, π.χ. ο Καρέλης. Η, μία πιο γρήγορη τριπλέτα τύπου Φορτούνη-Μάνταλου (η, Πέλκα)-Καρέλη.

Πάντως, μην μας εκπλήσσει κιόλας το 0-0 στην Τουρκία. Η εθνική και στα προκριματικά του ΓΙΟΥΡΟ καλή ήταν εκτός έδρας με τις πιο ισχυρές ομάδες. Βλέπε 0-0 στη Ρουμανία, 0-0 στην Ουγγαρία, 1-1 στη Φινλανδία...

Η πρόκριση δεν χάθηκε εκεί, αλλά στο ότι δεν βάζαμε γκολ ούτε με σφαίρες, ούτε καν μέσα στο Καραϊσκάκη στα πιο εύκολα ματς…