Μπαντής στο gazzetta.gr: «Μου προκαλούν φόβο οι πολιτικοί»

Η ζωή δεν είναι μόνο μπάλα. Ο Γιώργος Μπαντής, ύστερα από πέντε χρόνια αποχαιρετά τον Αστέρα και την Τρίπολη που τόσο αγαπήθηκε. Ο 30χρονος πορτιέρε έχει τραβήξει ήδη πάνω του το ενδιαφέρον από Ατρόμητο, Ξάνθη και από Κύπρο και σύντομα θα ξέρει που θα συνεχίσει.

Ο τελικός Κυπέλλου και το ματς με την Ίντερ Μπακού. Στιγμές που μεγάλωσαν τον Αστέρα. Μιλώντας στο gazzetta.gr κάνει τον απολογισμό του, θυμάται τις καλύτερες στιγμές του στην Αρκαδία και παράλληλα στέκεται στο Αιγαίο των πνιγμών και στην Ελλάδα της απαξίωσης με τους πολιτικούς που προκαλούν φόβο.

Ο Αστέρας δεν κατάφερε να μπει στα πλέι οφ και μιλάει για αποτυχία. Αυτό, τελικά, είναι κι η επιτυχία της ομάδας;

«Σίγουρα η μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας είναι αυτή: ότι δεν κατάφερε να μπει στα πλέι οφ και να αποκτήσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο είναι αποτυχία. Αυτό δείχνει ότι ο Αστέρας έχει μεγαλώσει, ότι έχει κάνει άλματα στην σύντομη παρουσία του στη Super League και αυτό σίγουρα είναι κάτι που αξίζει αναγνώριση απ' όλους μας».

Είστε με τον Κουρμπέλη οι πιο παλιοί στην ομάδα. Πως είναι να βλέπεις την ομάδα να μεγαλώνει;

«Είμαι μαζί με τον Δημήτρη Κουρμπέλη, πιο παλιά στην ομάδα, τον Δημήτρη όμως τον βρήκα στις προπονήσεις της ομάδας. Ο Αστέρας έχει μεγαλώσει παίζοντας ευρωπαϊκούς αγώνες. Ενα κλαμπ γίνεται μεγαλύτερο μέσα από τέτοιου είδους ματς, σε όλο τον κόσμο όχι μόνο στην Ευρώπη και σίγουρα μεγάλωσε και με την παρουσία του στον τελικό Κυπέλλο, που μου έχει αφήσει μια πίκρα προσωπικά αλλά και στην ομάδα. Αξίζαμε το Κύπελλο αυτό, αλλά εκεί γίναμε πιο δυνατοί».

Οι «δυνατές» στιγμές που έχεις ζήσει στην ομάδα ποιες είναι;

«Η πρόκριση επί της Ίντερ Μπακού στη διαδικασία των πέναλτι, γιατί ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή εμπειρία του Αστέρα και γιατί ήρθε μια πρόκριση μέσα από πολύ σασπένς. Νομίζω ότι αυτό μαζί με την παρουσία μας στον τελικό Κυπέλλου ήταν οι πιο δυνατές στιγμές σ' αυτά τα πέντε χρόνια που έμεινα εγώ στη ομάδα».

Περίμενες στη 10η σεζόν της ομάδας να κλείσεις εσύ τον 6ο χρόνο στην ομάδα;

«Όταν βρίσκεσαι σε μια ομάδα, έχεις κάνει επιτυχίες και έχεις πραγματοποιήσει μια καλή χρονιά, γιατί θεωρώ ότι είχα μια αρκετά γεμάτη χρονιά και από άποψη συμμετοχών, ναι κάνεις σχέδια. Από εκεί και πέρα η απόφαση έχει παρθεί δεν θα συνεχίσω να είμαι στον Αστέρα, εύχομαι τα καλύτερα, να έχει επιτυχίες και να είναι στη Super League τα επόμενα χρόνια γιατί το αξίζει. Και πήρα και έδωσα σ' αυτή την ομάδα».

Ενδιαφέρονται για σένα Ατρόμητος, Ξάνθη, ομάδες και από την Κύπρο. Που βλέπεις το μέλλον σου;

«Είναι τιμή μου που ενδιαφέρονται για μένα ομάδες τέτοιου επιπέδου από τώρα που ακόμη δεν έχει τελειώσει η αγωνιστική περίοδος και θα κοιτάξω να συνεχίσω όπου είναι καλύτερα για το μέλλον μου».

Ας φύγουμε για λίγο από το ποδόσφαιρο. Πέρα από ποδοσφαιριστής είσαι και ένας άνθρωπος κοινωνικά ευαισθητοποιημένος. Πως βλέπεις την κατάσταση στην κοινωνία;

«Η λέξη απαξίωση τα λέει όλα. Η απαξίωση είναι έντονη, δεν μπορώ να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου, ο κόσμος δεν περνάει καλά, αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες. Και το προσφυγικό είναι ένα τεράστιο θέμα. Πνίγονται καθημερινά άνθρωποι, είναι εγκλωβισμένοι στην χώρα μας, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα γιατί στην Ελλάδα της φιλοξενίας φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε ανθρώπους να πνίγονται. Στο Αιγαίο που σε λίγες μέρες θα γελάμε και θα λέμε "τι ωραίες παραλίες έχουμε και τι ωραία ζέστη έχει", πνίγονται άνθρωποι. Δεν μπορώ να ταυτίσω αυτά τα δύο, είναι πολύ λυπηρό που σε αυτή την Ευρώπη χάνονται άνθρωποι καθημερινά και που σε αυτή την Ελλάδα η απαξίωση βασιλεύει. Μου προκαλούν φόβο οι πολιτικοί γιατί σε μια τετραετία ύστερα από 6.000 αυτκτονίες είναι σα να μην συμβαίνει τίποτα».

Στις Σκουριές, που ξέρουμε ότι ασχολείσαι ενεργά, τι γίνεται;

«Στις Σκουριές νιώθουμε προδομένοι. Για ακόμη μια φορά αποδείχτηκε ότι τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Εμείς, οι απλοί κάτοικοι που πονάμε την περιοχή μας, μέχρι τέλος θα δώσουμε τη μάχη μας ώστε αυτή η εξόρυξη να μην γίνει ποτέ».

Είδαμε στην βράβευσή του ως MVP της χρονιάς την τρομερή αγάπη που σου έδειξε ο κόσμος. Θα ήθελες να τους πεις κάτι;

«Νομίζω πως η μεγαλύτερη προσωπική επιτυχία είναι αυτή, η αναγνώριση του κόσμου, η αγάπη που βιώνω καθημερινά. Καμία απόκρουση, καμία νίκη δεν είναι πιο σημαντική από αυτό. Η μεγαλύτερή μου επιτυχία είναι ότι περπατάω στον δρόμο και με σταματάει ο απλός κόσμος, που θέλει να μου δείξει την αγάπη και το σεβασμό απέναντι σε μένα και στην οικογένειά μου, που τα τελευταία πέντε χρόνια μας φιλοξενούν στην πόλη τους. Είναι κάτι που με συγκινεί βαθύτατα».