Το video replay μπήκε στη ζωή του ποδοσφαίρου (Poll)

Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο Stadio San Nicola στο Μπάρι της Ιταλίας το ποδόσφαιρο έζησε για πρώτη φορά τη στιγμή που ένας διαιτητής προτού πάρει μια οριστική απόφαση για μια φάση πήρε την βοήθεια του video replay. Και την έζησε δύο φορές, στο φιλικό της Ιταλίας με την Γαλλία.

“Η πρώτη ήταν στο 4'ο λεπτό, όταν ο Σιντιμπέ έκανε φάουλ στον Ντε Ρόσι. Οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές μου ζητούσαν επίμονα να δείξω κόκκινη κάρτα στον Σιντιμπέ. Εννέα – δέκα δευτερόλεπτα μετά από το σφύριγμά μου, οι συνεργάτες μου που είδαν το video replay γνωμοδότησαν ότι το φάουλ ήταν για κίτρινη κάρτα. Οι ποδοσφαιριστές αμέσως αποδέχθηκαν την απόφασή μου”, διηγήθηκε ο Ολλανδός Μπγιορν Κάιπερς, ο πρώτος διαιτητής που είχε αυτή τη βοήθεια σε επίσημο τεστ της FIFA υπό το βλέμμα του προέδρου Τζιάνι Ινφαντίνο, ο οποίος ήταν στο γήπεδο.

Στο δεύτερο περιστατικό που οι δύο συνεργάτες – παρατηρητές του video replay έκριναν ότι έχει νόημα να μιλήσουν στο αφτί του διαιτητή, οι Ιταλοί ζήτησαν πέναλτι όταν μετά από μια κεφαλιά του Ντε Ρόσι εκτίμησαν ότι η μπάλα βρήκε στο χέρι του Κουρτσάβα. “Οι συνεργάτες μου με συμβούλεψαν επτά δευτερόλεπτα μετά το σφύριγμα να μην αποφασίσω ότι ήταν πέναλτι”, είπε ο Κάιπερς. “Ξανά οι ποδοσφαιριστές αποδέχθηκαν αμέσως την απόφασή μου. Κι αυτή η εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών τόνωσε πολύ την αυτοπεποίθησή μου”, ήταν το σχόλιο του Ολλανδού, ο οποίος εκτίμησε πως το γεγονός ότι οι ποδοσφαιριστές γνώριζαν ότι σε αυτό το ματς ο διαιτητής είχε την βοήθεια ακόμη δύο συνεργατών, οι οποίοι βρίσκονταν σε ένα δωμάτιο και παρακολουθούσαν αμέσως σε επανάληψη τις δύσκολες φάσεις για να δίνουν τη γνώμη τους προς τον Κάιπερς, ο οποίος ήταν, φυσικά, αυτός που είχε την τελική ευθύνη για τη λήψη όποιας απόφασης, ήταν καταλυτικό.

Αυτό ήταν το πρώτο “semi live” Video Assistant Referees (VAR) τεστ. Η FIFA το βάφτισε semi live και όχι live επειδή τούτη τη φορά ο διαιτητής δεν είχε τη δυνατότητα να τρέξει στον επιφορτισμένο με αυτή τη δουλειά βοηθό για να δει κι ο ίδιος το replay μιας επίμαχης φάσης. Θα συμβεί αυτό σε ένα επόμενο τεστ, ίσως στο αμέσως επόμενο, που έχει προγραμματιστεί για τις 15 Νοεμβρίου, σε ένα Ιταλία – Γερμανία φιλικό παιχνίδι.

Παρόμοιες δοκιμές συμβαίνουν στο πρωτάθλημα της 3ης κατηγορίας των ΗΠΑ και στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας. Και θα συμβούν στην Bundesliga, στο πορτογαλικό πρωτάθλημα και το πορτογαλικό κύπελλο, στη Serie A, στην Ολλανδία, στη Βραζιλία. Κι έρχονται κι άλλοι να ζητήσουν να δοκιμάσουν αυτό το νέο εργαλείο. Η La Liga ζήτησε ήδη από την ισπανική ομοσπονδία να βάλει τα video replays στο κύπελλο και το σούπερ καπ της επόμενης σεζόν. Το ίδιο σκέφτονται να κάνουν σε κάποια διοργάνωση της επόμενης σεζόν όλες οι προαναφερθείσες χώρες. Κι όλα αυτά την ώρα που ο Ινφαντίνο ζητά από τους επιφορτισμένους με την ανάπτυξη αυτού του project συνεργάτες του να κάνουν τα πάντα προκειμένου να καταφέρει να δώσει αυτό το εργαλείο στους διαιτητές στο Μουντιάλ του 2018, εφόσον βεβαίως προηγουμένως η υψηλή κοινωνία και η αγορά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου έχουν βγάλει το πρώτο συμπέρασμα ότι αυτή η διαδικασία δεν θα χαλάσει τη φύση του αθλήματος.

Σε αντίθεση με τον “μέντορά” του, τον Μισέλ Πλατινί, ο Ινφαντίνο έχει ταχθεί εδώ και χρόνια υπέρ της χρήσης της τεχνολογίας στο ποδόσφαιρο. “Στην εποχή της τεχνολογίας, όταν μέσα σε δευτερόλεπτα οι θεατές από όλο τον πλανήτη έχουν δει αν έχει χτυπήσει η μπάλα στο χέρι του ποδοσφαιριστή ή όχι, δεν είναι δυνατόν αυτό να μην έχει την ευκαιρία να το δει και ο διαιτητής”, είναι, μέσες άκρες, η θεώρησή του. Ο Ινφαντίνο ισχυρίζεται ότι δεν επιθυμεί να εξελιχθεί σε ιστορικό παραβάτη ενός εκ των βασικών νόμων της φύσης του ποδοσφαίρου, που θέλει τον διαιτητή να είναι ο “άρχοντας του αγώνα”, κατά το κλισέ. Επιμένει ότι αφενός φροντίζει για να παραμείνει ο πρώτος διαιτητής το αφεντικό και αφετέρου φροντίζει να μην χαλάει στην ροή του ποδοσφαιρικού αγώνα με καθυστερήσεις.

Σε ποιας φύσης φάσεις θα έχουν άποψη οι “βιντεοβοηθοί”; Σε αποφάσεις σχετικά με την εγκυρότητα ενός γκολ, σε περιπτώσεις πέναλτι, αποβολής, σε περιπτώσεις που ένας διαιτητής μπερδεύει έναν ποδοσφαιριστή με έναν άλλο και χάνει τον “πρωταγωνιστή”. Σε “match changing” αποφάσεις, όπως τις χαρακτηρίζει η FIFA. Και προς το παρόν η οδηγία και το πρωτόκολλο είναι απολύτως σαφή: από τους δύο “βιντεοβοηθούς” ζητείται να ασχολούνται μόνο με “καθαρές”, δηλαδή οφθαλμοφανείς περιπτώσεις και όχι για τις περιπτώσεις επαφών που αφήνονται στην κρίση του διαιτητή.

Στη θεωρία δεν μπορείς να σταθείς εμπόδιο στην εξέλιξη και τον εκσυχρονισμό του ποδοσφαίρου επειδή εσύ μεγάλωσες με ασπρόμαυρη τηλεόραση, με τηλέφωνο που είχε καλώδιο και καντράν για τα δάχτυλα, και γραφομηχανή. Στην πραγματικότητα όμως η φύση του ποδοσφαίρου απειλείται με σοβαρή αλλοίωση αν δεν υπάρξει μέτρο. Και ποιος είναι ικανός να το κρατήσει; Μια κουβέντα που άνοιξε με την αλλαγή κάποιων κανόνων, σαν τον “δεν επιτρέπεται να πιάσει με τα χέρια ο τερματοφύλακας τη μπάλα όταν του την επιστρέφει συμπαίκτης” και έγινε πιο σοβαρή όταν μπήκαν οι δύο επιπλέον βοηθοί για να γίνουν πέντε οι διαιτητές και όταν άρχισε να χρησιμοποιείται η goal line technology, πλέον αρχίζει να ανάβει. Η διετία μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας θα σηκώσει πολλή κουβέντα.

Και τώρα περιμένω με ενδιαφέρον την δική σου εντύπωση: