Οι αλλαγές που το γύρισαν και το εύκολο ΠΑΟΚτζηλίκι

Κατά πρώτον, είδαμε ένα πολύ μεγάλο ντέρμπι χθες στο Καραϊσκάκη. Με μία ομάδα να αποδεικνύει γιατί έχει την στόφα του πρωταθλητή και με μία άλλη ομάδα να είναι απολύτως ανταγωνιστική. Κι όπως κέρδισε ο Ολυμπιακός, έτσι θα μπορούσε να κερδίσει κι ο ΠΑΟΚ.

Για εμένα η διαιτησία δεν επηρέασε το αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός, που έμπαζε πίσω σε όλο το ματς, στάθηκε τυχερός στις δύο καθοριστικές φάσεις (αυτογκόλ Βαρέλα και αστοχία Κάμπος) κι από εκεί και πέρα νομίζω ότι το ματς το γύρισαν η ποιότητα των Φορτούνη και Μιλιβόγεβιτς, αλλά και δυο κινήσεις του Μπέντο στη διάρκεια του β΄ ημιχρόνου. Και δεν βάζω βέβαια μέσα την εξόφθαλμη, την αντικατάσταση δηλαδή του Βιάνα από τον Ομάρ.

Η πρώτη ήταν το τρικ με τον Ελιονούσι, τον οποίο κάποια στιγμή ο προπονητής του Ολυμπιακού τράβηξε από εξτρέμ και τον έφερε στον άξονα, δημιουργώντας σε αυτό τον χώρο υπεραριθμία. Του είπε του Φιγκέϊρας «πάρε εσύ όλη την πλευρά», από αριστερά, έστειλε τον Σεμπά δεξιά γιατί μόνος του ο Ομάρ δεν μπορούσε και ο Νορβηγός (ο Ταρίκ) άρχισε να κινείται κεντρικά, άλλοτε στα χαφ κι άλλοτε στην επίθεση, για ένα διάστημα περίπου 15-20 λεπτών, μετά το 60', στο οποίο ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε ποτέ να απαντήσει σε αυτή την κίνηση. Κι έτσι ο Ολυμπιακός άρχισε να παίρνει το πάνω χέρι στο ματς

Κι η δεύτερη ήταν η είσοδος του Καρντόσο αντί του Ιντέγε. Ο Νιγηριανός ήταν χαμένος σε όλο το ματς-κι ακόμη κι η μπαλιά του στη φάση του αυτογκόλ ήταν πεθαμένη. Με το που μπήκε ο Καρντόσο είδαμε μέσα σε 20 λεπτά ό,τι δεν είχαμε δει από τον Ιντέγε σε 75 λεπτά: κέρδισε κεφαλιές, βγήκε μακριά από την περιοχή και βοήθησε την κατοχή, έκανε τρία σουτ εκ των οποίων το ένα έφερε το ξεκίνημα της φάσης του 2-1 και στο τέλος τον έκοψαν και με ανύπαρκτο οφσάϊντ. Τον ένιωσε η άμυνα του ΠΑΟΚ τον Καρντόσο, σε μία συνέχεια της παρουσίας του στο παιχνίδι με την Αστάνα. Ένα γκολ του λείπει μόνο αυτή την στιγμή του Παραγουανού…

Από εκεί και πέρα, το εύκολο μετά από ντέρμπι στο Καραϊσκάκη είναι να πουλάς ΠΑΟΚτζηλίκι, είτε σαν προπονητής, είτε σαν παίκτης, είτε βάλτε ό,τι θέλετε. Το δύσκολο είναι άλλο.

Π.χ. να εξηγήσεις πώς η ομάδα σου φέτος ενώ έχει προηγηθεί-και δη γρήγορα-στο σκορ στα τρία από τα τέσσερα πιο μεγάλα παιχνίδια της, δεν μπόρεσε να κερδίσει κανένα (όπως δεν κέρδισε ούτε τη Φιορεντίνα στην Θεσσαλονίκη, 0-0). Ισοφαρίστηκε από τον Άγιαξ στην Ολλανδία, έχασε στο 88’ από τον Άγιαξ στην Τούμπα κι έχασε κι από τον Ολυμπιακό επίσης στο 88’ στον Πειραιά…Θα πρέπει να εξηγήσεις πώς πέφτει κατακόρυφα η απόδοση σου ως ομάδα στο β΄ ημίχρονο και ειδικά όσο το ματς πάει προς το φινάλε του. Διότι και τις τρεις φορές στα μεγάλα παιχνίδια που έπαιξες, αυτό έγινε... Κι ασφαλώς το πλήρωσες με τον αποκλεισμό από τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και με το να μείνεις καθαρά πίσω από την κορυφή στο πρωτάθλημα (εκτός κι αν θα ήταν λίγο το -4 στην μόλις 6^η αγωνιστική, χωρίς δηλαδή να μετράμε το από πέρσι -3)...

Π.χ. να εξηγήσεις πώς δεν έβαλες γκολ στο β΄ ημίχρονο στην Τρίπολη, ενώ το έπαιξες όλο με παίκτη παραπάνω…Πώς δεν έβαλες γκολ ούτε στην Ξάνθη μέσα στην Τούμπα παίζοντας επί 25 λεπτά επίσης με παίκτη παραπάνω…Πώς δεν έβαλες γκολ ούτε στον Ηρακλή στην Τούμπα όσο έπαιζες πάλι με παίκτη παραπάνω, δηλαδή για 70 λεπτά…

Π.χ. να εξηγήσεις πώς σε έκανε γιο γιό στο Αζερμπαϊτζάν η Γκαραμπάγκ, που στο αμέσως προηγούμενο εντός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι της είχε φέρει 2-2 με την Σλόβαν Λίμπερετς…

Π.χ. να εξηγήσεις πώς έφερες 0-0 στη Βέροια παίζοντας σε μία μικρή Τούμπα…

Τι είπαμε; Χάνει ευκαιρίες ο ΠΑΟΚ; Σε κάποια ματς, ναι. Χθες ναι. Αλλά στο μοναδικό του μεγάλο παιχνίδι στο οποίο πήρε κάτι, έστω μία ισοπαλία, δεν είχε ούτε μισή ευκαιρία, αν θυμάμαι καλά, που θυμάμαι, στο 0-0 με τη Φιορεντίνα…