• 11 Σεπτεμβρίου 1945
• 6 Ιουνίου 1964
• 17 Ιουνίου 1970
• 18 Ιουνίου 1972
• 26 Δεκεμβρίου 1972
• 17 Μαΐου 1974
• 7 Ιουλίου 1974
• 8 Ιουλίου 1990
• 11 Οκτωβρίου του 2010
• 3 Σεπτεμβρίου 2016

Ίσως πλέον αλλάζει πασούλες με τον Ντιέγκο Μαραντόνα ή τον Πελέ σε κάποια γωνιά του ουρανού. Ίσως πάλι να παίρνει την μπάλα μόνος του, να ξεκινά από την άμυνα και να μη βλέπει κανέναν μπροστά του, όπως έκανε πάντα στο χορτάρι. Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο βυθίστηκε ξανά στο πένθος, στο άκουσμα της είδησης πως ακόμα ένας θρύλος του ομορφότερου παιχνιδιού έφυγε από τη ζωή.

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ σε ηλικία 78 ετών άφησε την τελευταία του πνοή και ταυτόχρονα ένα κενό στις ψυχές όσων τον απήλαυσαν να διαπρέπει με την εθνική Γερμανίας και την Μπάγερν Μονάχου. Ένα κενό βέβαια που πάντα θα γεμίζει με αναμνήσεις, σαν αυτές που το Gazzetta συνέλεξε για να πει το δικό του «αντίο» στον θρυλικό Φραντς. Με τις δέκα ημερομηνίες-σταθμούς της ζωής του ενός και μοναδικού Αυτοκράτορα, του στόπερ που ανέκαθεν ήταν μπροστά από την εποχή του.

Γράφουν οι Ν. Κικίδης - Ι. Θεριός

11 Σεπτεμβρίου 1945

Η ημέρα που ο Φραντς Μπεκενμπάουερ ήρθε στον κόσμο. Γεννήθηκε στα... συντρίμμια του Μονάχου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μεγάλωσε σε μια εργατική περιοχή με τους γονείς του. Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του πατέρα του, ο έρωτάς του με την μπάλα δεν θα μπορούσε να μην τον οδηγήσει στο να την ακολουθήσει πιστά για μια ζωή. Ήταν ανέκαθεν οπαδός της Μόναχο 1860 παρ'ότι τότε βολόδερνε στις χαμηλές κατηγορίες της Γερμανίας. Δεν τα κατάφερε ποτέ αλλά όπως είχε δηλώσει το όνειρό του από πάντα ήταν να παίξει για την αγαπημένη του ομάδα.

6 Ιουνίου 1964

Ο 19χρονος Μπεκενμπάουερ κάνει το ντεμπούτο του με την Μπάγερν Μονάχου σε έναν κρίσιμο αγώνα play-offs ανόδου στην Bundesliga κόντρα στη Ζανκτ Πάουλι. Οι Βαυαροί ανίχνευσαν από νωρίς το ταλέντο του και τον ενέταξαν στην ακαδημία τους. Σε εκείνο το παιχνίδι βέβαια θα αγωνιστεί ως αριστερός εξτρέμ, ενώ μερικά χρόνια μετα θα αρχίσει να αφήνει εποχή ως «λίμπερο», ως στόπερ που ορίζει το παιχνίδι της ομάδας του και στην επίθεση. Το «έκανε τον Μπεκενμπάουερ» άλλωστε, δεν ακούγεται τυχαία μέχρι σήμερα. Συνολικά θα περάσει 11 χρόνια στην Μπάγερν, κατακτώντας τα πάντα.

17 Ιουνίου 1970

Ο Αυτοκράτορας αφήνει τη σφραγίδα του στο επονομαζόμενο ως και σήμερα «Παιχνίδι του Αιώνα». Η Ιταλία θα επικρατήσει 4-3 της Δ. Γερμανίας στην παράταση του ημιτελικού του Μουντιάλ, όμως η... παράσταση του Μπεκενμπάουερ θα μείνει αξέχαστη. Ο Kaiser έχει σπάσει την κλείδα του κατά τη διάρκειa του αγώνα και η ομάδα του δεν έχει άλλες διαθέσιμες αλλαγές. Εκείνος με μια πρόχειρη πατέντα «δένει» το δεξί του χέρι και συνεχίζει να αγωνίζεται κανονικά, όντας ακόμα κι έτσι ο πρωταγωνιστής των Γερμανών σε ένα ρεσιτάλ αυταπάρνησης και μαχητικότητας.

18 Ιουνίου 1972

Ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος της Δ. Γερμανίας φέρει το δικό του σημάδι. Η Μάνσαφτ επικρατεί με άνεση 3-0 της Σοβιετικής Ένωσης στον τελικό του Euro και σκαρφαλώνει για πρώτη φορά σε αυτή τη σπουδαία κορυφή. Τα φώτα πέφτουν στον Γκερντ Μίλερ που δεν έχει σταματήσει να πυροβολεί στο τουρνουά, ωστόσο ο Μπεκενμπάουερ με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο είναι ο απόλυτος ηγέτης της εθνικής του, ορίζει τα πάντα στο παιχνίδι της, προσφέρει ασφάλεια και έλεγχο. Και κάπως έτσι σηκώνει το πρώτο ασημικό της καριέρας του με το εθνόσημο στο στήθος.

26 Δεκεμβρίου 1972

Η διάκριση θα έρθει στο... νήμα, με μόλις δύο ψήφους περισσότερους από τον Μίλερ. Ακόμα κι έτσι ωστόσο, το 1972 στον Φραντς Μπεκενμπάουερ απονέμεται η Χρυσή Μπάλα. Ο Αυτοκράτορας θα γίνει ο πρώτος αμυντικός της ιστορίας που παίρνει αυτό το βραβείο, αποδεικνύοντας πως στα πόδια του η μοίρα του ποδοσφαίρου άλλαξε μια για πάντα. Εκτός από το Euro με την εθνική, έχει πανηγυρίσει και το πρωτάθλημα με την Μπάγερν Μονάχου. Αυτή έμελλε να είναι η πρώτη από τις τρεις συνολικά Χρυσές Μπάλες της καριέρας του.

17 Μαΐου 1974

Πρόκειται για την αρχή του μυθικού σερί. Η Μπάγερν κατέκτησε τρία διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών τη δεκαετία του 1970 και το πρώτο πέρασε στα χέρια της τον Μάιο του 1974. Ο πρώτος τελικός κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης έληξε ισόπαλος 1-1, με τον επαναληπτικό ωστόσο να γέρνει υπέρ των Βαυαρών. Δυο γκολ των Γκερντ Μίλερ και Ούλι Χένες υπέγραψαν το τελικό 4-0 για την Μπάγερν του Μπεκενμπάουερ, ο οποίος κατέκτησε το πρώτο του Κύπελλο Πρωταθλητριών στην πιο ιδιαίτερη χρονιά της καριέρας του.

7 Ιουλίου 1974

Λίγους μήνες αργότερα άλλωστε ο Kaiser θα κατακτούσε τον πιο σημαντικό τίτλο της καριέρας του. Ήταν στο Μουντιάλ της Γερμανίας πίσω στο 1974, όταν η Δυτική Γερμανία θα έφτανε μέχρι το τέλος της διαδρομής για να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο σε πάτρια εδάφη. Στις 7 Ιουλίου του 1974 τα Πάντσερ αντιμετώπισαν στον τελικό την Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ και με τον Μπεκενμπάουερ για αρχηγό κατάφεραν να σηκώσουν το βαρύτιμο τρόπαιο. Παρά το προβάδισμα των Οράνιε με τον Νέεσκενς, τα γκολ των Μπράιτνερ και Μίλερ χάρισαν τη νίκη στη Γερμανία με 2-1 και την πιο πολύτιμη στιγμή στην καριέρα του Μπεκενμπάουερ, ο οποίος σήκωσε πρώτος το τρόπαιο στον ουρανό του Μονάχου.

8 Ιουλίου 1990

Έπρεπε να περάσουν 16 ολόκληρα χρόνια για να γευτεί ξανά μια τέτοια στιγμή, αλλά αυτή τη φορά από την άκρη του πάγκου. Στο Μουντιάλ του 1990 ο Μπεκενμπάουερ υπερασπίστηκε το σήμα της Γερμανίας από τον ρόλο του προπονητή, οδηγώντας την πατρίδα του σε ακόμα μια ιστορική διάκριση. Στις 8 Ιουλίου τα Πάντσερ αντιμετώπισαν στον τελικό της διοργάνωσης την Αργεντινή, σε μια αναβίωση του προηγούμενου τελικού πίσω στο 1986. Τότε η Αργεντινή του Μαραντόνα είχε καταφέρει να πάρει τη νίκη, αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά. Το εύστοχο πέναλτι του Μπρέμε στο 85΄έκρινε τον τελικό για τη Γερμανία με το τελικό 1-0, με τον Μπεκενμπάουερ να οδηγεί την χώρα του σε ακόμα ένα Μουντιάλ από τη θέση του εκλέκτορα.

11 Οκτωβρίου του 2010

Η πλούσια καριέρα του μιλάει από μόνη της. Με τέτοια παρακαταθήκη στο ποδόσφαιρο, ο Μπεκενμπάουερ δικαίως έλαβε το προσωνύμιο «Kaiser» και οι διακρίσεις δεν σταμάτησαν να καταφτάνουν ούτε μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Το φθινόπωρο του 2010 ο Γερμανός τιμήθηκε ως θρύλος και προστέθηκε στο hall of fame του Golden Foot μαζί με τους Κάρλος Ντούνγκα, Φρανσίσκο Βαράγιο, Τζιανκάρλο Αντονόνι και Ούγκο Σάντσες. Πρόκειται για μια ατομική διάκριση που απονέμεται σε ποδοσφαιριστές που ξεχώρισαν για επιτεύγματά τους στο γήπεδο, σε συνάρτηση με την προσωπικότητά τους.

3 Σεπτεμβρίου 2016

Τα πρώτα καρδιολογικά προβλήματα εμφανίστηκαν στα 70 του χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2016 ο Kaiser χρειάστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, την περίοδο που ο ίδιος ελεγχόταν από τους ελβετικές Αρχές για απάτη και ξέπλυμα χρήματος. Τα καρδιολογικά προβλήματα ωστόσο συνέχιζαν να τον ταλαιπωρούν στα χρόνια που ακολούθησαν, με τον αδερφό του σε πρόσφατη συνέντευξη να κάνει λόγο για επιδείνωση της κατάστασης. Το 2016 αποδείχθηκε η αρχή του τέλους για τον αυτοκράτορα του γερμανικού ποδοσφαίρου, ο οποίος τελικά άφησε την τελευταία του πνοή οκτώ χρόνια αργότερα σε ηλικία 78 ετών