• Γιουνάιτεντ vs Σίτι: Οι ενδεκάδες των θριαμβευτών
• Πώς κατέκτησαν τα τρία τρόπαια

Μέχρι το βράδυ της 10ης Ιουνίου, το τρόπαιο του Champions League είχε καταλήξει σε αγγλικά χέρια 14 φορές. Πέντε ομάδες είχαν στεφθεί πρωταθλήτριες Ευρώπης, περισσότερες από κάθε άλλη χώρα στην ιστορία της διοργάνωσης. Μόνο μία, όμως, κατάφερε να πετύχει το απόλυτο επίτευγμα σε αγγλικό και διεθνές επίπεδο: το τρεμπλ.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον κατείχε την αποκλειστικότητα αυτού του ρεκόρ. Το έπος του 1999, ο αλησμόνητος τελικός και το δραματικό φινάλε που γέννησε τη ρήση «Football, bloody hell» από τον Σκωτσέζο τεχνικό, ήταν το αποκορύφωμα της πιο επιτυχημένης χρονιάς όλων των εποχών για έναν αγγλικό σύλλογο.

Φέτος, όμως, οι Κόκκινοι Διάβολοι απέκτησαν παρέα. Την παρέα της συμπολίτισσας, Μάντσεστερ Σίτι, η οποία μπορεί να άργησε πολύ συγκριτικά με τις υπόλοιπες δυνάμεις του Νησιού να ανεβεί στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά το πέτυχε εμφατικά, κατακτώντας στην ίδια χρονιά Premier League, FA Cup και Champions League. Υπό τις οδηγίες ενός μετρ του είδους, του Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος έγινε ο πρώτος προπονητής της ιστορίας που κατακτά τρεμπλ με διαφορετικές ομάδες (μετά την Μπαρτσελόνα του 2009).

Η σύγκριση, πλέον, των δύο ομάδων μοιάζει αναπόφευκτη και το Gazzetta μπαίνει στον... πειρασμό να αντιπαραθέσει τις δύο ιστορικές φουρνιές του Μάντσεστερ, καλώντας σας να απαντήσετε στο εξής καίριο ερώτημα: Ποια το έκανε καλύτερα;

Γιουνάιτεντ vs Σίτι: Οι ενδεκάδες των θριαμβευτών

Με μια πρώτη ανάγνωση, αν κάποιος προσπαθεί να βρει συνδετικό κρίκο ή κοινό στοιχείο μεταξύ των δύο ομάδων, αρκεί να κοιτάξει την άκρη του πάγκου. Φέργκιουσον και Γκουαρδιόλα, δύο ιερά τέρατα της προπονητικής από διαφορετικές γενιές, οι δύο πιο επιτυχημένοι στην ιστορία του αθλήματος. Στους 49 σταμάτησε ο Σερ Άλεξ, στους 35 βρίσκεται ο Πεπ και συνεχίζει ακάθεκτος, πιάνοντας τον Μιρτσέα Λουτσέσκου.

Ο τρόπος που έχτισαν το ρόστερ τους σίγουρα διαφέρει κατά πολύ. Το δημιούργημα της Γιουνάιτεντ του '99 βασίστηκε στα «προϊόντα» της περίφημης γενιάς του '92, που περιλάμβανε τους Κιν, Σκόουλς, Γκιγκς, Μπέκαμ, Μπατ και Νέβιλ (οι δύο πρώτοι είδαν τον τελικό του Champions League από την εξέδρα καθώς τιμωρημένοι). Εν αντιθέσει με τη Σίτι που σε μια εκ διαμέτρου αντίθετη εποχή ως προς την οικονομία και τα χρήματα που δαπανώνται στο ποδόσφαιρο, συγκέντρωσε τον πυρήνα του ρόστερ της επενδύοντας πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Χωρίς αυτό φυσικά να αποτελεί απαραίτητα σχετικό μειονέκτημα ή ψεγάδι.

Από πλευράς ποιότητας; Περίσσεια και στις δύο πλευρές. Η Γιουνάιτεντ με το «τείχος» Σμάιχελ κάτω από τα δοκάρια, με τον σούπερ κορμό των έξι ταλέντων που καλλιεργήθηκαν από την αρχή στα χέρια του Σερ Άλεξ, με το «καυτό» δίδυμο Κόουλ-Γιορκ στη γραμμή κρούσης και τις «χρυσές» ρεζέρβες των Σέριγχαμ, Σόλσκιερ.

Κι από την άλλη, η Σίτι του άψογου με την μπάλα στα πόδια και πάντα σταθερού, Έντερσον, του αρτίστα Ντε Μπρόινε, του «θωρηκτού» Έρλινγκ Χαάαλαντ, των πολύπλευρων χαφ ποιότητας Γκουντογκάν-Μπερνάρντο Σίλβα-Ρόδρι, του «βράχου» Ντίας στο κέντρο της άμυνας και του υβριδικού στόπερ-χαφ, Στόουνς που αποτέλεσε μία μόνο από τις τακτικές καινοτομίες που έχει παρουσιάσει ο Πεπ τις τελευταίες σεζόν με τη Σίτι.

Στο καθαρά τακτικό, η Γιουνάιτεντ αγωνιζόταν με ένα ρευστό 4-4-2 που μετατρεπόταν συχνά σε 4-2-3-1 σε φάση επίθεσης, με τον Μπέκαμ να μετατοπίζεται σαν επιτελικός πίσω από τον Κόουλ, τον Γιορκ να κινείται συχνά στο φτερό και τον Γκιγκς να λειτουργεί ως εξτρέμ.

Αντίθετα, το 4-3-3 της Σίτι είναι... δύο συστήματα σε φάση άμυνας κι επίθεσης, καθώς με την μπάλα στην κατοχή του η ομάδα του Γκουαρδιόλα μεταφέρει τον Στόουνς σε ρόλο χαφ.

Γιουνάιτεντ 1999 (4-4-2): Σμάιχελ - Νέβιλ, Γιόνσεν, Σταμ, Άιρβιν - Γκιγκς, Σκόουλς, Κιν, Μπέκαμ - Γιορκ, Κόουλ

Σίτι 2023 (4-3-3): Έντερσον - Γουόκερ, Ντίας, Στόουνς, Ακάντζι - Ρόδρι, Ντε Μπρόινε, Γκουντογκάν - Σίλβα, Γκρίλις, Χάαλαντ

Πώς κατέκτησαν τα τρία τρόπαια

Εκτός από τα πρόσωπα και τα ρόστερ, πάμε να δούμε και πώς οι δύο αντίπαλες δυνάμεις του Μάντσεστερ έφτασαν στους τρεις τίτλους.

Για τη Γιουνάιτεντ, η λέξη κλειδί ήταν: «θρίλερ». Δράμα, «refuse to lose» και μαζεμένες ανατροπές στο φινάλε. Φυσικά, το απόλυτο παράδειγμα θα είναι πάντα το τι συνέβη στο «Καμπ Νόου». Εκεί που από το 1-0 της Μπάγερν σε 90 λεπτά αγώνα, η Γιουνάιτεντ πανηγύρισε τη νίκη με δύο γκολ στις καθυστερήσεις από τις δύο αλλαγές του Σερ Άλεξ, Σέριγχαμ και Σόλσκιερ.

Ωστόσο, ανάλογες επιστροφές χρειάστηκαν και στους δύο άλλους τίτλους. Η Γιουνάιτεντ κέρδισε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική, νικώντας την Τότεναμ στο «Ολντ Τράφορντ» με τα γκολ των Μπέκαμ και Κόουλ να ανατρέπουν το αρχικό 0-1 του Λες Φέρντιναντ που είχε παγώσει το «Ολντ Τράφορντ».

Τελικός απολογισμός οι 78 βαθμοί, ένας παραπάνω από την Άρσεναλ, με μόλις τρεις ήττες αλλά και 13 ισοπαλίες. Η φετινή Σίτι έχασε περισσότερα παιχνίδια (5), αλλά κέρδισε ισάριθμα περισσότερα και τερμάτισε με 11 παραπάνω βαθμούς στην κορυφή και το +5 από την Άρσεναλ, κατακτώντας τον τίτλο πολύ πιο εύκολα στο φινάλε, με συγκριτικά καλύτερη άμυνα και καλύτερη επίθεση.

Ανάλογη κατάσταση για τους Κόκκινους Διαβόλους στο Κύπελλο Αγγλίας. Στον τέταρτο γύρο, η Γιουνάιτεντ έχανε με 1-0 από τη «μισητή» Λίβερπουλ, αλλά με ακόμα μία ανατροπή χάρη σε γκολ των Γιορκ και Σόλσκιερ πανηγύρισε τεράστια πρόκριση. Στα ημιτελικά, ένα εντυπωσιακό σόλο του Ράιαν Γκιγκς λύγισε την αντίσταση της Άρσεναλ στην παράταση κι έστειλε τη Γιουνάιτεντ στον τελικό, όπου η κούπα σφραγίστηκε πιο άνετα με 2-0 επί της Νιούκαστλ.

Το ακατάλληλο για καρδιακούς μοτίβο τηρήθηκε εκτενώς και στο Champions League, όπου εκτός από τη μνημειώδη ανατροπή στον τελικό, η ομάδα του Σερ Άλεξ γύρισε το 2-0 με το οποίο έχανε στη ρεβάνς των ημιτελικών από τη Γιουβέντους στο Τορίνο, με γκολ των Κιν, Γιορκ και Κόουλ (2-3).]

Όσο αφορά τη Σίτι, η δική της πορεία μέχρι το Κύπελλο Αγγλίας ήταν σαρωτική. Μόνο νίκες, διαδοχικές προκρίσεις επί Τσέλσι και Άρσεναλ, 17-0 τέρματα μέχρι τον τελικό και αποκορύφωμα η νίκη τίτλου κόντρα στη Γιουνάιτεντ, χάρη στα δύο γκολ του Γκουντογκάν.

Οι δύο ομάδες έχουν επίσης ένα κοινό στοιχείο ότι κατέκτησαν το Champions League αήττητες! Η Γιουνάιτεντ συνολικά με 6 νίκες και 7 ισοπαλίες, η Σίτι με 8 νίκες και 5 ισοπαλίες. Οι Σίτιζενς ομολογουμένως κατέκτησαν τη φετινή κούπα αντιμετωπίζοντας πολύ πιο δύσκολους αντιπάλους από την έτερη φιναλίστ, Ίντερ, αφού χρειάστηκαν να βγάλουν νοκ-άουτ την Μπάγερν Μονάχου και την κάτοχο των 14 τροπαίων, Ρεάλ Μαδρίτης με συντριπτική εμφάνιση στη ρεβάνς (4-0).

Loading...