«Η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για Champions League»

• Βήματα προς τα εμπρός
• Η πορεία μέχρι την «πηγή»

Μηδέν στα δύο. Πράγματι, οι δύο ελληνικές ομάδες που έφτασαν να παίζουν τα ρέστα τους για να χαρίσουν ελληνικό χρώμα στην μεσοβδόμαδη τελετουργία μας δεν κατάφεραν να πετύχουν την πρόκριση που τόσο μας έχει λείψει και να συνεχίσουν να ανεβάζουν την Ελλάδα στη βαθμολογία της UEFA, προκειμένου στο μέλλον τα εμπόδια να είναι λιγότερα. Πράγματι, αποκλείστηκαν και οι δύο ομάδες, πράγματι προκρίθηκαν δύο σύλλογοι με πολύ σημαντικά πρότζεκτς σε εξέλιξη. Από τη μία οι επιστήμονες του Youth Scouting, από την άλλη εκείνοι που πέρυσι είδαν δέκα παιδιά από την ακαδημία να κάνουν ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα και πούλησαν τον προπονητή τους έναντι 10 εκατομμυρίων.

Από την άλλη, όμως τι σημαίνει έτοιμος για Champions League; Η Μαρσέιγ, για παράδειγμα, που αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό στον τρίτο προκριματικό γύρο δεν ήταν έτοιμη για Champions League; H Nτιναμό Ζάγκρεμπ, που μπήκε από την αρχή στη διαδικασία της πρόκρισης ως η ομάδα με τον μεγαλύτερο συντελεστή βαθμών από κάθε άλλη, δεν ήταν έτοιμη για Champions League; Όταν μια ομάδα φτάνει να παίζει την πρόκριση στις λεπτομέρειες και να βλέπει, στην ανάλυση των δύο αγώνων, μικρές στιγμές που θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει τα δεδομένα, δεν είναι έτοιμη για Champions League;

Βήματα προς τα εμπρός

Δεν έφυγε κανείς από τους δύο εκπροσώπους με τριάρες και τεσσάρες στις αποσκευές του, με το γήπεδο να έχει κατηφόρα και τις μπάλες να σφυρίζουν γύρω από τα δοκάρια. Αντίθετα, έπαιξαν την πρόκριση μέχρι το φινάλε, έκαναν αξιοπρεπέστατες ευκαιρίες εκτός έδρας και πλήρωσαν, ο καθένας τα μικρά λάθη και την αστοχία του. Έχοντας, στο μεταξύ, καταφέρει να πετύχουν σημαντικές προκρίσεις για να φτάσουν ως εδώ, έχοντας δείξει πράγματα στον αγωνιστικό χώρο και έχοντας πετύχει πράγματα στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού που, εκ πρώτης όψεως, είναι βήματα προς τα εμπρός.

Ο Παναθηναϊκός ενίσχυσε τη μεσαία γραμμή του με ποιοτικές λύσεις κι έφερε αξιόπιστη εναλλακτική στο «έξι». Ανέδειξε στην 11άδα τον Βαγιαννίδη και βλέπει τον Ιωαννίδη να μπορεί να σηκώσει το βάρος του βασικού επιθετικού. Η ΑΕΚ κατάφερε να κρατήσει τον Πινέδα, έφερε αξιόπιστες εναλλακτικές σε θέσεις όπου ούτως ή άλλως πέρυσι έδειξε να έχει υπεροπλία (Πισάρο, Πόνσε), διαθέτει στη φαρέτρα της ατομικά στοιχεία που θεωρητικά μπορούν να τη βοηθήσουν σε ρόλους που πέρυσι δεν διέθετε στο παιχνίδι της. Σε ρόλους πους της έλειψαν και σε αυτά τα παιχνίδια.

Έτσι είναι όμως τα καλοκαιρινά προκριματικά. Το πιο κρίσιμο ματς μπορεί να έρθει τρεις μέρες μετά τη σημαντικότερη μεταγραφή. Ένας παίκτης-κλειδί μπορεί να τραυματιστεί και στη θέση του να κληθεί να παίξει κάποιος που, με λίγες προπονήσεις, δεν έχει καταφέρει να αφομοιώσει την τακτική σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού και να μην έχει αναπτύξει την αντίστοιχη επικοινωνία με τους συμπαίκτες του. Ο ρυθμός είναι πιθανόν να μην φτάνει στα επίπεδα που θα φτάσει στα επίπεδα του Σεπτεμβρίου ή που έφτανε πέρυσι, όπως και η ανταπόκριση, ατομικά και συλλογικά, στις γρήγορες εναλλαγές των φάσεων του παιχνιδιού. Αντίστοιχα και η πνευματική ανταπόκριση των ποδοσφαιριστών, ιδίως των νέων.

Η πορεία μέχρι την «πηγή»

Ρήσεις του τύπου «δεν είμαστε έτοιμοι για Champions League» απορρίπτονται αυτομάτως, από το ίδιο το γεγονός του ότι και οι δύο ομάδες έφτασαν να παίζουν την πρόκριση μέχρι το τέλος. Δηλαδή αν το γκολ του Σπόραρ στην Πορτογαλία είχε μπει, τότε θα ήμασταν έτοιμοι; Αν η ΑΕΚ σε μία από τις ευκαιρίες της στο Βέλγιο, απέναντι στην νταμπλούχο της χώρας, θα ήταν έτοιμη; Ή αντίστοιχα, αν ο Μπρινιόλι ή Αθανασιάδης δεν έκαναν τις επεμβάσεις στα προηγούμενα ματς; Προφανώς ρητορικά είναι τα ερωτήματα, δεν έχουν κάποια βάση, όπως οι ισχυρισμοί χωρίς αιτιολογία. Όπως προφανώς και οι ομάδες που προκρίθηκαν το έκαναν με το σπαθί τους γιατί σε αυτή τη φάση, παρουσιάστηκαν πιο καλύτερες από τις ελληνικές. Σε μάχες, όμως, αμφίρροπες, με τις στιγμές τους, με την διαπίστωση ότι οι όμιλοι ήταν κάτι το απτό.

Είναι επίσης αστείο το γεγονός ότι η πρωταθλήτρια Βελγίου και μια ομάδα που άφησε τέταρτη τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας αντιμετωπίζονται περίπου ως νεοφώτιστες στη Super League. Αλλά αυτό είναι θέμα γενικότερης ποδοσφαιρικής παιδείας. Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και η ΑΕΚ έφτασαν μέχρι την πηγή, αλλά δεν ήπιαν νερό. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, συμβαίνει σε αυτό το επίπεδο, όπου κάθε λάθος κοστίζει. Η πορεία όμως μέχρι την... πηγή έχει τα δικά της οφέλη. Όπως και η συνέχεια στην Ευρώπη, η παρουσία σε ομίλους που πρέπει να γίνει ξανά συνήθεια. Τα υπόλοιπα είναι θέμα μεθοδικής δουλειάς και εξέλιξης. Και αμφότερες οι ομάδες δείχνουν ότι το καταλαβαίνουν. Όσοι, πάντως, υποτιμούν το Europa League, ας ρίξουν μια ματιά στις ομάδες που συμμετέχουν.

Υ.Γ: Όσοι μένουν στο χαμένο γκολ του Σπόραρ στην Πορτογαλία, ας ξαναδούν το ματς παρατηρώντας την τακτική του συμπεριφορά σε φάση άμυνας, επιθετικής και αμυντικής μετάβασης. Ίσως καταλάβουν καλύτερα γιατί η Μπράγκα έμοιαζε να έχει λιγότερες δυνατότητες από τις πραγματικές της.