Ελλάδα - Φινλανδία 2-1

Στην μπάλα οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια. Πάρτε παράδειγμα το αποψινό ματς της Εθνικής μας ομάδας με την αντίστοιχη της Φιλανδίας, όπου ναι μεν κέρδισε με το «αγχωτικό» και «εύθραυστο» 2-1, αλλά το τελικό σκορ την αδικεί κατάφορα. Ηταν πάρα πολύ καλή και ολοκλήρωσε με ψηλά το κεφάλι τις υποχρεώσεις της στον όμιλο, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.

Ο Φαντ’ Σιπ ξεκίνησε με τους ίδιους 11 της Αρμενίας. Πιο συγκεκριμένα είχε τον Βλαχοδήμο στο τέρμα, τους Μπακάκη, Χατζηδιάκο, Σταφυλλίδη, Γιαννούλη στην άμυνα από τα δεξιά προς τα αριστερά, τους Κουρμπέλη, Γαλανόπουλο στον άξονα, τους Λημνιό, Μάνταλο στα άκρα και τον Μπακασέτα σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Παυλίδη. Σε ένα 4-2-3-1 ή και 4-1-4-1, καθώς ο Κουρμπέλης έρχονταν μπροστά από τα στόπερ, σε θέση μόνου «6αριου».

Ξεκινάει το ματς και η ανάπαυλα βρήκε τους φιλοξενούμενους μπροστά στο σκορ με 1-0. Αλλά για πρώτη φορά μετά από καιρό η «γαλανόλευκη» σου έδινε την εντύπωση πως ναι, μπορεί να «γυρίσει» ένα παιχνίδι. Κάτι που ίσως αποτελεί το μεγαλύτερο «κέρδος». Με αυτή την αίσθηση πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια και το μοναδικό γκολ του 45λεπτου σημειώθηκε μετά από την άτυχη στιγμή- λανθασμένη εκτίμηση, όπως θέλετε χαρακτηρίστε τη, του Σταφυλλίδη. Ο οποίος στο 27’ έχασε την κατοχή από τον Πούκι που τον πίεσε, ο τελευταίος έκλεψε την μπάλα και πλάσαρε εύστοχα τον Βλαχοδήμο. Στη μία από τις μόλις δύο τελικές που είχαν το συγκεκριμένο διάστημα οι Σκανδιναβοί ( ο ίδιος απείλησε και στο 40’, αλλά ο Βλαχοδήμος αντέδρασε σωστά).

Την ίδια στιγμή η Ελλάδα παρουσιάζονταν ορεξάτη. Επαιζε κυρίως από τα αριστερά, ο Μπακασέτας στο 39’ «άγγιξε» την ισοφάριση (ο Γιόρενεν απέκρουσε δύσκολα την κεφαλιά του), ενώ είχε καλές στιγμές με τους Γαλανόπουλο (3’), Παυλίδη (23’) αλλά και ορισμένες που όμως δεν μετατράπηκαν σε τελική. Παρότι συνολικά στο πρώτο μισό κατέγραψε 14, είχε κατοχή στα επίπεδα του 60%, ψηλά τις γραμμές της και η αναμέτρηση παίζονταν, ως επί το πλείστον, στο μισό των Φιλανδών.

Στο δεύτερο μισό όμως η δικαιοσύνη… αποκαταστάθηκε και φτάνουμε σε αυτό που λέγαμε παραπάνω. Ναι, η Εθνική Ελλάδας μπορεί πλέον να «γυρίζει» τα ματς. Διαθέτει την απαιτούμενη ψυχολογία-διάθεση. Ο Μπακασέτας φαίνονταν πλέον να παίζει πιο κοντά στον Παυλίδη, η ανάπτυξη γίνονταν περισσότερο από τα δεξιά με τον Λημνιό και πατούσε πολύ καλύτερα. Σε αυτό «βοήθησε» και η γρήγορη ισοφάριση, καθώς στο 47’ ο Μπακασέτας δεν… παράτησε μία φαινομενικά «χαμένη» φάση, έστρωσε για τον Μάνταλο που σκόραρε από κοντά.

Αυτό ήταν. Η «γαλανόλευκη» συνέχισε να πιέζει, η κατοχή ήταν σταθερά σε επίπεδα άνω του 60% και απείλησε με τους Λημνιό (59’, 62’ πολύ ωραία προσπάθεια όταν και απέφυγε 3 παίκτες), Παυλίδη (60’), Κουλούρη (66’). Τελικά πήρε αυτό που δικαιούνταν με τον Γαλανόπουλο στο 70’, ο οποίος από κοντά έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, όταν πήρε το «ριμπάουντ» σε προσπάθεια του Κουλούρη που έδιωξε, αρχικά, ο Γιόρενεν.

Εκτοτε διαχειρίστηκε σωστά τον αγώνα, στο 87’ ο Κουλούρης βρέθηκε μια ανάσα πριν σκοράρει και εκεινος, ενώ σε όλο το δεύτερο μισό απειλήθηκε ουσιαστικά μόνο στο 69’ με τον Πούκι, λίγο πριν διαμορφωθεί το μετέπειτα τελικό 2-1.

MVP: Από την Ελλάδα δεν υστέρησε κανένας. Ενα κλικ πάνω βρέθηκαν οι Μπακασέτας (το γκολ της ισοφάρισης ήταν απόρροια του πάθους και της επιμονής του), Μάνταλος (όχι μόνο για το τέρμα που πέτυχε, αλλά και για τη φάση του 87’ που δημιούργησε), Λημνιός (πάρα πολλές πλαγιοκοπήσεις στο δεύτερο μισό).

Στο ύψος του: Οτι είπαμε και παραπάνω. Οι διεθνείς μας ήταν στο σύνολο πάρα πολύ καλοί. Κρατήστε πάντως τον Μπακάκη που στο 57’ έκανε ένα κομβικό stop και τον Κουρμπέλη που κυρίως στο δεύτερο μισό δεν πρέπει να έχασε «μονομαχία» στον άξονα. Τα έκανε όλα…

Αδύναμος κρίκος: Ολη η Φιλανδία πλην του Πούκι. Τα περίμεναν όλα από εκείνον και ο έμπειρος φορ έδειχνε να παίζει μόνος εναντίον 11.

Η «γκάφα»: Αν δούμε όλο το ματς και όχι μία φάση (όπως του Σταφυλλίδη στο 27’), η ανασταλτική λειτουργία της Φιλανδίας, κυρίως από την αριστερή της πλευρά, ήταν ένα συνεχόμενο «πρόβλημα». Εκεί κρίθηκε και το ματς.

Το «στραγάλι»: Χωρίς προβλήματα έβγαλε ο Εσκόφ το ματς. Οπως και ο δεύτερος βοηθός, ενώ 1-2 λάθη του πρώτου, δεν επηρέασαν ουσιαστικά.

Το «ταμείο» του gazzetta.gr: Η Ελλάδα αδικείται και από το τελικό σκορ. Οι τελικές ήταν 27-4 υπέρ της, είχε κατοχή μπάλας και κυριάρχησε.

ΕΛΛΑΔΑ: Βλαχοδήμος, Μπακάκης, Σταφυλίδης, Μπακασέτας, Γαλανόπουλος (73’ Μπουχαλάκης), Παυλίδης (64’ Κουλούρης), Χατζηδιάκος, Λημνιός, Μάνταλος (90’+3’ Μασούρας), Κουρμπέλης, Γιαννούλης.

ΦΙΛΑΝΔΙΑ: Γιόρονεν, Τοίβιο (59’ Λαμ), Βαλσάνεν, Καμαρά, Λουντ, Πούκι, Σούλερ (77’ Γιένσεν), Βαλσάνεν, Σκραμπ (77’ Σοϊρι), Καούκο , Ραϊτάλα