Ολυμπιακός: Η άλλη πλευρά της φοβερής τεσσάρας στην Άστον Βίλα

Η πραγματικότητα ότι ο Ολυμπιακός πέτυχε μία περήφανη νίκη, που μπορεί να αποδειχθεί ιστορικής σημασίας, μέσα στην Αγγλία επί της Άστον Βίλα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποφύγουμε την ανάλυση του παιχνιδιού, με τα συν και τα πλην του. Άλλωστε, θα είναι αφελές να πιστέψουμε ότι είχε μόνο συν. Θα είναι δε χρήσιμο να δούμε και την άλλη πλευρά…

Για παράδειγμα, η ομάδα του Έμερι πραγματοποίησε υπερβολικά πολλές επιθέσεις, αλλά και αντεπιθέσεις, από τον άξονα του γηπέδου. Έβρισκαν διάδρομο οι Άγγλοι από εκεί και χρειάζονταν απλά μία καλή πάσα του Ντάγκλας Λουίς η, του Μακ Γκιν, για να βγουν οι Μπέϊλι, Ντιαμπί, Ρότζερς κι ο σέντερ φορ Γουότκινς σε συνθήκες τέσσερις εναντίον τεσσάρων με τους Ρόντινεϊ, Ρέτσο, Κάρμο, Ορτέγκα (Ρίτσαρντς)-με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Πρέπει να αποδεχθούμε από την άλλη, πώς όταν ξεκινάς να κάνεις άμυνα τόσο ψηλά με όλη σου την επιθετική τετράδα, αλλά και τη βοήθεια ενός η, και δύο η, ακόμη και τριών παικτών (συνήθως του Έσε, ενίοτε και του Ιμπόρα, ενδεχομένως και του Ρόντινεϊ η, του Ορτέγκα), κατανοείς πώς εάν ο αντίπαλος σου σπάσει το πρέσινγκ, θα είσαι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσεις τέτοιες καταστάσεις. Όπως είπε κι ο Μεντιλίμπαρ, «ξέραμε ότι αν έβγαιναν από την πίεση μας, θα μας έβλαπταν. Αλλά το δεύτερο γκολ μας, που ήρθε με την ομάδα μας ψηλά, μας έδωσε δύναμη και μας ώθησε να συνεχίσουμε να κάνουμε το ίδιο».

Μπορούμε δε να καταγράψουμε ότι εάν οι «ερυθρόλευκοι» ήταν πιο τολμηροί σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις στο πρώτο 20λεπτο, θα μπορούσαν να είχαν κάνει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στους Άγγλους. Όμως, τόσο στο 3’ ο Τσικίνιο, όσο και στο 18’ ο Φορτούνης, έκαναν δεύτερες σκέψεις και αντί να μπουκάρουν και να φύγουν μπροστά, σταμάτησαν, δίστασαν κι έχασαν τη δυνατότητα να απειλήσουν, μην αξιοποιώντας τα κλεψίματα του Ποντένσε στην πρώτη περίπτωση και του Τσικίνιο στη δεύτερη.

Τέλος πάντων, οι «ερυθρόλευκοι» αμυντικοί σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που έβλεπαν μπροστά τους τέσσερις και πέντε παίκτες της Βίλα, έκαναν καλή δουλειά, κυρίως οι στόπερ (με τον Κάρμο σε μία περίπτωση να καλύπτει και τον Ρέτσο), όμως με αντιπάλους τόσο υψηλής ποιότητας τις δυσκολίες αναχαίτισης τους τις λες και…αντικειμενικές. Ήταν πολύ σημαντική σε αυτό το κομμάτι και η συνεισφορά του πολύ γρήγορου Τζολάκη, που ενήργησε έγκαιρα και στις δύο περιπτώσεις στις οποίες βγήκαν πάσες στην πλάτη της άμυνας του.

Ειδικά η στιγμή του 61^ου λεπτού ήταν απολύτως κρίσιμη-εκεί που έφυγε σαν σφαίρα και πρόλαβε τον Γουότκις, έχοντας και την τύχη με το μέρος του, καθώς η μπάλα κόντραρε πάνω στο σώμα του φορ της Βίλα και κατέληξε άουτ κι όχι στα δίκτυα του. Να θυμίσω ότι μόλις ο Ολυμπιακός είχε κάνει το 3-2 με το πέναλτι του Ελ Κααμπί κι αν οι Άγγλοι έκαναν αμέσως το 3-3 πιθανότατα θα βλέπαμε άλλο αγώνα στα τελευταία 35 λεπτά.

Γενικά ο Τζολάκης έδειξε μεγάλη ετοιμότητα, είχε τη σωτήρια επέμβαση στα πρώτα λεπτά στο καλό πλασέ του Ρότζερς (κι εδώ κρίσιμη στιγμή, αφού θα προηγούνταν οι Άγγλοι), ενώ άλλες τρεις φορές στο μικρό διάστημα από το 74’ έως το 87’ που χρειάστηκε να κάνει τη δουλειά του, την έκανε μπλοκάροντας ισάριθμα σουτ, άλλα επικίνδυνα κι άλλα λιγότερο επικίνδυνα. Κάπως έτσι, αντέδρασε στην κακιά στιγμή της ισοφάρισης της Βίλα σε 2-2, με το γκολ που δέχθηκε στην κλειστή του γωνία.

Αυτά γίνονται, αλλά έχει σημασία τώρα να δει το λάθος του και να μην το ξανακάνει, γιατί τότε θα είναι που θα υπάρξει πρόβλημα. Όπως δεν ήταν σωστή και η κίνηση του σε ένα μακρινό σουτ στο 14΄, με τον νεαρό γκολκίπερ του Ολυμπιακού να μην μπλοκάρει, όπως έπρεπε, αλλά να του φεύγει η μπάλα και τελικά να την μπλοκάρει με δεύτερη προσπάθεια-θα μπορούσε εκεί να βρεθεί παίκτης της Βίλα και να άνοιγε το σκορ…Ήταν δύο λάθη αυτά εκ μέρους του Τζολάκη, όπως και τρεις-τέσσερις φορές που δεν έπαιξε καλά με την μπάλα στα πόδια, αφού την έστειλε σε αντίπαλο η, αράουτ.

Η μεγάλη εικόνα, όμως, ήταν καλή, ειδικά με το σκεπτικό ότι ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού δεν είχε ξαναπαίξει επί αγγλικού εδάφους, τουλάχιστον σε επίσημο παιχνίδι. Κι όλοι ξέρουμε την πίεση που δέχεται μία φιλοξενούμενη ομάδα, από καλό αντίπαλο μέσα στο σπίτι του στο νησί. Ίσως τον βοήθησε τον Τζολάκη κι ότι το καλοκαίρι είχε παίξει σε ένα φιλικό με τη Νόριτς, στην έδρα της, με τον Ολυμπιακό να χάνει 0-2 και το δεύτερο γκολ να ήταν ξεκάθαρα με δική του ευθύνη με πολύ λάθος έξοδο. Αυτή τη φορά, όμως, τον είδαμε να μαζεύει δύο, όχι εύκολες, χαμηλές σέντρες, αλλά και τη μία φορά που έπρεπε να βγει σε σέντρα, να καθαρίζει με έξοδο και γροθιές.

Για να επιστρέψουμε, πάντως, στα…συν και στα πλην, νομίζω ότι μία-δύο φορές οι παίκτες του Ολυμπιακού αιφνιδιάστηκαν και δεν πήγαν γρήγορα να κλείσουν, σε κομπίνες σε εκτελέσεις κόρνερ από πλευράς της Βίλα. Σε μία τέτοια περίπτωση, ήρθε το ακυρωθέν γκολ της Βίλα στο 10^ο μόλις λεπτά, όπου ευτυχώς ο Ιταλός διαιτητής είδε το τράβηγμα της φανέλας του Ιμπόρα από παίκτη της Άστον Βίλα κι έτσι σφύριξε το επιθετικό φάουλ. Το δίδαγμα είναι ότι μία φορά να αφήσεις την Άστον Βίλα να σε ξαφνιάσει ακόμη και σε μία εκτέλεση κόρνερ, πολύ απλά μπορεί να το πληρώσεις ακριβά.

Ένα άλλο κομμάτι, αφορά τις υπεραριθμίες που έκαναν από την αριστερή πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού ο δεξιός εξτρέμ Μπέϊλι, ο δεύτερος φορ Ντιαμπί κι ο δεξιός μπακ Κας. Αναπόφευκτα ο Ορτέγκα βρισκόταν σε δύσκολη θέση, αφού οι βοήθειες που έπαιρνε εναλλάξ από τους Κάρμο, Έσε και Ποντένσε, αρκετές φορές δεν ήταν αρκετές.

Είναι αλήθεια ότι ο Ποντένσε είχε αρκετές επιστροφές, για…Ποντένσε, έκανε κάποιες καλές άμυνες, όμως ενώ γύριζε πίσω δεν ήταν αποτελεσματικός όσο έπρεπε κι αυτό είναι που έχει μεγάλη σημασία. Κάνει φοβερά πράγματα επιθετικά κάποιες φορές ο Πορτογάλος, όμως αυτό που κάνει όταν γυρίζει πίσω, απλά να δείχνει με το χέρι του στον αριστερό μπακ πού πρέπει να καλύψει, ενώ ο ίδιος ο «κοντός» δεν καλύπτει, συγνώμη αλλά δεν βγάζει νόημα.

Άσχετο: Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Άστον Βίλα ήταν η 3^η φετινή ελληνικής ομάδας κόντρα σε αγγλική! Είχαν προηγηθεί, φυσικά το Ολυμπιακός-Γουέστ Χαμ 2-1, αλλά και το Μπράϊτον-ΑΕΚ 2-3, και οι δύο στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Βέβαια, άλλο αυτό το 4-2 επί της Άστον Βίλα! Πρώτον, διότι είναι νίκη σε ημιτελική φάση! Και δεύτερον, γιατί η Βίλα είναι Νο 4 στη βαθμολογία του αγγλικού πρωταθλήματος, ενώ η Γουέστ Χαμ Νο 9 και η Μπράϊτον Νο 14…

Η φωτογραφία της ημέρας:

Είχε γούστο, βεβαίως, που ο Ολυμπιακός έφτασε στα ημιτελικά μέσα από τη διαδικασία των πέναλτι, στον επαναληπτικό με τη Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη και παίζοντας τον α΄ ημιτελικό με την Άστον Βίλα στην Αγγλία να ήταν και εκεί καθοριστικός παράγοντας δύο πέναλτι, με την εύστοχη εκτέλεση του Ελ Κααμπί και την άστοχη του Ντάγκλας Λουίς.

Όσο καλός ήταν ο Τζολάκης στην Τουρκία αποκρούοντας τρία πέναλτι, τόσο τυχερός ήταν στην Αγγλία με το σουτ του Βραζιλιάνου της Άστον Βίλα να φεύγει άουτ, αφού πρώτα βρήκε…ξώφαλτσα και το εξωτερικό μέρος του αριστερού του δοκαριού. Σκεφτόμουν μάλιστα, πόσο μπορεί να επηρεάστηκε ψυχολογικά ο εκτελεστής της αγγλικής ομάδας, από την τεράστια επιτυχία του Τζολάκη στα πέναλτι μόλις 15 ημέρες πριν. Και νομίζω ότι μπορεί να επηρεάστηκε!

Ίσως σε συνδυασμό και με την καθυστέρηση της εκτέλεσης για περίπου 2,5 λεπτά κι όχι τόσο λόγω του VAR, που αμέσως συμφώνησε με τον διαιτητή, όσο λόγω των κινήσεων των Ρέτσου και Ρόντινεϊ, που «τσακώνονταν» με τους παίκτες της Βίλα, για το ποιος θα πάρει τις καλύτερες θέσεις στην γραμμή της περιοχής (!), με αποτέλεσμα την επέμβαση του Ιταλού ρέφερι κλπ. Αυτή η καθυστέρηση ίσως να μην βοήθησε τον Ντάγκλας Λουίς…

Και για το τέλος ένα

Etincelant avec l’#Olympiakos, #AyoubElKaabi fait partie des joueurs marocains qui tirent leur épingle du jeu en Europe. Il l’a encore montré en inscrivant un triplé lors des demi-finale de la Ligue Europa Conférence. Des prestations qui font de lui un candidat sérieux pour une… pic.twitter.com/aRA7djEvxB

— Hespress Français (@HespressFr) May 3, 2024