Οζίλ: «Πάντα εγώ θα τους φταίω, αλλά δεν παραιτούμαι»!

Ο Γερμανός μεσοεπιθετικός έχει φτάσει σε σημείο να μένει εκτός αποστολής των «κανονιέρηδων» στα ματς της φετινής αγωνιστικής περιόδου, ακούγοντας τον προπονητή του να λέει πως κάποιος άλλο άξιζε πολύ περισσότερο τη θέση στην αποστολή.

Ο κόσμος της Άρσεναλ έχει δυσανασχετήσει με τον Οζίλ, τον θεωρεί... χάσιμο χρόνου και χρημάτων, η γλώσσα του σώματος του ποδοσφαιριστή είναι τέτοια για την οποία κατηγορείται για αδιαφορία και μηδαμινή προσπάθεια, όμως, όλα αυτά προσπάθησε να τ' αποκρούσει σε συνέντευξη που παραχώρησε.

Μιλώντας στην ιστοσελίδα «TheAthletic», ο Μεσούτ Οζίλ ανέφερε:

«Πάντοτε θα υπάρχουν δύσκολες στιγμές στις οποίες θα καλείσαι ν' ανταπεξέλθεις, όμως δεν παραιτούμαι. Δεν είναι αυτός λόγος για να φύγω. Θα συνεχίσω στην ομάδα μέχρι και το 2021, σύμφωνα με το συμβόλαιό μου. Όποτε με βλέπει ο κόσμος στο δρόμο, εγώ τους λέω ότι είμαι στο “σπίτι” μου. Δεν θέλω να πάω πουθενά. Βέβαια, όταν η ομάδα δεν αποδίδει καλά και χάνουμε κάποιο από τα μεγάλα ματς, τότε είναι πάντοτε δική μου ευθύνη για τον κόσμο... Πώς όμως εξηγείς ότι εγώ δεν ήμουν καν παρών σε μερικά παιχνίδια; Ίσως ο κόσμος να αισθάνεται άσχημα που έχω τόσο καλό συμβόλαιο, αλλά δεν με απασχολεί η άποψή τους.

Είναι ηλίθια όσα λένε για τη φυσική μου κατάσταση και τη δουλειά που κάνω. Αν ήταν έτσι, γιατί δούλεψα τόσο σκληρά στη φετινή προετοιμασία; Γιατί μετά από το περσινό Μουντιάλ εγώ επέστρεψα νωρίτερα από τις διακοπές μου για να ξεκινήσω προπονήσεις; Το έκανα για τον προπονητή και την ομάδα. Δεν αρέσει αυτό στον κόσμο, αλλά δεν με απασχολεί...».

Φυσικά, μίλησε και για τον εφιάλτη που έζησε το φετινό καλοκαίρι, όταν ένοπλοι ληστές επιτέθηκαν σ' εκείνον και τον Κολάσινατς, με τους δυο ποδοσφαιριστές να έχουν εμπλακεί άθελά τους σε... λύσιμο διαφορών εγκληματικών ομάδων στο Λονδίνο... «Αν κατάφερναν να πιάσουν τη γυναίκα μου ίσως είχε γίνει κάτι πολύ κακό. Έβαλα μπρος το αυτοκίνητο, έκανα λίγο μπροστά και επέστρεψα για να φοβίσω και ν' απομακρύνω τους ληστές. Φώναζα συνέχεια στον Σέαντ “έλα μέσα, πήδα...”.