Ο Ζουκάνοβιτς φιλοξενήθηκε στη σειρά των podcast του Αστέρα, μιλώντας για την παρουσία του στην ομάδα, τον πόλεμο στο Σαράγιεβο και τη συνύπαρξή του με τους Τοροσίδη-Μανωλά στη Ρόμα.

«Είναι πάρα πολύ δύσκολο να μιλήσεις γι' αυτήν την κατάσταση. Η ζωή κάποιες φορές σου φέρνει κάποιες καταστάσεις, οι οποίες σου δημιουργούν ένα τραύμα, ένα σοκ που ποτέ δεν φεύγει από μέσα σου. Και φανταστείτε ότι εγώ δεν είμαι απ' αυτούς που έζησαν τον πόλεμο σε όλο του το εύρος, γιατί μιλάμε για έναν πόλεμο που διήρκησε 4,5 χρόνια. Η οικογένειά μου πήραμε το τελευταίο τρένο και φύγαμε από τη χώρα για την Σλοβενία. Εκεί κάτσαμε για έναν χρόνο και μετά πήγαμε στη Γερμανία που κάτσαμε άλλα τέσσερα χρόνια, αλλά ακόμα κι αυτά που έζησα και είδα ήταν αρκετά. Αργότερα αυτά που μου εξιστόρησαν φίλοι που έμειναν στην Βοσνία ήταν πραγματικά τρομακτικά. Σίγουρα τα θυμάμαι όλα αυτά και σίγουρα θυμάμαι τη στιγμή όταν επιστρέψαμε μετά τη φρίκη του πολέμου. Ουσιαστικά είχαμε φύγει με δύο βαλίτσες και τελικά γυρίσαμε στην πατρίδα».

Μάλιστα, θυμήθηκε και τη συνεργασία του με τους Μανωλά-Τοροσίδη, για τους οποίους είπε:

«Εχω πάρα πολλές ευχάριστες αναμνήσεις και από αυτούς τους δύο αλλά και συνολικά θα έλεγα από την ομάδα εκείνη την περίοδο, γιατί είχαμε μια πολύ καλή ομάδα και πολύ καλά αποδυτήρια. Κάναμε παρέα όχι μόνο εντός του αγωνιστικού χώρου αλλά και έξω απ' αυτόν. Πραγματικά θυμάμαι ότι κάθε μέρα γινόταν κάτι αστείο. Για τον Τοροσίδη θα πω ότι ήταν πιο πολύ τύπος της οικογένειας, όχι ότι δεν ήταν κι ο Μανωλάς αλλά είναι σίγουρα πιο τρελός. Κάθε μέρα μας έκανε να γελάμε. Χάρηκα που τον είδα πρόσφατα στο ματς με τον Ολυμπιακό. Θεωρώ ότι είχε την προοπτική να κάνει ακόμα μεγαλύτερη καριέρα αλλά ακόμα κι έτσι τα πήγε αρκετά καλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που πήγε είναι μαζί με τον φίλο μου τον Πιάνιτς και τους εύχομαι να περνάνε καλά».

Ακούστε το podcast του Έρβιν Ζουκάνοβιτς: