Κατανοώ, αλλά δεν συμφωνώ...

Στην Ελλάδα υπάρχει μία γενική αντίληψη, η οποία κυρίως έχει δημιουργηθεί από τα media, από εκείνα τα media που δημιουργήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν για να σε ψήσουν ότι τα πάντα είναι στημένα, όταν δεν παίρνει το πρωτάθλημα ο δικός τους ιδιοκτήτης, ότι το να στήσεις ένα πρωτάθλημα, να στήσεις έναν αγώνα, να φέρεις ένα “άσο ημίχρονο, διπλό τελικό” είναι πανεύκολο.

Βεβαίως τα media αυτά και οι δημοσιογράφοι αυτοί, είναι πλέον οι περισσότεροι.

Ο κόσμος λοιπόν πιστεύει, πραγματικά το πιστεύει, ότι είναι πανεύκολο να φωνάξει ο Νταμπίζας και ο Δώνης τέσσερα, πέντε ή και όλα τα νέα παιδιά της ομάδας του Παναθηναϊκού που τώρα ξεκινούν την καριέρα τους και να τους πουν “θα κάτσετε να χάσετε από τον ΟΦΗ γιατί του έχουμε υποχρέωση, ή γιατί τα πήραμε...”. Και δεν θα κάνουν και δεύτερη σκέψη για το ποιός είναι ο Νταμπίζας ή ο Δώνης κι αν έχουν δώσει ποτέ δικαίωμα. Και δεν θα κάνουν και δεύτερη σκέψη, ότι πώς γίνεται και δεν υπάρχει ένα παιδί απ' όλα αυτά που το άκουσαν και δεν αντέδρασε και δεν είπε “εγώ δεν το δέχομαι” και δεν το φώναξε και δεν το αποκάλυψε. Πραγματικά ο μέσος Ελληνας οπαδός πιστεύει ότι να στήσεις ένα ματς στο υψηλότερο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι τόσο εύκολο, όσο το να βγάλεις τον σκύλο σου βόλτα στο πάρκο...

Ας μην πάμε άλλωστε μακριά κι ας δούμε τη γενική, τη μεγάλη εικόνα. Δεν υπάρχει ούτε ένα πρωτάθλημα στην Ελλάδα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ούτε ένα όμως, τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια που αυτός που το πήρε να αναγνωρίστηκε από τους αντιπάλους του ως ο καλύτερος. Είτε το πήρε στην ισοβαθμία, είτε το πήρε με 20 βαθμούς διαφορά, είτε το πήρε έχοντας την καλύτερη ομάδα, είτε το πήρε και με τύχη, είτε το πήρε έχοντας το μεγαλύτερο μπάτζετ, είτε με μικρότερο, όπως και να το πήρε, όποιος και να το πήρε, ποτέ δεν αναγνωρίστηκε ως μία δίκαιη κατάκτηση από τον αντίπαλο.

Είτε το πήρε ο Ολυμπιακός (τα περισσότερα) είτε το πήρε ο Παναθηναϊκός, είτε το πήρε η ΑΕΚ, είτε τώρα που το παίρνει ο ΠΑΟΚ, είτε ακόμη και όταν το πήρε η Λάρισα, για πάνω από 30 χρόνια ο πρωταθλητής γνωρίζει την απόλυτη αμφισβήτηση και απαξίωση από όλους τους ανταγωνιστές.

Αυτή είναι δύστυχώς η λογική και νοοτροπία για όλα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και αυτή η λογική και νοοτροπία είναι ο κανόνας και σε κάθε έκπληξη. Στην Ελλάδα η νίκη του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ δεν είναι έκπληξη που ομορφαίνει το ποδόσφαιρο μας, αλλά προϊόν συναλλαγής, ή ό,τι άλλο θέλετε πείτε για την πλειοψηφία των οπαδών.

Και φυσικά όλο αυτό ξεκινά από την γενικότερη νοοτροπία που υπάρχει για το ποδόσφαιρο. Για τις ήττες – ντροπή, για τις βραδιές ταπείνωσης και άλλα όμορφα τσιτάτα που διαβάζουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι στον αθλητισμό δεν υπάρχει ξεφτίλα, ταπείνωση, ντροπή. Κανείς δεν μπορεί να δεχτεί ότι δεν είναι κακό, αλλά η ουσία του ποδοσφαίρου ο ΟΦΗ να μπορεί να νικήσει στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναϊκό και ο κάθε ΟΦΗ τον κάθε Παναθηναϊκό.

Βεβαίως και όλα αυτά πηγάζουν από τη λογική, τη νοοτροπία και την κουλτούρα του νεοέλληνα, αλλά και από τα δικαιώματα που έχουν δοθεί σε αρκετές περιπτώσεις. Προφανώς και το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι λερωμένο σε πολλές εκφάνσεις του και σε πολλά επίπεδα του. Προφανώς και είναι διαβρωμένο και πιθανόν ένα από τα πλέον διαβρωμένα παγκοσμίως. Προφανώς και όλο αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά και ιταλικό και ισπανικό κ.ο.κ. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι να μην αναγνωρίζεται τίποτα στο ίδιο το ποδόσφαιρο, να μην θεωρείται τίποτα νορμάλ και να μην αναγνωρίζεται ποτέ κανενός νικητή η αξία, υπάρχει χαοτική απόσταση.

Υπό αυτή την έννοια λοιπόν κατανοώ απολύτως τους λόγους που... ανάγκασαν τον Νίκο Νταμπίζα να δώσει αυτή τη συνέντευξη Τύπου. Κατανοώ οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης σε αυτόν τον οχετό, κατανοώ την οργή του αν τυχόν και υπάρχει, το δίκιο που τον πνίγει, την αγανάκτηση, την ανάγκη που αισθάνθηκε να προστατέψει το όνομα του Παναθηναϊκού, των συνεργατών του, των ποδοσφαιριστών του, αλλά δεν συμφωνώ...

Δεν συμφωνώ γιατί αν ήθελε να απευθυνθεί στους κανονικούς ανθρώπους, τότε δεν υπήρχε κανένας λόγος, διότι ο κανονικός φίλος του ποδοσφαίρου ξέρει ότι το να νικήσει ο ΟΦΗ τον Παναθηναϊκό είναι όχι απλά μέρος, αλλά και η ουσία του ποδοσφαίρου. Συνεπώς δεν χρειαζόταν καμία συνέντευξη Τύπου για να το ακούσει... Ολοι οι υπόλοιποι που τα βλέπουν όλα στημένα και δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν ανθρώπους και καταστάσεις δεν έχει νόημα να ακούσουν τίποτα ως απάντηση. Ισα ίσα που ο θρίαμβός τους, είναι αυτή ακριβώς η έκτακτη συνέντευξη Τύπου. Τώρα πλέον όλοι αυτοί που ουρλιάζουν στα social media με χυδαίο τρόπο, έμαθαν ότι όταν το κάνουν, κάποιος είναι υποχρεωμένος να βγει και να τους απαντήσει. Και στο επόμενο αντίστοιχο Παναθηναϊκός – ΟΦΗ που μαθηματικά θα υπάρξει, θα έχουν την απαίτηση να βγει ξανά κάποιος και να τους εξηγήσει γιατί έγινε.