Η ώρα της αυτοκριτικής

Ο Νίκι Παπαβασιλείου είναι ο νέος προπονητής του Πανιωνίου αντικαθιστώντας τον Ακη Μάντζιο και με την διακοπή στο πρωτάθλημα λόγω των υποχρεώσεων της Εθνικής ομάδας, είναι μια ευκαιρία να κάνουμε μια μικρή αποτίμηση του ξεκινήματος των «κυανέρυθρων». Ενα ξεκίνημα που έφερε δύο ήττες κι ένα κακό κλίμα στην ομάδα, αλλά και μια αλλαγή προπονητή δείχνοντας πως κάτι δεν πάει καλά στην Πλατεία.

Σε αυτή την κρίση αξιών που μας διέπει, ό, τι επιλογές και να κάνεις στη ζωή σου να μένεις σταθερός στα πιστεύω και στις αρχές σου. Μόνο έτσι μπορείς να αντιμετωπίσεις το όπου φυσάει ο άνεμος και το ανάθεμα που μας χαρακτηρίζει. Αυτή η στάση ζωής θα έπρεπε να διέπει και τον Πανιώνιο, ειδικά τα τελευταία χρόνια με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει απόρροια της αποχώρησης του Κωνσταντίνου Τσακίρη με όσους ακολούθησαν να προσθέτουν επιπλέον θέματα στον πολύπαθο σύλλογο.

Η απόφαση των Ζαμάνη – Δάρα (και άλλων όπως ο Κυριάκος Σκούρας) να βγουν μπροστά σε μια εποχή που το μέλλον του Πανιωνίου όχι απλά ήταν δυσοίωνο, αλλά υπήρχε θέμα ακόμα και ύπαρξης του ποδοσφαιρικού τμήματος, χαιρετίστηκε από όλους. Δύο άνθρωποι οι οποίοι δεν δίστασαν να πάρουν πάνω τους το χρέος της ομάδας χωρίς να υπάρχει εκ μέρους τους το οικονομικό background για να το υποστηρίξουν.

Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες ο Πανιώνιος έφτασε στο Εβερεστ της επιτυχία με την έξοδο στην Ευρώπη και αποκορύφωμα την σπουδαία νίκη μέσα στο Καραϊσκάκη με μισή ομάδα αναγκάζοντας μια ολόκληρη χώρα να είναι Πανιώνιος. Πως έφτασε στην κορυφή ο Πανιώνιος; Με ταπεινότητα αλλά κυρίως ποδοσφαιρική λογική. Με επιμονή και πίστη στο πλάνο με προπονητές που έβλεπαν τον Ιστορικό ως την μεγάλη ευκαιρία για να εξελιχθούν και να καθιερωθούν, αλλά και με ποδοσφαιριστές που θα έδιναν απαντήσεις στις προηγούμενες ομάδες που δεν τους πίστεψαν.

Κάποια στιγμή – όπως όλα στην ζωή -κάνουν τον κύκλο τους και μετά την κορυφή έρχεται η πτώση και γι αυτό όταν φτάνεις στην κορυφή θα πρέπει να κοιτάξεις πίσω και να δεις ποια ήταν τα στοιχεία της που σε οδήγησαν στην επιτυχία αυτή. Γιατί διαφορετικά χάνεις τον έλεγχο και προχωράς σε κινήσεις που έρχονται σε αντιδιαστολή με όλα αυτά τα στοιχεία που συντέλεσαν στο να σε αποθεώνουν όλοι

Και εκεί είναι που ξεχωρίζει ο πραγματικά πετυχημένος, στην διαχείριση κρίσεων. Κρίσεων που μπορούν να καταστρέψουν ομάδες και να δημιουργήσουν συνθήκες γκρίνιας κι εσωστρέφειας. Και δυστυχώς εδώ κι ένα χρόνο ο Πανιώνιος έχει μπει σε συνθήκες εσωστρέφειας, απόρροια λανθασμένων κινήσεων της διοίκησης. Προσωπικά, το κακό ξεκίνησε στην πρώτη πραγματική κρίση τον Οκτώβριο του 2017 με τις αποπομπές Μασούντ και Οικονόμου για να ακολουθήσουν οι μεταγραφές του Ιανουαρίου όπως των Μπραχίμι, Νόβακ, Νίλσεν, Μακρύλλου μεταγραφές που δεν πρόσφεραν το παραμικρό και μάλιστα τέθηκαν εκτός ομάδας από νωρίς ανεβάζοντας και άλλο το χρέος.

Στη συνέχεια ακολούθησε η πρόσληψη του Ζοσέ Ανιγκό και η αλλαγή φιλοσοφίας με απόκτηση ξένων παικτών που μπορούσαν να συγκριθούν με τους αείμνηστους Οκόγιε, Οκπάπο, Πούπο του Κιντή παραλίγο να φέρει την απόλυτη καταστροφή, πριν αποφασίζει ο Νίκος Ζαμάνης να του δείξει την πόρτα της εξόδου μετά το ματς στην Λάρισα. Κάπου εκεί αποφάσισε η διοίκηση να λειτουργήσει ξανά με ποδοσφαιρική λογική και να προσλάβει έναν προπονητή που και γνωρίζει την πανιώνια πραγματικότητα, αλλά και το πως είναι να παλεύεις για την παραμονή αλλάζοντας την εικόνα της ομάδας μετά την λαίλαπα του Γάλλου. Την ίδια ώρα με τα λεφτά του Μασούρα αποκτήθηκε η φορολογική ενημερότητα και στη συνέχεια υπήρξε το μεταγραφικό ντεμαράζ για να ενισχυθεί η ομάδα και στο τέλος να τερματίσει στην άκρως ικανοποιητική 6η θέση.

Πλέον, όμως το τρένο της αδειοδότησης είχε χαθεί και ο Πανιώνιος θα ξεκινούσε την σεζόν με περιορισμό στις μεταγραφές αλλά έχοντας να διανύσει κι ένα βουνό αφού θα έπρεπε να ξεπεράσει και το -6 με το οποίο ξεκινούσε το πρωτάθλημα. Κάτω από αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες Μάντζιος και ΠΑΕ αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια ομάδα που θα μπορούσε να διεκδικήσει την παραμονή της στην κατηγορία με το οποιο ντεσαβαντάζ υπήρχε. Και η εικόνα στα φιλικά έδειχνε μια ομάδα που θα είναι πιο συμπαγής πίσω, αλλά κι έλλειψη ποιότητας (κυρίως στα άκρα) στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Ολα αυτά τα δεδομένα ήταν γνωστά, όπως και το γεγονός πως όλες οι ομάδες που βράζουν στο ίδιο καζάνι με σένα, σε έχουν «σημαδέψει» για να είσαι αυτή που θα τερματίσει στην τελευταία θέση.

Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος φέρνει τον Πανιώνιο να υποδέχεται τον Βόλο. Οι «κυανέρυθροι» πληρώνοντας τα ατομικά τους λάθη γνωρίζουν την ήττα με 2-1 και κάπου εκεί έρχεται το τέλος για τον Ακη Μάντζιο. Η διοίκηση αποφασίζει να τον «τελειώσει» παρά το γεγονός ότι μια ημέρα πριν το ματς η ίδια η διοίκηση εκφράζει την πίστη στην ομάδα. Το άσχημο όμως δεν ήταν αυτό, αλλά το γεγονός ότι δεν τον ενημερώνει για το τέλος και τον κρατάει για την Τούμπα, λόγω του φόβου ότι η ομάδα μπορεί να γνωρίσει μια πιθανή συντριβή. Τουλάχιστον unfair εκ μέρους της διοίκησης για έναν άνθρωπο που έχει προσφέρει τόσα στον σύλλογο, αν σκεφτεί κανείς πως οι ίδιοι μέσω του Χρήστου Δάρα δήλωνε λίγους μήνες πριν: «Θέλω να πω ότι καλύτερη φορολογική ενημερότητα από την προπονητάρα που έχουμε δεν υπάρχει».

Την ίδια ώρα, αντικαταστάτης του έρχεται ένας προπονητής -στοίχημα ως προς τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα. Ο Νίκι Παπαβασιλείου προέρχεται από μια πολύ καλή χρονιά με τον Εργοτέλη, παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά σε μια ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας η οποία δεν είχε κάποιο στόχο, και κυρίως δεν καιγόταν για άμεσα αποτελέσματα. Αντίθετα, ο Πανιώνιος δίνει κάθε εβδομάδα τελικό αρχής γενομένης από το ματς με την ΑΕΛ. Κι ένας προπονητής που δεν έχει μάθει από πίεση, να ξεκινάει από το πρώτο του ματς με αγώνα μισή κατηγορία δεν είναι ότι καλύτερο.

Εν κατακλείδι, η εσωστρέφεια και η γκρίνια πλέον έχει διεισδύσει για τα καλά στην ομάδα, με μια διοίκηση που στην πορεία έχασε τον δρόμο της με λανθασμένες αποφάσεις και κινήσεις οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την ποδοσφαιρική λογική. Για τον λόγο αυτό, κι επειδή είναι ακόμα αρχή του πρωταθλήματος, θα πρέπει να γίνει μια πρώτη αυτοκριτική για τα όποια λάθη έχουν γίνει μέχρι στιγμής. Και αυτό είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα, η αναγνώριση του λάθους. Αν γίνει αυτό τότε τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα ως προς την λύση των προβλημάτων.

ΥΓ. Κι εκεί που λες πως δεν υπάρχουν χειρότερα, έρχεται το θέμα με τον Μασούρα για να αναδείξει πως κάτι στραβό γίνεται. Τα πράγματα είναι απλά. Αν ο ποδοσφαιριστής Μασούρας έχει κάνει αυτό που τον κατηγορεί η ΠΑΕ, τότε πολύ απλά δεν θα πρέπει να παίξει με την φανέλα του Πανιωνίου και ας μην υπάρχουν αξιόπιστες επιλογές στην θέση του δεξιού μπακ. Γιατί η αξιοπρέπεια-ειδικά στον Πανιώνιο- είναι πάνω από μια νίκη κι έναν αγωνιστικό στόχο. Αν όμως υπάρχει έστω και το παραμικρό λάθος από την ομάδα τότε ίσως θα πρέπει οι διοικούντες να σκεφτούν λίγο γιατί αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ούτε σε ερασιτεχνικούς συλλόγους.

ΥΓ1. Αυτή είναι η ευκαιρία του Νίκι Παπαβασιλείου. Αν καταφέρει να σώσει την ομάδα θα γίνει ο πρώτος μάγκας. Μακάρι τα καλά λόγια που έχουν ακουστεί για την δουλειά του να επιβεβαιωθούν και στους Νεοσμυρνιώτες.

ΥΓ2. Περιμένω από τους παίκτες, και ειδικά τις παλιοσειρές να βγουν μπροστά και να εξηγήσουν στους υπόλοιπους τι σημαίνει να φοράς την φανέλα του Πανιωνίου, αλλά και να βοηθήσουν τον καινούργιο προπονητή. Συμπεριφορές όπως στο ματς της πρεμιέρας απλά δεν είναι αποδεκτές.