Η σπαθένια νίκη του Ολυμπιακού, οι…ρόμπες και το σκάνδαλο

Με το πάρτι προσφορών* της Novibet θα τα δεις όλα! (21+) | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Δεν έκρυψα σε καμία στιγμή την περασμένη εβδομάδα την εκτίμηση ότι ο Ολυμπιακός δύσκολα θα κέρδιζε το ντέρμπι. Και χαίρομαι, πραγματικά πολύ όμως, που δεν επιβεβαιώθηκα. Θεωρώ δε την χθεσινή νίκη ως την μακράν πιο σημαντική μέχρι στιγμής στο φετινό πρωτάθλημα!

Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να παίζεις ντέρμπι χωρίς τον κόσμο σου. Ξέρετε, 10 τέτοια ντέρμπι στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος είχαν γίνει μέχρι χθες. Θέλετε να θυμηθούμε τα αποτελέσματα, για να καταλάβουμε και την τεράστια σημασία του χθεσινού τρίποντου στο άδειο Καραϊσκάκη;…

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 0-2 στις 15.11.1999

ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 0-2 στις 24.8.2003

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-1 στις 13.3.2005

Παναθηναϊκός-ΑΕΚ 0-0 στις 15.5.2005

Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 1-2 στις 16.10.2005

ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός 0-1 στις 11.3.2006

Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 1-0 στις 16.10.2010

Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 0-2 στις 4.3.2012

Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 4-3 στις 8.3.2015

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-1 στις 4.3.2018

Δηλαδή, σε 10 ντέρμπι κεκλεισμένων των θυρών είχαμε πέντε διπλά, τρεις ισοπαλίες και μόνο δύο νίκες γηπεδούχου και δη του Παναθηναϊκού, αλλά κόντρα στον ΠΑΟΚ κι όχι με τους παραδοσιακούς αντιπάλους του, τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Χθες, για πρώτη φορά είδαμε άσο σε ντέρμπι χωρίς κόσμο ανάμεσα στις τρεις μεγαλύτερες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και δεν ήταν καθόλου μικρό κι εύκολο πράγμα…

Και να ξέρετε και κάτι άλλο: διαχρονικά στην ιστορία των ντέρμπι πρωταθλήματος των αιώνιων, με γηπεδούχο τον Ολυμπιακό, ισχύει ένα πράγμα-είτε ο Ολυμπιακός παίρνει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, είτε ο Παναθηναϊκός δεν χάνει (δηλαδή κερδίζει η, φέρνει ισοπαλία) σε σειρά αγώνων! Και τα δύο προηγούμενα παιχνίδια Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είχαν λήξει 1-1…

Να σας υπενθυμίσω ότι την τριετία 2012-14 ο Παναθηναϊκός είχε δύο ισοπαλίες (1-1) και το υπέρ του 3-0, την τριετία 2007-09 είχε επίσης δύο ισοπαλίες (0-0, 1-1) κι ένα διπλό (1-0), την τριετία 1994-96 είχε και τότε δύο ισοπαλίες (0-0, 1-1) κι ένα διπλό (2-1), την πενταετία 1988-1992 είχε τρεις ισοπαλίες (0-0, 1-1, 1-1) και δύο διπλά (4-1 και 4-3) και την τριετία 1970-72 είχε μία ισοπαλία (0-0) και δύο διπλά (1-0).

Κοινώς, για όποιον δεν το κατάλαβε, ο Ολυμπιακός έκανε χθες κάτι σπανιότατο στην ιστορία των ντέρμπι του με τον Παναθηναϊκό, κερδίζοντας μετά από δύο σερί αποτυχίες του μέσα στο σπίτι του.

Κι όλα αυτά, ενώ ο Ολυμπιακός είναι εδώ και καιρό νοσοκομείο! Έξω Γκιγέρμε, Σουντανί. Ο Ποντένσε και μέσα που είναι, σαν να μην παίζει, καθότι εντελώς ανέτοιμος. Ο Αβραάμ επίσης ανέτοιμος, με συνέπεια να παίζει ο άπειρος Μπα. Ο Λάζαρος να γυρίζει μετά από δέκα μήνες. Κι ο Βαλμπουενά μετά από θεραπείες τριών εβδομάδων στη Γαλλία.

Τι να κάνει κι ο προπονητής, λαγούς προσπαθεί να βγάλει κάθε φορά, όταν είναι να φτιάξει ενδεκάδα η, να κάνει αλλαγές. Κι ο Μαρτίνς ήταν εξαιρετικός χθες στη μάχη των πάγκων. Αρχικά διείδε το πρόβλημα των Καμαρά, Μπουχαλάκη στον άξονα και τους βοήθησε με τον (πολύ καλό στην πίεση πάνω στον αντίπαλο) Μπενζιά, πρώτα με κόφτη τον Μπούχα και τους Καμαρά, Μπενζιά εσωτερικούς χαφ και μετά με Μπούχα, Καμαρά αμυντικούς μέσους και τον Μπενζιά μπροστά τους. Έτσι, αφενός μεν αφόπλισε εντελώς τον Παναθηναϊκό, που ήταν παντελώς ανύπαρκτος επιθετικά στο β΄ ημίχρονο, αφετέρου δε έγινε ο Ολυμπιακός πιο aggressive στο μισό του Παναθηναϊκού. Στη συνέχεια ο προπονητής πόνταρε στην προσωπικότητα του Λάζαρου, δίνοντας ισχύ στην γραμμή πυρός του Ολυμπιακού, παίζοντας και με το νόμο του ποδοσφαίρου: αφού ο Παναθηναϊκός δεν σκόραρε στο καλό του α΄ ημίχρονο, το β΄ θα ήταν του Ολυμπιακού, αφού μαθηματικά ήταν απίθανο να μπορούσαν οι «πράσινοι» να διατηρήσουν την ίδια πίεση επί 90 λεπτά. Το ίδιο είχαν κάνει και στην Τούμπα-σούπερ στο α΄ ημίχρονο και

Μόνο που έπρεπε να ρίξει πιο νωρίς τον Κούτρη έπρεπε, γιατί με τον Βαλμπουενά καταπονημένο, στο τέλος ο Τσιμίκας βρίσκονταν δύο απέναντι σ΄ ένα. Ναι, ήταν και τυχερός ο Πέδρο που ενώ σκέφτονταν να ρίξει τον Γκερέρο (λογικά, ως σκόρερ των δύο τελευταίων ντέρμπι των δύο ομάδων…) έβαλε το γκολ ο Ελ Αραμπί, αλλά του άξιζε και λίγη τύχη του Πορτογάλου με τόση γκίνια σε τόσα άλλα ντέρμπι, στα οποία ο Ολυμπιακός βομβάρδιζε αλλά δεν έστελνε την μπάλα στα δίχτυα. Και πλάκα πλάκα, ο Μαρτίνς έχει δύο νίκες και δύο ισοπαλίες με τον Παναθηναίκό και δύο νίκες και μία ισοπαλία με την ΑΕΚ. Άντε να αρχίζει να το αλλάζει και με τον ΠΑΟΚ (δύο ήττες, μία ισοπαλία)…

Τώρα, για το δίκαιο της νίκης του Ολυμπιακού, αμφιβολία δεν χωράει. Απ΄ όποια πλευρά κι αν το πάρουμε ήταν σπαθένια. Εγώ δεν λέω ότι έπαιξε πολύ καλά. Λέω ότι κέρδισε άξια, καθαρά, από πάσης απόψεως.

Κατ΄ αρχάς, είχε τρεις καθαρές φάσεις για γκολ (το γκολ και τα τετ α τετ του Λάζαρου και του Μασούρα με τον Διούδη) κι άλλες τρεις σημαντικές ευκαιρίες (κεφαλιές Μασούρα, Σεμέδο, σουτ Ομάρ), την στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε δύο όντως καλές φάσεις για γκολ, αλλά μόνο αυτές (με Δώνη και Γιόχανσον). Από που κι ως που να έπρεπε να κερδίσει χθες ο Παναθηναϊκός, ο οποίος σε ολόκληρο το β΄ ημίχρονο είχε μία τελική, το πολύ άστοχο κι από δύσκολη θέση σουτ του Μακέδα; Πράγματι οι «πράσινοι» άξιζαν να είχαν ένα γκολ στο α΄ ημίχρονο, οπότε και πραγματικά έπαιξαν καλά, ιδίως μεταξύ 25’-45’. Αλλά ακόμη και σε αυτό το καλό του ημίχρονο, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να είχε προηγηθεί αν ο Μασούρας σκόραρε απέναντι στον Διούδη η, αν έσπαγε την μπάλα δίπλα του στον εντελώς αμαρκάριστο Ελ Αραμπί. Δείτε και τα στατιστικά του ματς: τελικές 13-5 (εντός εστίας 7-2), κόρνερ 5-3, γεμίσματα 11 στα 22 έναντι 5 στα 16, κλεψίματα 22-15. Απλά ο Παναθηναϊκός είχε λίγο καλύτερη κατοχή μπάλας (47-53%).

Στο δε διαιτητικό κομμάτι, ο Βαρούχας τους έκανε πάλι ρόμπες, αναλύοντας εκπληκτικά στην Αθλητική Κυριακή όλες τις φάσεις. Δείτε εδώ https://webtv.ert.gr/athlitika/05ian2020-athlitiki-kyriaki/ στο 00.17.55.

Ποιό πέναλτι του Μπα; Έτσι δίνονται τα πέναλτι στα ντέρμπι, όταν ένας παίκτης γυρίζει για να βρει την μπάλα; Δηλαδή, τι να έκανε, να πηδούσε για να μην πατήσει τον Μακέδα; Αψαγάδιαστος κι ο έτερος διαιτητικοκριτικός, ο Κώστας Ακρίδας, που επιπλέον θεωρεί ότι ο Χατζηγιοβάννης φλέρταρε με κόκκινη στο άσχημο τάκλιν του Βαλμπουενά: «Στο 51′ το πάτημα του Μπα στον Μακέντα δεν είναι εσκεμμένο. Έχασε την μπάλα ο παίκτης του Ολυμπιακού, πάτησε γερά το πόδι του για να μην χάσει την ισορροπία του και πέσει στο έδαφος. Η μπάλα έχει φύγει, δεν διεκδικείται από τους δύο ποδοσφαιριστές και διώχνεται από άλλο αμυντικό. Ο διαιτητής πήγε στο VAR για να ξαναδεί τη φάση και σωστά διατήρησε την αρχική απόφασή του και δεν έδωσε πέναλτι».

Ένα είναι το διαιτητικό σκάνδαλο του χθεσινού αγώνα και που βέβαια το αποσιωπεί το σύστημα της εξυγίανσης: η κίνηση του Σιδηρόπουλου ως VAR να πει στον άψογο διαιτητή Γκεστράνιους ότι έκανε πέναλτι ο Καμαρά στο διώξιμο της μπάλας στην πρώτη δήθεν επίμαχη φάση. Ο Φιλανδός βέβαια τον έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια, αλλά είναι δυνατόν ο πρώτος διαιτητής της χώρας να κάνει κάτι τέτοιο;

Παρεμπιπτόντως, κι επειδή…τονίστηκε ότι ο Μαρτίνς πήγε στο τέλος του ματς να συγχαρεί τον διαιτητή (τι…περίεργο, ε;), ας δούμε την φωτό από το ΟΑΚΑ, όταν ο τεχνικός του Ολυμπιακού είχε πάει κι είχε κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα στον Γερμανό Στέγκεμαν, που είχε καταλογίσει δύο πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού, που έτσι είχε ισοφαρίσει στο 90’….

Τέλος πάντων, είναι προφανές ότι για κάποιους δεν έχει σημασία αν γίνονται ρεζίλι. Επίσης προφανές είναι ότι για να έχει πιθανότητες ο Ολυμπιακός να πάρει το πρωτάθλημα θα πρέπει πλέον η διαιτησία να είναι όπως ήταν στο Χαριλάου το Σάββατο και στο Καραϊσκάκη την Κυριακή, δηλαδή τίμια, έντιμη, ανδρική κι όχι καθοδηγούμενη προς την γνωστή μία κατεύθυνση.

Σίγουρα δε όχι όπως στο Περιστέρι, στο «χειρουργείο» του Αστέρα από τους Κουτσιαύτη, Ζαχαριάδη για τη νίκη-δώρο στον Ατρόμητο, αμέσως μετά την σθεναρή αντίσταση που είχε προβάλλει στην Τούμπα την περασμένη αγωνιστική και την πεντάρα από τον ΠΑΟΚ.