Τουμπάκοβιτς: «ΑΕΚ, μια... τρελή, περήφανη και τεράστια ομάδα»

Λίγο πριν από την αυγή της νέας χιλιετίας, ο κόσμος παρακολουθούσε στην πολιτισμένη Ευρώπη εικόνες που νόμιζε πως είχε ξεχάσει. Ναι, ήταν τότε που χρησιμοποιήθηκε ευρέως η φράση «παράπλευρες απώλειες» για να δικαιολογηθούν οι εσκεμμένοι βομβαρδισμοί αμάχων! Την 24η Μαρτίου του 1999, στις 19:45, οι πρώτοι πύραυλοι εκτοξεύονται από νατοϊκά πολεμικά πλοία στην Αδριατική και καταστρέφουν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία. Ακολούθησαν 78 ημέρες αλλεπάλληλων βομβαρδισμών στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων. Τις σπουδαίες ομάδες δεν τις κάνουν μόνο οι τίτλοι, οι διακρίσεις. Την ώρα που τα Νατοϊκά αεροσκάφη βομβάρδιζαν το Βελιγράδι κι έσπερναν τον όλεθρο σε όλη τη Σερβία, κάπου στην Αθήνα, μια ελληνική ομάδα αποφάσιζε να δείξει τι σημαίνει αλληλεγγύη. Η διοίκηση της ΑΕΚ δε... μάσησε από τους πυραύλους κρουζ και πήρε μια γενναία απόφαση! «Ταξίδι στο Βελιγράδι και φιλικό με την Παρτιζάν».

Ήταν 7 Απριλίου του 1999, Μ. Τετάρτη, με τη Σερβία να φλέγεται απ' τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Εκατοντάδες θύματα, μια χώρα κομμένη στη μέση, με τις υποδομές σχεδόν διαλυμένες. Οι νεκροί ξεπερνούσαν τους 1300, αλλά ελάχιστα επηρέασε τη διοίκηση των Κιτρινόμαυρων. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε πάρει την απόφαση και είχε έναν ισχυρό σύμμαχο, τους παίκτες, το τιμ και τους φιλάθλους που έβαλαν στην καρδιά τους το συγκεκριμένο γεγονός.

Η αποστολή της ΑΕΚ ταξίδεψε οδικώς για την Σερβία, και κανείς δεν είχε εγγυηθεί την ασφάλειά του. Οι «παράπλευρες απώλειες» σόκαραν και οι εικόνες προκαλούσαν φρίκη. Ολα αυτά για τους άλλους και όχι για την Ενωση. «Σοκαριστήκαμε, αυτή τη φορά ευχάριστα όταν μάθαμε για το φιλικό. Το πρωτάθλημα είχε σταματήσει, δεν είχαμε παιχνίδια, προπονήσεις. Αλλά αυτό ήταν δεύτερο, οι βόμβες σφύριζαν από πάνω μας, εμείς τρέχαμε στα καταφύγια και κλαίγαμε από χαρά που ζήσαμε ακόμα μια μέρα. Για την επόμενη κανείς δεν ήξερε...» τονίζει στο FourFourTwo του Gazzetta.gr ο Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς.

Οι στάσεις για το Βελιγράδι πολλές, οι Σέρβοι ήταν στους δρόμους για να υποδεχθούν τα αδέλφια τους, τους Ελληνες. Αλήθεια, πόσο σημαντικό πράγμα για ένα πληγωμένο λαό να βλέπει φίλους να αψηφούν τις βόμβες. Με τον Νικολαΐδη, τον Σαβέφσκι, τον Ατματζίδη... και 25000 διψασμένους Σέρβους είχε έρθει η ώρα για ένα τεράστιο ματς «Δεν κρινόταν τίτλος, δεν παιζόταν κάποια πρόκριση. Αλλά για μένα ήταν το μεγαλύτερο ματς της καριέρας μου. Είναι ματς που δεν ξεχάσω ποτέ, όπως και τις φάτσες των ανθρώπων της ΑΕΚ. Παλικάρια, μεγάλες ψυχές. Η ΑΕΚ μας κράτησε στη ζωή ποδοσφαιρικά. Πήραμε τα πάνω μας και αισθανθήκαμε για πρώτη φορά σε εκείνο το εφιαλτικό διάστημα πως είμαστε όρθιοι, πως θα υπάρξει συνέχεια. Η Παρτίζαν θα ευχαριστεί την ΑΕΚ, για πάντα, για εκείνο το ματς και οι Σέρβοι δεν ξεχνούν».

Τι δε θα ξεχάσει όμως ποτέ ο Ομοσπονδιακός τεχνικός του Μαυροβούνιου «Ρωτούσαμε τους παίκτες της ΑΕΚ ''Είστε σίγουροι γι αυτό που κάνετε; Το ξέρετε πως τα βράδια απαγορεύεται η κυκλοφορία; Είναι πιθανό να υπάρξουν βομβαρδισμοί. Αλλα οι παίκτες της ήταν αποφασισμένοι να σταθούν στο πλευρό μας. Ωραίοι άνθρωποι. Παίξαμε ένα μεγάλο ματς, όχι σε διάρκεια, γιατί δε θα ξεχάσουμε την είσοδό των φιλάθλων. Ηταν το ωραιότερο ντου φιλάθλων. Η αναχώρηση με την αποστολή της ΑΕΚ μας έβαλε ξανά στην ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Πεισμώσαμε και συνεχίσαμε πιο δυνατή».

«Είναι Έλληνες και παραμένουν ήρωες. Νικήσαμε τον πόλεμο δίπλα στους Έλληνες ήρωες» έγραφε ο Τύπος της Σερβίας και ο Τουμπάκοβιτς στέλνει το δικό του μήνυμα «Η ΑΕΚ έδωσε την ψυχή της, κι έγινε ένας μαζί μας. Ηξερα για την ΑΕΚ και τους Ελληνες τι ήταν και όταν δικαιώνεσαι η ευχαρίστηση είναι μεγαλύτερη. Η ΑΕΚ είναι τεράστιο και περήφανο κλαμπ, να το θυμούνται όλοι. Οι Ελληνες είναι δίπλα μας». Δυο μήνες αργότερα ο «Τούμπα» ήρθε στην Ελλάδα και οι φίλοι της Ενωσης του ετοίμασαν μια καυτή υποδοχή «Ηαν κάτι το απίστευτο. Ηταν εκεί σα να με ήξεραν χρόνια... Τι ευτυχία. Μπορεί να μην έμεινα πολύ στην ομάδα, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το κλαμπ»