Η διπλή νίκη του Ντι Μαρία

Το καλοκαίρι του 1997, ο Κάρλο Αντσελότι είχε την ευκαιρία να πάρει στην Πάρμα όπου εργαζόταν, τον Ρομπέρτο Μπάτζιο. Εκείνη την εποχή, σχεδόν στο ξεκίνημα της προπονητικής καριέρας του ο Καρλέτο ήταν απόλυτα κολλημένος με το 4-4-2. Με αυτό είχε γαλουχηθεί ως ποδοσφαιριστής υπό τις οδηγίες του Αρίγκο Σάκι, αυτό ήξερε και αυτό σκόπευε να εμπιστευτεί. Το πρόβλημα όμως ήταν πως ο Μπάτζιο ήθελε να παίξει ως 10άρι, ενώ ο Αντσελότι τον προόριζε για δεύτερο επιθετικό. Ο Θεϊκός Κοτσιδάκιας είπε όχι και βρέθηκε στη Μπολόνια, σκοράροντας εκείνη τη σεζόν 25 γκολ. «Εχασα 25 γκολ. Ηταν μεγάλο λάθος μου», παραδέχτηκε ο Ιταλός κόουτς σε συνέντευξη του λίγο καιρό αργότερα. Αυτά που έχασε όμως τότε, ήταν λιγότερο σημαντικά από το σπουδαίο μάθημα που πήρε: πως πλέον θα προσάρμοζε το σύστημα στους παίκτες που θα είχε στη διάθεση του και όχι το αντίθετο.

Τούτη η εμπειρία ήταν που στο ξεκίνημα της σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε, τον οδήγησε σε μία προπονητική μαεστρία. Τα πάντα άλλαξαν στο μυαλό του όταν τραυματίστηκε ο Σάμι Κεντίρα και ταυτόχρονα επέστρεψε ο Τσάμπι Αλόνσο. Τότε ήταν που ο Καρλέτο έκανε το μαγικό trick και έφερε τα πάνω κάτω, μετατρέποντας το 4-2-3-1 της εποχής Μουρίνιο στο αγαπημένο του 4-3-3, κάτι που μέχρι τότε δεν είχε τολμήσει, μην θέλοντας να χαλάσει τη σειρά που είχε η ομάδα επί μία τριετία.

Η αλλαγή θέσης
Το κλειδί στην εν λόγω μετατροπή ήταν αυτό που συνέβη στη μεσαία γραμμή και κυρίως η κίνηση ματ με τη μετακίνηση του Ανχελ Ντι Μαρία. Ο Αργεντινός που είναι κλασικός winger, βρέθηκε ξαφνικά ως ο προωθημένος στην τριάδα που σχημάτισε με τους Τσάμπι Αλόσνο, Μόντριτς. Αρχικά η τοποθέτηση του εκεί προκάλεσε τεράστια έκπληξη. Ο Ντι Μαρία όμως το είχε ξανακάνει, κάτι που ελάχιστοι θυμούνταν και που ίσως να μην γνώριζε ακόμα και ο Αντσελότι, όταν έπαιρνε τις σχετικές αποφάσεις του. Στη Μπενφίκα δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Ζόρζε Ζεσούς τον είχε βάλει μπροστά από τον Χάβι Γκαρθία και τον Ραμίρες ή ακόμα και δίπλα στον Αϊμάρ και ο τότε πιτσιρικάς είχε αντεπεξέλθει μία χαρά.

Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Ντι Μαρία ταίριαξαν απόλυτα με τον τρόπο που ήθελε να παίξει ο Αντσελότι. Το δικό του 4-3-3 δεν είχε σχέση π.χ. με εκείνο της Μπαρτσελόνα ή της Μπάγερν. Η Ρεάλ παρουσίασε έναν πολύ γρήγορο, ευθύ, άμεσο run n' gun παιχνίδι, όπου η μπάλα μεταφερόταν από την άμυνα στην επίθεση δίχως χρονοτριβές. Και σε τούτο ο Αργεντινός αποδείχτηκε καταλυτικός στον μέγιστο βαθμό. Αυτό που έκανε-κάνει καλύτερα από τον καθένα, ήταν να τρέχει τη μπάλα στην αντεπίθεση και να φεύγει σφαίρα από τη δική του περιοχή έως και την αντίπαλη, ώστε είτε να μοιράσει είτε να πυροβολήσει ο ίδιος. Και σε παιχνίδι κατοχής όμως έδειξε πως έχει τη δυνατότητα να κινηθεί στα πλάγια, να ντουμπλάρει τους εξτρέμ, να κάνει overlap ή να βγει στον άξονα ως κρυφός κυνηγός παίζοντας το 1-2 με τον Μπενζεμά και εννοείται να σουτάρει από τα 20 μέτρα. Και όλα αυτά αρμονικά, αβίαστα τοποθετημένα σε ένα περιτύλιγμα μαγικών ενεργειών.

Το ευεργετικό αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να αναδειχτεί σε MVP του τελικού του Champions league και γενικότερα σε όλη τη σεζόν να μετρήσει συνολικά 11 γκολ και 24 ασίστ (17 στη Λίγκα, 5 στην Ευρώπη, 2 στο Κύπελλο)! Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό ήταν το ότι μπόρεσε μέσα από το παιχνίδι του να ξεπεράσει το προσωπικό δράμα που βίωνε ταυτόχρονα. Αλλος στην θέση του θα είχε καταρρεύσει. Εκείνος όμως γινόταν αγώνα με τον αγώνα ολοένα και καλύτερος...

Μάχη επιβίωσης σε διπλό τερέν
Ηταν πέρσι τον Απρίλιο, όταν τα δημοσιεύματα στην Ισπανία τον έθεταν εκτός Ρεάλ. Αποτελούσε επί μονίμου βάσεως μέρος κάποιους ανταλλάγματος ή μίας πώλησης, ώστε να μπει χρήμα στα ταμεία για τις μεταγραφές που θα έκανε η ομάδα. Ο Ντι Μαρία βρέθηκε σε τρεις περιπτώσεις με το ενάμιση πόδι εκτός «Μπερναμπέου». Την τρίτη και φαρμακερή, ελάχιστα πριν τη λήξη των μεταγραφών, στο δίλημμα να πωληθεί ο Οζίλ ή ο Ντι Μαρία, ο Αντσελότι έλαβε μία περίεργη απόφαση και κράτησε εκείνον.

Ταυτόχρονα, ο Ντι Μαρία ζούσε την κάθε μέρα του μεταξύ προπονήσεων και του παιδικού νοσοκομείου της Μαδρίτης. Η κόρη του είχε γεννηθεί πολύ πρόωρα και οι γιατροί δεν της έδιναν πολλές ελπίδες επιβίωσης. Οπως είπαμε όμως, εκείνος όχι μόνο δεν έχανε την πίστη και το κουράγιο, αλλά καθ' όλη την χρονιά συνέχισε να αδιαφορεί για τα νέα δημοσιεύματα που τον τοποθετούσαν ως αντάλλαγμα για την απόκτηση του Πογκμπά. Αντιθέτως, κάθε φορά που επέστρεφε από το νοσοκομείο, εμφανιζόταν ολοένα πιο προσηλωμένος στο παιχνίδι του, πιο σημαντικός για τη Ρεάλ.

Μετά την κατάκτηση του τροπαίου στη Λισσαβόνα, η γυναίκα του, Χορχελίνα, έκανε γνωστή την ιστορία με την κορούλα τους, τη Μία. Πόσταρε μία φωτογραφία και μαζί με αυτή κοινοποίησε και την πιο ευχάριστη είδηση. Αφού η μπέμπα έβγαλε τον πρώτο χρόνο της ζωής της, πλέον είναι απολύτως υγιής. Ο Ντι Μαρία δεν θα χρειάζεται να βλέπει πια το μωρό του με σωληνάκια και με βελόνες. Θα μπορεί να το έχει στο σπίτι, δίπλα από το μετάλλιο του τελικού. Μία εικόνα ζωντανή, να την καμαρώνει και να του θυμίζει το πόσο δυνατός και σπουδαίος αποδείχτηκε σε αυτή τη διπλή αναμέτρηση, πετυχαίνοντας δύο ασύλληπτες νίκες.

Οσο για τη διοίκηση της Ρεάλ, θα πρέπει να περάσει λίγες ώρες παρακολουθώντας ξανά τα DVD με τα highlights της σεζόν. Εάν το πράξει, θα θυμηθεί, θα διαπιστώσει πως σχεδόν σε όλες τις κορυφαίες στιγμές, ο Ντι Μαρία βρίσκεται πρωταγωνιστής στο κάδρο. Ισως έτσι να πάρει την απόφαση να βάλει τέλος στα σενάρια και να αγκαλιάσει αυτόν τον πιτσιρικά που τίμησε όσο λίγοι τη λευκή φανέλα της. Τον παικταρά φλερτάρουν Γιουβέντους, Σίτι, Γιουνάιτεντ, Αρσεναλ και Παρί. Του προσφέρουν από 7 εκατ. ετησίως και πάνω. Τώρα εισπράττει 4,5 εκατ. Ακόμα και έτσι όμως ο ίδιος δηλώνει πιστός: «Εάν θέλουν να μείνω, το θέλω κι εγώ»! Δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν δίλημμα στη Βασίλισσα. Πρόκειται για μονόδρομο και εάν δεν τον κρατήσει, μόνο εκείνη θα έχει να χάσει...

Follow me: @jorgekaraman