Γίνε επαγγελματίας

Ο εκδότης Ben Welch επιδεικνύει τις ικανότητές του στην απόκρουση με κατ’ ευθείαν πάσα.

Βλέπετε αυτά τα άσπρα πράγματα; Πρέπει να αρχίσετε να τα κλωτσάτε εναλλάξ ο ένας στον άλλον. Εγώ είμαι ένας ο οποίος Σάββατο βράδυ δεν πίνει ποτέ διότι θέλω την Κυριακή το πρωί να είμαι φρέσκος για τον τιτάνιο αγώνα μεταξύ της «Μπυραρίας Real Madrid» και της «Sporting Κοιλαράδων», λεει ο Ben Welch.

Έτσι μπορείτε να φανταστείτε πόσο στα σοβαρά παίρνω την προπόνηση με τον ταύρο της Premier League, Friedel στο καινούριο καταπληκτικό προπονητήριο της Totenam.

Με 82 συμμετοχές στην ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών και με 443 συμμετοχές στην Premier ο , Friedel είναι ένας πολύ έμπειρος και με άριστη φυσική κατάσταση αθλητής.

Στα 42 του βρίσκεται πλέον στο τέλος μιας επιτυχημένης καριέρας αλλά με την πειθαρχημένοι ζωή που κάνει και τις ασκήσεις Γιόγκα, ο Αμερικάνος τερματοφύλακας έχει κατορθώσει να παίζει σε υψηλό επίπεδο ακόμα και σε αυτή την ηλικία.

Εγώ, αντιθέτως, για τέσσερις μήνες δεν έχω κλωτσήσει μπάλα,. Ακόμα και πριν από την άστοχή μου λόγω τραυματισμού ήμουν τελείως άσχετος. Συνεπώς μπορείτε να φανταστείτε πως είμαι τώρα που έχω σκουριάσει. Και τώρα αντί να παίζω μπάλα σε επίπεδο πλάκας, όπως είμαι συνηθισμένος, πηγαίνω να προσπαθήσω με ένα βετεράνο παίκτη που έχει λάβει μέρος σε δυο παγκόσμια κύπελλα. Ρούφα το!

Και σαν να μην έφτανε η ταπείνωση πρέπει να ντυθώ από επάνω έως κάτω με την εμφάνιση της Τότεναμ. Ο κ. Armour ο οποίος με είχε καλέσει μαζί με ένα γκρουπ από δημοσιογράφους είχε και την καλοσύνη να μας εφοδιάσει με πλήρη στολή προπόνησης. Εγώ που είμαι οπαδός της Arsenal έτσι ντυμένος δημόσια αισθάνομαι σαν να είμαι ντυμένος με γυναικεία εσώρουχα. Και το χειρότερο όλων δε μπορούσα ούτε στιγμή μα πάψω να θαυμάζω τις αθλητικές εγκαταστάσεις. Είχα το συναίσθημα ότι ήμουν σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο.

Εάν αυτές οι εγκαταστάσεις δε μπορούν να σε παρακινήσουν να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος παίκτης, τότε τίποτα δε μπορεί. Βγήκαμε και περπατήσαμε προς τα συνθετικά γήπεδα 3ης γενιάς όπου μας περίμενε ο Friedel σαν μια προβατίνα ντυμένη αρνάκι. Αυτή η στολή είναι φτιαγμένη έτσι που να σφίγγει τους μύες ειδικά των ποδοσφαιριστών της Premier και όχι για κάτι κοιλαράδες.

Ευτυχώς δε θα μας βάλει να κάνουμε κανονική προπόνηση τερματοφυλάκων καθώς ο Friedel περιμένει να πάρει το δίπλωμα «Α» της UEFA και θέλει να δοκιμάσει τις προπονητικές του δυνατότητες επάνω σε ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών οι οποίοι δεν προορίζονται να παίξουν επαγγελματικά. Η προπονητική είναι κάτι το οποίο θέλω να κάνω μετά το τέλος της καριέρας μου και μου αρέσει, μας λεει.

Ο John Mc Dermott (ο διευθυντής της ακαδημίας, της Τότεναμ και αρχιπροπονητής)είναι για μένα ένα φανταστικός δάσκαλος. Είμαι ακόμα ποδοσφαιριστής και μαθαίνω κάθε μέρα αλλά η προπονητική είναι κάτι το οποίο θέλω να κάνω γιατί με ενδιαφέρει. Σήμερα θα προσπαθήσω να μεταφέρω αυτόν τον ενθουσιασμό μου στο δοκιμαστικό που θα κάνουμε.

Η ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ

Η προπόνηση αρχίζει με απλή προθέρμανση. Ο Friedel χωρίζει τους παίκτες σε τριάδες βαζοντάς μας σε μια απόσταση μεταξύ μας περίπου 8 μέτρα. Ο μεσαίος παίκτης της τριάδας τρέχει προς τον έναν από τους δύο παίκτες του και μόλις φτάσει στο ύψος του εκείνος σε ρόλο τροφοδότη του πασάρει τη μπάλα. Αυτός μόλις την πάρει του τη ν επιστρέφει αμέσως και τρέχει προς τον άλλον συμπαίκτη του ο οποίος είναι στην αντίθετη πλευρά. Εκεί επαλανβάνεται το ίδιο πράγμα.

Αυτή η άσκηση στην αρχή ξεκινάει με τη μπάλα στο έδαφος και ακολούθως εξελίσσεται με πλάγια βολεδάκια ε το εξωτερικό και τα δύο πόδια και κατόπιν χρησιμοποιώντας κοντρόλ με το στήθος, το κεφάλι και το γόνατο. Σε μια δυο περιπτώσεις που ο Friedel έρχεται κοντά μου για να με ελέγξει ενώ εγώ γλιστράω. Δεν είναι το γήπεδο γλιστερό και τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια δε γλιστρούν και έτσι είμαι μάλλον η ποδοσφαιρική μου ανικανότητα. Ο Friedel παρά την προσπάθειά του να μην γελάσει δε μπορεί να κρύψει ένα χαμόγελο. Όπως είμαι ξαπλωμένος στο έδαφος το στόμα μου γεμίζει από πλαστικά φυλλαράκια του συνθετικού γηπέδου και το μόνο που βλέπω είναι μπάλες να πετάνε εδώ κι εκεί. Είναι σα να βλέπεις ένα παιδικό πάρτυ που είναι εκτός ελέγχου. Εάν αυτή την άσκηση την κάναμε στην κανονική προπόνηση τότε η ταχύτητα θα ήταν όπως σε ένα κανονικό παιχνίδι και η ποιότητα θα ήταν σε υψηλό επίπεδο, εξηγεί ο Friedel. Σηκώνομαι από το έδαφος, φτύνω τα πλαστικά φυλλαράκια και πάω προς το μέρος της δεύτερης άσκησης που είναι ο έλεγχος της μπάλας.

Χωρίζουμε σε γκρουπ και πάμε μέσα σε δύο μικρούς χώρους όπου σχηματίζουμε δυο ομάδες. Για να κερδίσει μία ομάδα έναν πόντο θα πρέπει να αλλάζει 10 μπαλιές συνέχεια. Για βοήθεια υπάρχει μπαλαντέρ που παίζει πάντοτε για την ομάδα η οποία έχει κατοχή. Ο ρυθμός είναι φρενώδης. Το πολύ που οι ομάδες κατορθώνουν είναι να ανταλλάξουν 3-4 πάσες. Όχι μόνο είναι χαμηλή η στάθμη των παικτών αλλά έρχεται γρήγορα και η κούραση στα πόδια. Δεν υποφέρω από άσθμα αλλά έχω μια παρόμοια αίσθηση. Τώρα καταλαβαίνω πόσο καλή φυσική κατάσταση έχουν οι ποδοσφαιριστές και πόσο καλό πρέπει να είσαι για να περνάς σωστά τη μπάλα με ακρίβεια και ταχύτητα. Αληθές πως αυτοί οι άνθρωποι διατηρούν υψηλό επίπεδο απόδοσης ακόμα κι όταν έρχεται η κούραση; Είναι φοβερό!

Ο GEORGE ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ

Με τα πόδια μου να εξαερώνονται όπως το βούτυρο μέσα σε ένα φούρνο μικροκυμάτων ο Friedel μας πηγαίνει σε ένα μικρό γηπεδάκι όπου θα γίνει η τελική επιλογή του γκρουπ το οποίο θα παραμείνει στο τουρνουά.

Γνωρίζω πως πρέπει να αισθάνονται οι παίκτες της Τότεναμ όταν έχουν τον Mousa Dembele με την ομάδα τους. Εγώ έχω τον George ο οποίος παίζει στο νότιο όμιλο της Conference και ταυτόχρονα προπονεί μία από τις ομάδες της Ακαδημίας. Στην αρχή νόμιζα ότι έπαιζε με την ομάδα των κάτω των 12 ετών αλλά με τη μπάλα στα πόδια του είναι σαφές ότι τα γρήγορα πόδια του διαψεύδουν το παιδικό του πρόσωπο. Ο George εμπνέει την ομάδα μας σε συνεχείς νίκες σε κάθε ματς που διαρκεί μόλις λίγα λεπτά καθώς χρειάζεται το πολύ δυο επαφές για να τιμωρήσει τον αντίπαλο. Χαίρομαι να νικάω αλλά ευχαριστιέμαι όταν ακουμπάω τη μπάλα. Ο George δε μας χρειάζεται. Αυτή η παράσταση για έναν έχει αρχίσει να με κουράζει. Για άλλη μια φορά ο George παίρνει τη μπάλα από τον τερματοφύλακα. Εγώ είμαι αμαρκάριστος στον κενό χώρο και του φωνάζω για τη μπάλα. Οι αντίπαλοι τον περικυκλώνουν και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να τους αποφύγει ,ακούει τις φωνές μου και μου βγάζει μια μπαλιά στα πόδια μου. Αντί αυτή η πάσα μα με ενεργοποιήσει αντίθετα με ακινητοποιεί, κυριολεκτικά παγώνω. Οι συμπαίκτες μου είναι στον κενό χώρο και κινούν τα χέρια τους ζητώντας να πάρουν τη μπάλα αλλά δε μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου για να την κλωτσήσω. Οι αντίπαλοι με περικυκλώνουν και δε ξέρω πια τι να κάνω. Λίγο πριν τα πόδια τους ακουμπήσουν τη μπάλα την πασάρω στον τερματοφύλακα μου που είναι σε απόσταση από εμένα 3 με 4 μέτρα. Η μπάλα χτυπάει με δύναμη στο καλάμι τον τερματοφύλακα και εξοστρακίζεται στα πόδια ενός αντιπάλου ο οποίος τη σπρώχνει στα δίχτυα. Κοιτάζω προς το George το παιδί θαύμα. Κοιτάζει προς το μέρος μου και χειρονομεί με απόγνωση. Ήθελα τη μπάλα ενώ αυτός στην αρχή δεν ήθελε να μου τη δώσει. Τελικά ου την έδωσε και να πως του ανταπέδωσα την εμπιστοσύνη του. Δεν υπάρχει επιστροφή από αυτή την καταστροφή. Εγώ πρέπει να έχω το αντίθετο από το άγγιγμα του Μίδα. Κάθε φορά που αγγίζω τη μπάλα γίνεται καταστροφή.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ

Τελικά η προπόνηση τελειώνει και θα πρέπει τώρα να αντιμετωπίσω το Friedel και να ακούσω τα συμπεράσματά του για την απόδοση μου. «Εάν σε προπονούσα στο ένας εναντίον ενός θα είχα σταματήσει την προπόνηση πολλές φορές για να σου αναλύσω την τεχνική του κοντρόλ και της πάσας.», παραδέχεται ο Αμερικάνος. «Πρέπει να αρχίσεις από τα βασικά και μετά να προχωρήσεις σε τεχνική και θέματα τεχνικής». Η καλή φυσική κατάσταση είναι ένα θέμα. Βέβαια για εμάς αυτό είναι εύκολο γιατί δουλεύουνε κάθε μέρα επάνω σε αυτό όπως και στις βασικές τεχνικές. Δεν υπάρχει μυστικό πώς να γίνεις καλύτερος. Το μόνο που πρέπει να κάνει είναι η προπόνηση. Είναι απλό.

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Σταύρου
Juventus Athens Soccer school Head Coach