Ο MVP του clásico καθόταν στον πάγκο
Ήταν ποδόσφαιρο - χάρμα οφθαλμών αυτό που παρουσίασαν για περίπου 60’ λεπτά η Ρεάλ, κυρίως αυτή, και η Μπαρτσελόνα. Ήταν η καλύτερη ώρα ποδοσφαίρου που έχουμε παρακολουθήσει στη διάρκεια αυτής της σεζόν σε όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις. Ποδόσφαιρο που σε κάνει να νιώθεις ευλογημένος που αυτό συμβαίνει στην high definition εποχή, δηλαδή που αυτό το ποδόσφαιρο αποδίδεται τηλεοπτικά με τις παραγωγές που επιτρέπει η τεχνολογία αιχμής, οι οποίες σε βάζουν όσο γίνεται πιο μέσα στο γήπεδο ως τηλεθεατή.
Τώρα που το είδαμε, όλα μοιάζουν φυσιολογικά και ο νους τα δέχεται δίχως ανάγκη για ερμηνεία και πολλές εξηγήσεις: μια πιο ώριμη, πιο έτοιμη και για καιρό δουλεμένη ομάδα, αυτή του Κάρλο Αντσελότι επικράτησε με σχετική άνεση επί μιας καινούργιας ομάδας, η οποία έχει νέο προπονητή και είχε την ατυχία να αντιμετωπίσει μια σειρά από σύνθετα προβλήματα, τα οποία έκαναν τη δουλειά του πρωτόπειρου ως τεχνικού σε clasico Λουίς Ενρίκε ακόμη πιο δύσκολη.
Αυτή ήταν μια νίκη προπονητή και γι’ αυτό είναι από δύσκολο έως αδύνατο να διακρίνει κανείς τον MVP. Ο Ισκο και ο Χάμες ήταν παίκτες - αποκάλυψη επειδή απέδωσαν με έως και απροσδόκητη ισορροπία ανάμεσα σε δημιουργική και ανασταλτική δράση. Ο Πέπε, ο Ράμος και ο Μόντριτς δούλεψαν πολύ, ο Κασίγιας έκανε δύο καίριες επεμβάσεις, ο Μπενζεμά ήταν πολύ λειτουργικός, αλλά ο MVP ήταν αυτός που καθόταν στον πάγκο. Ο προπονητής που έχει ισιώσει μια σεζόν που ξεκίνησε στραβά και παρουσίασε μια ομάδα αποτελούμενη από αμέτρητους σταρ που πειθαρχούσαν στο σύστημα, κρατούσαν με μεγάλη συγκέντρωση τον σχηματισμό μέχρι το τέλος, άλλαζαν με αρμονία μπαλέτου από το 4-3-3 στο 4-4-2, έβγαλαν πολλά κομμάτια από το ρεπερτόριο της Ρεάλ, με ποδόσφαιρο κυριαρχίας για περίπου 15’ λεπτά από τη στιγμή του γκολ που δέχθηκαν αλλά και με την δολοφονική αντεπίθεση - trademark του τρίτου γκολ.
Αυτή η Ρεάλ εξέπεμψε απόψε από το Μπερναμπέου προς όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη το μήνυμα ότι είναι ικανή να επαναλάβει το περσινό κατόρθωμα, δηλαδή να διεκδικήσει μέχρι τέλους την κατάκτηση του Champions League.
Αυτή η Μπαρτσελόνα όμως δεν ήταν όσο λίγη την δείχνει το αποτέλεσμα και κυρίως η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Είναι μια μια καινούργια έκδοση, η οποία έχει την ίδια ιδέα με την προπροηγούμενη, δηλαδή την ομάδα του Γκουαρδιόλα και του Βιλανόβα, η οποία έχει μόλις προσθέσει στη μηχανή το πιο ακριβό εξάρτημα αυτού του καλοκαιριού, τον Λουίς Σουάρες, που όλοι καταλάβαμε ότι έχει καθαρή προοπτική να κουμπώσει και να της ανεβάσει τα αγωνιστικά κυβικά. Όταν θα βρει την ιδανική σύνθεση για την μεσαία γραμμή της, της οποίας η φθορά από τα χρόνια απόψε ήταν εμφανής, κι όταν αποκτήσει δεξί μπακ με μεγαλύτερη ισορροπία ανάμεσα σε ανασταλτική και δημιουργική δράση από αυτόν τον Αλβες, η Μπάρτσα θα εξελιχθεί σε μια ομάδα ικανή να θυμίσει τον καλύτερο εαυτό της. Και έχει τους παίκτες που θα την βοηθήσουν να το κάνει, στην μεσαία και την αμυντική γραμμή. Για την επίθεση, ούτε λόγος, εννοείται.
Το αγωνιστικό υπερθέαμα ακολούθησε μια επίδειξη αθλητικού πολιτισμού, με τους ηττημένους να αναγνωρίζουν την ανωτερότητα των νικητών. Το καλύτερο φινάλε ενός πολιτισμένου έργου, γεμάτο από fair play μετά από κάθε σκληρό μαρκάρισμα. Το ισπανικό πρωτάθλημα στα καλύτερά του. Το πρωτάθλημα με το παιχνίδι που αποτελεί το ακριβότερο ποδοσφαιρικό προϊόν μετά τον τελικό του Champions League, το clasico, που έγραψε ήδη ιστορία ως το καλύτερο ματς της σεζόν. Μέχρι το επόμενο.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
Ducki
Ήταν η επιτομή ενός νέου μοντέλου ποδοσφαίρου που παρουσιάζει ο Ιταλός, χάρη στην ικανότητά του αλλά και με βάση το εξαιρετικό υλικό που έχει στη διάθεσή του. Κατά τη γνώμη μου, ξεκινώντας από τη συνολική εξαιρετική αμυντική λειτουργία, σωστά τρεξίματα, αλληλοκαλύψεις, πάθος, συγκέντρωση, κυριάρχησε στον αντίπαλο, και από εκεί και πέρα, επιθετικά που ούτως ή αλλως βγάζει φωτιές, απλά έπρεπε να βάλει το γκόλ για να κερδίσει και τυπικά. Τέτοια αξιοποίηση παιχτών, προς όφελος της ομάδας, βγαίνοντας και όλοι κερδισμένοι, είναι ταλέντο και ικανότητα και ένα μοντέλου ηγέτη που αγαπάνε όλοι. Χαιρόμουν όμως κυρίως με την αμυντική λειτουργία όλων, έδινε αυτοπεποίθηση στην ομάδα, δύναμη, και ήταν επιβλητική. Επιθετικά, τρομερές ταχύτητες και λύσσα για το γκολ. Εξ΄ού και πολλές λάθος τελικές πάσες, δλδ αν ήταν πιο συγκεντρωμένοι στην τελευταια πάσα, θα είχαμε δει κι άλλα γκολ από τη Ρεάλ. Ένα ώριμο παιχνίδι, και ταυτόχρονα πολύ όμορφο. Η Μπαρτσελόνα προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε να ακολουθήσει το ρυθμό και από κάποιο σημείο και μετά παραδόθηκε στο πάθος και το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο της Ρεάλ. Η Ρεάλ έπρεπε να κερδίσει, ήταν ένα κομβικό σημείο για την ψυχολογία της και να αποδείξει σε τί κατάσταση είναι. Ό,τι και να λέμε, όσο και να αναλύουμε, η εικόνα είναι αυτή που παρουσιάζεται μεσα στο γήπεδο.
Metallica
Σίγουρα η συνεισφορά του Αντσελότι είναι πολύ μεγάλη,αλλά για μένα εξίσου σημαντική είναι και αυτή του Μουρίνιο στη φιλοσοφία της ομάδας όπως ορθά αναφέρει ο Κακός_Φίλαθλος.Ας μην ξεχνάμε πως εκείνος δεν είχε σε καμία περίπτωση το τωρινό ρόστερ της Ρεάλ,(Μπέιλ,Χάμες,Κροος,Ίσκο) και ο Μόντριτς ήρθε στην τελευταία του σεζόν.Και επίσης είχε να αντιμετωπίσει μια Μπαρτσελόνα που πετούσε φωτιές την τετραετία 08-12.Και επίσης ήταν άτυχος με τον αποκλεισμό από τη Μπάγερν στα πέναλντι.Η επιτυχία από την αποτυχία κρέμονται σε μια κλωστή.Ο Κάρλο στάθηκε αρκετά τυχερός φέτος με την κεφαλιά του Ράμος στις καθυστερήσεις.Οφείλουμε να τα λέμε όλα.
Παναγιώτης Χαλάνδρι ΑΕΚ
Θελω ναωδω στο τσ λιγκ ρεαλ με Μπαγερν και τις 2 ομαδες πληρεις. Πως ο Πεπ θα χορεσει στο κεντρο Σβαινι Μαρτινεθ Αλκανταρα Μιλερ και Αλαμπα. Και πως θα ανταπεξελθει η ρεαλ σε αυτο
Πολ14490
Πολυ θα ηθελα τελικο CL με αυτες τις 2 αλλα να ειναι πληρεις.. Ο ΤΕΛΙΚΟΣ
Κακός_Φίλαθλος
Εξακολουθώ να πιστεύω οτι η Ρεάλ του Μουρίνιο είναι καλύτερη απ' την τωρινή.
ραουλ μαδριτης
πες μου ότι τρολάρεις, σε παρακαλώ
realezos
ΟΥΤΕ ΚΑΝ.......
Ferenc Puskás
Φίλε μου, είναι η άποψη σου, καλά κάνεις και την λες, αλλά ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ. Δεν ήταν καλύτερη η Ρεάλ του Μου απ’αυτήν του Κάρλο. 4 στο Μόναχο, 3 στο Άφιλντ, το 10ο στην τροπαιοθήκη και χθες η παράσταση στο Μπερναμπέου. Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο…
Κακός_Φίλαθλος
Αγαπητέ, το λέω αυτό επειδή 1) Η Μπάρτσα που αντιμετώπισε ο Μουρίνιο ήταν "διαστημική" όχι αυτό που βλέπουμε τα τελευταία 2 χρόνια. 2)Πέτυχε ομάδες σε τρομερό φορμάρισμα (Μπάγερν, Ντόρτμουντ) ενώ η Ντόρτμουντ πέρυσι έκανε πολύ κακή σεζόν και η Μπάγερν....ψαχνόταν. 3)Δεν ήταν ασταθής στο πρωτάθλημα και αν είχε τα αποδυτήρια που έχει σήμερα ο Κάρλο, θα έπαιρνε αυτός το 10ο. Γενικά σαν ουδέτερο, μου ενέπνεε άλλη εμπιστοσύνη η Ρεάλ του Μου.Και γενικά αυτός έφερε την αθλητικότητα, την αντεπίθεση, την καλή άμυνα στην Ρεάλ.Η φιλοσοφία της ομάδας έχει την υπογραφή του. Σέβομαι όλες τις απόψεις, μπορεί αυτό που λέω να είναι ανοησία, αλλά αυτή την αίσθηση έχω! Άσε που μου λείπουν οι θρυλικές συνεντεύξεις τύπου :)
Ferenc Puskás
Δεκτοί οι λόγοι που αναφέρεις. Ξέρεις ότι εγώ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ το μερίδιο του Μου. Έφερε όλα αυτά που λες, ΑΛΛΑ ο Κάρλο τώρα πάει την ομάδα ένα βήμα παραπέρα, την φτάνει στο επίπεδο να παίζει με τον αέρα του πρωταθλητή Ευρώπης... Στον 1ο λόγο έχω να σου απαντήσω ότι η Μπάρτσα τώρα δεν είναι διαστημική,αλλά και η Ρεάλ είναι καλύτερη απ'ότι του Μου. Το δείχνει σ'όλα της τα ματς αυτό,όχι μόνο χθες, έτσι ώστε να λέμε ότι η Ρεάλ δεν είναι καλή αλλά η Μπάρτσα δεν είναι διαστημική. Η Ρεάλ πριν από χθες είχε 30 γκολ σε 8 αγωνιστικές, ούτε στο πρωτάθλημα των 121 γκολ του Μου δεν ξεκίνησε έτσι...Στον 2ο λόγο έχω να σου απαντήσω ότι ναι μεν πέτυχε μια Μπάγερν που ψάχνονταν, όμως δεν την απέκλεισε απλά αλλά τις έριξε 4 στο Μόναχο οδηγώντας την στην πιο βαριά εντός έδρας ήττα της στην Ευρώπη!!! Στο 3ο λόγο είναι ξεκάθαρο ότι κάνεις λάθος. Ο Μου έχασε τα αποδυτήρια, αυτό, παρόλο που έχω πει πως χάθηκαν τα αποδυτήρια κι ότι δεν έφταιγε μόνο ο Μου, δεν αποτελεί άλλοθι για τον ίδιο αλλά μελανό σημείο...