Άλλαξαν θέση και άλλαξε... η ιστορία (pics)

Το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές να έχουν την ικανότητα να αγωνίζονται σε περισσότερες θέσεις από μία. Έτσι, δίνουν τη δυνατότητα στον εκάστοτε προπονητή τους να έχει πιο πολλές επιλογές, τόσο στον καταρτισμό της αρχικής ενδεκάδας, όσο και στις αλλαγές κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων χρόνων είναι ο Χαβιέ Μασεράνο της Μπαρτσελόνα. Κλασικό αμυντικό χαφ ο Αργεντινός, όμως η παρουσία του Μπουσκέτς στη μεσαία γραμμή των Καταλανών έχει... μετακομίσει τον Μασεράνο στο κέντρο της άμυνας. Αντίθετα, στην εθνική Αργεντινής αγωνίζεται κανονικά στη φυσική του θέση.

Υπάρχουν όμως και ποδοσφαιριστές, που για κάποιο λόγο μετακινήθηκαν σε άλλη θέση και... έμειναν εκεί. Δεν ξαναγύρισαν ποτέ στη θέση που ξεκίνησαν, καθώς μεγαλούργησαν στην επόμενη. Το FourFourTwo του gazzetta.gr παρουσιάζει πέντε τέτοιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, οι οποίοι ΕΥΤΥΧΩΣ άλλαξαν θέση και μαζί με αυτό άλλαξε και η ποδοσφαιρική ιστορία.

Αντρέα Πίρλο

Ο «Μαέστρος» ξεκίνησε την καριέρα του ως δεκάρι. Έτσι, στην κοινή του συνύπαρξη στην Μπρέσια με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο, ο Πίρλο δεν... χωρούσε. Για το λόγο αυτό, ο τότε προπονητής του Κάρλο Ματσόνε αποφάσισε να τον γυρίσει πιο πίσω, ώστε να αγωνίζεται ως πλειμέικερ από τη θέση του αμυντικού μέσου. Σε αυτό βοηθούσε και η εκπληκτική ικανότητα του Πίρλο στις βαθιές μπαλιές. Αυτό το αντιλήφθηκε και στη Μίλαν ο Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος είχε πληθώρα δεκαριών (Ριβάλντο, Ρούι Κόστα, Κακά) στη διάθεση του, με αποτέλεσμα να μονιμοποιήσει τον Πίρλο στη θέση του deep-lying playmaker. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία...

Γκάρεθ Μπέιλ

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από μια θέση, που τον κράταγε... πίσω στην καριέρα του. Αυτή του αριστερού μπακ. Τόσο στη Σαουθάμπτον, όσο και μετά στην Τότεναμ, ο Μπέιλ αγωνιζόταν στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ένας τραυματισμός του Εκοτό έφερε στη θέση του αριστερού εξτρέμ τον Ουαλό, ο οποίος λόγω της ικανότητας του στο σκοράρισμα, δεν ξαναγύρισε ποτέ πίσω στην άμυνα. Με τη μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Γκάρεθ Μπέιλ άλλαξε και πτέρυγα, αγωνιζόμενος με το ανάποδο πόδι. Αριστερό μπακ ποτέ πάλι.

Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ

Ένα από τα πολυτιμότερα γρανάζια στη μεσαία γραμμή της εθνικής Γερμανίας και της Μπάγερν Μονάχου (πλέον στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) όλα αυτά τα χρόνια. Κι όμως, αυτή η γερμανική μηχανή του κέντρου είχε ξεκινήσει από άλλη θέση την καριέρα του. Αριστερός μέσος ήταν ο Σβαϊνστάιγκερ, με τον Λουίς Φαν Χάαλ να διακρίνει τις ικανότητές του και να τον μετακινεί από τα άκρα, στον άξονα. Φυσικά όχι φέτος στη Γιουνάιτεντ, αλλά από την προηγούμενη κοινή συνύπαρξή τους στην Μπάγερν Μονάχου. Τα κάνει αυτά ο Ολλανδός (να βάζει τους παίκτες του σε άλλη θέση από αυτή που αγωνίζονται) και καμιά φορά βγαίνουν σε καλό. Όπως με τον «Σβάινι».

Πολ Σκόουλς

Ίσως ο πληρέστερος μέσος στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Ποτέ όμως δε θα τα έχει καταφέρει χωρίς τον τραυματισμό του Ρόι Κιν. Επιθετικός ήταν ο Σκόουλς στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και μάλιστα ιδιαίτερα παραγωγικός, στο πλευρό του Άντι Κόουλ. Είχε εκμεταλλευθεί την τιμωρία του Ερίκ Καντονά (λόγω της καρατιάς σε φίλαθλο κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας) πετυχαίνοντας 14 γκολ εκείνη τη σεζόν. Με το σοβαρό τραυματισμό του Κιν στο γόνατο, όμως, ο Φέργκιουσον αποφάσισε να μετακινήσει τον Άγγλο στη μεσαία γραμμή και δεν το μετάνιωσε ποτέ.

Φραντς Μπεκενμπάουερ

Είναι ο άνθρωπος, στον οποίο πιστώνεται η... εφεύρεση της θέσης του λίμπερο. Ο «Κάιζερ» είχε ξεκινήσει την καριέρα του ως μέσος και μάλιστα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 είχε σημειώσει και 4 τέρματα. Από τον τελικό εκείνης της διοργάνωσης είχε αρχίσει να... οπισθοχωρεί (για να μαρκάρει τον Μπόμπι Τσάρλτον). Από τότε γύρισε οριστικά στην άμυνα, όμως η ικανότητά του με την μπάλα τον έκανε ένα επιθετικό λίμπερο, που ξεκινούσε από πίσω το παιχνίδι της ομάδας του.